آیه اذن جهاد
نسخهٔ تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۳ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
آیه 39 سوره حج را «آیه اذن جهاد» نام نهادهاند.[۱] برخى آن را «آیه اذن فى القتال»[۲] و برخى «آیه جهاد»[۳] نامیده اند؛ زیرا مسلمانان پس از تحمل آزار و شكنجه ها و تحمیل جنگ بر آنان، براى نخستین بار با نزول این آیه در مدینه اجازه یافتند با مشركان بجنگند.
در شأن نزول این آیه آورده اند كه مسلمانان همواره در مكه مورد آزار مشركان قرار مى گرفتند و بارها مجروح و كتك خورده، نزد پیامبر صلى الله علیه وآله شكایت مى بردند و آن حضرت، آنها را به صبر دعوت كرده و مى فرمود: هنوز به جنگ مأمور نشده ام؛ تا این كه به مدینه هجرت كرد و براى نخستین بار این آیه درباره قتال فرود آمد و اجازه جنگ صادر شد.[۴]
شیخ طوسى گوید: این آیه درباره مهاجرین نازل شده که اهل مکه آنها را از وطن خویش بیرون کرده بودند و وقتى که قوى شدند، خداوند آنها را به جهاد امر نمود.
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص368.
- نمونه بینات در شأن نزول آیات، محمدباقر محقق، ص403.