آیه 7 نساء: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (آیه 7 نساء را به آیه ۷ نساء منتقل کرد) |
(←پیوندها) |
||
سطر ۲۹: | سطر ۲۹: | ||
==پیوندها== | ==پیوندها== | ||
− | |||
* [[سوره نساء]] | * [[سوره نساء]] | ||
* [[سوره نساء/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره نساء/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیات سوره نساء]] | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۰۱
متن آیه
ترجمه آیه
براى مردان از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان آنان بر جاى گذاشته اند، سهمى است و براى زنان نيز از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان آنان بر جاى گذاشته اند سهمى خواهد بود خواه آن مال كم باشد يا زياد نصيب هر كس مفروض شده است.
نزول
محل نزول:
این آیه همچون دیگر آیات سوره نساء در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: در سبب نزول آيه اختلاف است، قتادة و ابن جريح و ابن زيد گويند: عرب جاهليت به پسران ارث ميدادند و به زنان و دختران ارث نمى دادند. اين آيه براى رد روش آنان نازل گرديد.[۳]
زجاج گويد: عرب به كسى ارث نميداد، مگر اين كه شمشير زن و جنگى باشد و يا بتواند از حريم و دارائى خود دفاع كند.[۴]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 183.
- ↑ در تفسير ابوالشيخ و كتاب الفرائض از ابن حبان از طريق كلبى او از ابوصالح او از ابن عباس روايت كنند كه در جاهليت به دختران ارث نمى دادند و نيز به صغار تا قبل از بلوغ ارث نمى دادند. يكى از انصار به نام اوس بن ثابت مرده بوده و دو دختر و دو پسر صغير از وى باقيمانده بود دو پسرعموى اوس به نام خالد و عرفطه ميراث او را تصاحب كرده بودند. زوجه اوس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و از او چارهجوئى كرد. پيامبر فرمود: در اين خصوص چيزى نميدانم سپس اين آيه نازل گرديد.
- ↑ صاحب كشف الاسرار گويد: نام زن اوس بن ثابت امكحة بوده و بعد از آمدن نزد پيامبر و نزول اين آيه پيامبر به دو پسرعموى اوس به نام قتادة و عرفطة فرمود: كه مال را به فرزندان و زوجه اوس برگردانند و صاحب روض الجنان گويد: دو پسرعموى اوس به نام سويد و عرفطة بوده اند.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.