نهج البیان عن كشف معانى القرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
 
}}
 
}}
  
==مؤلف==
+
'''«نهج البیان عن كشف معانى القرآن»''' از [[تفسیر اجتهادی|تفاسیر اجتهادی]]، تألیف محمد بن حسن شیبانی، عالم [[شیعه|شیعى]] قرن هفتم هجرى است. این [[تفسیر]] علاوه بر توجه به مسائل ادبى و لغوى و [[اسباب نزول]] آیات [[قرآن کریم]]، از روایات [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام نیز بهره‌ برده است.
محمد بن حسین شیبانى، دانشمند [[شیعه|شیعى]] سده هفتم هجرى.
 
  
==معرفی اجمالی کتاب==
+
==معرفی کتاب==
  
تفسیرى است مختصر و کوتاه و ناپیوسته که بر اساس ادب و آراء گذشتگان تدوین یافته و نویسنده آن را براى تقدیم به کتابخانه عظیم مدرسه مستنصریه بغداد در دوران خلافت [[مستنصر|المستنصر بالله]] عباسى (۶۴۰-۶۲۳) نوشته است؛ و در مقدمه از کتابخانه یاد شده به نام «الخزانة الامامیة المستنصریه» یاد مى کند.
+
«نهج البیان عن كشف معانى القرآن» تفسیرى است ادبى، مأثور، موجز و مختصر و ناپیوسته که بر اساس ادب و آراء گذشتگان تدوین یافته و نویسنده آن را براى تقدیم به کتابخانه عظیم مدرسه مستنصریه [[بغداد]] در دوران خلافت [[مستنصر|المستنصر بالله]] عباسى (ح: ۶۴۰-۶۲۳) نوشته است؛ و در مقدمه از کتابخانه یاد شده به نام «الخزانة الامامیة المستنصریه» یاد مى کند.
  
او - چنانکه خود گفته - در رویارویى با آراء و اقوال مختلف و متفاوت مفسران آن را نقل کرده است تا اختلاف در آن کم باشد و عالم فقیه و خواننده هوشیار از آن سود برگیرد و در ضمن آن روایاتى از [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام آورده و به [[ناسخ و منسوخ]] و پاره اى از عبادات شرعى و احکام و [[اسباب نزول|اسباب النزول]] و سخنان لغویان پرداخته است. وى از بسیار پرداختن به مباحث دستورى و قرائات و نیز بواطن آیات پرهیز کرده و بنا را بر اختصار و اقتصار گذاشته است.
+
مفسر در مقدمه در مورد انگیزه نگارش تفسير خود مى‌نويسد: در دوران جوانى، زمانى كه نشاط علمى بيشترى داشتم، در ذهنم خلجان مى‌كرد كه‌اى كاش بخشى از معانى، [[اسباب نزول]] و غريب [[قرآن]] را جمع‌آورى مى‌نمودم. وقتى اين امر در مباحث دوستانه با علما مطرح شد، مرا تشويق به آن نمودند؛ بدين ترتيب تحقيق آن را آغاز كردم. اقوال بسيارى از مفسرين را مطالعه كردم و مشاهده نمودم كه اختلاف فراوانى در آنها وجود دارد كه سبب تحير افراد و تباين اقوال مى‌گردد و نيز منشأ اختلاف نظر و [[تفسیر به رأی]] و مذهب خود بود؛ منتهى در نهايت آن را به [[صحابه]] يا [[تابعین]] نسبت مى‌دادند. تصميم گرفتم تفسيرى بنويسم كه موارد اختلاف را كنار گذاشته و مطالبى كه داراى فايده‌اى براى علما و خوانندگان قرآن بود، انتخاب نموده و روايات [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام را بر آنها افزودم.
  
شمارى از آیات را با این باور که معانى آنها روشن است [[تفسیر قرآن|تفسیر]] نکرده است. او چندان از «کلبى» نقل مى کند که گمان مى رود تفسیرش را کاملا در اختیار داشته. از [[شیخ مفید]]، جبائى، طبرى، زجاج، فراء و ابوعبیده و... نیز فراوان نقل مى کند. از «[[التبیان|تبیان]]» [[شیخ طوسی|شیخ]] بهره بیشتر برده و از او با احترام یاد مى کند. روى هم رفته، تفسیرى است باارزش و سودمند که محمد بن على النقى شیبانى تلخیص آن را به نام «مختصر نهج البیان» فراهم آورده است.
+
محمد بن على النقى شیبانى (حدود 990 ق)، تلخیص «نهج البیان» را به نام «مختصر نهج البیان» فراهم آورده که [[نسخه خطی]] آن موجود است.
  
==وضعیت چاپ==
+
==محتوای کتاب==
 +
مؤلف در هر [[سوره]]، نخست به ذكر نام آن، [[سوره های مکی و مدنی|مكى يا مدنى]] يا مورد اختلاف بودن آن و تعداد [[آیات]] آن مى‌پردازد؛ سپس به ذكر فضل سوره (در بعضى موارد) با نقل روايت مى‌پردازد. به وجه تسميه سوره و نام‌هاى ديگر آن اشاره داشته، اقوال مختلف را ذكر مى‌نمايد.
  
این تفسیر (نهج البیان عن کشف معانى القرآن) اخیراً با تحقیق استاد حسین درگاهى و در سال ۱۴۱۹ ق/۱۳۷۷ ش به وسیله انتشارات الهادى - قم در پنج مجلد - به طرزى شیوا - به چاپ رسیده است.
+
پس از آن به [[تفسیر قرآن|تفسیر]] فرازهاى مختلف آيات مى‌پردازد. در اين بخش، ابتدا لغات، معانى و در برخى موارد، اشتقاق آنها را بازگو مى‌نمايد و در مرحله بعد به شرح آنها به‌طور مستقل يا به نقل از مفسرين و يا با ذكر روايت، پرداخته و با بيان نام افراد، منقولات خود را منتسب مى‌نمايد.
  
تحت عنوان «معانى القرآن» کتابهاى بسیارى نوشته شده است که برخى تنها جنبه لغوى دارد و برخى به مسائل ادبى، لغوى و تفسیرى نیز پرداخته اند که در اینجا منظور دسته دوم است.
+
شیبانی - چنانکه خود گفته - در رویارویى با آراء و اقوال مختلف و متفاوت مفسران، آنها را نقل کرده است تا اختلاف در آن کم باشد و عالم فقیه و خواننده هوشیار از آن سود برگیرد. همچنین شرح فرازهاى آيات را گاهى با كمك گرفتن از آيات ديگر و يا روايات [[پیامبر اکرم]] و [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام پى مى‌گيرد.  
  
. «معانى القرآن» نوشته تابعى بزرگ، [[ابان بن تغلب]] بن رباح بکرى کوفى (متوفى ۱۴۱) از خواص [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] علیه السلام است.
+
بيان معانى ديگرِ الفاظ مشترك را در قرآن از نظر دور نداشته، هريك را با مورد خود مشخص مى‌نمايد. در تبيين معانى لغوى از اشعار عرب نيز استفاده مى‌نمايد. و نیز به [[ناسخ و منسوخ]] و پاره اى از عبادات شرعى و [[احکام]] و [[اسباب نزول|اسباب النزول]] و سخنان لغویان پرداخته است.  
*۲. «معانى القرآن» نوشته ابوجعفر محمد بن حسن رواسى کوفى (متوفى ۱۷۰)، استاد کسائى و فراء و امام کوفیین در نحو و لغت و پیشتاز آنان در تالیف و تصنیف و از راویان [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهماالسلام به شمار مى رود.
 
  
[[سیوطی|سیوطى]] درباره او مى گوید: «او استاد کسائى و فراء است؛ [[خلیل بن احمد]]، کتاب او را خواست و از آن بهره گرفت. سیبویه هر جا در کتابش به عنوان (قال الکوفى) مى آورد، مقصود او است».<ref>تسترى، [[قاموس الرجال شوشتری|قاموس الرجال]]، ج۸، ص۱۱۹.</ref>
+
مفسر از بسیار پرداختن به مباحث دستورى و [[قراءات قرآن|قرائات]] و نیز باطن آیات [[قرآن]] پرهیز کرده و بنا را بر اختصار و اقتصار گذاشته است. هدف شیبانی [[تفسیر قرآن|تفسیر]] كل قرآن بوده، امّا به تفسير شمارى از آيات نپرداخته؛ زيرا معتقد است، معناى آنها از ظاهرشان دانسته مى‌شود.
  
. «معانى القرآن» نوشته ابوعبید، قاسم بن سلام (متوفى ۲۲۴)، بزرگمرد لغت و ادب که از کتب پیش از خود، نوشته هاى ابوعبیده معمر بن مثنى، قطرب بن مستنیر، ابوالحسن اخفش، کسائى و فراء بهره گرفته و مطالب آنها را گردآورى کرده است.<ref>[[خطیب بغدادی]]، [[تاریخ بغدادی|تاریخ بغداد]]، ج۱۲، ص۴۰۵.</ref>
+
او چندان از «کلبى» نقل مى کند که گمان مى رود تفسیرش را کاملا در اختیار داشته. از [[شیخ مفید]]، جبائى، [[محمد بن جریر طبری|طبرى]]، زجاج، فرّاء و ابوعبیده و... نیز فراوان نقل مى کند. از «[[التبیان|تبیان]]» [[شیخ طوسی]] بهره بیشتر برده و از او با احترام یاد مى کند.  
 
 
==پانویس==
 
<references />
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*[[نرم افزار جامع تفاسیر نور]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
*تفسير و مفسران، آيت الله محمدهادی معرفت، ج2، ص26.
+
*تفسير و مفسران، آيت‌الله محمدهادی معرفت، ج2، ص26.
 
 
==متن کتاب نهج البیان عن كشف معانى القرآن==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39263/نهج-البيان-عن-كشف-معاني-القرآن نهج البیان عن كشف معانى القرآن]
 
[[رده:تفاسیر روایی]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}
 +
[[رده:تفاسیر]][[رده:تفاسیر اجتهادی]][[رده:تفسیرهای شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
نهج البیان عن كشف معانى القرآن.jpg
نویسنده محمد بن حسن شیبانی
موضوع تفاسیر شیعه
زبان عربی
تعداد جلد 5
تحقیق حسین درگاهی

نهج البیان عن كشف معانى القرآن

«نهج البیان عن كشف معانى القرآن» از تفاسیر اجتهادی، تألیف محمد بن حسن شیبانی، عالم شیعى قرن هفتم هجرى است. این تفسیر علاوه بر توجه به مسائل ادبى و لغوى و اسباب نزول آیات قرآن کریم، از روایات اهل بیت علیهم‌السلام نیز بهره‌ برده است.

معرفی کتاب

«نهج البیان عن كشف معانى القرآن» تفسیرى است ادبى، مأثور، موجز و مختصر و ناپیوسته که بر اساس ادب و آراء گذشتگان تدوین یافته و نویسنده آن را براى تقدیم به کتابخانه عظیم مدرسه مستنصریه بغداد در دوران خلافت المستنصر بالله عباسى (ح: ۶۴۰-۶۲۳) نوشته است؛ و در مقدمه از کتابخانه یاد شده به نام «الخزانة الامامیة المستنصریه» یاد مى کند.

مفسر در مقدمه در مورد انگیزه نگارش تفسير خود مى‌نويسد: در دوران جوانى، زمانى كه نشاط علمى بيشترى داشتم، در ذهنم خلجان مى‌كرد كه‌اى كاش بخشى از معانى، اسباب نزول و غريب قرآن را جمع‌آورى مى‌نمودم. وقتى اين امر در مباحث دوستانه با علما مطرح شد، مرا تشويق به آن نمودند؛ بدين ترتيب تحقيق آن را آغاز كردم. اقوال بسيارى از مفسرين را مطالعه كردم و مشاهده نمودم كه اختلاف فراوانى در آنها وجود دارد كه سبب تحير افراد و تباين اقوال مى‌گردد و نيز منشأ اختلاف نظر و تفسیر به رأی و مذهب خود بود؛ منتهى در نهايت آن را به صحابه يا تابعین نسبت مى‌دادند. تصميم گرفتم تفسيرى بنويسم كه موارد اختلاف را كنار گذاشته و مطالبى كه داراى فايده‌اى براى علما و خوانندگان قرآن بود، انتخاب نموده و روايات اهل بیت علیهم السلام را بر آنها افزودم.

محمد بن على النقى شیبانى (حدود 990 ق)، تلخیص «نهج البیان» را به نام «مختصر نهج البیان» فراهم آورده که نسخه خطی آن موجود است.

محتوای کتاب

مؤلف در هر سوره، نخست به ذكر نام آن، مكى يا مدنى يا مورد اختلاف بودن آن و تعداد آیات آن مى‌پردازد؛ سپس به ذكر فضل سوره (در بعضى موارد) با نقل روايت مى‌پردازد. به وجه تسميه سوره و نام‌هاى ديگر آن اشاره داشته، اقوال مختلف را ذكر مى‌نمايد.

پس از آن به تفسیر فرازهاى مختلف آيات مى‌پردازد. در اين بخش، ابتدا لغات، معانى و در برخى موارد، اشتقاق آنها را بازگو مى‌نمايد و در مرحله بعد به شرح آنها به‌طور مستقل يا به نقل از مفسرين و يا با ذكر روايت، پرداخته و با بيان نام افراد، منقولات خود را منتسب مى‌نمايد.

شیبانی - چنانکه خود گفته - در رویارویى با آراء و اقوال مختلف و متفاوت مفسران، آنها را نقل کرده است تا اختلاف در آن کم باشد و عالم فقیه و خواننده هوشیار از آن سود برگیرد. همچنین شرح فرازهاى آيات را گاهى با كمك گرفتن از آيات ديگر و يا روايات پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام پى مى‌گيرد.

بيان معانى ديگرِ الفاظ مشترك را در قرآن از نظر دور نداشته، هريك را با مورد خود مشخص مى‌نمايد. در تبيين معانى لغوى از اشعار عرب نيز استفاده مى‌نمايد. و نیز به ناسخ و منسوخ و پاره اى از عبادات شرعى و احکام و اسباب النزول و سخنان لغویان پرداخته است.

مفسر از بسیار پرداختن به مباحث دستورى و قرائات و نیز باطن آیات قرآن پرهیز کرده و بنا را بر اختصار و اقتصار گذاشته است. هدف شیبانی تفسیر كل قرآن بوده، امّا به تفسير شمارى از آيات نپرداخته؛ زيرا معتقد است، معناى آنها از ظاهرشان دانسته مى‌شود.

او چندان از «کلبى» نقل مى کند که گمان مى رود تفسیرش را کاملا در اختیار داشته. از شیخ مفید، جبائى، طبرى، زجاج، فرّاء و ابوعبیده و... نیز فراوان نقل مى کند. از «تبیان» شیخ طوسی بهره بیشتر برده و از او با احترام یاد مى کند.

منابع

***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: