آیه نسخ: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 106 [[سوره بقره]]، «آیه نَسخ» نام گرفته است. [[خداوند]] در این [[آیه]] اعلام مى‌دارد | + | آیه 106 [[سوره بقره]]، «آیه نَسخ» نام گرفته است. [[خداوند]] در این [[آیه]] اعلام مى‌دارد هر حكمى را كه «[[نسخ|نَسخ]]» كنیم یا به تأخير اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را مى‌آوریم:<ref>الرأى الصّواب فى منسوخ الكتاب، ص19.</ref> |
{{قرآن در قاب|«مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=2|آیه=106|ترجمه=هر آیه ای را که [محتوی حکم یا احکامی است وقتی بر پایه مصلحت یا اقتضای زمان] از میان برداریم یا به تأخیر اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را می آوریم. آیا ندانسته ای که خدا بر هر کاری تواناست؟!}} | {{قرآن در قاب|«مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=2|آیه=106|ترجمه=هر آیه ای را که [محتوی حکم یا احکامی است وقتی بر پایه مصلحت یا اقتضای زمان] از میان برداریم یا به تأخیر اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را می آوریم. آیا ندانسته ای که خدا بر هر کاری تواناست؟!}} | ||
| − | در | + | «نسخ» در لغت به معنى ازاله و از بين بردن است و در اصطلاح شرعى آن است كه حكمى را برده، حكم ديگرى را به جاى آن بياوريم. كلمه «نُنسها» از مصدر «انساء» به معناى تأخير انداختن يا حذف كردن است. در اینجا بدين معناست كه نزول [[وحى]] به تأخير افتد و پس از مدّتى نازل شود. |
| − | به نقلى دیگر، یهودیان مى‌گفتند: محمد، [[صحابه|اصحاب]] خود را به امرى مأمور کرده، سپس آنان را از آن نهى مى‌كند. اگر سخنان او [[وحى]] مى‌بود، تناقضى در آن‌ها وجود نمى‌داشت؛ | + | در [[شأن نزول]] این آیه گفته‌اند: چون خداوند برخى از [[احكام]] و دستورها را [[نسخ]] مى‌كرد، [[یهود|یهودیان]] طعنه مى‌زدند و مى‌گفتند: [[پیامبر اسلام|محمد]]، داراى رأیى متین و محكم نیست؛ زیرا وقتى دستور و حكمى را بیان مى‌كند پس از مدتى حكم و دستور دیگرى برخلاف آن مى‌آورد؛ اگر اوّلى درست بود، پس دستور دوّم چيست؟ و اگر دستور دوّم درست است پس اعمال قبلى شما باطل است. سپس خداوند این [[آیه]] را بر ردّ آنان نازل كرد.<ref>تفسير روض الجنان.</ref> |
| + | |||
| + | به نقلى دیگر، یهودیان مى‌گفتند: محمد، [[صحابه|اصحاب]] خود را به امرى مأمور کرده، سپس آنان را از آن نهى مى‌كند. اگر سخنان او [[وحى]] مى‌بود، تناقضى در آن‌ها وجود نمى‌داشت؛ پس این آیه نازل شد.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 36؛ روض الجنان، ج 2، ص 99.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۵: | ||
*[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص404. | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص404. | ||
| + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج1، ص175. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷
آیه 106 سوره بقره، «آیه نَسخ» نام گرفته است. خداوند در این آیه اعلام مى‌دارد هر حكمى را كه «نَسخ» كنیم یا به تأخير اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را مى‌آوریم:[۱]
«نسخ» در لغت به معنى ازاله و از بين بردن است و در اصطلاح شرعى آن است كه حكمى را برده، حكم ديگرى را به جاى آن بياوريم. كلمه «نُنسها» از مصدر «انساء» به معناى تأخير انداختن يا حذف كردن است. در اینجا بدين معناست كه نزول وحى به تأخير افتد و پس از مدّتى نازل شود.
در شأن نزول این آیه گفته‌اند: چون خداوند برخى از احكام و دستورها را نسخ مى‌كرد، یهودیان طعنه مى‌زدند و مى‌گفتند: محمد، داراى رأیى متین و محكم نیست؛ زیرا وقتى دستور و حكمى را بیان مى‌كند پس از مدتى حكم و دستور دیگرى برخلاف آن مى‌آورد؛ اگر اوّلى درست بود، پس دستور دوّم چيست؟ و اگر دستور دوّم درست است پس اعمال قبلى شما باطل است. سپس خداوند این آیه را بر ردّ آنان نازل كرد.[۲]
به نقلى دیگر، یهودیان مى‌گفتند: محمد، اصحاب خود را به امرى مأمور کرده، سپس آنان را از آن نهى مى‌كند. اگر سخنان او وحى مى‌بود، تناقضى در آن‌ها وجود نمى‌داشت؛ پس این آیه نازل شد.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص404.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص175.
