آیه حفظ: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | خداوند در همه اعصار، خود حفظ قرآن را به عهده دارد. بر این موضوع در آیه 9 [[سوره حجر]] | + | خداوند در همه اعصار، خود حفظ [[قرآن کریم]] را به عهده دارد. بر این موضوع در آیه 9 [[سوره حجر]] تصریح شده و از همین رو «آیه حفظ» نام گرفته است:<ref>البیان فی تفسیر القرآن، ص 208.</ref> |
| − | {{قرآن در قاب|«إِنّا نَحنُ نَزّلنَا الذِّكرَ و إِنّا لهُ لَحفِظون»|سوره=15|آیه=9|ترجمه=ما قرآن را | + | {{قرآن در قاب|«إِنّا نَحنُ نَزّلنَا الذِّكرَ و إِنّا لهُ لَحفِظون»|سوره=15|آیه=9|ترجمه=همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم.}} |
| + | به گواهى و وعده خدا در اين [[آيه]]، هيچ گونه [[تحريف]] و تغييرى در [[قرآن]] رخ نداده، چنانكه در آيات ديگر نيز اين مطلب آمده است، از جمله آيه 42 [[سوره فصلت]]: «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» هيچگونه باطلى از هيچ طريقى به قرآن راه ندارد. و اگر رواياتى را ديديم كه در آن به تحريف قرآن اشاره‌اى دارد؛ يا جعلى است و يا مراد تحريف در معنا و عمل، تفسير به رأى و سليقه و كنارزدن قرآن شناسان اصلى يعنى اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام مى‌باشد. | ||
| + | |||
| + | علاوه بر وعده خداوند مبنى بر حفاظت از قرآن، مسلمانان از آغاز، قرآن را حفظ كرده و در نوشتن و حفظ آن جدّى بودند، حتّى آموزش قرآن را [[مهریه]] زنان قرار مى‌دادند، در [[نماز|نمازها]] مى‌خواندند و كاتبان [[وحى]] افراد متعدّد بودند كه يكى از آنان [[حضرت على]] عليه السلام بود و [[اهل بيت]] عليهم السلام مردم را به همين قرآن موجود دعوت مى‌كردند. به علاوه [[حديث ثقلين]] از شخص [[پیامبر]] صلی الله علیه وآله كه فرمودند: «من دو چيز گرانبها در ميان شما مى‌گذارم؛ يكى قرآن و ديگرى اهل بيتم، كه اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند و اگر شما به هر دو تمسك كنيد، هرگز گمراه نخواهيد شد»، گواه ديگرى بر سلامت قرآن است و به راستى مگر مى‌توان گفت رسالت پيامبر، ثابت ولى كتابش متغير است؟! | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۷: | سطر ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص381. |
| − | + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج4، ص444. | |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده: آیات سوره حجر]] | [[رده: آیات سوره حجر]] | ||
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۷
خداوند در همه اعصار، خود حفظ قرآن کریم را به عهده دارد. بر این موضوع در آیه 9 سوره حجر تصریح شده و از همین رو «آیه حفظ» نام گرفته است:[۱]
به گواهى و وعده خدا در اين آيه، هيچ گونه تحريف و تغييرى در قرآن رخ نداده، چنانكه در آيات ديگر نيز اين مطلب آمده است، از جمله آيه 42 سوره فصلت: «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» هيچگونه باطلى از هيچ طريقى به قرآن راه ندارد. و اگر رواياتى را ديديم كه در آن به تحريف قرآن اشاره‌اى دارد؛ يا جعلى است و يا مراد تحريف در معنا و عمل، تفسير به رأى و سليقه و كنارزدن قرآن شناسان اصلى يعنى اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام مى‌باشد.
علاوه بر وعده خداوند مبنى بر حفاظت از قرآن، مسلمانان از آغاز، قرآن را حفظ كرده و در نوشتن و حفظ آن جدّى بودند، حتّى آموزش قرآن را مهریه زنان قرار مى‌دادند، در نمازها مى‌خواندند و كاتبان وحى افراد متعدّد بودند كه يكى از آنان حضرت على عليه السلام بود و اهل بيت عليهم السلام مردم را به همين قرآن موجود دعوت مى‌كردند. به علاوه حديث ثقلين از شخص پیامبر صلی الله علیه وآله كه فرمودند: «من دو چيز گرانبها در ميان شما مى‌گذارم؛ يكى قرآن و ديگرى اهل بيتم، كه اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند و اگر شما به هر دو تمسك كنيد، هرگز گمراه نخواهيد شد»، گواه ديگرى بر سلامت قرآن است و به راستى مگر مى‌توان گفت رسالت پيامبر، ثابت ولى كتابش متغير است؟!
پانویس
- ↑ البیان فی تفسیر القرآن، ص 208.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص381.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج4، ص444.
