فضائل الصحابة (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(منابع مقاله)
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab362.jpg|بندانگشتی|فضائل الصحابة]]
+
[[پرونده:Ketab362.jpg|240px|بندانگشتی|فضائل الصحابة]]
  
 +
کتاب «'''فضائل الصحابة»'''، اثر [[احمد بن حنبل]] (۱۶۴-۲۴۱ق)، چنان‌که از عنوان آن هویداست مشتمل بر روایاتی است که در منقبت [[صحابه]] [[پیامبر اسلام|پیامبر]] (صلی الله علیه وآله) نقل شده است. این کتاب اولین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است.<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
  
 
+
==ساختار کتاب==
==معرفی اجمالی==
+
در ابتدای کتاب دو مقدمه از محقق (وصی‌الله بن محمد عباس) و مؤلف آمده، سپس متن کتاب که مشتمل بر ۱۹۶۲ روایت است آمده است. کتاب با فضایل عشرة مبشرة (بنا بر روایتی مجعول، ده نفر از صحابه پیامبر بهشتی معرفی ‌شده‌ند. آن ده نفر شامل [[خلفای نخستین|خلفای چهارگانه]]، [[عبدالرحمن بن عوف]]، [[زبیر بن عوام|زبیر]]، [[ابو عبیده جراح|ابوعبیده جراح]]، [[طلحة بن عبیدالله|طلحه]]، [[سعد بن ابی وقاص|سعد بن ابی‌وقاص]] و سعید بن زید) شروع می‌شود و با فضایل [[ابن عباس|عبدالله بن عباس]] پایان می‌یابد.
'''فضائل الصحابة'''، اثر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (164-241ق)، چنان‌که از عنوان آن هویداست مشتمل بر روایاتی است که در منقبت صحابه پیامبر(ص) نقل شده است. این کتاب اولین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>کتاب توسط وصی‌الله بن محمد عباس تحقیق شده است.
 
 
 
==ساختار==
 
در ابتدای کتاب دو مقدمه از محقق و مؤلف آمده، سپس متن کتاب که مشتمل بر 1962 روایت است آمده است. کتاب با فضایل عشرة مبشره (بنا بر روایتی مجعول، ده نفر از صحابه پیامبر بهشتی معرفی ‌شده‌ند. آن ده نفر شامل خلفای چهارگانه، عبدالرحمن بن عوف، زبیر، ابوعبیده جراح، طلحه، سعد بن ابی‌وقاص و سعید بن زید) شروع می‌شود و با فضایل عبدالله بن عباس پایان می‌یابد.
 
  
 
==گزارش محتوا==
 
==گزارش محتوا==
مقدمه محقق دارای چهار فصل است. فصل اول به تعریف صحابه اختصاص یافته است. محقق، درباره تعریف «صحابه» می‌گوید: علما برای «صحابه» تعاریف زیادی مطرح کرده‌اند که بهترین آنها تعریف [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] است: صحابی کسی است که پیامبر را باورمندانه ملاقات نموده و مسلمان دیده از جهان فروبسته است<ref>مقدمه محقق، ج1، ص11</ref>
+
مقدمه محقق دارای چهار فصل است؛ فصل اول به تعریف [[صحابه]] اختصاص یافته است. محقق، درباره تعریف «صحابه» می‌گوید: علما برای «صحابه» تعاریف زیادی مطرح کرده‌اند که بهترین آنها تعریف [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] است: صحابی کسی است که پیامبر را باورمندانه ملاقات نموده و مسلمان دیده از جهان فروبسته است.<ref>مقدمه محقق، ج۱، ص۱۱</ref> محقق در ادامه این فصل به [[عدالت]] صحابه و ادله آن پرداخته است.
 
 
محقق در ادامه این فصل به عدالت صحابه و ادله آن پرداخته است.
 
  
فصل دوم به کتبی که درباره صحابه و فضایلشان نگاشته شده است اختصاص یافته است. در این فصل تعداد زیادی از نویسندگان را برمی‌شمارد که در موضوع صحابه کتاب نگاشته‌اند. اولین آنها محمد بن سعد بن منیع (168-230ق) است و آخرین نفری که محقق از آنها یاد می‌کند [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (773-852ق) است.
+
فصل دوم به کتبی که درباره صحابه و فضایلشان نگاشته شده است اختصاص یافته است. در این فصل تعداد زیادی از نویسندگان را برمی‌شمارد که در موضوع صحابه کتاب نگاشته‌اند. اولین آنها محمد بن سعد بن منیع (۱۶۸-۲۳۰ق) است و آخرین نفری که محقق از آنها یاد می‌کند [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] (۷۷۳-۸۵۲ق) است.
  
فصل سوم به زندگی‌نامه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و آثار او اختصاص یافته است.
+
فصل سوم به زندگی‌نامه [[احمد بن حنبل]] و آثار او اختصاص یافته است.
  
 
فصل چهارم مشتمل بر: نسخی که محقق در تحقیق کتاب از آنها استفاده کرده، انتساب نسخه به مؤلف، چگونگی تصحیح و تحقیق کتاب است.
 
فصل چهارم مشتمل بر: نسخی که محقق در تحقیق کتاب از آنها استفاده کرده، انتساب نسخه به مؤلف، چگونگی تصحیح و تحقیق کتاب است.
سطر ۲۲: سطر ۱۷:
 
مقدمه کتاب شامل طرق مختلف کتاب و روایاتی از پیامبر در فضایل صحابه است.
 
مقدمه کتاب شامل طرق مختلف کتاب و روایاتی از پیامبر در فضایل صحابه است.
  
نکته مهم درباره روایات این کتاب این است که این کتاب به‌صورت متعارف تألیف [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] به حساب نمی‌آید، بلکه مجموعه روایاتی است که عبدالله بن احمد فرزند او از وی روایت کرده است به اضافه روایاتی که از طریق ابوبکر بن مالک قطیعی از عبدالله روایت کرده است و این دو شخص اخیر - عبدالله و قطیعی - علاوه بر مرویاتشان از احمد، روایاتی را از طریق مشایخ خود - غیر احمد - بر آن افزوده‌اند.
+
نکته مهم درباره روایات این کتاب این است که این کتاب به‌صورت متعارف تألیف احمد بن حنبل به حساب نمی‌آید، بلکه مجموعه روایاتی است که عبدالله بن احمد فرزند او از وی روایت کرده است به اضافه روایاتی که از طریق ابوبکر بن مالک قطیعی از عبدالله روایت کرده است و این دو شخص اخیر - عبدالله و قطیعی - علاوه بر مرویاتشان از احمد، روایاتی را از طریق مشایخ خود - غیر احمد - بر آن افزوده‌اند.
  
در خصوص کتاب «فضائل الصحابة» آمار روایات آن از مجموع ۱۹۶۲ روایت بر اساس تقسیم‌بندی فوق چنین است:
+
در خصوص کتاب «فضائل الصحابة» آمار روایات آن از مجموع ۱۹۶۲ [[روایت]] بر اساس تقسیم‌بندی فوق چنین است:
# روایات عبدالله بن احمد از پدرش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]: ۹۷۰ روایت؛
 
# افزوده‌های عبدالله بن احمد از مشایخ خود، به‌غیر‌از پدرش: ۵۲۴ روایت؛
 
# افزوده‌های ابوبکر قطیعی شاگرد عبدالله از مشایخ خود، به‌غیر‌از عبدالله: ۴۶۸ روایت<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
 
  
جلد اول کتاب با فضایل خلیفه اول آغاز می‌شود و با ذکر قسمتی از فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پایان می‌پذیرد.
+
#روایات عبدالله بن احمد از پدرش احمد بن حنبل: ۹۷۰ روایت؛
 +
#افزوده‌های عبدالله بن احمد از مشایخ خود، به‌ غیر‌ از پدرش: ۵۲۴ روایت؛
 +
#افزوده‌های ابوبکر قطیعی شاگرد عبدالله از مشایخ خود، به‌ غیر‌ از عبدالله: ۴۶۸ روایت.<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
  
جلد دوم با ادامه فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] شروع می‌شود.
+
جلد اول کتاب با فضایل [[ابوبکر|خلیفه اول]] آغاز می‌شود و با ذکر قسمتی از فضایل [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]](ع) پایان می‌پذیرد.
  
در این جلد بعد از ذکر فضایل عشره مبشره، روایاتی در فضائل فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع)، همسران پیامبر(ص) و برخی دیگر از صحابه، برخی از اقوام و قبایل همچون بنی غفار و اسلم، اهل شام و یمن آمده است. کتاب با روایاتی در فضیلت عمرو بن عاص، معاویه، عباس بن عبدالمطلب و عبدالله بن عباس به پایان می‌رسد.
+
جلد دوم با ادامه فضایل امیرالمؤمنین(ع) شروع می‌شود. در این جلد بعد از ذکر فضایل عشره مبشره، روایاتی در فضائل [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]](س)، [[امام حسن علیه السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|حسین]] (ع)، همسران [[پیامبر اسلام|پیامبر]](ص) و برخی دیگر از صحابه، برخی از اقوام و قبایل همچون بنی غفار و اسلم، اهل شام و یمن آمده است. کتاب با روایاتی در فضیلت [[عمرو بن عاص]]، [[معاویه]]، [[عباس بن عبدالمطلب]] و [[ابن عباس|عبدالله بن عباس]] به پایان می‌رسد.
  
در این کتاب احادیث از حیث صحت و ضعف به چند قسم تقسیم می‌شوند: برخی از آنها صحیح، برخی حسن، تعدادی ضعیف و شماری از آنها در نهایت ضعف قرار دارند و این نوع از روایات فقط در این کتاب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیست، بلکه در کتبی چون مسند نیز شیوه مؤلف چنین بوده است؛ لذا [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره احادیث کتاب مسند گفته است: در کتاب مسند قصدم بر این بوده که احادیث مشهور را گردآوری کنم و چنین نبوده است که فقط به احادیث صحیح اکتفا نمایم؛ والا اگر چنین بود در مسند فقط به مسائل جزئی پرداخته می‌شد<ref>ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص32</ref>
+
در این کتاب [[حدیث|احادیث]] از حیث صحت و ضعف به چند قسم تقسیم می‌شوند: برخی از آنها [[حدیث صحیح|صحیح]]، برخی [[حدیث حسن|حسن]]، تعدادی [[حدیث ضعیف|ضعیف]] و شماری از آنها در نهایت ضعف قرار دارند و این نوع از روایات فقط در این کتاب احمد بن حنبل نیست، بلکه در کتبی چون مسند نیز شیوه مؤلف چنین بوده است؛ لذا احمد بن حنبل درباره احادیث کتاب مسند گفته است: در کتاب مسند قصدم بر این بوده که احادیث [[حدیث مشهور|مشهور]] را گردآوری کنم و چنین نبوده است که فقط به احادیث صحیح اکتفا نمایم؛ و الا اگر چنین بود در مسند فقط به مسائل جزئی پرداخته می‌شد.<ref>ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص۳۲</ref>
  
هرچند روایات این کتاب از حیث سند گوناگون است، لکن سیره علمای عامه بر این بوده که احادیث این کتاب را اخذ کرده و در کتب خود ذکر کرده‌اند؛ کسانی چون [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، حسکانی، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، محب طبری، مزی، ابن ابی‌الحدید، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن بطریق، یحیی بن حسن|ابن بطریق]] و...<ref>ر.ک: همان، ص32 و 33</ref>
+
هرچند روایات این کتاب از حیث [[سند حدیث|سند]] گوناگون است، لکن سیره علمای [[اهل سنت|عامه]] بر این بوده که احادیث این کتاب را اخذ کرده و در کتب خود ذکر کرده‌اند؛ کسانی چون [[حاکم نیشابوری]]، [[خطیب بغدادی]]، [[حاکم حسکانی|حسکانی]]، [[ابن عساکر]]، محب طبری، مزی، [[ابن ابی الحدید|ابن ابی‌الحدید]]، ابن کثیر، [[ابن بطریق]] و... .<ref>ر.ک: همان، ص۳۲ و ۳۳</ref>
  
عموما روش محدثان شیعه و سنی همواره چنین بوده است که دقت و احتیاطی را که در خصوص روایات فقهی و حلال و حرام تکلیفی اعمال می‌کنند، در مواجهه با روایات غیر فقهی، اعم از روایات مربوط به فضائل، روایات اخلاقی و... اعمال نمی‌کنند و سخت‌گیری کمتری از خود نشان می‌دهند. فقیهان نیز درخصوص روایات سنن احکام مستحبی به قاعده «تسامح در ادله سنن» تمسک می‌جویند. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیز همچون دیگر محدثین از این شیوه تبعیت کرده است. اما در خصوص روایات فضائل، وی اگر هم از چنین شیوه‌ای پیروی کرده باشد بدان معنی نیست که روایات آن بالجمله و همگی ضعیف باشند یا همه آنها بی‌عیب و صحیح قلمداد شوند<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
+
عموما روش محدثان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] همواره چنین بوده است که دقت و احتیاطی را که در خصوص روایات [[فقه|فقهی]] و حلال و حرام تکلیفی اعمال می‌کنند، در مواجهه با روایات غیر فقهی، اعم از روایات مربوط به فضائل، روایات [[اخلاق|اخلاقی]] و... اعمال نمی‌کنند و سخت‌گیری کمتری از خود نشان می‌دهند. فقیهان نیز درخصوص روایات سنن [[احکام|احکام]] مستحبی به قاعده «تسامح در ادله سنن» تمسک می‌جویند. احمد بن حنبل نیز همچون دیگر [[محدث|محدثین]] از این شیوه تبعیت کرده است. اما در خصوص روایات فضائل، وی اگر هم از چنین شیوه‌ای پیروی کرده باشد بدان معنی نیست که روایات آن بالجمله و همگی ضعیف باشند یا همه آنها بی‌عیب و صحیح قلمداد شوند.<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
 
+
==پانویس==
==وضعیت کتاب==
 
این کتاب دو جلدی شماره صفحات آن مسلسل‌گونه است؛ به‌نحوی که جلد دوم آن از صفحه 685 آغاز می‌شود.
 
 
 
پاورقی‌های کتاب به بررسی اسناد و منابع دیگر روایات اختصاص یافته است.
 
 
 
فهرست محتویات و فهارس فنی در پایان کتاب آمده است.
 
==پانویس ==
 
 
<references />
 
<references />
  
 
==منابع مقاله==
 
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.
+
 
# محمودی، محمدکاظم، «فضائل أهل‌البيت(ع) من كتاب فضائل الصحابة»، المجمع العالمي للتقريب بين المذاهب الإسلامي، تهران، چاپ اول، 1425ق.
+
*مقدمه و متن کتاب.
# طباطبایی یزدی، محمد، «نگاهی بر تحقیق جدید «فضائل أميرالمؤمنين(ع) از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]»»، تهران: پایگاه کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی (برگرفته‌شده در 24 آذر 1395)
+
*محمودی، محمدکاظم، «فضائل أهل‌البیت(ع) من کتاب فضائل الصحابة»، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۴۲۵ق.
 +
*طباطبایی یزدی، محمد، «نگاهی بر تحقیق جدید «فضائل أمیرالمؤمنین(ع) از احمد بن حنبل»»، تهران: پایگاه کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی (برگرفته‌شده در ۲۴ آذر ۱۳۹۵).
  
 
==منبع==
 
==منبع==
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۳

فضائل الصحابة

کتاب «فضائل الصحابة»، اثر احمد بن حنبل (۱۶۴-۲۴۱ق)، چنان‌که از عنوان آن هویداست مشتمل بر روایاتی است که در منقبت صحابه پیامبر (صلی الله علیه وآله) نقل شده است. این کتاب اولین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است.[۱]

ساختار کتاب

در ابتدای کتاب دو مقدمه از محقق (وصی‌الله بن محمد عباس) و مؤلف آمده، سپس متن کتاب که مشتمل بر ۱۹۶۲ روایت است آمده است. کتاب با فضایل عشرة مبشرة (بنا بر روایتی مجعول، ده نفر از صحابه پیامبر بهشتی معرفی ‌شده‌ند. آن ده نفر شامل خلفای چهارگانه، عبدالرحمن بن عوف، زبیر، ابوعبیده جراح، طلحه، سعد بن ابی‌وقاص و سعید بن زید) شروع می‌شود و با فضایل عبدالله بن عباس پایان می‌یابد.

گزارش محتوا

مقدمه محقق دارای چهار فصل است؛ فصل اول به تعریف صحابه اختصاص یافته است. محقق، درباره تعریف «صحابه» می‌گوید: علما برای «صحابه» تعاریف زیادی مطرح کرده‌اند که بهترین آنها تعریف ابن حجر است: صحابی کسی است که پیامبر را باورمندانه ملاقات نموده و مسلمان دیده از جهان فروبسته است.[۲] محقق در ادامه این فصل به عدالت صحابه و ادله آن پرداخته است.

فصل دوم به کتبی که درباره صحابه و فضایلشان نگاشته شده است اختصاص یافته است. در این فصل تعداد زیادی از نویسندگان را برمی‌شمارد که در موضوع صحابه کتاب نگاشته‌اند. اولین آنها محمد بن سعد بن منیع (۱۶۸-۲۳۰ق) است و آخرین نفری که محقق از آنها یاد می‌کند ابن حجر عسقلانی (۷۷۳-۸۵۲ق) است.

فصل سوم به زندگی‌نامه احمد بن حنبل و آثار او اختصاص یافته است.

فصل چهارم مشتمل بر: نسخی که محقق در تحقیق کتاب از آنها استفاده کرده، انتساب نسخه به مؤلف، چگونگی تصحیح و تحقیق کتاب است.

مقدمه کتاب شامل طرق مختلف کتاب و روایاتی از پیامبر در فضایل صحابه است.

نکته مهم درباره روایات این کتاب این است که این کتاب به‌صورت متعارف تألیف احمد بن حنبل به حساب نمی‌آید، بلکه مجموعه روایاتی است که عبدالله بن احمد فرزند او از وی روایت کرده است به اضافه روایاتی که از طریق ابوبکر بن مالک قطیعی از عبدالله روایت کرده است و این دو شخص اخیر - عبدالله و قطیعی - علاوه بر مرویاتشان از احمد، روایاتی را از طریق مشایخ خود - غیر احمد - بر آن افزوده‌اند.

در خصوص کتاب «فضائل الصحابة» آمار روایات آن از مجموع ۱۹۶۲ روایت بر اساس تقسیم‌بندی فوق چنین است:

  1. روایات عبدالله بن احمد از پدرش احمد بن حنبل: ۹۷۰ روایت؛
  2. افزوده‌های عبدالله بن احمد از مشایخ خود، به‌ غیر‌ از پدرش: ۵۲۴ روایت؛
  3. افزوده‌های ابوبکر قطیعی شاگرد عبدالله از مشایخ خود، به‌ غیر‌ از عبدالله: ۴۶۸ روایت.[۳]

جلد اول کتاب با فضایل خلیفه اول آغاز می‌شود و با ذکر قسمتی از فضایل امیرالمؤمنین علی(ع) پایان می‌پذیرد.

جلد دوم با ادامه فضایل امیرالمؤمنین(ع) شروع می‌شود. در این جلد بعد از ذکر فضایل عشره مبشره، روایاتی در فضائل فاطمه زهرا(س)، حسن و حسین (ع)، همسران پیامبر(ص) و برخی دیگر از صحابه، برخی از اقوام و قبایل همچون بنی غفار و اسلم، اهل شام و یمن آمده است. کتاب با روایاتی در فضیلت عمرو بن عاص، معاویه، عباس بن عبدالمطلب و عبدالله بن عباس به پایان می‌رسد.

در این کتاب احادیث از حیث صحت و ضعف به چند قسم تقسیم می‌شوند: برخی از آنها صحیح، برخی حسن، تعدادی ضعیف و شماری از آنها در نهایت ضعف قرار دارند و این نوع از روایات فقط در این کتاب احمد بن حنبل نیست، بلکه در کتبی چون مسند نیز شیوه مؤلف چنین بوده است؛ لذا احمد بن حنبل درباره احادیث کتاب مسند گفته است: در کتاب مسند قصدم بر این بوده که احادیث مشهور را گردآوری کنم و چنین نبوده است که فقط به احادیث صحیح اکتفا نمایم؛ و الا اگر چنین بود در مسند فقط به مسائل جزئی پرداخته می‌شد.[۴]

هرچند روایات این کتاب از حیث سند گوناگون است، لکن سیره علمای عامه بر این بوده که احادیث این کتاب را اخذ کرده و در کتب خود ذکر کرده‌اند؛ کسانی چون حاکم نیشابوری، خطیب بغدادی، حسکانی، ابن عساکر، محب طبری، مزی، ابن ابی‌الحدید، ابن کثیر، ابن بطریق و... .[۵]

عموما روش محدثان شیعه و سنی همواره چنین بوده است که دقت و احتیاطی را که در خصوص روایات فقهی و حلال و حرام تکلیفی اعمال می‌کنند، در مواجهه با روایات غیر فقهی، اعم از روایات مربوط به فضائل، روایات اخلاقی و... اعمال نمی‌کنند و سخت‌گیری کمتری از خود نشان می‌دهند. فقیهان نیز درخصوص روایات سنن احکام مستحبی به قاعده «تسامح در ادله سنن» تمسک می‌جویند. احمد بن حنبل نیز همچون دیگر محدثین از این شیوه تبعیت کرده است. اما در خصوص روایات فضائل، وی اگر هم از چنین شیوه‌ای پیروی کرده باشد بدان معنی نیست که روایات آن بالجمله و همگی ضعیف باشند یا همه آنها بی‌عیب و صحیح قلمداد شوند.[۶]

پانویس

  1. طباطبایی یزدی، محمد
  2. مقدمه محقق، ج۱، ص۱۱
  3. طباطبایی یزدی، محمد
  4. ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص۳۲
  5. ر.ک: همان، ص۳۲ و ۳۳
  6. طباطبایی یزدی، محمد

منابع مقاله

  • مقدمه و متن کتاب.
  • محمودی، محمدکاظم، «فضائل أهل‌البیت(ع) من کتاب فضائل الصحابة»، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۴۲۵ق.
  • طباطبایی یزدی، محمد، «نگاهی بر تحقیق جدید «فضائل أمیرالمؤمنین(ع) از احمد بن حنبل»»، تهران: پایگاه کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی (برگرفته‌شده در ۲۴ آذر ۱۳۹۵).

منبع

ویکی نور