سوره ماعون: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
==تعداد آيات== | ==تعداد آيات== | ||
− | هفت آيه عراقى و شش آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در آيه | + | هفت آيه عراقى و شش آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در آيه {{متن قرآن|«يُرَاءُونَ»}} از نظر عراقى است. |
==فضيلت سوره== | ==فضيلت سوره== | ||
سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا او را مىآمرزد اگر زكاتش را داده باشد. | در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا او را مىآمرزد اگر زكاتش را داده باشد. | ||
− | عمرو بن ثابت از [[امام باقر]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ» را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى) | + | عمرو بن ثابت از [[امام باقر]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس {{متن قرآن|«أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ»}} را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى) |
== محتوای سوره == | == محتوای سوره == |
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۸
<<قریش | ماعون | کوثر>> | ||||||||||||||||||||||||
|
سوره ماعون صد و هفتمین سوره از قرآن است و دارای 7 آیه است.
نزول
سوره ماعون مکی است، و ضحاك گويد مدنی است و گفتهاند كه بعضى از آن مكّى و بعضى هم مدنى است.این سوره در ترتیب مصحف صدو هفتمین سوره و در ترتیب نزول هفدهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره تکاثر و پس از آن سوره کافرون نازل شده است.
نام دیگر سوره
سوره ماعون سوره «أرأيت» هم ناميده مي شود.
تعداد آيات
هفت آيه عراقى و شش آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در آيه «يُرَاءُونَ» از نظر عراقى است.
فضيلت سوره
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا او را مىآمرزد اگر زكاتش را داده باشد.
عمرو بن ثابت از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه هر كس «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ» را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى)
محتوای سوره
اين سوره تهديد كسانى است كه خود را مسلمان معرفى كردهاند ولى متخلق به اخلاق منافقينند، از قبيل سهو از نماز، و ريا كردن در اعمال، و منع ماعون، كه هيچ يك از اينها با ايمان به روز جزا سازگارى ندارد [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 633
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص301.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 633، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه