کهیعص: تفاوت بین نسخه‌ها
(سنجش کیفی مقاله) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | + | «کهیعص» یکی از [[حروف مقطعه]] [[قرآن|قرآن کریم]] است که در اول [[سوره مريم]] بیان شده است. | |
| − | ==کهیعص در احادیث == | + | ==کهیعص در احادیث== |
| − | طبق برخى | + | طبق برخى تفاسیر، این حروف رمزى اشاره به حوادث یا فضایل یا مسایلى دارد که [[اهل البیت|اهل بیت]] به علم آن آگاهند. از جمله [[تفسیر قرآن|تفسیرها]] و [[تأویل|تاویل]] هاى این حروف، انطباق آن با حادثه [[کربلا]] است. در روایات است: [[حضرت زکریا علیه السلام|حضرت زکریا]] علیه السلام نام [[پنج تن|پنج تن آل عبا]] را از [[جبرئيل|جبرئیل]] فراگرفت و چون به نام [[امام حسين|امام حسین]] علیه السلام مى‌رسید، اندوهگین مى‌شد و اشک در چشمش مى‌آمد، اما با نام هاى دیگر، اندوهش مى‌رفت. راز آن را از خداوند پرسید. خداوند با «کهیعص» قصه آن را خبر داد. «کاف»، نام کربلاست، «ها»، کشته شدن عترت طاهره است، «یاء» [[یزید بن معاویه|یزید]] ستمگر، قاتل [[امام حسین علیه السلام|حسین]] علیه السلام است، «عین» عطش حسین علیه السلام و «صاد» صبر و مقاومت اوست. |
| − | از جمله | ||
| − | + | زکریا سه روز در مصیبت حسین علیه السلام گریست و از خدا خواست که فرزندى به او عطا کند و با محبت او، آزمایشش کند و آن گونه که [[پیامبر اسلام|محمد]] صلی الله علیه و آله را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند. پس خداوند، [[حضرت یحیی علیه السلام|یحیى]] را به او عطا کرد. یحیى نیز همچون حسین علیه السلام شش ماهه به دنیا آمد.<ref>تفسير البرهان، ج 3، ص 3، بحارالانوار، ج 44، ص 223. آيات ديگرى نيز به شهادت امام حسين علیه السلام تاويل شده است. ر.ک: بحارالانوار، ج 44، ص 217 باب «الآيات المأولة لشهادته».</ref> میان یحیى بن زکریا و حسین بن على شباهت هاى دیگر نیز وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بریده شده و سر هر دو در طشت و طبقى پیش طاغوت زمانشان نهاده شد. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | خداوند، | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | * جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۰
«کهیعص» یکی از حروف مقطعه قرآن کریم است که در اول سوره مريم بیان شده است.
کهیعص در احادیث
طبق برخى تفاسیر، این حروف رمزى اشاره به حوادث یا فضایل یا مسایلى دارد که اهل بیت به علم آن آگاهند. از جمله تفسیرها و تاویل هاى این حروف، انطباق آن با حادثه کربلا است. در روایات است: حضرت زکریا علیه السلام نام پنج تن آل عبا را از جبرئیل فراگرفت و چون به نام امام حسین علیه السلام مى‌رسید، اندوهگین مى‌شد و اشک در چشمش مى‌آمد، اما با نام هاى دیگر، اندوهش مى‌رفت. راز آن را از خداوند پرسید. خداوند با «کهیعص» قصه آن را خبر داد. «کاف»، نام کربلاست، «ها»، کشته شدن عترت طاهره است، «یاء» یزید ستمگر، قاتل حسین علیه السلام است، «عین» عطش حسین علیه السلام و «صاد» صبر و مقاومت اوست.
زکریا سه روز در مصیبت حسین علیه السلام گریست و از خدا خواست که فرزندى به او عطا کند و با محبت او، آزمایشش کند و آن گونه که محمد صلی الله علیه و آله را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند. پس خداوند، یحیى را به او عطا کرد. یحیى نیز همچون حسین علیه السلام شش ماهه به دنیا آمد.[۱] میان یحیى بن زکریا و حسین بن على شباهت هاى دیگر نیز وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بریده شده و سر هر دو در طشت و طبقى پیش طاغوت زمانشان نهاده شد.
پانویس
- ↑ تفسير البرهان، ج 3، ص 3، بحارالانوار، ج 44، ص 223. آيات ديگرى نيز به شهادت امام حسين علیه السلام تاويل شده است. ر.ک: بحارالانوار، ج 44، ص 217 باب «الآيات المأولة لشهادته».
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
