الوافیه فی اصول الفقه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
  
 
}}  
 
}}  
کتابی است از [[ملاعبدالله فاضل تونی]] از فقهای شیعه قرن یازدهم در فن اصول فقه. این کتاب پس از مولف مورد توجه فقهای امامیه بوده است و چندین تن از آنها آن را شرح نموده‌اند.
+
'''«الوافیة‌ فی‌ اصول‌ الفقة‌»''' تألیف [[ملاعبدالله فاضل تونی]] (م، 1071 ق)، کتابی ارزشمند در علم [[اصول فقه]] است. این کتاب پس از مؤلف، مورد توجه فقهای [[امامیه]] بوده و چندین شرح بر آن نوشته‌ شده است.
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
عبدالله بن محمد بشروى خراسانى، مشهور به فاضل تونى.(م 1071 ق)، عالمى فاضل، فقیه، صالح، عابد، پارسا و یكى از اعلام بزرگ [[شیعه]] در قرن یازدهم بوده است. گفته شده كه وى در علم و كمال و فضیلت و [[تقوا]] به مرحوم مقدس اردبیلى شباهت داشته است و چون حر عاملى معاصر او بوده، بهتر از هر كس دیگر او را در امل الآمل توصیف نموده است.
+
عبدالله بن محمد بشروى، مشهور به [[فاضل تونی|فاضل تونى]] (م، 1071 ق)، عالم، فقیه، صالح، عابد، پارسا و یكى از اعلام بزرگ [[شیعه]] در قرن یازدهم بوده است. گفته شده كه وى در علم و كمال و فضیلت و [[تقوا]] به مرحوم [[مقدس اردبیلى]] شباهت داشته است.
  
وى مدتى در اصفهان در مدرسه ملا عبدالله  مشغول تحصیل بود، سپس به [[مشهد]] رفت و مدتى در آنجا مى ماند، آنگاه به عزم [[زیارت]] ائمه از راه قزوین عازم عتبات شد، اما به درخواست خلیل قزوینى مدتى هم در قزوین ماند و سپس عازم زیارت گردید و در میان راه در كرمانشاه دیده از جهان فروبست. شاید رحلت وى در برگشت از زیارت بوده است.
+
برخی عالمان گفته‌اند که فاضل تونی‌ اخباری معتدلی‌ بوده‌ که‌ با [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول‌ فقه‌]] میانۀ خوبی‌ داشته‌ است.  
  
از آثار او می توان به شرح الارشاد در فقه، فوائد المدینه در اصول، وافیه در اصول اشاره نمود<ref> مهمل الآمل؛ الذریعة، ج 15، ص 74؛ روضات الجنات، ج 4، ص 244.</ref>
+
از دیگر آثار او می توان به: رساله‌ای در نماز جمعه، حاشیه بر [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم الاصول]]، تعلیقاتی بر [[مدارک الاحکام (کتاب)|مدارک الاحکام]]، حاشیه‌ بر «ارشاد الاذهان» [[علامه حلی]] و فهرست بر «[[تهذیب الأحکام (کتاب)|تهذیب الاحکام]]» [[شیخ طوسی]]، اشاره نمود.
  
 
==معرفى اجمالى كتاب==
 
==معرفى اجمالى كتاب==
  
این كتاب در [[اصول فقه]] [[شیعه]] امامیه و از بهترین كتب این فن است. كتاب وافیه مورد توجه و مرجع بسیارى از فقها و اصولیونى بوده كه بعد از فاضل تونى آمده اند. صاحب [[الذریعه]] در مورد كتاب وافیه چنین مى نویسد: «فهذه رسالة وافیة و جملة شافیة محتویة على تحقیق المهم من المسائل سيّما مباحث الأدلّة العقلیة و مباحث الاجتهاد والتقلید و باب التراجیح...».
+
به‌ گفته [[سید محمدباقر موسوی خوانساری|سید خوانساری‌]]، تاریخ‌ فراغت‌ از تألیف‌ «الوافیة‌ فی‌ اصول‌الفقة‌» 12 [[ماه ربیع الاول|ربیع‌الاول‌]] 1059 ق. است‌. این كتاب در [[اصول فقه]] [[شیعه]] و از بهترین كتب این فن است. [[ملا عبدالله فاضل تونی|فاضل تونی‌]] خود کتاب وافیه‌ را رساله‌ای‌ وافی‌ و شافی‌ وصف‌ کرده‌ که‌ مشتمل‌ بر تحقیق‌ درباره مسائل‌ مهم‌ اصولی‌، بویژه‌ ادله عقلی‌ و اجتهاد و تقلید و تعادل‌ و تراجیح‌ است‌.
  
این كتاب حاوى مسایل زیر است:
+
كتاب وافیه مورد توجه و مرجع بسیارى از فقها و اصولیونى بوده كه بعد از فاضل تونى آمده اند. صاحب [[الذریعه]] در مورد كتاب وافیه چنین مى نویسد: «فهذه رسالة وافیة و جملة شافیة محتویة على تحقیق المهم من المسائل سيّما مباحث الأدلّة العقلیة و مباحث الاجتهاد والتقلید و باب التراجیح...».
  
*مقدمه: تعریف اصول فقه، حقیقت و مجاز
+
وافیه‌ از مزایای‌ چندی‌ برخوردار است‌، از جمله‌ ابتکار در باب‌بندی‌ و تقسیم‌ مباحث‌ اصولی‌، استدلال‌ قوی‌ و در برخی‌ موارد ابتکاری‌، توضیح‌ و تبیین‌ دقیق‌ مصطلحاتی‌ که‌ غلط‌ اندازند، تأسیس‌ رأی‌ جدید، نثر ساده‌ و روشن‌، جلوگیری‌ از خلط‌ مباحث‌ اصول‌ فقه‌ با علوم‌ دیگر، کثرت‌ منابع‌ و از جمله‌ استفاده‌ از کتب‌ اصول‌فقه‌ مذاهب‌ مختلف‌ اسلامی‌.
*باب اول: «در اوامر و نواهى»
 
*باب دوم: «در عام و خاص»
 
*باب سوم: «در ادله شرعى»
 
*باب چهارم: «در ادله عقلى»
 
*باب پنجم: «در اجتهاد و تقلید»
 
*باب ششم: «در تعادل و تراجیح»
 
  
==شروح و تعلیقات==
+
وافیه‌ به‌ شیوه کتابهای‌ درسی‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. از همین‌ روست‌ که‌ در مباحثِ گوناگون‌، آکنده‌ از مثالهای‌ متعدد، برای‌ دادن‌ قدرت تطبیق‌ به‌ دانشجوست‌. تونی‌ در این‌ کتاب‌، ضمن‌ رعایت‌ اعتدال‌، از اصول‌فقه‌ دفاع‌ کرده‌ و در موارد مختلف‌ به‌ نقل‌ و نقد آرای‌ [[محمدامین استرآبادی|محمد امین استرآبادی‌]] پرداخته‌ است‌.
  
شرح الوافیه، تألیف سید جواد عاملى، صاحب مفتاح الكرامه (م 1226ق)؛ شرح الوافیه، نوشته سید حسن حسینى؛ شرح الوافیه، نوشته سید صدرالدین محمد بن میرمحمدباقر رضوى قمى؛ شرح الوافیه، نوشته سید بحرالعلوم محمدمهدى بن سید مرتضى بن سید محمد طباطبائى بروجردى غروى (م 1212 ق).<ref> الذریعة، ج 25، ص 17.</ref>
+
== محتوای کتاب ==
 +
این كتاب حاوى مقدمه‌ و شش‌ باب‌ است. مقدمه‌ و بابها هر کدام‌ به‌ بخشهای‌ کوچکتری‌، با عناوین‌ بحث‌ و فصل‌ و مقصد و قسم‌، تقسیم‌ شده‌اند:
  
==وضعیت نشر==
+
*مقدمه: مؤلف در مقدمه‌ مباحثی‌ چون‌ تعریف‌ اصول‌فقه‌، حقیقت‌ و مجاز، و مشتق‌ را مطرح‌ کرده‌ است‌.
 +
*باب اول: در «اوامر و نواهى»
 +
*باب دوم: در «عام و خاص» و مباحثِ راجع‌ به‌ تخصیص‌؛ در همین‌ باب‌ مباحث‌ حجیت‌ مطلق‌ ظواهر کتاب‌ و خبر واحد بررسی‌ شده‌ است‌.
 +
*باب سوم: در «ادله شرعى» است‌ و در آن‌ مباحث‌ حجیت‌ کتاب‌، اجماع‌ و سنّت‌، و مسائلی‌ چون‌ شرایط‌ عمل‌ به‌ خبر واحد در عصر غیبت‌ و روش‌ شناخت‌ عدالت‌ راوی‌ بررسی‌ شده‌ است‌.
 +
*باب چهارم: به‌ مباحث‌ ادلة‌ عقلی‌، استصحاب‌، استلزام‌، دلالت‌، مفاهیم‌، قیاس‌ و تنقیح‌ مناط‌ اختصاص‌ یافته‌ است.
 +
*باب پنجم: در «اجتهاد و تقلید» است‌ و در آن‌ از تعریف‌ اجتهاد، تجزّی‌ در اجتهاد، دانشهای‌ مورد نیاز مجتهد، نیاز به‌ اجتهاد و تقلید، تقلید از میّت‌ و حکم‌ عبادتِ کسی‌ که‌ نه‌ مجتهد است‌ و نه‌ تقلید می‌کند، بحث‌ شده‌ است‌.
 +
*باب ششم: به‌ موضوع‌ تعادل‌ و ترجیح‌ اختصاص‌ دارد و در آن‌ پانزده‌ قسم‌ تعارض‌ بررسی‌ شده‌ است‌.
  
الوافیة‌ فی‌ اصول‌الفقة‌ ، که‌ تاریخ‌ تألیف‌ آن‌ معلوم‌ نیست‌، اما به‌گفتة‌ خوانساری‌ (همانجا)، تاریخ‌ فراغت‌ از تألیف‌ آن‌ 12 ربیع‌الاول‌ 1059 است‌ که‌ با آنچه‌ در نسخة‌ اصل‌ چاپ‌ رضوی‌ کشمیری‌ آمده‌، مطابقت‌ دارد ( رجوع کنید به تونی‌، مقدمة‌ رضوی‌ کشمیری‌، ص‌ 33). تونی‌ (ص‌ 57) وافیه‌ را رساله‌ای‌ وافی‌ و شافی‌ وصف‌ کرده‌ که‌ مشتمل‌ است‌ بر تحقیق‌ در بارة‌ مسائل‌ مهم‌ اصولی‌، بویژه‌ ادلة‌ عقلی‌ و اجتهاد و تقلید و تعادل‌ و تراجیح‌.وافیه‌ مقدمه‌ و شش‌ باب‌ دارد. مقدمه‌ و بابها هر کدام‌ به‌ بخشهای‌ کوچکتری‌، با عناوین‌ بحث‌ و فصل‌ و مقصد و قسم‌، تقسیم‌ شده‌اند. تونی‌ در مقدمه‌ (ص‌ 59 ـ64) مباحثی‌ چون‌ تعریف‌ اصول‌فقه‌، حقیقت‌ و مجاز، و مشتق‌ را مطرح‌ کرده‌ است‌. باب‌ اول‌ (ص‌ 68ـ107) به‌ دو مبحث‌ مهم‌ اوامر و نواهی‌ اختصاص‌ یافته‌ که‌ در دو مقدمه‌ و هشت‌ بحث‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. باب‌دوم‌ (ص‌ 111ـ144) در بارة‌ عام‌ و خاص‌ و مباحثِ راجع‌ به‌ تخصیص‌ است‌ که‌ در دو مقصد و هفت‌ بحث‌ آمده‌ است‌. در همین‌ باب‌ مباحث‌ حجیت‌ مطلق‌ ظواهر کتاب‌ و خبر واحد بررسی‌ شده‌ است‌. باب‌ سوم‌ (ص‌ 147ـ167) در بارة‌ ادلة‌ شرعی‌ است‌ و در آن‌ مباحث‌ حجیت‌ کتاب‌، اجماع‌ و سنّت‌، و مسائلی‌ چون‌ شرایط‌ عمل‌ به‌ خبر واحد در عصر غیبت‌ و روش‌ شناخت‌ عدالت‌ راوی‌ بررسی‌ شده‌ است‌. این‌ باب‌ دارای‌ سه‌ فصل‌ و هشت‌ بحث‌ است‌. باب‌ چهارم‌ (ص‌ 171ـ239) به‌ مباحث‌ ادلة‌ عقلی‌، استصحاب‌، استلزام‌، دلالت‌، مفاهیم‌، قیاس‌ و تنقیح‌ مناط‌ اختصاص‌ یافته‌ و در هفت‌ قسم‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. باب‌ پنجم‌ (ص‌ 243ـ317) یکسره‌ در بارة‌ مبحث‌ اجتهاد و تقلید است‌ و در آن‌ از تعریف‌ اجتهاد، تجزّی‌ در اجتهاد، دانشهای‌ مورد نیاز مجتهد، نیاز به‌ اجتهاد و تقلید، تقلید از میّت‌ و حکم‌ عبادتِ کسی‌ که‌ نه‌ مجتهد است‌ و نه‌ تقلید می‌کند، بحث‌ شده‌ است‌. این‌ باب‌ در چهار بحث‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. باب‌ ششم‌ (ص‌ 321ـ 337) به‌ موضوع‌ تعادل‌ و ترجیح‌ اختصاص‌ دارد و در آن‌ پانزده‌ قسم‌ تعارض‌ بررسی‌ شده‌ است‌.وافیه‌ از مزایای‌ چندی‌ برخوردار است‌، از جمله‌ ابتکار در باب‌بندی‌ و تقسیم‌ مباحث‌ اصولی‌، استدلال‌ قوی‌ و در برخی‌ موارد ابتکاری‌، توضیح‌ و تبیین‌ دقیق‌ مصطلحاتی‌ که‌ غلط‌ اندازند، تأسیس‌ رأی‌ جدید، نثر ساده‌ و روشن‌، جلوگیری‌ از خلط‌ مباحث‌ اصول‌ فقه‌ با علوم‌ دیگر، کثرت‌ منابع‌ و از جمله‌ استفاده‌ از کتب‌ اصول‌فقه‌ مذاهب‌ مختلف‌ اسلامی‌ نظیر التمهید اُسْنوی‌ شافعی‌ (متوفی‌ 772)، المحصول‌ فخررازی‌، شرح‌ مختصر ابن‌حاجب‌ (متوفی‌ 646) و الاحکام‌ آمِدی‌ (متوفی‌ 631؛ رجوع کنید بهتونی‌، همان‌ مقدمه‌، ص‌ 27ـ30).وافیه‌ به‌ شیوة‌ کتابهای‌ درسی‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. تونی‌ (ص‌ 198) پس‌ از بر شمردن‌ موارد استفادة‌ واژة‌ «اصل‌» در لسانِ علما، تصریح‌ کرده‌ که‌ غرضش‌ از ذکر موارد کاربرد «اصل‌»، آزمایش‌ میزان‌ معرفت‌ و تشحیذ ذهن‌ خواننده‌ است‌. از همین‌ روست‌ که‌ وافیه‌ در مباحثِ گوناگون‌، آکنده‌ از مثالهای‌ متعدد، برای‌ دادن‌ قدرتِ تطبیق‌ به‌ دانشجوست‌ (تونی‌، همان‌ مقدمه‌، ص‌ 31). تونی‌ در این‌ کتاب‌، ضمن‌ رعایت‌ اعتدال‌، از اصول‌فقه‌ دفاع‌ کرده‌ و در موارد مختلف‌ به‌ نقل‌ و نقد آرای‌ ملامحمد امینِ استرآبادی‌ پرداخته‌ است‌ (همان‌ مقدمه‌، ص‌ 32؛ نیز رجوع کنید به همان‌، ص‌ 214ـ 215، 261ـ272، 290ـ294).وافیه‌ از زمان‌ تألیف‌ مورد توجه‌ فقها قرار گرفت‌ و نسخ‌ آن‌ متداول‌ گردید ( رجوع کنید بهخوانساری‌، همانجا) و چندین‌ شرح‌ و حاشیه‌ بر آن‌ نوشته‌ شد، از جمله‌ شروح‌ مهم‌ آن‌ است‌: شرح‌ سیدمحمدمهدی‌ طباطبائی‌ بحرالعلوم‌ * (متوفی‌ 1212)، شرح‌ سیدمحسن‌ اَعْرَجی‌ مشهور به‌ محقق‌ اعرجی‌ و مقدّس‌ کاظمی‌ (متوفی‌ 1227) و شرح‌ سید صدرالدین‌ محمد رضوی‌ (متوفی‌ 1160) معروف‌ به‌ شارح‌ وافیه‌ . شیخ‌ انصاری‌ در فرائدالاصول‌ در موارد متعدد به‌ شرح‌ اخیر توجه‌ کرده‌ است‌ (از جمله‌ رجوع کنید به ص‌ 187ـ 188، 553 ـ566، 592، 601، 616، 629؛ نیز برای‌ شروح‌ و حواشی‌ وافیه‌ رجوع کنید به آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ 6، ص‌ 230، ج‌ 14، ص‌ 166ـ 168).اصولیانِ پس‌ از تونی‌ همواره‌ به‌ کتاب‌ او توجه‌ داشته‌اند، از جمله‌ شیخ‌ انصاری‌ در آثار و درسهای‌ اصولی‌ خود در موارد متعدد به‌ آن‌ استناد و گاه‌ آن‌ را نقد کرده‌ است‌ ( رجوع کنید بهانصاری‌، ص‌ 109، 171ـ172، 184، 188، 598 ـ600؛ تهرانی‌، ص‌ 230ـ233، 253، 282ـ283، 287، 293).وافیه‌ دوبار چاپ‌ شده‌ است‌: در 1309 در بمبئی‌ به‌ صورت‌ چاپ‌ سنگی‌ در 189 صفحه‌ (تونی‌، همان‌ مقدمه‌، ص‌ 44) و در 1415 در قم‌ به‌ اهتمام‌ سیدمحمدحسین‌ رضوی‌ کشمیری‌.
+
==شروح کتاب==
  
در سخن از جایگاه ''الوافیة'' باید گفت: در سدۀ ۱۳ق که اخباریگری شدت یافته بود و اصولیان به سختی بر اخباریان می‌تاختند، چندین شرح و حاشیه بر الوافیة نگاشته شد (نک‍ : آقابزرگ، ۱۴/ ۱۶۶-۱۶۸).
+
«وافیه‌» از زمان‌ تألیف‌ مورد توجه‌ فقها قرار گرفت‌ و نسخ‌ آن‌ متداول‌ گردید و چندین‌ شرح‌ و [[حاشیه|حاشیه‌]] بر آن‌ نوشته‌ شد. در سدۀ ۱۳ ق. که [[اخباریان|اخباریگری]] شدت یافته بود و اصولیان به سختی بر اخباریان می‌تاختند، چندین شرح و حاشیه بر الوافیة نگاشته شد. از جمله‌ شروح‌ مهم‌ آن‌ عبارت است‌ از:  
  
 
+
* شرح‌ الوافیه، تألیف [[سید صدرالدین رضوی قمی|سید صدرالدین محمد رضوی]] (متوفی‌ 1160) معروف‌ به‌ شارح‌ وافیه‌. [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ‌ انصاری‌]] در [[فرائد الاصول (کتاب)|فرائدالاصول‌]] در موارد متعدد به‌ این شرح‌ توجه‌ کرده‌ است‌.
که تنها کتاب چاپ‌شدۀ تونی است. از این کتاب با عنوان ''رسالة فی الاصول'' هم نام برده شده است (نک‍ : حر عاملی، همانجا؛ قس: امین، ۸/ ۷۰؛ کحاله، ۵/ ۱۱۳). بر این کتاب چندین شرح و حاشیه نوشته شده است: ۱. ''شرح الوافیة''، نوشتۀ سیدمهدی بحرالعلوم (آقابزرگ، ۱۴/ ۱۶۷؛ آستان قدس، ۲/ ۱۵-۱۶). ۲-۳. ''شرح الوافیة''، شرحی است منظوم در ۵۰ هزار بیت از سیدمحسن اعرجی کاظمی. وی خلاصه‌ای از این شرح را با نام ''المحصول'' نیز تدوین نموده است (تنکابنی، ۲۶۹؛ آقابزرگ، ۱۴/ ۱۶۷، ۲۵/ ۱۴-۱۵). ۴. ''شرح الوافیة''، از سید جواد عاملی صاحب ''مفتاح الکرامة'' که مبسوط، و در دو جلد تألیف شده است (همو، ۱۴/ ۱۶۶).
+
* شرح‌ الوافیه، تألیف علامه [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سید محمدمهدی‌ طباطبائی‌ بحرالعلوم‌]] (متوفی‌ 1212)
 
+
* شرح الوافیه، تألیف [[سید محمدجواد عاملی|سید جواد عاملى]]، صاحب [[مفتاح الکرامه (کتاب)|مفتاح الكرامه]] (متوفی‌ 1226ق)، که مبسوط و در دو جلد تألیف شده است.
این كتاب به وسیله مجمع الفكر الاسلامى به تحقیق سید محمد حسینى رضوى كشمیرى چاپ و منتشر شده است.
+
* شرح‌ الوافیه، تألیف [[سید محسن اعرجی|سید محسن‌ اعرجی‌ کاظمی]] (متوفی‌ 1227)، شرحی است منظوم در ۵۰ هزار [[بیت (شعر)|بیت]]. وی خلاصه‌ای از این شرح را با نام «المحصول» نیز تدوین نموده است.  
 
+
* شرح الوافیه، نوشته سید حسن حسینى.
==پانویس==
 
<references />
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
* [https://rch.ac.ir/article/Details/10663 "ملا عبداللّه تونی"، دانشنامه جهان اسلام، اسماعیل باغستانی].
+
*[https://rch.ac.ir/article/Details/10663 "ملا عبداللّه تونی"، دانشنامه جهان اسلام، اسماعیل باغستانی].
* [https://www.cgie.org.ir/fa/article/224513/%D8%AA%D9%88%D9%86%DB%8C "تونی"، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی].
+
*[https://www.cgie.org.ir/fa/article/224513/%D8%AA%D9%88%D9%86%DB%8C "تونی"، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی].
* محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
+
*محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
 
 
==متن کتاب الوافية في أصول الفقه==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37523/الوافية-في-أصول-الفقه الوافية في أصول الفقه]
 
  
 
[[رده:منابع فقهی]]
 
[[رده:منابع فقهی]]
 
{{منابع اصول فقه}}
 
{{منابع اصول فقه}}

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۲

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


الوافیه فی اصول الفقه.jpg
نویسنده عبدالله بن محمد تونی
موضوع حقيقت و مجاز
زبان عربی
تعداد جلد 1
تحقيق محمدحسين رضوي

الوافية في أصول الفقه

«الوافیة‌ فی‌ اصول‌ الفقة‌» تألیف ملاعبدالله فاضل تونی (م، 1071 ق)، کتابی ارزشمند در علم اصول فقه است. این کتاب پس از مؤلف، مورد توجه فقهای امامیه بوده و چندین شرح بر آن نوشته‌ شده است.

مؤلف

عبدالله بن محمد بشروى، مشهور به فاضل تونى (م، 1071 ق)، عالم، فقیه، صالح، عابد، پارسا و یكى از اعلام بزرگ شیعه در قرن یازدهم بوده است. گفته شده كه وى در علم و كمال و فضیلت و تقوا به مرحوم مقدس اردبیلى شباهت داشته است.

برخی عالمان گفته‌اند که فاضل تونی‌ اخباری معتدلی‌ بوده‌ که‌ با اصول‌ فقه‌ میانۀ خوبی‌ داشته‌ است.

از دیگر آثار او می توان به: رساله‌ای در نماز جمعه، حاشیه بر معالم الاصول، تعلیقاتی بر مدارک الاحکام، حاشیه‌ بر «ارشاد الاذهان» علامه حلی و فهرست بر «تهذیب الاحکام» شیخ طوسی، اشاره نمود.

معرفى اجمالى كتاب

به‌ گفته سید خوانساری‌، تاریخ‌ فراغت‌ از تألیف‌ «الوافیة‌ فی‌ اصول‌الفقة‌» 12 ربیع‌الاول‌ 1059 ق. است‌. این كتاب در اصول فقه شیعه و از بهترین كتب این فن است. فاضل تونی‌ خود کتاب وافیه‌ را رساله‌ای‌ وافی‌ و شافی‌ وصف‌ کرده‌ که‌ مشتمل‌ بر تحقیق‌ درباره مسائل‌ مهم‌ اصولی‌، بویژه‌ ادله عقلی‌ و اجتهاد و تقلید و تعادل‌ و تراجیح‌ است‌.

كتاب وافیه مورد توجه و مرجع بسیارى از فقها و اصولیونى بوده كه بعد از فاضل تونى آمده اند. صاحب الذریعه در مورد كتاب وافیه چنین مى نویسد: «فهذه رسالة وافیة و جملة شافیة محتویة على تحقیق المهم من المسائل سيّما مباحث الأدلّة العقلیة و مباحث الاجتهاد والتقلید و باب التراجیح...».

وافیه‌ از مزایای‌ چندی‌ برخوردار است‌، از جمله‌ ابتکار در باب‌بندی‌ و تقسیم‌ مباحث‌ اصولی‌، استدلال‌ قوی‌ و در برخی‌ موارد ابتکاری‌، توضیح‌ و تبیین‌ دقیق‌ مصطلحاتی‌ که‌ غلط‌ اندازند، تأسیس‌ رأی‌ جدید، نثر ساده‌ و روشن‌، جلوگیری‌ از خلط‌ مباحث‌ اصول‌ فقه‌ با علوم‌ دیگر، کثرت‌ منابع‌ و از جمله‌ استفاده‌ از کتب‌ اصول‌فقه‌ مذاهب‌ مختلف‌ اسلامی‌.

وافیه‌ به‌ شیوه کتابهای‌ درسی‌ تنظیم‌ شده‌ است‌. از همین‌ روست‌ که‌ در مباحثِ گوناگون‌، آکنده‌ از مثالهای‌ متعدد، برای‌ دادن‌ قدرت تطبیق‌ به‌ دانشجوست‌. تونی‌ در این‌ کتاب‌، ضمن‌ رعایت‌ اعتدال‌، از اصول‌فقه‌ دفاع‌ کرده‌ و در موارد مختلف‌ به‌ نقل‌ و نقد آرای‌ محمد امین استرآبادی‌ پرداخته‌ است‌.

محتوای کتاب

این كتاب حاوى مقدمه‌ و شش‌ باب‌ است. مقدمه‌ و بابها هر کدام‌ به‌ بخشهای‌ کوچکتری‌، با عناوین‌ بحث‌ و فصل‌ و مقصد و قسم‌، تقسیم‌ شده‌اند:

  • مقدمه: مؤلف در مقدمه‌ مباحثی‌ چون‌ تعریف‌ اصول‌فقه‌، حقیقت‌ و مجاز، و مشتق‌ را مطرح‌ کرده‌ است‌.
  • باب اول: در «اوامر و نواهى»
  • باب دوم: در «عام و خاص» و مباحثِ راجع‌ به‌ تخصیص‌؛ در همین‌ باب‌ مباحث‌ حجیت‌ مطلق‌ ظواهر کتاب‌ و خبر واحد بررسی‌ شده‌ است‌.
  • باب سوم: در «ادله شرعى» است‌ و در آن‌ مباحث‌ حجیت‌ کتاب‌، اجماع‌ و سنّت‌، و مسائلی‌ چون‌ شرایط‌ عمل‌ به‌ خبر واحد در عصر غیبت‌ و روش‌ شناخت‌ عدالت‌ راوی‌ بررسی‌ شده‌ است‌.
  • باب چهارم: به‌ مباحث‌ ادلة‌ عقلی‌، استصحاب‌، استلزام‌، دلالت‌، مفاهیم‌، قیاس‌ و تنقیح‌ مناط‌ اختصاص‌ یافته‌ است.
  • باب پنجم: در «اجتهاد و تقلید» است‌ و در آن‌ از تعریف‌ اجتهاد، تجزّی‌ در اجتهاد، دانشهای‌ مورد نیاز مجتهد، نیاز به‌ اجتهاد و تقلید، تقلید از میّت‌ و حکم‌ عبادتِ کسی‌ که‌ نه‌ مجتهد است‌ و نه‌ تقلید می‌کند، بحث‌ شده‌ است‌.
  • باب ششم: به‌ موضوع‌ تعادل‌ و ترجیح‌ اختصاص‌ دارد و در آن‌ پانزده‌ قسم‌ تعارض‌ بررسی‌ شده‌ است‌.

شروح کتاب

«وافیه‌» از زمان‌ تألیف‌ مورد توجه‌ فقها قرار گرفت‌ و نسخ‌ آن‌ متداول‌ گردید و چندین‌ شرح‌ و حاشیه‌ بر آن‌ نوشته‌ شد. در سدۀ ۱۳ ق. که اخباریگری شدت یافته بود و اصولیان به سختی بر اخباریان می‌تاختند، چندین شرح و حاشیه بر الوافیة نگاشته شد. از جمله‌ شروح‌ مهم‌ آن‌ عبارت است‌ از:

منابع

منابع اصول فقه
متون به ترتیب تاریخ وفات مولفین
التذکرة بأصول الفقه

شیخ مفید

(م413ق)

الذریعه

سید مرتضی

(436-335)

عدة الاصول

شیخ طوسی

(460-385)

غنیة النزوع

ابن زهره

(585-510)

تهذیب الوصول

علامه حلی

(726-648)

مبادی الوصول

علامه حلی

(726-648)

القواعد و الفوائد

شهید اول

(786-734)

تمهید القواعد

شهید ثانی

(965-911)

معالم الدین

صاحب معالم

(م1011)

زبدة الاصول

شیخ بهائی

(1030-953)

الوافیه فی الاصول

فاضل تونی

(م 1071)

الفوائد الحائریه

وحید بهبهانی

(م1206)

قوانین الاصول

میرزای قمی

(م1231)

فرائد الاصول

شیخ انصاری

(م1281)

کفایة الاصول

آخوند خراسانی

(م1329)

مفاتیح الاصول

سید محمد مجاهد

(م1342)

فوائد الاصول (نائینی)

میرزا محمدحسین نائینی

(1355-1276)

وقایة الأذهان

محمد رضا نجفی اصفهانی

(م 1362)

اصول الفقه

شيخ محمدرضا مظفر

(م 1383)

منتهی الاصول

سید محمد حسن بجنوردی

(1395-1316)

المعالم الجدیده

سید محمد باقر صدر

(1399-1355)

اصول الاستنباط

سید علی نقی حیدری

(1403-1325)

مناهج الوصول

امام خمینی

(1409-1320)

الاصول العامه

سید محمد تقی حکیم

(1346-)

شروح
شروح معالم الدین ← حاشیه معالم، سلطان العلماء (م 1064) - حاشیه معالم، ملا محمد صالح مازندرانی (م 1081) - هدایة المسترشدین، شیخ محمدتقی اصفهانی (م 1248)
شروح فرائد الاصول ← أوثق الوسائل، میرزا موسی بن جعفر بن احمد تبریزی - بحر الفوائد، میرزا محمد حسن آشتیانی - درر الفوائد فی الحاشیه علی الفرائد، آخوند خراسانی - فوائد الرضویه، آقا رضا همدانی
شروح کفایه ← انوار الهدایه، امام خمینی - حاشیة الکفایه، علامه طباطبائی - الحاشیة علی الکفایه، سید حسین بروجردی - حقائق الاصول، سید محسن حکیم - عنایة الاصول، سید مرتضی حسینی یزدی

منتهی الدرایه، سید محمد جعفر جزائری شوشتری - نهایة الدرایة، آیت الله کمپانی - نهایة النهایة، میرزا علی ایروانی