جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

فروع دین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{ضعیف}}
+
{{خوب}}منظور از «فروع دین» ([[اسلام|دین اسلام]])، [[احکام|احکامی]] است که هر فرد [[مسلمان]] موظف و [[تکلیف|مکلف]] به انجام آنها می باشد. این اعمال عبادی که باید برای رضای [[خداوند]] انجام گیرد، در مقابل [[اصول دین]]، که در واقع مربوط به مسائل فکری و [[عقاید|اعتقادی]] هستند، قرار می گیرند؛ از این رو از آنها تعبیر به «فروع دین» می شود و پایبندى به فروع دین - همچون اصول دین- [[واجب]] است.
  
 +
==موارد فروع دین==
  
منظور از «فروع دین» (دین [[اسلام]])، احکامی است که هر فرد [[مسلمان]] موظف و [[مکلف]] به انجام آنها می باشد.
+
فروع دین [[اسلام]] مشتمل بر این ده مورد است:  
 
 
این اعمال عبادی که باید برای رضای خداوند انجام گیرد، در مقابل [[اصول دین]]،    که در واقع مربوط به مسائل فکری و اعتقادی هستند، قرار می گیرند؛ از این رو از آنها تعبیر به «فروع دین» می شود.
 
 
 
فروع دین اسلام مشتمل بر این ده مورد است:
 
  
 
#[[نماز]]
 
#[[نماز]]
سطر ۱۸: سطر ۱۵:
 
#[[تولّی]]
 
#[[تولّی]]
 
#[[تبرّی]]
 
#[[تبرّی]]
 +
 +
برخى از فروع دین، رابطه [[انسان]] با [[خدا]] را در قالب قوانین و [[احکام]] بیان مى‌کنند و وظایفى را براى او پیش مى‌کشند؛ وظایفى همچون نماز، روزه و حج. برخى دیگر به وظایفى که انسان‌ها در برابر یکدیگر دارند نظر دارند و روابط انسانى را تنظیم مى‌کنند؛ مانند جهاد، خمس و بیع.<ref>دائرة المعارف تشیع، ۲/ ۱۵۲</ref>
 +
 +
البته تعداد [[واجب|واجبات]] و [[حرام|محرمات]] که جزء فروع دین محسوب می شوند، بسیار زیاد است. دستورات دیگری مانند احکام خرید و فروش، [[ازدواج]]، [[قصاص]]، [[دیات]]، [[قضاوت]] و... نیز از فروع دین هستند.‌ اما آنچه از فروع دین که مشهور است این ده مورد است.
 +
 +
==منابع استنباط فروع دین==
 +
 +
فقهاى [[شیعه|شیعه]] از رهگذر دانش‌ [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، فروع دین را از متون دینى استخراج و استنباط مى‌کنند و احکام عملى [[شریعت|شریعت]] را به دست مى‌دهند.
 +
دانش فقه و اصول، از دانش‌هاى اسلامى هستند که در قلمرو فروع دین، به پرسش‌هاى انسان پاسخ مى‌دهند و وظایف او را مشخص مى‌سازند.<ref>آشنایى با علوم اسلامى، ۲۵۲؛ مناهج الاصول الى علم الاصول، ۱/ ۵۴- ۴۵</ref> منابعى که فقها از آنها بهره مى‌جویند عبارت‌اند از: کتاب ([[قرآن]])، [[سنت|سنّت]] ([[حدیث|حدیث]])، [[اجماع]] و [[عقل]].<ref>اصل الشّیعة و اصولها، ۱۱۴ و ۱۱۵</ref>
 +
 +
==پانویس==
 +
<references />
 +
 +
==منابع==
 +
 +
*[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، جمعی از نویسندگان، ج1، ص359، در دسترس در [http://lib.eshia.ir/26356/1/359 کتابخانه فقاهت]، بازیابی: 2 شهریور 1395.
 +
 +
{{اسلام}}
  
 
[[رده:اسلام]]
 
[[رده:اسلام]]
 
[[رده:احکام]]
 
[[رده:احکام]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۸

منظور از «فروع دین» (دین اسلاماحکامی است که هر فرد مسلمان موظف و مکلف به انجام آنها می باشد. این اعمال عبادی که باید برای رضای خداوند انجام گیرد، در مقابل اصول دین، که در واقع مربوط به مسائل فکری و اعتقادی هستند، قرار می گیرند؛ از این رو از آنها تعبیر به «فروع دین» می شود و پایبندى به فروع دین - همچون اصول دین- واجب است.

موارد فروع دین

فروع دین اسلام مشتمل بر این ده مورد است:

  1. نماز
  2. روزه
  3. حج
  4. جهاد
  5. خمس
  6. زکات
  7. امر به معروف
  8. نهی از منکر
  9. تولّی
  10. تبرّی

برخى از فروع دین، رابطه انسان با خدا را در قالب قوانین و احکام بیان مى‌کنند و وظایفى را براى او پیش مى‌کشند؛ وظایفى همچون نماز، روزه و حج. برخى دیگر به وظایفى که انسان‌ها در برابر یکدیگر دارند نظر دارند و روابط انسانى را تنظیم مى‌کنند؛ مانند جهاد، خمس و بیع.[۱]

البته تعداد واجبات و محرمات که جزء فروع دین محسوب می شوند، بسیار زیاد است. دستورات دیگری مانند احکام خرید و فروش، ازدواج، قصاص، دیات، قضاوت و... نیز از فروع دین هستند.‌ اما آنچه از فروع دین که مشهور است این ده مورد است.

منابع استنباط فروع دین

فقهاى شیعه از رهگذر دانش‌ فقه و اصول، فروع دین را از متون دینى استخراج و استنباط مى‌کنند و احکام عملى شریعت را به دست مى‌دهند. دانش فقه و اصول، از دانش‌هاى اسلامى هستند که در قلمرو فروع دین، به پرسش‌هاى انسان پاسخ مى‌دهند و وظایف او را مشخص مى‌سازند.[۲] منابعى که فقها از آنها بهره مى‌جویند عبارت‌اند از: کتاب (قرآنسنّت (حدیثاجماع و عقل.[۳]

پانویس

  1. دائرة المعارف تشیع، ۲/ ۱۵۲
  2. آشنایى با علوم اسلامى، ۲۵۲؛ مناهج الاصول الى علم الاصول، ۱/ ۵۴- ۴۵
  3. اصل الشّیعة و اصولها، ۱۱۴ و ۱۱۵

منابع