منهاج الکرامه فی معرفة الامامه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی '''نویسنده:''' محمدرضا ...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ منهاج الكرامة فى معرفة الامامة (کتاب) را به منهاج الکرامه فی معرفة الامامه (کتاب) منتقل کرد) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{مشخصات کتاب |
| − | |||
| − | + | |عنوان= | |
| − | + | |تصویر= [[پرونده:منهاج الكرامة في معرفة الامامة.jpg|240px|وسط]] | |
| − | علامه | + | |نویسنده= علامه حلی |
| − | + | |موضوع= اثبات امامت | |
| − | + | |زبان= عربی | |
| − | + | |تعداد جلد= 1 | |
| − | + | |عنوان افزوده1= تحقيق | |
| − | + | |افزوده1= عبدالرحيم مبارك | |
| − | + | |عنوان افزوده2= | |
| − | + | |افزوده2= | |
| − | + | |لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/41658/ منهاج الكرامة فى معرفة الامامة] | |
| − | + | }} | |
| − | + | '''«منهاج الکرامة فى معرفة الامامة»''' تألیف علامه [[علامه حلی|حسن بن یوسف حلى]] (م، ۷۲۶ ق) از عالمان بزرگ [[شیعه]] است. این کتاب جهت [[سلطان محمد خدابنده]] (اولجایتو) نوشته شده و تأثیر بسزایى در [[شیعه]] شدن او و بسیارى دیگر از مردم داشت. لذا بعضى از [[اهل سنت]] وقتى تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش [[ابن تیمیه]] رفتند و از او کمک خواستند که ابن تیمیه کتاب «[[منهاج السنة النبویه]]» را در رد این کتاب نوشت. | |
| − | |||
| − | + | ==محتواى کتاب== | |
| − | + | مؤلف در این کتاب با آوردن دلایل عقلى و نقلى فراوان به اثبات حقانیت مذهب [[شیعه]] و امامت [[امام علی علیه السلام|على بن ابى طالب]] علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این کتاب از کتاب‌هاى تراث شیعى و مشتمل بر شش بخش است. | |
| − | این | + | نویسنده در بخش اقوال مذاهب، درباره امامت مى گوید: «[[امامیه]] معتقد به این امور است: [[عدل الهی|عدل خداوند]]، [[امامت]] استمرار [[نبوت]] و لزوم [[عصمت]] امام؛ اما [[اهل سنت]] برخلاف این امور عقیده دارند». |
| − | + | وى در بخش دوم به تفصیل به توضیح ادله پیروى از مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از: | |
| − | این | + | *۱. درست ترین و بهترین مذهب در مسائل [[اصول دین|اصولى]] و [[فروع دین|فرعى]]؛ |
| + | |||
| + | *۲. سخن [[شیخ طوسى]] درباره حدیث [[پیامبر اسلام|پیامبر]] که فرقه ناجیه امامیه است. | ||
| + | |||
| + | *۳. قطع و جزم امامیه بر نجات [[ائمه اطهار|ائمه]] و پیروانشان؛ | ||
| + | |||
| + | *۴. امامیه مذهب خود را از ائمه [[معصوم]] علیهم السلام که مشهور به کمالات انسانى اند، گرفته اند. | ||
| + | |||
| + | *۵. [[تعصب]] نداشتن امامیه در غیر [[حق]]؛ | ||
| + | |||
| + | *۶. فضایل و کمالات بى شمار امیرالمومنین على علیه السلام و نقایص بسیار [[صحابه]]. | ||
| + | |||
| + | نویسنده در بخش بعدى، ادله امامت [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى طالب]] علیه السلام را چنین برمى شمارد: | ||
| + | |||
| + | * ادله عقلى ([[عصمت]]، نصب، حفظ [[شریعت]]، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)؛ | ||
| + | * ادله نقلى: چهل برهان از آیات [[قرآن]]، دوازده [[حدیث]] از پیامبر صلى الله علیه و آله، دوازده ویژگى خاص على علیه السلام که دالّ بر امامت او است. | ||
| + | |||
| + | وى در بخش چهارم، سه راه براى اثبات امامت باقى [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم السلام ذکر مى کند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل که باعث امامت آن‌ها است. | ||
| + | |||
| + | نویسنده در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت کسى که خود را مقدم بر على کند، آورده است. وى در بخش پایانى کتاب، دلایل اثبات خلافت [[ابوبکر]] را چنین رد کرده است: [[اجماع]] با نص در تعارض است، «حدیث اقتدا» مستلزم [[خلافت]] او نیست و آیه ۴۰ [[سوره توبه]] (إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَروها...) دلالت بر نقض او مى کند. | ||
| + | |||
| + | ==وضعیت نشر کتاب== | ||
| + | این کتاب به تصحیح عبدالرحیم مبارک به وسیله انتشارات تاسوعا در [[مشهد]] به قطع وزیرى چاپ شده است. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، نویسنده: محمدرضا ضمیری. | ||
| + | |||
| + | ==متن کتاب == | ||
| + | [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/41658/ '''منهاج الكرامة فى معرفة الامامة'''] | ||
| + | |||
| + | [[رده:کتابهای اعتقادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۹
 | |
| نویسنده | علامه حلی |
| موضوع | اثبات امامت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| تحقيق | عبدالرحيم مبارك |
|
| |
«منهاج الکرامة فى معرفة الامامة» تألیف علامه حسن بن یوسف حلى (م، ۷۲۶ ق) از عالمان بزرگ شیعه است. این کتاب جهت سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) نوشته شده و تأثیر بسزایى در شیعه شدن او و بسیارى دیگر از مردم داشت. لذا بعضى از اهل سنت وقتى تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش ابن تیمیه رفتند و از او کمک خواستند که ابن تیمیه کتاب «منهاج السنة النبویه» را در رد این کتاب نوشت.
محتواى کتاب
مؤلف در این کتاب با آوردن دلایل عقلى و نقلى فراوان به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت على بن ابى طالب علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این کتاب از کتاب‌هاى تراث شیعى و مشتمل بر شش بخش است.
نویسنده در بخش اقوال مذاهب، درباره امامت مى گوید: «امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت برخلاف این امور عقیده دارند».
وى در بخش دوم به تفصیل به توضیح ادله پیروى از مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از:
- ۳. قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه و پیروانشان؛
- ۴. امامیه مذهب خود را از ائمه معصوم علیهم السلام که مشهور به کمالات انسانى اند، گرفته اند.
- ۶. فضایل و کمالات بى شمار امیرالمومنین على علیه السلام و نقایص بسیار صحابه.
نویسنده در بخش بعدى، ادله امامت امیرالمؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام را چنین برمى شمارد:
- ادله عقلى (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)؛
- ادله نقلى: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر صلى الله علیه و آله، دوازده ویژگى خاص على علیه السلام که دالّ بر امامت او است.
وى در بخش چهارم، سه راه براى اثبات امامت باقى ائمه علیهم السلام ذکر مى کند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل که باعث امامت آن‌ها است.
نویسنده در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت کسى که خود را مقدم بر على کند، آورده است. وى در بخش پایانى کتاب، دلایل اثبات خلافت ابوبکر را چنین رد کرده است: اجماع با نص در تعارض است، «حدیث اقتدا» مستلزم خلافت او نیست و آیه ۴۰ سوره توبه (إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَروها...) دلالت بر نقض او مى کند.
وضعیت نشر کتاب
این کتاب به تصحیح عبدالرحیم مبارک به وسیله انتشارات تاسوعا در مشهد به قطع وزیرى چاپ شده است.
منابع
- کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، نویسنده: محمدرضا ضمیری.
متن کتاب
