فلاح السائل (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:فلاح السائل.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:فلاح السائل.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= ابن طاووس
+
|نویسنده= سید بن طاووس
  
|موضوع= احاديث شيعه
+
|موضوع= ادعیه و اعمال شبانه‌روز
  
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 1
+
|تعداد جلد= ۲
  
 
|عنوان افزوده1= محقق
 
|عنوان افزوده1= محقق
  
|افزوده1= غلام‌ حسين‌ المجيدي‌
+
|افزوده1= غلامحسین‌ مجیدی
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
  
 
}}
 
}}
{{بخشی از یک کتاب}}
+
'''«فلاح السائل و نجاح المسائل فی عمل الیوم و اللیلة»''' تألیف [[سید بن طاووس]] (م، ۶۶۴ ق) کتابی در موضوع روایاتی در ادعیه و اعمال مربوط به شبانه‌روز است. این کتاب به عنوان تتمّه‌ای بر «[[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجّد]]» [[شیخ طوسی]] نوشته شده است.
  
==فلاح السائل و نجاح المسائل==
+
==مؤلف==
 +
سید رضی‌الدین علی بن موسی معروف به [[سید بن طاووس]] (۵۸۹-۶۶۴ ق)، فقیه، محدث، متکلم و عارف بزرگ [[شیعه]] در قرن هفتم هجری است. جد اعلای او داود بن [[حسن مثنی]]، نوه پسری [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] (علیه‌السلام) و نوه دختری [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] (علیه‌السلام) است.
  
في عمل اليوم والليلة، في مجلدين، الاول في اعمال الزوال إلى ان نيام، والثانى في اعمال ما بعد الاستيقاظ من النوم إلى الزوال. للسيد الاجل على بن طاووس الحلى 664 ينقل عنه في (البحار) والموجود عند (الطهراني بسامراء) و (سپهسالار) و غيره، المجلد الاول محتويا على ثلاين فصلا، و فى اوله فهرس الفصول المذكورة، و فهرس فصول المجلد الثاني ايضا، و مجموع فصول ثلاث و اربعون فصلا.
+
سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر [[بغداد]] بود و وی را به سبب [[تقوا]]، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. علمای بزرگی چون [[علامه حلی|علامه حلى]] و [[ابن داوود حلی]] از شاگردان او هستند.
  
اوله: احمد الله جل جلاله بلسان و جنات وجودهما من جود المولى المعبود و موادهما من كرم ذلك المالك المحمود... و ذكر في اوله ثلاثة من طرق روايته، اولها ما رواه عن الشيخ حسين بن احمد السوراوى، اجازة في [[جمادی الثانی]] 609 عن محمد بن ابى القاسم الطبري، عن ابى على بن الشيخ الطوسى، ثانيها ما رواه عن الشيخ على بن يحيى الحناط الحلى، اجازة في [[ربیع الاول]] 609 عن عربي بن مسافر عن محمد بن ابى القاسم الطبري عن ابى على، و ثالثها ما رواه عن الشيخ اسعد بن عبدالقاهر الاصفهانى في [[صفر]] 635 رواية عامة للكتب والاصول والمصنفات، عن ابى الفرج على بن السعيد ابى الحسن الراوندي، عن الشيخ ابي جعفر محمد بن على بن الحسن الحلبي، عن الشيخ الطوسى.
+
سید بن طاووس آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] است. از جمله تألیفات او عبارتند از: '''مصباح الزائر'''، [[اقبال الاعمال (کتاب)|إقبال الأعمال]]، [[اللهوف]]، [[فرج المهموم فی معرفه نهج الحلال من علم النجوم|فرج المهموم]]، [[مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب)|مهج الدعوات]]، [[سعد السعود]]، [[الیقین باختصاص علی بامره المومنین|الیقین بإختصاص علی بإمرة المؤمنین]]، [[الدروع الواقیة]].
  
و فى فصل مقدمات الطهارة و بيان الغسل، ذكر غسل الميت، ثم ذكر احكام الاموات مفصلا، إلى صلاة ليلة الدفن و زيارة القبور، و ذكر في اوله (مصباح المتهجد) لشيخ الطائفة الطوسى و انه عزم على الزيادة عليه، بما يختاره مما يأذن الله جل جلاله، في اظهاره من اسراره، و ان يسميه ب‍ (كتاب المهمات في صلاح المتعبد والتتمات) ل‍ (مصباح المتهجد) و ان يجعله في عشر مجلدات، الاول والثانى منها هذا يعنى (فلاح السائل) والثالث (زهرة الربيع) والرابع (جمال الاسبوع) والخامس (الدروع الواقية) والسادس (مضمار السباق واللحاق) والسابع (مسالك المحتاج) والثامن والتاسع (الاقبال بالاعمال) والعاشر (السعادات بالعبادات). و مر للمؤلف في هذا الجزء (غياث السلطان الورى) و (الفتن والملاحم).
+
== معرفی کتاب ==
  
این کتاب، مشتمل بر دو جزء و شامل 43 فصل است. اولین جزء مشتمل بر سی فصل و شامل ادعیه‌ای است که باید میان ظهر و شب خوانده شود؛ جزء دوم مشتمل بر ادعیه‌ای است که از وقت بیدار شدن برای [[نماز شب]] تا قبل از ظهر باید خوانده شود.
+
[[سید بن طاووس]] در مقدمه کتاب «فلاح السائل و نجاح المسائل‌» پس از بیاناتی در مورد ارزش خلوت و تنهایی و این که بسیاری از عنایات الهی در خلوت به انسان می‌رسد، پیرامون علت تألیف این کتاب می‌فرماید: «من در کتاب «[[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح کبیر]]» [[شیخ طوسی]] خیر فراوانی دیدم و پس از آن به مطالب مهمی دست یافتم که تتمه‌ای بر کتاب مذکور قلمداد می‌شد و هر کس بخواهد به نهایت درجات کمال برسد می‌تواند از آنها کمک بگیرد... لذا تصمیم گرفتم آنچه از روایات به دست آورده‌ام و آن اسراری که اجازه نشر آنها را دارم در کتابی گردآورم و نام آن را «تتمات مصباح المتهجد و مهمات فی صلاح المتعبد» گذاشتم. این تتمات هم در چند جلد تنظیم شده است.<ref> اسامی تتمه های «المصباح» عبارتند از: ۱ و ۲- فلاح السائل، در اعمال شبانه روز در ۲ جلد (کتاب حاضر) ۳- زهرة الربیع، در ادعیه هفتگی ۴- جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع ۵- الدروع الواقیة من الاخطار ، در اعمالی که هر ماه تکرار می‌شود ۶- المضمار للسباق و اللحاق بصوم شهر اطلاق الارزاق و عتاق الاعناق، شامل اعمال ماه مبارک رمضان.
 +
۷- السالک المحتاج الی معرفة مناسک الحجاج ۸ و ۹- الاقبال بالاعمال الحسنة، در اعمالی که هر سال یک بار انجام می‌شود. این کتاب شامل اعمال سال، غیر از ماه مبارک رمضان است که در المضمار ذکر شده.
 +
۱۰- السعادات بالعبادات، در اعمالی که وقت مشخصی برای آنها ذکر نشده است.</ref>... پس خداوند جلّ جلاله درهاى قدرت را براى نگارش چیزى که تصمیم بر اتمام و انجام آن را داریم - یعنى تتمه ها و مکمل هاى کتاب «[[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المُتَهَجّد]]» و امور مهمّى که به مصلحت [[عبادت]] کنندگان است - گشود».
  
'''روش تأليف اين كتاب از زبان مولف'''
+
مؤلف، که پرهیزکاری و تقوایش زبانزد همگان است، تأکید دارد که قصدش از تألیف این کتاب تنها رضای خداوند است و می‌افزاید: «اگر در این کتاب نقصی دیدی مرا عفو کن و اگر کتاب را کامل و نافع یافتی خدا را شکر کن که عنایت اوست. اگر به وسیله این کتاب هدایت یافتی هم آن را از خدا بدان و او را شکر کن و مبادا شروع به تعریف و تشکر از من کنی و از شکر الهی باز بمانی.»
  
اينك مى گويم: بايد توجه داشت كه پيش از شروع به تأليف اين كتاب، سياهه و پيش نويسى كه از قبل آماده و مهيا كرده باشم نداشتم، بلكه ناسخ را در نزد خود حاضر مى ساختم و شروع به نوشتن برگى از كتاب مى نمودم، سپس آن را به او مى دادم و وى از روى آن مى نوشت، و به همين صورت ورقه به ورقه مى نوشتم و به او مى دادم، و وى يكى بعد از ديگرى از روى آن ها مى نوشت.
+
به گفته سید بن طاوس در مقدمه: «وقتى این کتاب را شروع کردم، تصمیم من این بود که تنها مطالب افزون بر «مِصْباح» را در آن بیاورم و امور دیگر را نقل نکنم، ولى دیدم که در این صورت کتاب، نسبت به آن چه مقصود من است، کامل نخواهد بود. لذا تصمیم گرفتم که آن را براى طالبان عمل - یعنى عارفانى که به شرافت بندگى خداوندى که سلطان بندگان است آگاهى دارند و در آمادگى براى روز [[معاد]] مى کوشند - به صورت کتابى کامل و کافى مرتب گردانم.»
  
البته من كارهاى ديگرى غير از نوشتن اين كتاب داشتم، كه مانع از تصنيف آن مى شد، و علت آن بود كه تأليف آن را در ماه [[رجب]] و [[شعبان]] و ماه [[رمضان]] شروع كردم، و در اين ماه ها وظايف و [[اعمال عبادى]] بسيارى است كه بيشتر اوقات انسان را فرامى گيرد، لذا وقت نمى كردم كه كتاب را كُرّاس به كرّاس(18) بنگارم، زيرا در اين صورت نسخه بردارى از آن ممكن نمى شد.  
+
== محتواى کتاب ==
 +
کتاب «فلاح السائل» توسط مصنف آن در ۲ جلد تنظیم شده و در ابتدای کتاب نیز فهرست ابواب هر دو جلد توسط مصنف ذکر شده است؛ اما در چاپ حاضر که ظاهرا [[نسخه خطی|نسخه‌های خطی]] موجود نیز همین مقدار را دارند، تنها جلد اول کتاب است که شامل فصل اول تا سی‌ام می‌باشد و متأسفانه اثری از جلد دوم کتاب در این چاپ و نسخه‌های خطی آن یافت نشده است.
  
و علاوه بخشى از اوقاتم نيز به برآوردن نمودن حوايج مردم بر اساس دستور خداوند جل جلاله صرف مى شد؛ ولى با اين همه خداوند جل جلاله درهاى قدرت را براى نگارش چيزى كه تصميم بر اتمام و انجام آن را داريم - يعنى تتمه ها و مكمل هاىِ كتاب مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد و امور مهمّى كه به مصلحت [[عبادت]] كنندگان است - گشود.
+
[[سید بن طاووس]] در صدد تهیه کتابی بوده تا مکلف در شبانه روز اعمال خود را طبق آن انجام دهد، لذا متن روایات را ذکر کرده و در مواردی که نیاز به توضیح دارد توضیحی مفصل یا خلاصه ذکر کرده و اعمال و اوراد را خیلی واضح بیان کرده است.
 +
نکته دیگر این که چون «فلاح السائل» اولین جلد از کتاب «التتمات» است، سید در ابتدای آن راه‌ها و طرق نقل [[حدیث]] خود را تا معصومین ذکر کرده است. سلسله [[سند حدیث|اسناد]] روایات و مآخذ نقل آنها دقیقا ذکر شده، چنان که روش متداول ابن طاوس است، و در جایی که سند نیاورده و روایت سند داشته، گفته است: «بحذف الاسناد» که بدانند روایت [[حدیث مرسل|مرسله]] و [[حدیث مقطوع|مقطوعه]] نیست.
 +
سید در پایان مقدمه می‌فرماید: چه بسا روایتی ببینید که شخص ضعیف یا مطعونی در سلسله سند آن باشد و ما آن را نقل کرده‌ایم، نقل این روایت دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد، از جمله این که من راوی را ثقه می‌دانسته‌ام، یا ایراد بر او وارد نبوده، یا از جهت اعتماد بر اخبار «من بلغ» بوده و... .
  
بنابراين، اگر كسى در آن نقصى يافت، امورى كه ذكر نموديم مانند عجله داشتن و تنگى وقت، خود عذر ما را مى خواهد، و اگر آن را كامل و برتر يافت، تنها سپاسگزار خداوند جل جلاله باشد، زيرا او جل جلاله بود كه قدرت بر آن را به ما ارزانى داشت، و چشم خواسته هايمان را براى رسيدن به مقاصدمان روشن نمود.
+
ابن طاووس در مورد فهرست فصل‌هاى کتاب خود می گوید: «فصل هاى جزء اول و دوم کتاب بدین قرار است که در اوایل آن ذکر مى کنم، تا هر کس هر مطلبى را خواست بازشناخته و آن را به صورتى که نزدیکتر به صواب است جستجو کند. و از آن جا که بیشتر اعمال شبانه روز دربردارنده [[نماز]] و [[دعا]] است، لذا شایسته است که ما نیز این کتاب را با بیان مطالبى از ترغیب و تشویق به آن دو آغاز کنیم، و عقل ها و دل ها را به آن دو متوجه نماییم.
  
لذا مى گويم : اگر بر اين كتاب ما دسترسى پيدا كردى، شايد امورى مانند راهنمايى و هدايت به جلال الهى، و راهنمايى بر لزوم عنايت داشتن به اقبال و توجه خداوند بر بنده، و گشودن راه تحقيق و دسترسى به حقيقت براى اهل توفيق بيابى، كه موجب گردد گمان كنى اين ها از جستجو و تلاش و كوشش ماست، چنين نيست، بلكه همه از فضل خداوندگار مهربان و دلسوز نشأت گرفته است.
+
*فصل اول: تعظیم نماز و این که هر کس در انجام آن کوتاهى کند از بزرگترین جنایتکاران است.
  
بر اين پايه، اگر از اين سخنان و اعمال بهره بردى، به شكرگزارى و سپاس ‍ خداوند جل جلاله و تعظيم آن مقام بزرگوار بسنده كن، و به جاى آن به ياد و شكر و سپاس من مشغول مباش، تا مبادا به جاى اشتغال به مالك به بنده اشتغال داشته، و خود را در راه هاى خطرناك به خطر انداخته، و متعرض امورى كه موجب هلاكت و گمراهى است گردى. زيرا خداوند جل جلاله مى فرمايد:
+
*فصل دوم: کیفیت نمازى که انسان را از کردار و گفتار زشت و ناپسند بازمى دارد، و بیان بزرگترین شرط نماز.
  
«وَلَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ، ما زَكى مِنْكُمْ مِنْ اءَحَدٍ اءَبَداً»(19)؛ و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، بى گمان هيچ كس از شما هيچ گاه پاكيزه نمى گرديد.
+
*فصل سوم: فضیلت دعا با استفاده از الفاظ صریح [[قرآن]].
  
و نيز او جل جلاله مى فرمايد: «وَ ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ، فَمِنَ اللّهِ»(20)؛ و هر نعمتى در وجود شماست، از خداوند است.
+
*فصل چهارم: روایاتى صریح و روشن در فضیلت دعا.
  
براى بنده او، يعنى مؤلف اين كتاب نيز - كه خداوند سبحان او را از نيستى، به وجود آورده و از حال ناتوانى و كمبود به سوى توانايى انتقال داده - به تحقيق ثابت شده كه اگر فضل و رحمت مولايش بر او نبود، به هيچ يك از چيزهايى كه به راهنمايى او بدان و اصل گرديده، نايل نمى شد، و مسلماً هيچ نعمتى براى او نيست مگر اين كه به فضل آن خداوندگار معبود، و از درهاى رحمت وجُودِ او نشأت گرفته است.
+
*فصل پنجم: برتر بودن دعا و [[مناجات]] با خداوند رحمان از [[تلاوت قرآن|تلاوت]] کلام عظیم الشأن [[خداوند]] جلّ جلاله.
  
حال كه مالك و مملوك (يعنى خداوند جل جلاله و مؤلف) بر صحت اين مطلب اتفاق دارند (كه نگارش مطالب كتاب از خداست، نه مؤلف)، پس چگونه تو با اين گفتار مخالفت نموده و مى گويى آن ها از برترى مملوك و بنده مى باشد، بنده اى كه خداوند او را به ترتيب [[مراحل آفرينش]] از خاك، و گِل، و گِل سياه بدبوى متغير، و آب پست، و نطفه، و خون بسته، و تكه گوشت، و جنين و شيرخوار و جوان آفريده، و در همه اين مراحل اگر مولاى او با رحمت هايش بر او تفضل نمى فرمود، سپس آن چه را كه به او عنايت فرموده و ارزانى داشته تكميل نمى نمود، و آن چه را كه نمى دانست به انسان نمى آموخت، اين بنده نسبت به وجود خود جاهل و نادان بود.
+
*فصل ششم: امورى که از دیدگاه [[عقل]] شایسته است دعا کننده آن ها را رعایت کند.
  
قابل توجه است كه وقتى اين كتاب را شروع كردم، تصميم من اين بود كه تنها مطالب افزون بر مِصْباح را در آن بياورم، و امور ديگر را نقل نكنم، ولى ديدم كه در اين صورت كتاب، نسبت به آن چه مقصود من است، كامل نخواهد بود. لذا تصميم گرفتم كه آن را براى طالبان عمل - يعنى عارفانى كه به شرافت بندگى خداوندى كه سلطان بندگان است آگاهى دارند، و در آمادگى براى روز [[معاد]] مى كوشند - به صورت كتابى كامل و كافى مرتب گردانم.
+
*فصل هفتم: امورى که سزاوار است دعا کننده از نظر روایات به آن ها آراسته باشد.
  
'''فهرست جزء اول و دوم كتاب'''
+
*فصل هشتم: ذکر فواید محافظت بر مناجات بسیار با خداوند، و فضیلت دعا کردن در غیاب برادران دینى، و دعا براى پیشوایان رهایى بخش علیهم السلام.
  
فصل هاى جزء اول و دوم كتاب بدين قرار است كه در اوايل آن ذكر مى كنم، تا هر كس هر مطلبى را خواست بازشناخته و آن را به صورتى كه نزديكتر به صَواب است جستجو كند. و از آن جا كه بيشتر اعمال شبانه روز دربردارنده [[نماز]] و [[دعا]]ست، لذا شايسته است كه ما نيز اين كتاب را با بيان مطالبى از ترغيب و تشويق به آن دو آغاز كنيم، و عقل ها و دل ها را به آن دو متوجه نماييم.
+
*فصل نهم: مقدمات [[طهارت]] و کیفیت آبى که در خور طهارت نماز است.
  
* فصل اول: تعظيم نماز و اين كه هر كس در انجام آن كوتاهى كند از بزرگترين جنايتكاران است.
+
*فصل دهم: کیفیت طهارت با استفاده از آن چه که عقل از مقصود [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلی الله علیه و آله براى کمال پذیرش عمل درک مى کند.
  
* فصل دوم: كيفيت نمازى كه انسان را از كردار و گفتار زشت و ناپسند بازمى دارد، و بيان بزرگترين شرط نماز.
+
*فصل یازدهم: کیفیت طهارت به آب، با استفاده از روایات.
  
* فصل سوم: فضيلت دعا با استفاده از الفاظ صريح [[قرآن]].
+
*فصل دوازدهم: کیفیت خاک و دیگر چیزهایى که جانشین آن مى شود، و طهارت از حَدَث اصغر به آن در صورت عدم امکان طهارت با آب.
  
* فصل چهارم: رواياتى صريح و روشن در فضيلت دعا.
+
*فصل سیزدهم: کیفیت طهارت و [[غسل]] با آب، از دیدگاه عقل و نقل.
  
* فصل پنجم: برتر بودن دعا و [[مناجات]] با خداوند رحمان از تلاوت كلام عظيم الشأن خداوند جل جلاله.
+
*فصل چهاردهم: کیفیت طهارت و تیمم کردن با خاک به جاى غسل در صورت عدم امکان طهارت با آب، و نیز گزینش لباس و مکان نماز، و ذکر دعاهاى داخل شدن در [[مسجد]] و رو به [[قبله]] ایستادن با استفاده از روایات.
  
* فصل ششم: امورى كه از ديدگاه [[عقل]] شايسته است دعا كننده آن ها را رعايت كند.
+
*فصل پانزدهم: تعیین نخستین نمازى که بر بندگان واجب شده و این که آن همان صَلوةِ وُسْطى است.
  
* فصل هفتم: امورى كه سزاوار است دعا كننده از نظر روايات به آن ها آراسته باشد.
+
*فصل شانزدهم: امورى که شایسته است هنگام زوال آفتاب و ظهر بدان عمل شود.
  
* فصل هشتم: ذكر فوايد محافظت بر مناجات بسيار با خداوند، و فضيلت دعا كردن در غياب برادران دينى، و دعا براى پيشوايان رهايى بخش عليهم السلام.
+
*فصل هفدهم: نافله هاى [[نماز ظهر]] و پاره اى از اسرار نماز.
  
* فصل نهم: مقدمات طهارت و كيفيت آبى كه در خور [[طهارت نماز]] است.
+
*فصل هیجدهم: کیفیت [[اذان]] و [[اقامه]] و بعضى از اسرار آن دو.
  
* فصل دهم: كيفيت طهارت با استفاده از آن چه كه عقل از مقصود حضرت رسول صلی الله علیه و آله براى كمال پذيرش عمل درك مى كند.
+
*فصل نوزدهم: کیفیت نماز ظهر و بخشى از اسرار و تعقیبات آن و دو [[سجده]] شکر و امور بعد از آن.
  
* فصل يازدهم: كيفيت طهارت به آب، با استفاده از روايات.
+
*فصل بیستم: نافله هاى [[نماز عصر]] و گوشه اى از اسرار آن.
  
* فصل دوازدهم: كيفيت خاك و ديگر چيزهايى كه جانشين آن مى شود، و طهارت از حَدَث اصغر به آن در صورت عدم امكان طهارت با آب.
+
*فصل بیست و یکم: نماز عصر و اشاره به شرح و تعقیب آن.
  
* فصل سيزدهم: كيفيت طهارت و [[غسل]] با آب، از ديدگاه عقل و نقل.
+
*فصل بیست و دوم: دعاى هنگام غروب آفتاب، و اصلاح [[نامه اعمال]] که دو [[فرشته]] گمارده شده بر انسان ثبت نموده اند، و بیان آن چه که شایسته است در پایان روز انجام شود، تا نامه عمل به خداوندى که به تمام نهانی ها آگاه است، عرضه شود.
  
* فصل چهاردهم: كيفيت طهارت و تيمم كردن با خاك به جاى غسل در صورت عدم امكان طهارت با آب، و نيز گزينش [[لباس و مكان نماز]]، و ذكر دعاهاى داخل شدن در [[مسجد]] و رو به [[قبله]] ايستادن با استفاده از روايات.
+
*فصل بیست و سوم: پیرامون ملاقات با دو فرشته نگاهبان اعمال در آغاز شب، و نیز کیفیت [[نماز مغرب]] و شرح و تعقیب آن.
  
* فصل پانزدهم: تعيين نخستين نمازى كه بر بندگان واجب شده و اين كه آن همان صَلوةِ وُسْطى است.
+
*فصل بیست و چهارم: نوافل [[نماز مغرب]] و دعاهاى بین و در تعقیب آن ها.
  
* فصل شانزدهم: امورى كه شايسته است هنگام زوال آفتاب و ظهر بدان عمل شود.
+
*فصل بیست و پنجم: نمازهایى که بین نافله هاى نماز مغرب و عشاء خوانده مى شود.
  
* فصل هفدهم: نافله هاى [[نماز ظهر]] و پاره اى از [[اسرار نماز]].
+
*فصل بیست و ششم: [[نماز عشا|نماز عشاء]] و تعقیب آن.
  
* فصل هيجدهم: كيفيت اذان و اقامه و بعضى از اسرار آن دو.
+
*فصل بیست و هفتم: نماز فرج بعد از نماز عشاء.
  
* فصل نوزدهم: كيفيت نماز ظهر و بخشى از اسرار و تعقيبات آن و دو [[سجده شكر]] و امور بعد از آن.
+
*فصل بیست و هشتم: نمازى براى طلب [[رزق|روزى]] و نیز نمازهاى دیگرى که بعد از نماز عشاء خوانده مى شود.
  
* فصل بيستم: نافله هاى نماز عصر و گوشه اى از اسرار آن.
+
*فصل بیست و نهم: نماز وُتَیره و نافله عشاء و تعقیب آن.
  
* فصل بيست و يكم: نماز عصر و اشاره به شرح و تعقيب آن.
+
*فصل سى ام: امورى که شایسته است پیش از خواب و یا هنگام بیدار شدن در اثناى خواب و پیش از برخاستن و نشستن بدان عمل شود. و این فصل، آخر جزء اول کتاب است.
  
فصل بيست و دوم: دعاى هنگام غروب آفتاب، و اصلاح نامه عمل كه دو فرشته گمارده شده بر انسان ثبت نموده اند، و بيان آن چه كه شايسته است در پايان روز انجام شود، تا نامه عمل به خداوندى كه به تمام نهاني ها آگاه است، عرضه شود.
+
اینک مى گوییم: جزء دوم کتاب به این قرار خواهد بود:
  
* فصل بيست و سوم: پيرامون ملاقات با دو فرشته نگاهبان اعمال در آغاز شب، و درباره كيفيت نماز مغرب و ذكر شرح و تعقيب آن.
+
*فصل سى و یکم: امورى که شایسته است هنگام بیدار شدن از خواب و نشستن عمل شود. خواه نافله [[نماز شب]] بخواند یا نخواند.
  
* فصل بيست و چهارم: نوافل نماز مغرب و دعاهاى بين و در تعقيب آن ها.
+
*فصل سى و دوم: امورى که سزاوار است انسان پس از برخاستن از خواب و عمل نمودن به آن چه که در فصل قبل گذشته، و هنگام خواندن نافله شب بدان عمل نماید، و ذکر پاره اى از فضایل [[نماز شب]].
  
* فصل بيست و پنجم: نمازهايى كه بين نافله هاى نماز مغرب و عشاء خوانده مى شود.
+
*فصل سى و سوم: یک [[نماز]] و درخواست ها و امور مهم و دعاهاى شب، و دو رکعت نمازى که مولایمان [[امام زین العابدین]] علیه السلام پیش از شروع نماز شب انجام مى داده است.
  
* فصل بيست و ششم: نماز عشاء و تعقيب آن.
+
*فصل سى و چهارم: کیفیت نماز شب و بخشى از دعاهاى آن و دعاى [[نماز وتر]] و دو [[رکعت|رکعت]] فجر نخست.
  
* فصل بيست و هفتم: نماز فرج بعد از نماز عشاء.
+
*فصل سى و پنجم: خداحافظى با دو [[فرشته]] نگاهبان بر انسان و اصلاح نامه عمل، که آن دو در شب نوشته اند.
  
* فصل بيست و هشتم: نمازى براى طلب روزى و نيز نمازهاى ديگرى كه بعد از نماز عشاء خوانده مى شود.
+
*فصل سى و ششم: کیفیت [[نماز صبح]] و ذکر تعقیبات آن.
  
* فصل بيست و نهم: نماز وُتَيْره و نافله عشاء و تعقيب آن.
+
*فصل سى و هفتم: دعاى وقت نگاه کردن به آفتاب.
  
* فصل سى ام: امورى كه شايسته است پيش از خواب و يا هنگام بيدار شدن در اثناى خواب و پيش از برخاستن و نشستن بدان عمل شود. و اين فصل، آخر جزء اول كتاب است.
+
*فصل سى و هشتم: دعایى براى امور مهم، هنگام سه ساعت مانده به ظهر.
  
اينك مى گوييم: جزء دوم كتاب به اين قرار خواهد بود:
+
*فصل سى و نهم: نماز و دعایى پیش از زوال براى عافیت و در امان ماندن از هر چیزى که انسان از آن بیم و هراس دارد.
  
* فصل سى و يكم: امورى كه شايسته است هنگام بيدار شدن از خواب و نشستن عمل شود. خواه [[نماز نافله شب]] بخواند يا نخواند.
+
*فصل چهلم: نمازى در هنگام ظهر براى حفظ جان و دین و دنیا و اهل و مال.
  
* فصل سى و دوم: امورى كه سزاوار است انسان پس از برخاستن از خواب و عمل نمودن به آن چه كه در فصل قبل گذشته، و هنگام خواندن نافله شب بدان عمل نمايد، و ذكر پاره اى از فضايل [[نماز شب]].
+
*فصل چهل و یکم: دعاهاى ساعت هاى روز.
  
* فصل سى و سوم: يك [[نماز]] و درخواست ها و امور مهم و دعاهاى شب، و دو ركعت نمازى كه مولايمان [[امام زین العابدین]] علیه السلام پيش از شروع نماز شب انجام مى داده است.
+
*فصل چهل و دوم: ترتیب نماز مسافر، و واجبات و [[مستحب|مستحبات]] مسافر در شبانه روز.
  
* فصل سى و چهارم: كيفيت نماز شب و بخشى از دعاهاى آن و دعاى [[نماز وتر]] و دو ركعت فجر نخست.
+
*فصل چهل و سوم: فضایل قرائت [[سوره]] هاى [[قرآن]]، (زیرا انسان در اعمال شبانه روز ناچار از خواندن قرآن در نمازهاى [[واجب]] و مستحب است.)
  
* فصل سى و پنجم: خداحافظى با دو فرشته نگاهبان بر انسان و اصلاح نامه عمل، كه آن دو در شب نوشته اند.
+
این بود ذکر اجمالى فصل هاى جزء اول و دوم این کتاب که شرح و توضیح آن ها براى کسانى که با انجام این امور خواهان سعادت و نیک بختى هستند، کفایت مى کند.»
 
 
* فصل سى و ششم: كيفيت [[نماز صبح]] و ذكر تعقيبات آن.
 
 
 
* فصل سى و هفتم: دعاى وقت نگاه كردن به آفتاب.
 
 
 
* فصل سى و هشتم: دعايى براى امور مهم، هنگام سه ساعت مانده به ظهر.
 
 
 
* فصل سى و نهم: نماز و دعايى پيش از زوال براى عافيت و در امان ماندن از هر چيزى كه انسان از آن بيم و هراس دارد.
 
 
 
* فصل چهلم: نمازى در هنگام ظهر براى حفظ جان و دين و دنيا و اهل و مال.
 
 
 
* فصل چهل و يكم: دعاهاى ساعت هاى روز.
 
 
 
* فصل چهل و دوم: ترتيب نماز مسافر، و واجبات و مستحبات مسافر در شبانه روز.
 
 
 
* فصل چهل و سوم: فضايل قرائت سوره هاى قرآن، (زيرا انسان در اعمال شبانه روز ناچار از خواندن قرآن - در [[نمازهاى واجب و مستحب]] - است.)
 
 
 
اين بود ذكر اجمالى فصل هاى جزء اول و دوم اين كتاب كه شرح و توضيح آن ها براى كسانى كه با انجام اين امور خواهان سعادت و نيك بختى هستند، كفايت مى كند.
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
الذریعه، جلد 16، صفحه 302 و مقدمه کتاب فلاح السائل.
+
* مقدمه کتاب فلاح السائل.
 
+
*[[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعه]]، شیخ آقابزرگ تهرانی، ج۱۶، ص۳۰۲.
==متن کتاب فلاح السائل و نجاح المسائل في عمل اليوم و الليلة==
+
*[[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الاحادیث]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
*[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/43110/ کتاب فلاح السائل]
+
{{حدیث}}
 
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع زیارات و ادعیه]]
 
[[رده:منابع زیارات و ادعیه]]
{{حدیث}}
+
[[رده:آثار سید بن طاووس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۱

فلاح السائل.jpg
نویسنده سید بن طاووس
موضوع ادعیه و اعمال شبانه‌روز
زبان عربی
تعداد جلد ۲
محقق غلامحسین‌ مجیدی

کتاب فلاح السائل

«فلاح السائل و نجاح المسائل فی عمل الیوم و اللیلة» تألیف سید بن طاووس (م، ۶۶۴ ق) کتابی در موضوع روایاتی در ادعیه و اعمال مربوط به شبانه‌روز است. این کتاب به عنوان تتمّه‌ای بر «مصباح المتهجّد» شیخ طوسی نوشته شده است.

مؤلف

سید رضی‌الدین علی بن موسی معروف به سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ ق)، فقیه، محدث، متکلم و عارف بزرگ شیعه در قرن هفتم هجری است. جد اعلای او داود بن حسن مثنی، نوه پسری امام حسن (علیه‌السلام) و نوه دختری امام سجاد (علیه‌السلام) است.

سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. علمای بزرگی چون علامه حلى و ابن داوود حلی از شاگردان او هستند.

سید بن طاووس آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. از جمله تألیفات او عبارتند از: مصباح الزائر، إقبال الأعمال، اللهوف، فرج المهموم، مهج الدعوات، سعد السعود، الیقین بإختصاص علی بإمرة المؤمنین، الدروع الواقیة.

معرفی کتاب

سید بن طاووس در مقدمه کتاب «فلاح السائل و نجاح المسائل‌» پس از بیاناتی در مورد ارزش خلوت و تنهایی و این که بسیاری از عنایات الهی در خلوت به انسان می‌رسد، پیرامون علت تألیف این کتاب می‌فرماید: «من در کتاب «مصباح کبیر» شیخ طوسی خیر فراوانی دیدم و پس از آن به مطالب مهمی دست یافتم که تتمه‌ای بر کتاب مذکور قلمداد می‌شد و هر کس بخواهد به نهایت درجات کمال برسد می‌تواند از آنها کمک بگیرد... لذا تصمیم گرفتم آنچه از روایات به دست آورده‌ام و آن اسراری که اجازه نشر آنها را دارم در کتابی گردآورم و نام آن را «تتمات مصباح المتهجد و مهمات فی صلاح المتعبد» گذاشتم. این تتمات هم در چند جلد تنظیم شده است.[۱]... پس خداوند جلّ جلاله درهاى قدرت را براى نگارش چیزى که تصمیم بر اتمام و انجام آن را داریم - یعنى تتمه ها و مکمل هاى کتاب «مصباح المُتَهَجّد» و امور مهمّى که به مصلحت عبادت کنندگان است - گشود».

مؤلف، که پرهیزکاری و تقوایش زبانزد همگان است، تأکید دارد که قصدش از تألیف این کتاب تنها رضای خداوند است و می‌افزاید: «اگر در این کتاب نقصی دیدی مرا عفو کن و اگر کتاب را کامل و نافع یافتی خدا را شکر کن که عنایت اوست. اگر به وسیله این کتاب هدایت یافتی هم آن را از خدا بدان و او را شکر کن و مبادا شروع به تعریف و تشکر از من کنی و از شکر الهی باز بمانی.»

به گفته سید بن طاوس در مقدمه: «وقتى این کتاب را شروع کردم، تصمیم من این بود که تنها مطالب افزون بر «مِصْباح» را در آن بیاورم و امور دیگر را نقل نکنم، ولى دیدم که در این صورت کتاب، نسبت به آن چه مقصود من است، کامل نخواهد بود. لذا تصمیم گرفتم که آن را براى طالبان عمل - یعنى عارفانى که به شرافت بندگى خداوندى که سلطان بندگان است آگاهى دارند و در آمادگى براى روز معاد مى کوشند - به صورت کتابى کامل و کافى مرتب گردانم.»

محتواى کتاب

کتاب «فلاح السائل» توسط مصنف آن در ۲ جلد تنظیم شده و در ابتدای کتاب نیز فهرست ابواب هر دو جلد توسط مصنف ذکر شده است؛ اما در چاپ حاضر که ظاهرا نسخه‌های خطی موجود نیز همین مقدار را دارند، تنها جلد اول کتاب است که شامل فصل اول تا سی‌ام می‌باشد و متأسفانه اثری از جلد دوم کتاب در این چاپ و نسخه‌های خطی آن یافت نشده است.

سید بن طاووس در صدد تهیه کتابی بوده تا مکلف در شبانه روز اعمال خود را طبق آن انجام دهد، لذا متن روایات را ذکر کرده و در مواردی که نیاز به توضیح دارد توضیحی مفصل یا خلاصه ذکر کرده و اعمال و اوراد را خیلی واضح بیان کرده است. نکته دیگر این که چون «فلاح السائل» اولین جلد از کتاب «التتمات» است، سید در ابتدای آن راه‌ها و طرق نقل حدیث خود را تا معصومین ذکر کرده است. سلسله اسناد روایات و مآخذ نقل آنها دقیقا ذکر شده، چنان که روش متداول ابن طاوس است، و در جایی که سند نیاورده و روایت سند داشته، گفته است: «بحذف الاسناد» که بدانند روایت مرسله و مقطوعه نیست. سید در پایان مقدمه می‌فرماید: چه بسا روایتی ببینید که شخص ضعیف یا مطعونی در سلسله سند آن باشد و ما آن را نقل کرده‌ایم، نقل این روایت دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد، از جمله این که من راوی را ثقه می‌دانسته‌ام، یا ایراد بر او وارد نبوده، یا از جهت اعتماد بر اخبار «من بلغ» بوده و... .

ابن طاووس در مورد فهرست فصل‌هاى کتاب خود می گوید: «فصل هاى جزء اول و دوم کتاب بدین قرار است که در اوایل آن ذکر مى کنم، تا هر کس هر مطلبى را خواست بازشناخته و آن را به صورتى که نزدیکتر به صواب است جستجو کند. و از آن جا که بیشتر اعمال شبانه روز دربردارنده نماز و دعا است، لذا شایسته است که ما نیز این کتاب را با بیان مطالبى از ترغیب و تشویق به آن دو آغاز کنیم، و عقل ها و دل ها را به آن دو متوجه نماییم.

  • فصل اول: تعظیم نماز و این که هر کس در انجام آن کوتاهى کند از بزرگترین جنایتکاران است.
  • فصل دوم: کیفیت نمازى که انسان را از کردار و گفتار زشت و ناپسند بازمى دارد، و بیان بزرگترین شرط نماز.
  • فصل سوم: فضیلت دعا با استفاده از الفاظ صریح قرآن.
  • فصل چهارم: روایاتى صریح و روشن در فضیلت دعا.
  • فصل ششم: امورى که از دیدگاه عقل شایسته است دعا کننده آن ها را رعایت کند.
  • فصل هفتم: امورى که سزاوار است دعا کننده از نظر روایات به آن ها آراسته باشد.
  • فصل هشتم: ذکر فواید محافظت بر مناجات بسیار با خداوند، و فضیلت دعا کردن در غیاب برادران دینى، و دعا براى پیشوایان رهایى بخش علیهم السلام.
  • فصل نهم: مقدمات طهارت و کیفیت آبى که در خور طهارت نماز است.
  • فصل دهم: کیفیت طهارت با استفاده از آن چه که عقل از مقصود حضرت رسول صلی الله علیه و آله براى کمال پذیرش عمل درک مى کند.
  • فصل یازدهم: کیفیت طهارت به آب، با استفاده از روایات.
  • فصل دوازدهم: کیفیت خاک و دیگر چیزهایى که جانشین آن مى شود، و طهارت از حَدَث اصغر به آن در صورت عدم امکان طهارت با آب.
  • فصل سیزدهم: کیفیت طهارت و غسل با آب، از دیدگاه عقل و نقل.
  • فصل چهاردهم: کیفیت طهارت و تیمم کردن با خاک به جاى غسل در صورت عدم امکان طهارت با آب، و نیز گزینش لباس و مکان نماز، و ذکر دعاهاى داخل شدن در مسجد و رو به قبله ایستادن با استفاده از روایات.
  • فصل پانزدهم: تعیین نخستین نمازى که بر بندگان واجب شده و این که آن همان صَلوةِ وُسْطى است.
  • فصل شانزدهم: امورى که شایسته است هنگام زوال آفتاب و ظهر بدان عمل شود.
  • فصل هفدهم: نافله هاى نماز ظهر و پاره اى از اسرار نماز.
  • فصل هیجدهم: کیفیت اذان و اقامه و بعضى از اسرار آن دو.
  • فصل نوزدهم: کیفیت نماز ظهر و بخشى از اسرار و تعقیبات آن و دو سجده شکر و امور بعد از آن.
  • فصل بیستم: نافله هاى نماز عصر و گوشه اى از اسرار آن.
  • فصل بیست و یکم: نماز عصر و اشاره به شرح و تعقیب آن.
  • فصل بیست و دوم: دعاى هنگام غروب آفتاب، و اصلاح نامه اعمال که دو فرشته گمارده شده بر انسان ثبت نموده اند، و بیان آن چه که شایسته است در پایان روز انجام شود، تا نامه عمل به خداوندى که به تمام نهانی ها آگاه است، عرضه شود.
  • فصل بیست و سوم: پیرامون ملاقات با دو فرشته نگاهبان اعمال در آغاز شب، و نیز کیفیت نماز مغرب و شرح و تعقیب آن.
  • فصل بیست و چهارم: نوافل نماز مغرب و دعاهاى بین و در تعقیب آن ها.
  • فصل بیست و پنجم: نمازهایى که بین نافله هاى نماز مغرب و عشاء خوانده مى شود.
  • فصل بیست و هفتم: نماز فرج بعد از نماز عشاء.
  • فصل بیست و هشتم: نمازى براى طلب روزى و نیز نمازهاى دیگرى که بعد از نماز عشاء خوانده مى شود.
  • فصل بیست و نهم: نماز وُتَیره و نافله عشاء و تعقیب آن.
  • فصل سى ام: امورى که شایسته است پیش از خواب و یا هنگام بیدار شدن در اثناى خواب و پیش از برخاستن و نشستن بدان عمل شود. و این فصل، آخر جزء اول کتاب است.

اینک مى گوییم: جزء دوم کتاب به این قرار خواهد بود:

  • فصل سى و یکم: امورى که شایسته است هنگام بیدار شدن از خواب و نشستن عمل شود. خواه نافله نماز شب بخواند یا نخواند.
  • فصل سى و دوم: امورى که سزاوار است انسان پس از برخاستن از خواب و عمل نمودن به آن چه که در فصل قبل گذشته، و هنگام خواندن نافله شب بدان عمل نماید، و ذکر پاره اى از فضایل نماز شب.
  • فصل سى و سوم: یک نماز و درخواست ها و امور مهم و دعاهاى شب، و دو رکعت نمازى که مولایمان امام زین العابدین علیه السلام پیش از شروع نماز شب انجام مى داده است.
  • فصل سى و چهارم: کیفیت نماز شب و بخشى از دعاهاى آن و دعاى نماز وتر و دو رکعت فجر نخست.
  • فصل سى و پنجم: خداحافظى با دو فرشته نگاهبان بر انسان و اصلاح نامه عمل، که آن دو در شب نوشته اند.
  • فصل سى و ششم: کیفیت نماز صبح و ذکر تعقیبات آن.
  • فصل سى و هفتم: دعاى وقت نگاه کردن به آفتاب.
  • فصل سى و هشتم: دعایى براى امور مهم، هنگام سه ساعت مانده به ظهر.
  • فصل سى و نهم: نماز و دعایى پیش از زوال براى عافیت و در امان ماندن از هر چیزى که انسان از آن بیم و هراس دارد.
  • فصل چهلم: نمازى در هنگام ظهر براى حفظ جان و دین و دنیا و اهل و مال.
  • فصل چهل و یکم: دعاهاى ساعت هاى روز.
  • فصل چهل و دوم: ترتیب نماز مسافر، و واجبات و مستحبات مسافر در شبانه روز.
  • فصل چهل و سوم: فضایل قرائت سوره هاى قرآن، (زیرا انسان در اعمال شبانه روز ناچار از خواندن قرآن در نمازهاى واجب و مستحب است.)

این بود ذکر اجمالى فصل هاى جزء اول و دوم این کتاب که شرح و توضیح آن ها براى کسانى که با انجام این امور خواهان سعادت و نیک بختى هستند، کفایت مى کند.»

منابع

  1. اسامی تتمه های «المصباح» عبارتند از: ۱ و ۲- فلاح السائل، در اعمال شبانه روز در ۲ جلد (کتاب حاضر) ۳- زهرة الربیع، در ادعیه هفتگی ۴- جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع ۵- الدروع الواقیة من الاخطار ، در اعمالی که هر ماه تکرار می‌شود ۶- المضمار للسباق و اللحاق بصوم شهر اطلاق الارزاق و عتاق الاعناق، شامل اعمال ماه مبارک رمضان. ۷- السالک المحتاج الی معرفة مناسک الحجاج ۸ و ۹- الاقبال بالاعمال الحسنة، در اعمالی که هر سال یک بار انجام می‌شود. این کتاب شامل اعمال سال، غیر از ماه مبارک رمضان است که در المضمار ذکر شده. ۱۰- السعادات بالعبادات، در اعمالی که وقت مشخصی برای آنها ذکر نشده است.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه