حدیث مقطوع
(تغییرمسیر از حدیث مقطوع)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
حدیثى را «مقطوع» گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند، یا اتصال اسناد آن به معصوم (علیه‌السلام) معلوم نباشد. در اصطلاح عامه، حدیث مقطوع به هر حدیثى که بیانگر گفتار یا کردار تابعین (تابعى) باشد، اطلاق مى‌شود.[۱]
در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معناى اخص آمده است.[۲]
حدیث مقطوع به معناى نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم و نیز به معناى مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معناى ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم (علیه‌السلام) مصداق حدیث ضعیف مى‌باشد.
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۷۶.
