اقامه

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«اِقامه» در اصطلاح، یکی از مقدمات مستحب پیش از شروع نماز است که بعد از اذان خوانده می‌شود و شامل شهادت به توحید و نبوت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) و ترغیب به نماز است.

کیفیت اقامه

عبارات اقامه -که به جز در دو مورد با اذان یکسان است-، به قول مشهور، شامل هفده جمله می باشد: «اللّهُ أَکبَر»، «أَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه»، «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّه»، «حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ»، «حَىَّ عَلَى الفَلاحِ»، «حَىَّ عَلَى خَیرِ العَمَل»، «قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»، «اللّهُ أَکبَر» هر کدام دو مرتبه و «لا اِلهَ اِلاّ اللّه» یک مرتبه.

شرایط صحت اقامه‌ عبارتند از: عقل، ایمان (اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام)، قصد قربت، ترتیب، موالات، درست ادا کردن، و خواندن آن پس از داخل شدن وقت نماز. در شرط بودن طهارت (وضو، غسل یا تیمّم) در صحّت اقامه، اختلاف است و مطابق مشهور، شرط نیست.

ذکر اقامه نیز مانند ذکر اذان، در مذاهب شیعه و سنی کمی متفاوت است. عبارت «اشهد انّ علیّا ولیّ الله» فقط توسط شیعیان خوانده می شود؛ با این حال شیعیان اذعان دارند که این جمله جزو اذان و اقامه نیست و خواندن آن مستحب است. همچنین جمله «حیّ علی خیرالعمل» به معنی "بشتاب به سوی بهترین کارها" تنها توسط شیعیان گفته می شود. بر اساس منابع، در زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله) این عبارت در اذان گفته می شده است، امّا عمر خطاب این جمله را حذف کرد و گفت می ترسم مسلمانان نماز را بهترین کارها بدانند و از جهاد غافل شوند!

احکام اقامه

• به قول مشهور متأخّران، اقامه در نمازهاى یومیه همانند اذان، براى مرد و زن، در نماز جماعت و فُرادا، ادا و قضا، مستحب است. گروهى از قُدما به شرطیت اذان و اقامه در صحت نماز جماعت و برخى فقها به وجوب اقامه براى نمازگزار مرد قائل‌اند. برخى احتمال داده‌اند که مراد قدما از شرطیت، شرطیت اذان و اقامه نسبت به حصول فضیلت نماز جماعت باشد، نه صحّت آن.
• به قول مشهور، اگر نمازگزار اذان و اقامه را فراموش کند و پیش از رکوع یادش بیاید، مى‌تواند براى تدارک آن دو، نماز را قطع کند. اما در جواز قطع نماز براى تدارک اقامۀ تنها اختلاف است.
• رو به قبله ایستادن -به قول مشهور-، استقرار و طمأنینه داشتن در حال اقامه، جزم دادن به آخر هر جمله و سریع خواندن اقامه نسبت به اذان، مستحب است.
• در استحباب حکایت اقامه (تکرار اقامه شخص دیگر) اختلاف است. قول به عدم استحباب، به مشهور نسبت داده شده است.
• سخن گفتن -به قول مشهور-، و التفات به سمت چپ و راست در حال اقامه، مکروه است.
• زن مى‌تواند به تکبیر و شهادتین در اقامه بسنده کند. مسافر نیز مى‌تواند جمله‌هاى اقامه را یک بار بگوید.
• گفتن اقامه در گوش چپ و اذان در گوش راست نوزاد، مستحب است.

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۱، ص۶۳۳-۶۳۱.