سوره نحل: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
سوره نحل شانزدهمین سوره قرآن است و دارای 128 آیه است. | سوره نحل شانزدهمین سوره قرآن است و دارای 128 آیه است. | ||
| − | ==نزول سوره | + | ==نزول سوره نحل== |
چهل آيه اول اين سوره، [[مکی]] و بقيه - از «وَالَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ...» تا آخر سوره [[مدنی]] است. اين نظر، از حسن و قتاده است. | چهل آيه اول اين سوره، [[مکی]] و بقيه - از «وَالَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ...» تا آخر سوره [[مدنی]] است. اين نظر، از حسن و قتاده است. | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
این سوره در ترتیب مصحف شانزدهمین سوره و در ترتیب نزول هفتادمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره کهف]] و پس از آن[[ سوره نوح]] نازل شده است. | این سوره در ترتیب مصحف شانزدهمین سوره و در ترتیب نزول هفتادمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره کهف]] و پس از آن[[ سوره نوح]] نازل شده است. | ||
| − | ==شماره آيات سوره | + | ==شماره آيات سوره نحل== |
بدون هيچگونه اختلافى، تعداد آيات 128 است. | بدون هيچگونه اختلافى، تعداد آيات 128 است. | ||
| − | ==فضيلت سوره | + | ==فضيلت سوره نحل== |
ابى بن كعب، از پيامبر گرامى روايت كرده است كه: هر كس اين سوره را بخواند، خداوند نعمت هايى كه در دنيا به او داده با او حساب نخواهد كرد و اجر او به اندازه كسى است كه: بميرد و وصيتى نيكو از خود بيادگار گذارد و اگر در همان روز يا شبى كه اين سوره را خوانده بميرد، اجر او مانند كسى است كه با وصيت نيكو و پسنديده از دنيا رفته است. | ابى بن كعب، از پيامبر گرامى روايت كرده است كه: هر كس اين سوره را بخواند، خداوند نعمت هايى كه در دنيا به او داده با او حساب نخواهد كرد و اجر او به اندازه كسى است كه: بميرد و وصيتى نيكو از خود بيادگار گذارد و اگر در همان روز يا شبى كه اين سوره را خوانده بميرد، اجر او مانند كسى است كه با وصيت نيكو و پسنديده از دنيا رفته است. | ||
| سطر ۳۱: | سطر ۳۱: | ||
محمد بن مسلم از [[امام باقر]] علیه السلام روايت كند كه: هر كس [[سوره نحل]] را در هر ماه بخواند، در دنيا زيان نبيند و هفتاد نوع بلا - كه آسانترين آنها جنون و جذام و پيسى است - از او دور خواهد شد و جاى او در [[بهشت]] عدن است كه در وسط بهشت‌هاى ديگر قرار دارد. | محمد بن مسلم از [[امام باقر]] علیه السلام روايت كند كه: هر كس [[سوره نحل]] را در هر ماه بخواند، در دنيا زيان نبيند و هفتاد نوع بلا - كه آسانترين آنها جنون و جذام و پيسى است - از او دور خواهد شد و جاى او در [[بهشت]] عدن است كه در وسط بهشت‌هاى ديگر قرار دارد. | ||
| − | == هدف سوره | + | == هدف سوره نحل == |
غرض سوره خبر دادن به نزديك شدن امر خداست كه عبارتست از: غلبه دين حق بر كفار، كه خداى تعالى اين معنا را با بيان اينكه:" تنها خداى تعالى اله معبود است نه ديگرى چون تدبير عالم مانند خلقتش قائم به او است و نيز همه نعمتها به او منتهى می‌گردد و هيچ يك از آنها مصنوع غير او نيست" نتيجه مى‌گيرد. پس واجب است همان خدا به تنهايى عبادت شود. | غرض سوره خبر دادن به نزديك شدن امر خداست كه عبارتست از: غلبه دين حق بر كفار، كه خداى تعالى اين معنا را با بيان اينكه:" تنها خداى تعالى اله معبود است نه ديگرى چون تدبير عالم مانند خلقتش قائم به او است و نيز همه نعمتها به او منتهى می‌گردد و هيچ يك از آنها مصنوع غير او نيست" نتيجه مى‌گيرد. پس واجب است همان خدا به تنهايى عبادت شود. | ||
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۹:۴۴
| <<حجر | نحل | اسراء>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره نحل شانزدهمین سوره قرآن است و دارای 128 آیه است.
محتویات
نزول سوره نحل
چهل آيه اول اين سوره، مکی و بقيه - از «وَالَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ...» تا آخر سوره مدنی است. اين نظر، از حسن و قتاده است.
ابن عباس، عطا و شعبى گويند: تمام سوره مكى است، بجز سه آيه آخر آن - وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا تا آخر سوره - كه ميان مكه و مدينه، هنگام بازگشت پيامبر از «احد» نازل شد.
بنابر روايتى ديگر از ابن عباس، قسمتى از اين سوره مكى و قسمتى مدنى است؛ از آغاز تا «وَلَكُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ» مكى و از «لاتَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا» تا «بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ» مدنى است.
این سوره در ترتیب مصحف شانزدهمین سوره و در ترتیب نزول هفتادمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره کهف و پس از آنسوره نوح نازل شده است.
شماره آيات سوره نحل
بدون هيچگونه اختلافى، تعداد آيات 128 است.
فضيلت سوره نحل
ابى بن كعب، از پيامبر گرامى روايت كرده است كه: هر كس اين سوره را بخواند، خداوند نعمت هايى كه در دنيا به او داده با او حساب نخواهد كرد و اجر او به اندازه كسى است كه: بميرد و وصيتى نيكو از خود بيادگار گذارد و اگر در همان روز يا شبى كه اين سوره را خوانده بميرد، اجر او مانند كسى است كه با وصيت نيكو و پسنديده از دنيا رفته است.
محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام روايت كند كه: هر كس سوره نحل را در هر ماه بخواند، در دنيا زيان نبيند و هفتاد نوع بلا - كه آسانترين آنها جنون و جذام و پيسى است - از او دور خواهد شد و جاى او در بهشت عدن است كه در وسط بهشت‌هاى ديگر قرار دارد.
هدف سوره نحل
غرض سوره خبر دادن به نزديك شدن امر خداست كه عبارتست از: غلبه دين حق بر كفار، كه خداى تعالى اين معنا را با بيان اينكه:" تنها خداى تعالى اله معبود است نه ديگرى چون تدبير عالم مانند خلقتش قائم به او است و نيز همه نعمتها به او منتهى می‌گردد و هيچ يك از آنها مصنوع غير او نيست" نتيجه مى‌گيرد. پس واجب است همان خدا به تنهايى عبادت شود. و همچنين با بيان اينكه:" دين حق از خدا است پس واجب است كه غير دين او دينى و قانونى ديگر تشريع نشود" و باز با بيان امورى از دين الهى، توضيح میدهد.
اين، آن غرضى است كه معظم آيات اين سوره آن را دنبال نموده و با بيانهاى مختلفى تعقيب مى‌نمايد، در ضمن بيان اين غرض، آياتى هم هست كه مساله هجرت و پاره‌اى مطالب مناسب با آن را ايراد می‌نمايد[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج12، ص: 29
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج13، ص221.
- محمد حسین طباطباییترجمه الميزان، ج12، ص: 29 ، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
