آیه 17 هود: تفاوت بین نسخهها
(←متن آیه) |
(←پیوندها) |
||
سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
* [[سوره هود]] | * [[سوره هود]] | ||
* [[سوره هود/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره هود/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیات سوره هود]] | [[رده:آیات سوره هود]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۰۱
متن آیه
ترجمه
آیا آن کس که از جانب پروردگار خویش دلیلی روشن دارد و زبانش بدان، گویاست و پیش از این کتاب موسی که خود پیشوا و رحمتی بوده است بدان شهادت داده با آن کس که دلیلی ندارد برابر است؟ ایشان به آن کتاب روشن ایمان می آورند و هر گروه دیگری که به او کافر شود، جایگاهش در آتش است در آن شک مکن که حق است و از جانب پروردگارت آمده است ولی بیشتر مردم ایمان نمی آورند.
نزول
محمد بن حسن الصفار بعد از دو واسطه از ابوالجارود و او از اصبغ بن نباته روایت کند که گفت: امیرالمومنین على علیهالسلام مى فرمود: اگر بین اهل تورات باشم به تورات آنها قضاوت نمایم و اگر بین اهل انجیل باشم به انجیل آنها داورى کنم و بین اهل قرآن باشم به قرآن حکم نمایم و به خدا قسم هر آیه اى از آیات قرآن چه در روز نازل شده باشد و چه در شب من به علم آن واقف هستم که درباره چه کسى نازل شده و یا درباره چه موضوعى نزول یافته است سپس مردى از جا برخاست و گفت یا على آیا در قرآن آیه اى در شأن تو نازل گردیده است؟ فرمود: اى مرد مگر آیه «أَفَمَنْ کانَ عَلى بَینَةٍ مِنْ رَبِّهِ» را در سوره هود نخوانده اى.[۱]
در یکى از روزهاى جمعه امیرالمؤمنین على علیهالسلام روى منبر خطبه اى خواند و در ضمن آن فرمود: قسم به خدائى که دانه را در جوف زمین مى رویاند از براى هر مردى از قریش در کتاب خدا آیه اى نازل گردیده است و من آن آیات را میدانم سپس مردى از جا برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین آیه اى که در قرآن درباره خودت نازل شده است کدام است؟ فرمود: مگر سوره هود را نخوانده اى؟ گفت: بلى خوانده ام. فرمود: به این آیه توجه نکردى که فرماید: «أَفَمَنْ کانَ عَلى بَینَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ یتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ» باید بدانى کسى که از جانب خداوند بینه قرار گرفته است، محمد است و شاهد او نیز من هستم.[۲]
جابر بن عبدالله بن یحیى و عباد بن عبدالله الاسدى گویند: از على علیهالسلام شنیدیم که میفرمود براى هر مردى از قریش در کتاب آسمانى یک آیه یا دو آیه نازل شده است. مردى از وى پرسید یا على آیا براى شما هم آیه اى نازل شده است؟ در جواب فرمود: آیا آیه اى که در سوره هود است، قرائت کرده اى؟ که میفرماید «أَفَمَنْ کانَ عَلى بَینَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ یتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ» در این آیه مراد از بینة محمد است و من هم شاهدم.[۳]
از مجاهد و عبدالله بن شداد روایت شده و نیز کلبى از ابوصالح او از ابن عباس روایت نموده که مراد از «بینة من ربی» در این آیه، رسول خدا صلی الله علیه و آله است و مقصود از «ویتلوه شاهد منه» على علیهالسلام است.[۴]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 456.