هدایة المسترشدین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
کتاب «هدایة المسترشدین فی شرح اصول معالم الدین» از آثار [[شیخ محمدتقی اصفهانی|شیخ محمدتقى اصفهانی]] (م، ۱۲۴۸ ق)، در موضوع فقه استدلالی و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول فقه]] است. این کتاب از شروح مهم و معتبر بر «[[معالم الدین|معالم الدین]]» تألیف [[حسن بن زین الدین شهید ثانی]] (م، ۱۰۱۱ ق) می‌باشد.
 +
{{مشخصات کتاب
  
 +
|عنوان=
 +
 +
|تصویر=[[پرونده:هدایه المسترشدین.jpg|۲۴۰px|وسط]]
 +
 +
|نویسنده= شیخ محمدتقی اصفهانی
 +
 +
|موضوع=اصول فقه شیعه
 +
 +
|زبان=عربی
 +
 +
|تعداد جلد=۳
 +
 +
|عنوان افزوده1=
 +
 +
|افزوده1=
 +
 +
|عنوان افزوده2=
 +
 +
|افزوده2=
 +
 +
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/۳۸۶۷۶/هدایة-المسترشدین-فی-شرح-اصول-معالم-الدین هدایة المسترشدین]
 +
 +
}}
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
محمدتقى فرزند عبدالرحیم، معروف به صاحب حاشیه.(م 1248 ق)
+
[[شیخ محمدتقی اصفهانی|شیخ محمدتقى نجفی اصفهانی]] (م، ۱۲۴۸ ق)، به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساکن [[عتبات عالیات|عتبات]] بود و از محضر استادانى مانند [[وحید بهبهانی|وحید بهبهانى]]، [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سید بحرالعلوم]]، [[سید علی طباطبایی|سید علی]] صاحب ریاض و سید محسن کاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از [[عراق]] عازم [[اصفهان]] گردید و سال‌ها در مسجد بزرگ اصفهان، بر کرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود که اثر وجودى آن تا اکنون در آن شهر باقى است.
  
==زندگی‌نامه و اظهارنظرها==
+
صاحب [[روضات الجنات|روضات]] درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] افضل دانشمندان بود و استاد کل فى الکل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و کمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و کمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب کمال بود. در [[مسجد امام اصفهان|مسجد شاه اصفهان]] نزدیک به سیصد دانشجو در درس او شرکت مى کردند و من هم از کسانى بودم که به درس او حضور مى یافتم».
  
وى از اهالى «ایوان كى» بود و در اصفهان اقامت گزید و سپس به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساكن عتبات بود. وى از محضر استادانى مانند وحید بهبهانى، سید بحرالعلوم، سید صاحب ریاض و سید محسن كاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از [[عراق]] عازم اصفهان گردید و سال‌ها در مجد بزرگ اصفهان، بر كرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود كه اثر وجودى آن تا اكنون در آن شهر باقى است.
+
او معروف به «صاحب حاشیه» است، یعنی حاشیه بر کتاب [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم الدین]] با عنوان «هدایة المسترشدین». دیگر تألیفات او عبارتند از: شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى.
  
صاحب روضات درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در [[فقه]] و [[اصول]] افضل دانشمندان بود، در اصول فقه استاد كل فى الكل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و كمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و كمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب كمال بود. در مسجد شاه اصفهان نزدیك به سیصد دانشجو در درس او شركت مى كردند و من هم از كسانى بودم كه به درس او حضور مى یافتم».<ref>علماى بزرگ شیعه، ص232.</ref>
+
==معرفى کتاب==
 +
کتاب «هدایة المسترشدین» مورد قبول و تعریف بزرگان و محققین [[علم اصول]] واقع شده، تا جایی که نویسنده کتاب، به جهت شهرت این اثر، معروف به «صاحب حاشیه» یا «صاحب هدایه» است. و منظور از صاحب حاشیه به صورت مطلق و بدون قرینه در کتابهای اصولی، [[شیخ محمدتقی اصفهانی]] است.
  
==تألیفات==
+
این کتاب در موضوع [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول فقه]] در مذهب [[امامیه]] و در واقع، شرح استدلالی مقدمه کتاب «[[معالم الدین|معالم الدین و ملاذ المجتهدین]]» نوشته [[حسن بن زین الدین شهید ثانی|شیخ حسن بن شیخ زین الدین]] (م، ۱۰۱۱ ق) است. این مقدمه که دارای مباحث اصولی است به نام «معالم الاصول» نیز نامگذاری شده و بیش از دویست سال در مدارس علوم دینی تدریس می‌شده است. حواشی و شروح مختلفی نیز بر آن نوشته شده که «هدایة المسترشدین» یکی از این شروح است.
  
هدایة المسترشدین، شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى.
+
این کتاب تحول عظیمی در علم اصول ایجاد کرده و بزرگانی همچون [[شیخ مرتضی انصاری]]، [[میرزا حبیب الله رشتی]]، [[آخوند خراسانی]] و دیگر بزرگان و صاحبنظران علم اصول به نظریات شیخ محمدتقی توجه کرده و آنها را مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند.  
  
==معرفى اجمالى كتاب==
+
[[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصارى]] «هدایة المسترشدین» را بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این [[حاشیه]]، خود کتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود. لذا کتاب [[فرائد الاصول]] شیخ انصارى فاقد مباحث الفاظ است و از مباحث قطع و ظنّ شروع مى شود.
  
این كتاب در موضوع [[اصول فقه]] [[شیعه]] امامیه است كه در واقع شرح كتاب معالم الدین و ملاذ المجتهدین نوشته شیخ حسن بن شیخ زین الدین (م 1011 ق) است و یكى از شروح مهم و معتبر بر این كتاب است. هدایة المسترشدین را شیخ انصارى بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این حاشیه، شیخ كتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود.<ref> ریاض المسائل، سید على طباطبائى، مؤسسة النشر الاسلامى، چ اول، ج1، ص80.</ref> لذا فرائد الاصول شیخ انصارى فاقد مباحث الفاظ است و از مباحث قطع و ظن شروع مى شود.
+
[[شیخ آقا بزرگ تهرانی]] نیز می‌گوید: «... این کتاب، از احاطه شیخ و تبحر و تحقیق ایشان در علم اصول حکایت می‌کند و همیشه آرا و نظریات شیخ مورد بحث و گفت وگوی افاضل از حوزویان بوده است.»
 +
==محتوای کتاب ==
  
==وضعیت نشر==
+
کتاب «هدایة المسترشدین»، از سه قسمت تشکیل شده است:
 +
*الف. قسمت اول: مباحث تعریف و موضوع علم اصول، مشتق، صحیح و اعم و اوامر و نواهی را در بر دارد و در ۱۷۲ صفحه است. این قسمت در سال ۱۲۳۷ قمری تدوین شده است. جزء اول کتاب، با مقدمه‌ای مفصل آغاز شده که در آن، توصیفات علما در باره کتاب و شرح حال و تالیفات نویسنده ذکر شده است.
 +
*ب. قسمت دوم: شامل مباحث دلالت امر بر مرة و تکرار، فور و تراخی، مقدمۀ واجب، مسالۀ ضد، اقسام واجب (تخییری و معیّن و موسّع و مضیّق) و [[مفهوم و منطوق]] می‌باشد و تا صفحۀ ۲۹۹ کتاب است. این قسمت در سال ۱۲۶۸ قمری نگاشته شده است.
 +
*ج. قسمت سوم: مباحث مفهوم شرط، وصف، [[عام و خاص]]، [[اجماع]]، حجیت ظنّ، [[نسخ]]، ادلۀ عقلی، [[اصل برائت|اصالت برائت]] و [[اجتهاد]] و [[تقلید]] را در بر دارد و تا صفحۀ ۴۹۰ کتاب را شامل می‌شود. این قسمت در سال ۱۲۶۹ قمری تالیف شده است.
  
این كتاب به همت مؤسسه نشر اسلامى در سال 1420 ق چاپ و منتشر شده است.
+
همانطور که در خاتمۀ قسمت دوم کتاب و [[الذریعة]] آمده، قسمت اول و دوم به وسیلۀ خود مصنف تدوین شده، اما قسمت سوم را خواهر زادۀ مؤلف، شیخ محمد بن محمدعلی، از یادداشتهای مؤلف جمع آوری و آمادۀ چاپ نموده است. بین نگارش قسمت دوم و سوم با قسمت اول حدود سی سال تفاوت وجود دارد. قسمت اول کتاب در زمان حیات مؤلف و قسمت دوم و سوم بعد از وفات آن بزرگوار نوشته شده است.
  
==پانویس==
+
اگرچه این کتاب به عنوان شرح «معالم الدین» نوشته شده، اما حقیقت مطلب این است که کتاب مستقلی است که نظریات جدید و ابتکارات خاصی را در بر دارد.
<references/>
+
از مباحثی که مستقلا در «هدایة المسترشدین» ذکر شده عبارتند از: حقیقت و مجاز، وضع شخصی و نوعی، اقسام وضع به اعتبار موضوع له، وضع مفرد و مرکب، علائم حقیقت و مجاز، مشتق، بحث اصالة النفی و اصالة البراءة، اشکالات به تعریف اجتهاد و تعریف مجتهد متجزی و مطلق و مباحث جدیدی راجع به شرعیت اجتهاد. با این توضیحات می‌توان نتیجه گرفت که از ۴۹۰ صفحۀ کتاب، حدود ۳۱۰ صفحه از آن مطالب جدید و غالبا مستقل از مباحث مطروحه در «معالم الدین» می‌باشد.
 +
==منابع کتاب==
 +
در کتاب «هدایة المسترشدین» از منابع متعددی استفاده شده که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:
 +
* [[المقنعة]] و [[التذکرة بأصول الفقه (کتاب)|التذکرة باصول الفقه]]، تالیف [[شیخ مفید]] (متوفای ۴۱۳ قمری)
 +
* [[الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب)|الذریعة الی اصول الشریعة]]، تالیف [[سید مرتضی]] (متوفای ۴۳۶ قمری)
 +
* [[العدة فی اصول الفقه (کتاب)|عدة الاصول]]، [[شیخ طوسی]] (متوفای ۴۶۰ قمری)
 +
* [[غنیة النزوع (کتاب)|غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع]]، تالیف [[ابن زهره]]، سید ابوالمکارم حمزه بن زهرة حلبی (متوفای ۵۸۵ قمری)
 +
* [[معارج الاصول]]، المعتبر و [[شرایع الاسلام]]، تالیف [[محقق حلی]] (متوفای ۶۷۶ قمری)
 +
* [[تهذیب الاصول]]، [[مبادی الوصول الی علم الاصول (کتاب)|مبادیء الوصول]] و شرح مختصر الاصول، تالیف [[علامه حلی]] (متوفای ۷۵۴ قمری)
 +
* شرح تهذیب و نهایة المأمول فی شرح تهذیب الوصول، تالیف سید عمیدالدین عبدالمطلب اعرجی (متوفای ۷۵۴ قمری)
 +
* ایضاح الفوائد فی حل مشکلات القواعد، تالیف [[محمد بن حسن حلی|فخرالمحققین حلی]] (متوفای ۷۷۱ قمری)
 +
* [[الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة (کتاب)|الدروس الشرعیة]]، [[ذکری الشیعه فی احکام الشریعه (کتاب)|ذکری الشیعة]] و [[القواعد و الفوائد فی الفقه و الأصول و العربیة (کتاب)|القواعد و الفوائد]]، تالیف [[شهید اول]] (متوفای ۷۸۶ قمری)
 +
* شرح المفتاح، تالیف سید شریف جرجانی (متوفای ۸۱۶ قمری)
 +
* [[جامع المقاصد فى شرح القواعد (کتاب)|جامع المقاصد]]، تالیف [[محقق ثانی]] (متوفای ۹۴۰ قمری)
 +
* [[تمهید القواعد]] و [[مسالک الافهام الی آیات الاحکام (کتاب)|مسالک الافهام الی شرایع الاسلام]]، تالیف [[شهید ثانی]] (متوفای ۹۶۶ قمری)
 +
* [[مدارک الاحکام (کتاب)||مدارک الاحکام]]، تالیف [[سید محمد عاملی]] (متوفای ۱۰۰۹ قمری)
 +
* [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین]]، تالیف [[حسن بن زین الدین شهید ثانی]] (متوفای ۱۰۱۱ قمری)
 +
* [[زبدة الاصول]]، تالیف [[شیخ بهائی]] (متوفای ۱۰۳۱ قمری)
 +
* غایة المأمول فی شرح زبدة الاصول، تالیف [[فاضل جواد]] (متوفای ۱۰۶۵ قمری)
 +
* حاشیه بر معالم و شرح زبدة الاصول، تالیف محمدصالح بن احمد مازندرانی (متوفای ۱۰۸۱ قمری)
 +
* حاشیه بر شرح مختصر الاصول عضدی، تالیف [[آقا جمال خوانساری]] (متوفای ۱۱۲۵ قمری)
 +
* [[قوانین الاصول]]، تالیف [[میرزای قمی]] (متوفای ۱۲۳۱ قمری)
 +
* المناهج فی الاصول و کشف الغناء فی حجیة الاجماع، تالیف شیخ اسدالله تستری کاظمی (متوفای ۱۲۳۷ قمری)
  
 
==منابع==
 
==منابع==
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
+
*[[نرم افزار جامع فقه اهلبیت (علیهم السلام) ۲|نرم افزار جامع فقه اهل البيت]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 
+
*کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
==متن کتاب هداية المسترشدين==
+
*سایت اندیشه قم.
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38676/هداية-المسترشدين-في-شرح-اصول-معالم-الدين  هداية المسترشدين]
+
[[رده:منابع اصول فقه]]
 
 
[رده:منابع فقهی]]
 
 
[[رده:منابع فقه شیعه]]
 
[[رده:منابع فقه شیعه]]
 
{{منابع اصول فقه}}
 
{{منابع اصول فقه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۰

کتاب «هدایة المسترشدین فی شرح اصول معالم الدین» از آثار شیخ محمدتقى اصفهانی (م، ۱۲۴۸ ق)، در موضوع فقه استدلالی و اصول فقه است. این کتاب از شروح مهم و معتبر بر «معالم الدین» تألیف حسن بن زین الدین شهید ثانی (م، ۱۰۱۱ ق) می‌باشد.

۲۴۰px
نویسنده شیخ محمدتقی اصفهانی
موضوع اصول فقه شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۳

هدایة المسترشدین

مؤلف

شیخ محمدتقى نجفی اصفهانی (م، ۱۲۴۸ ق)، به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساکن عتبات بود و از محضر استادانى مانند وحید بهبهانى، سید بحرالعلوم، سید علی صاحب ریاض و سید محسن کاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از عراق عازم اصفهان گردید و سال‌ها در مسجد بزرگ اصفهان، بر کرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود که اثر وجودى آن تا اکنون در آن شهر باقى است.

صاحب روضات درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در فقه و اصول افضل دانشمندان بود و استاد کل فى الکل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و کمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و کمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب کمال بود. در مسجد شاه اصفهان نزدیک به سیصد دانشجو در درس او شرکت مى کردند و من هم از کسانى بودم که به درس او حضور مى یافتم».

او معروف به «صاحب حاشیه» است، یعنی حاشیه بر کتاب معالم الدین با عنوان «هدایة المسترشدین». دیگر تألیفات او عبارتند از: شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى.

معرفى کتاب

کتاب «هدایة المسترشدین» مورد قبول و تعریف بزرگان و محققین علم اصول واقع شده، تا جایی که نویسنده کتاب، به جهت شهرت این اثر، معروف به «صاحب حاشیه» یا «صاحب هدایه» است. و منظور از صاحب حاشیه به صورت مطلق و بدون قرینه در کتابهای اصولی، شیخ محمدتقی اصفهانی است.

این کتاب در موضوع اصول فقه در مذهب امامیه و در واقع، شرح استدلالی مقدمه کتاب «معالم الدین و ملاذ المجتهدین» نوشته شیخ حسن بن شیخ زین الدین (م، ۱۰۱۱ ق) است. این مقدمه که دارای مباحث اصولی است به نام «معالم الاصول» نیز نامگذاری شده و بیش از دویست سال در مدارس علوم دینی تدریس می‌شده است. حواشی و شروح مختلفی نیز بر آن نوشته شده که «هدایة المسترشدین» یکی از این شروح است.

این کتاب تحول عظیمی در علم اصول ایجاد کرده و بزرگانی همچون شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب الله رشتی، آخوند خراسانی و دیگر بزرگان و صاحبنظران علم اصول به نظریات شیخ محمدتقی توجه کرده و آنها را مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند.

شیخ انصارى «هدایة المسترشدین» را بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این حاشیه، خود کتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود. لذا کتاب فرائد الاصول شیخ انصارى فاقد مباحث الفاظ است و از مباحث قطع و ظنّ شروع مى شود.

شیخ آقا بزرگ تهرانی نیز می‌گوید: «... این کتاب، از احاطه شیخ و تبحر و تحقیق ایشان در علم اصول حکایت می‌کند و همیشه آرا و نظریات شیخ مورد بحث و گفت وگوی افاضل از حوزویان بوده است.»

محتوای کتاب

کتاب «هدایة المسترشدین»، از سه قسمت تشکیل شده است:

  • الف. قسمت اول: مباحث تعریف و موضوع علم اصول، مشتق، صحیح و اعم و اوامر و نواهی را در بر دارد و در ۱۷۲ صفحه است. این قسمت در سال ۱۲۳۷ قمری تدوین شده است. جزء اول کتاب، با مقدمه‌ای مفصل آغاز شده که در آن، توصیفات علما در باره کتاب و شرح حال و تالیفات نویسنده ذکر شده است.
  • ب. قسمت دوم: شامل مباحث دلالت امر بر مرة و تکرار، فور و تراخی، مقدمۀ واجب، مسالۀ ضد، اقسام واجب (تخییری و معیّن و موسّع و مضیّق) و مفهوم و منطوق می‌باشد و تا صفحۀ ۲۹۹ کتاب است. این قسمت در سال ۱۲۶۸ قمری نگاشته شده است.
  • ج. قسمت سوم: مباحث مفهوم شرط، وصف، عام و خاص، اجماع، حجیت ظنّ، نسخ، ادلۀ عقلی، اصالت برائت و اجتهاد و تقلید را در بر دارد و تا صفحۀ ۴۹۰ کتاب را شامل می‌شود. این قسمت در سال ۱۲۶۹ قمری تالیف شده است.

همانطور که در خاتمۀ قسمت دوم کتاب و الذریعة آمده، قسمت اول و دوم به وسیلۀ خود مصنف تدوین شده، اما قسمت سوم را خواهر زادۀ مؤلف، شیخ محمد بن محمدعلی، از یادداشتهای مؤلف جمع آوری و آمادۀ چاپ نموده است. بین نگارش قسمت دوم و سوم با قسمت اول حدود سی سال تفاوت وجود دارد. قسمت اول کتاب در زمان حیات مؤلف و قسمت دوم و سوم بعد از وفات آن بزرگوار نوشته شده است.

اگرچه این کتاب به عنوان شرح «معالم الدین» نوشته شده، اما حقیقت مطلب این است که کتاب مستقلی است که نظریات جدید و ابتکارات خاصی را در بر دارد. از مباحثی که مستقلا در «هدایة المسترشدین» ذکر شده عبارتند از: حقیقت و مجاز، وضع شخصی و نوعی، اقسام وضع به اعتبار موضوع له، وضع مفرد و مرکب، علائم حقیقت و مجاز، مشتق، بحث اصالة النفی و اصالة البراءة، اشکالات به تعریف اجتهاد و تعریف مجتهد متجزی و مطلق و مباحث جدیدی راجع به شرعیت اجتهاد. با این توضیحات می‌توان نتیجه گرفت که از ۴۹۰ صفحۀ کتاب، حدود ۳۱۰ صفحه از آن مطالب جدید و غالبا مستقل از مباحث مطروحه در «معالم الدین» می‌باشد.

منابع کتاب

در کتاب «هدایة المسترشدین» از منابع متعددی استفاده شده که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

منابع

منابع اصول فقه
متون به ترتیب تاریخ وفات مولفین
التذکرة بأصول الفقه

شیخ مفید

(م413ق)

الذریعه

سید مرتضی

(436-335)

عدة الاصول

شیخ طوسی

(460-385)

غنیة النزوع

ابن زهره

(585-510)

تهذیب الوصول

علامه حلی

(726-648)

مبادی الوصول

علامه حلی

(726-648)

القواعد و الفوائد

شهید اول

(786-734)

تمهید القواعد

شهید ثانی

(965-911)

معالم الدین

صاحب معالم

(م1011)

زبدة الاصول

شیخ بهائی

(1030-953)

الوافیه فی الاصول

فاضل تونی

(م 1071)

الفوائد الحائریه

وحید بهبهانی

(م1206)

قوانین الاصول

میرزای قمی

(م1231)

فرائد الاصول

شیخ انصاری

(م1281)

کفایة الاصول

آخوند خراسانی

(م1329)

مفاتیح الاصول

سید محمد مجاهد

(م1342)

فوائد الاصول (نائینی)

میرزا محمدحسین نائینی

(1355-1276)

وقایة الأذهان

محمد رضا نجفی اصفهانی

(م 1362)

اصول الفقه

شيخ محمدرضا مظفر

(م 1383)

منتهی الاصول

سید محمد حسن بجنوردی

(1395-1316)

المعالم الجدیده

سید محمد باقر صدر

(1399-1355)

اصول الاستنباط

سید علی نقی حیدری

(1403-1325)

مناهج الوصول

امام خمینی

(1409-1320)

الاصول العامه

سید محمد تقی حکیم

(1346-)

شروح
شروح معالم الدین ← حاشیه معالم، سلطان العلماء (م 1064) - حاشیه معالم، ملا محمد صالح مازندرانی (م 1081) - هدایة المسترشدین، شیخ محمدتقی اصفهانی (م 1248)
شروح فرائد الاصول ← أوثق الوسائل، میرزا موسی بن جعفر بن احمد تبریزی - بحر الفوائد، میرزا محمد حسن آشتیانی - درر الفوائد فی الحاشیه علی الفرائد، آخوند خراسانی - فوائد الرضویه، آقا رضا همدانی
شروح کفایه ← انوار الهدایه، امام خمینی - حاشیة الکفایه، علامه طباطبائی - الحاشیة علی الکفایه، سید حسین بروجردی - حقائق الاصول، سید محسن حکیم - عنایة الاصول، سید مرتضی حسینی یزدی

منتهی الدرایه، سید محمد جعفر جزائری شوشتری - نهایة الدرایة، آیت الله کمپانی - نهایة النهایة، میرزا علی ایروانی