آیه زکات: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | آیه | + | آیه ۶۰ [[سوره توبه]] «آیه زکات» نامیده شده است. مراد از [[صدقه]] در اين [[آيه]]، «[[زکات|زکات]]» [[واجب]] است. برخى این آیه را «آیه صدقه»<ref> احکام القرآن، ابن‌العربى، ج ۱، ص ۲۳۸.</ref> یا «آیه صدقات»<ref>قرطبى، ج۲، ص۱۶۲؛ ابن‌کثیر، ج۱، ص۲۱۴.</ref> نیز نامیده‌اند. |
| − | {{قرآن در قاب|«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ»|سوره=9|آیه=60|ترجمه=صدقات، فقط ویژه نیازمندان و تهیدستان [زمین گیر] و کارگزاران [جمع و پخش آن] و آنانکه باید [به خاطر تمایل به اسلام] قلوبشان را به دست آورد، و برای [آزادی] بردگان و [پرداخت بدهی] بدهکاران و [هزینه کردن] در راه خدا [که شامل هر کار خیر و عام المنفعه می باشد] و در راه ماندگان است؛ [این احکام] فریضه ای از سوی خداست، و خدا دانا و حکیم است.}} |
| − | ابوسعید | + | [[ابوسعید خدری]] در [[شأن نزول]] آیه مذکور مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانى نازل شده که به [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌کردند و مى‌گفتند: با ما به [[عدالت]] رفتار کن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسى به عدالت رفتار مى‌کند.<ref>اسباب النزول، واحدى، ص۲۰۵؛ روض الجنان، ج۹، ص۲۷۱.</ref> |
| − | آیه زکات | + | در این آیه موارد مصرف [[زکات|زكات]] بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسکینان، متولیان گردآورى زکات، [[تألیف قلوب|مؤلّفةُ قُلُوبِهِم]]<ref>علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" کسانى هستند که با دادن سهمى از زکات به ایشان، دلهایشان متمایل مىشود که به اسلام درآیند، و یا مسلمانان را در دفع دشمن کمک کنند، و یا در برآوردن پارهاى از حوائج دینى کمک کنند.(المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۱۱)</ref>، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان.<ref>الاتقان، ج۲، ص۴۷؛ التمهید، ج۲، ص۳۵۱.</ref> |
| − | {{قرآن در قاب| | + | همچنین «آیه زکات» گاهی به آیه ۱۰۳ [[سوره توبه]] گفته می شود که [[واجب]] بودن پرداخت زکات را بیان می کند. در واقع حكم زكات در [[مكه|مكّه]] نازل شده است، امّا به علّت كمى مسلمانان و اندك بودن كسانى كه زكات به آنان تعلق گرفته بود، خودشان اقدام به پرداخت زكات مى‌كردند. پس از تشكيل حكومت اسلامى در [[مدينه]]، مسأله‌ى گرفتن زكات از مردم و واريز كردن آن به [[بیت المال|بيت‌المال]] و تمركز آن توسط حاكم اسلامى در این آیه مطرح شد: |
| + | |||
| + | {{قرآن در قاب|«خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»|سوره=9|آیه=103|ترجمه=از اموالشان زکاتی دریافت کن که به سبب آن [نفوس و اموالشان را] پاک می کنی، و آنان را رشد و تکامل می دهی؛ و [به هنگام دریافت زکات] بر آنان دعا کن؛ زیرا دعای تو مایه آرامشی برای آنان است؛ و خدا شنوا و داناست.}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص۳۸۵. |
| − | * | + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج۳، ص۴۴۶. |
| − | + | *[[المیزان فی تفسیر القرآن]]، علامه طباطبایی. | |
| − | == | + | ==پیوندها== |
| − | * [http://raz.ahlolbait.com/category/%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C/%D8%B2%DA%A9%D8%A7%D8%AA سایت راز ماندگاری، زکات] | + | *[[آیه 60 سوره توبه|ترجمه و تفسیر آیه ۶۰ سوره توبه]] |
| − | + | *[http://raz.ahlolbait.com/category/%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C/%D8%B2%DA%A9%D8%A7%D8%AA سایت راز ماندگاری، "زکات"] | |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹
آیه ۶۰ سوره توبه «آیه زکات» نامیده شده است. مراد از صدقه در اين آيه، «زکات» واجب است. برخى این آیه را «آیه صدقه»[۱] یا «آیه صدقات»[۲] نیز نامیده‌اند.
ابوسعید خدری در شأن نزول آیه مذکور مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانى نازل شده که به پیامبر صلى الله علیه وآله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌کردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار کن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسى به عدالت رفتار مى‌کند.[۳]
در این آیه موارد مصرف زكات بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسکینان، متولیان گردآورى زکات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم[۴]، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان.[۵]
همچنین «آیه زکات» گاهی به آیه ۱۰۳ سوره توبه گفته می شود که واجب بودن پرداخت زکات را بیان می کند. در واقع حكم زكات در مكّه نازل شده است، امّا به علّت كمى مسلمانان و اندك بودن كسانى كه زكات به آنان تعلق گرفته بود، خودشان اقدام به پرداخت زكات مى‌كردند. پس از تشكيل حكومت اسلامى در مدينه، مسأله‌ى گرفتن زكات از مردم و واريز كردن آن به بيت‌المال و تمركز آن توسط حاكم اسلامى در این آیه مطرح شد:
پانویس
- ↑ احکام القرآن، ابن‌العربى، ج ۱، ص ۲۳۸.
- ↑ قرطبى، ج۲، ص۱۶۲؛ ابن‌کثیر، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ اسباب النزول، واحدى، ص۲۰۵؛ روض الجنان، ج۹، ص۲۷۱.
- ↑ علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" کسانى هستند که با دادن سهمى از زکات به ایشان، دلهایشان متمایل مىشود که به اسلام درآیند، و یا مسلمانان را در دفع دشمن کمک کنند، و یا در برآوردن پارهاى از حوائج دینى کمک کنند.(المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۱۱)
- ↑ الاتقان، ج۲، ص۴۷؛ التمهید، ج۲، ص۳۵۱.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص۳۸۵.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج۳، ص۴۴۶.
- المیزان فی تفسیر القرآن، علامه طباطبایی.
پیوندها
