آیه مُحادّه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 22 [[سوره مجادله]] | + | برخی آیه 22 [[سوره مجادله]] را «آیه مُحادّه» نامیده‌اند.<ref> جواهرالكلام، ج 30، ص 41.</ref> در این [[آیه]] تأكید شده كه [[ایمان]] به [[خدا]] و [[آخرت]] با محبت و دوستى دشمنان خدا و [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله جمع نمى‌شود؛ هرچند آن دشمنان، پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند: |
| − | + | {{قرآن در قاب|«لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»|سوره=58|آیه=22|ترجمه=گروهی را که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، نمی یابی که با کسانی که با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت دارند، دوستی برقرار کنند، گرچه پدرانشان یا فرزاندانشان یا برادرانشان یا خویشانشان باشند. اینانند که خدا ایمان را در دل هایشان ثابت و پایدار کرده، و به روحی از جانب خود نیرومندشان ساخته، و آنان را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است درمی آورد، در آنجا جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند. اینان حزب خدا هستند، آگاه باش که بی تردید حزب خدا همان رستگارانند.}} | |
| − | + | [[شیخ طوسى]] گوید: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله تصمیم گرفت [[مكه]] را [[فتح مكه|فتح]] كند، حاطب در نامه‌اى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد، در صورتى که پیامبر این موضوع را مخفى کرده بود. وقتى او به دلیل این [[خیانت]] عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در مكه بودند و مى‌خواستم آن‌ها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.<ref>التبیان، ج9، ص556؛ مجمع‌البیان، ج9، ص383.</ref> | |
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص400. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره مجادله]] | [[رده:آیات سوره مجادله]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۳
برخی آیه 22 سوره مجادله را «آیه مُحادّه» نامیده‌اند.[۱] در این آیه تأكید شده كه ایمان به خدا و آخرت با محبت و دوستى دشمنان خدا و پیامبر صلى الله علیه وآله جمع نمى‌شود؛ هرچند آن دشمنان، پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند:
شیخ طوسى گوید: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه پیامبر صلى الله علیه وآله تصمیم گرفت مكه را فتح كند، حاطب در نامه‌اى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد، در صورتى که پیامبر این موضوع را مخفى کرده بود. وقتى او به دلیل این خیانت عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در مكه بودند و مى‌خواستم آن‌ها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.[۲]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص400.
