آیه اخوّت
(تغییرمسیر از آیه اخوت)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیه 10 سوره حجرات را «آیه اخوّت» نامیده اند؛[۱] زیرا مؤمنان را برادر دینى یكدیگر دانسته و به ایجاد صلح و سازش میان آنان سفارش كرده است:
طرح برادری و اخوّت و بكارگيرى اين واژه، از ابتكارات اسلام است. به نقل ابن عباس، پیامبر صلى الله علیه وآله در پى نزول این آیه، بین مسلمانان به قدر منزلتشان پیوند برادرى برقرار ساخت؛ سلمان با ابوذر، طلحه با زبير، ابوبكر با عمر و...؛ آنگاه حضرت على علیهالسلام را برادر خود قرار داد و فرمود: تو برادر منى و من برادر تو هستم.[۲]
مسلمانان در آغاز بر اساس همین برادرى، حتى از یكدیگر ارث مى بردند.[۳] پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله بعد از تلاوت این آيه فرمودند: خون مسلمانان با هم برابر است و اگر يكى از آنان به كسى پناه يا امان داد، ديگران بايد به آن تعهّد پايبند باشند و همه در برابر دشمن مشترك، بسيج شوند.[۴]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص367.