رعایت ادبیات دانشنامه ای متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

حاج شیخ عباس قمی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(←‏آرشیو عکس و تصویر)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
−
شیخ عباس قمی (م ۱۳۵۹ق)، عالم بزرگ [[شیعه|شیعی]] قرن چهاردهم قمری است. [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]] و [[منتهی الآمال]] از مشهورترین تألیفات اوست.  
+
'''محدث قمی''' (۱۲۹۴ - ۱۳۵۹ ق)، عالم و [[محدث]] بزرگ [[شیعه|شیعه]] در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]] بود. حاج شیخ عباس قمی در زمان خود، از مربیان و معلمان [[اخلاق]] اسلامی در میان مردم و [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] شناخته می شد. [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]] و [[منتهی الآمال]] از مشهورترین تألیفات اوست.  
 +
 
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
 
||نام کامل =  شیخ عباس قمی
 
||نام کامل =  شیخ عباس قمی
−
||تصویر=[[پرونده:Sheikh-ghomi.jpg |200px|center]]
+
||تصویر=[[پرونده:Sheikh-ghomi.jpg |۲۰۰px|center]]
−
||زادروز = 1294 قمری
+
||زادروز = ۱۲۹۴ قمری
 
|زادگاه = [[قم]]
 
|زادگاه = [[قم]]
−
|وفات =  1359 قمری
+
|وفات =  ۱۳۵۹ قمری
−
|مدفن =  [[نجف]]
+
|مدفن =  [[نجف]]، [[حرم امام علی علیه السلام]]
−
|اساتید = [[حاج ميرزا محمد ارباب قمى|حاج میرزا محمد ارباب قمی]]، [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]]،...  
+
|اساتید = [[میرزا محمد ارباب قمی]]، [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمد کاظم یزدی]]، [[میرزا محمد تقی شیرازی|میرزا محمدتقی شیرازی]]،...  
−
|شاگردان =  
+
|شاگردان = [[سید علی نقی فیض الاسلام|سید علی‌نقی فیض‌الاسلام]]، [[سردار کابلی|حیدرقلی خان سردار کابلی]]، [[سید محمدهادی میلانی]]، [[سید مصطفی صفایی خوانساری]]،...
−
|آثار =  مفاتیح الجنان، [[سفینة البحار]]، [[ منتهی الآمال]]،...
+
|آثار =  [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]]، [[منتهی الآمال]]، [[نفس المهموم]]، [[تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء (کتاب)|تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء]]،...
 
}}   
 
}}   
 
==ولادت==
 
==ولادت==
  
−
عباس بن محمدرضا القمی مشهور به شیخ عباس قمی در سال ۱۲۹۴ ق در شهر [[قم]] متولد شد. پدرش حاج محمدرضا قمی مردی کاسب بود که مردم او را نیک مردی با[[تقوا]] و آشنا به مسائل دینی می‎شناختند و برای یادگیری [[احکام]] دین به نزد وی می‎رفتند.
+
شیخ عباس قمی در سال ۱۲۹۴ قمری در شهر [[قم]] متولد شد. پدرش حاج محمدرضا قمی مردی کاسب بود که مردم او را نیک مردی با[[تقوا]] و آشنا به مسائل دینی می شناختند و برای یادگیری [[احکام]] دین به نزد وی می رفتند.  
−
 
 
−
==تحصیلات==
 
−
 
 
−
وی دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاهش شهر [[قم]] گذراند<ref> تاریخ [[قم]]، ناصرالشریعه، ص ۲۷۴؛ عاماس معاصرین، واعظ خیابانی تبریزی، ص ۱۸۱.</ref> و دروس مقدماتی را نزد استادانی بزرگ فراگرفت. استادانی که معرفت الهی در روح آنان تجسم یافته بود. او از خرمن دانش این بزرگان خوشه‎ها چید ولی بیشترین بهره را از محضر عالم آگاه آیت الله [[حاج ميرزا محمد ارباب قمى|حاج میرزا محمد ارباب قمی]] (متوفی ۱۳۴۱ ق) برد. عالم فرزانه و پرهیزگاری که در هیچ حال [[امر به معروف و نهی از منکر]] را ترک نمی‎کرد و در هر محفل و مجلسی این دو فریضه را متذکر می‎شد استاد بسیار دقیق و پرمایه عصر خود بود.
 
−
 
 
−
'''حوزه‌ نجف اشرف:'''
 
−
 
 
−
او که در دوران نوجوانی مراحل آغازین تحصیلات حوزوی را به پایان برده بود سرانجام نتوانست خود را به اندوخته‎های محدود حوزه آن وقت قم قانع سازد از این رو تصمیم به هجرت گرفت. در سال ۱۳۱۶ ق. کوله‎بار سفر بست و به دنبال فراگیری دانش عازم [[نجف|نجف اشرف]] گردید.<ref> علمای معاصرین، ص ۱۸۱، تاریخ قم، ص ۲۷۴، خاتمه نفس المهموم، شکرانی.</ref>
 
−
 
 
−
از آن جا که شیخ عباس اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت راویان و محدثان راستگو و نقل اخبار [[اهل بیت]] علیهم ‎السلام داشت استادی را برگزید که از کوثر [[حدیث]] سیرابش سازد. از این رو از همان ابتدای ورود به نجف اشرف شیفته عالم آگاه، [[محدث]] و محقق بزرگ، حاج [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]] (متوفای ۱۳۲۰ ق) گشت و در درس او شرکت جست.<ref> علمای معاصرین، ص ۱۸۱.</ref> شیخ عباس قمی بر آن بود تا آن چه را از استاد فرار می‎گیرد بی‎کم و کاست بنویسد و همانند استاد بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد دلسوز و پرتلاش خود دست یافت. تا آن جا که در همان ایام استنساج کتاب باارزش استادش، [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] را در اختیار گرفت و به خوبی از عهده این کار بزرگ برآمد.
 
  
−
همچنین وی در تألیفات دیگر استاد از کمک شایسته وی دریغ نداشت. محدث قمی درک محضر این استاد بزرگ را منت خداوند می‎داند و می‎نویسد: «...پس خداوند متعال به من منت گذارد به ملازمت شیخنا الاجل الاعظم تقه الاسلام النوری الطبرسی انار الله برهانه. مستدرک الوسائل را برای او استنساخ می‎کردم که بفرستد برای طبع به [[ایران]] و در خدمت او بودم تا سنه‌ ۱۳۱۸ ق».<ref> علمای معاصرین، ص ۸۲-۱۸۱، ریحانه الادب، مدرس تبریزی.</ref> وی چهار سال در محضر محدث نوری بود و در این چهار سال تلاش و کوشش او به حدی رسید که جز و شاگردان طراز اول استاد بشمار رفت.
+
==تحصیلات و استادان==
  
−
'''بازگشت به قم:'''
+
شیخ عباس قمی دروس مقدماتی را در زادگاهش شهر [[قم]] نزد استادانی بزرگ فراگرفت و بیشترین بهره را از محضر عالم آگاه آیت الله [[میرزا محمد ارباب قمی|حاج میرزا محمد ارباب قمی]] (متوفی ۱۳۴۱ ق) برد. عالم فرزانه و پرهیزگاری که در هیچ حال [[امر به معروف و نهی از منکر]] را ترک نمی کرد و در هر محفل و مجلسی این دو فریضه را متذکر می شد.
  
−
شیخ عباس در سال ۱۳۲۲ ق به [[قم]] بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال ۱۳۲۹ ق در این شهر مذهبی اقامت داشت. در این ایام عازم [[بیت الله الحرام]] شد و پس از مراجعت از [[زیارت]] خانه خدا همچنان در قم سکونت داشت. در سال ۱۳۳۲ ق بنا به عللی و مخصوصاً به موجب تنگدستی به [[مشهد]] مقدس مهاجرت کرد و در آن جا سکونت گزید.<ref> تاریخ قم، ۲۷۴؛ مقدمه فواید الرضویه، ص ۲. نقباء البشر، شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]]، ج ۳، ص ۹۹۹.</ref>
+
شیخ عباس در سال ۱۳۱۶ ق. به دنبال فراگیری بیشتر دانش عازم [[نجف|نجف اشرف]] گردید.<ref> علمای معاصرین، ص ۱۸۱، تاریخ قم، ص ۲۷۴، خاتمه نفس المهموم، شکرانی.</ref> از آن جا که او اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت راویان و [[محدث|محدثان]] راستگو و نقل اخبار [[اهل بیت]] علیهم ‎السلام داشت، استادی را برگزید که از کوثر [[حدیث]] سیرابش سازد. از این رو از همان ابتدای ورود به نجف اشرف شیفته عالم آگاه، [[محدث]] و محقق بزرگ، حاج [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]] (متوفای ۱۳۲۰ ق) گشت و در درس او شرکت جست.<ref> علمای معاصرین، ص ۱۸۱.</ref> شیخ عباس قمی بر آن بود تا آن چه را از استاد فرار می گیرد بی کم و کاست بنویسد و همانند استاد بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد خود دست یافت. تا آن جا که در همان ایام، استنساخ کتاب باارزش استادش [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] را در اختیار گرفت و به خوبی از عهده این کار بزرگ برآمد. همچنین وی در تألیفات دیگر استاد از کمک شایسته به وی دریغ نداشت. محدث قمی درک محضر این استاد بزرگ را منت خداوند می داند و می نویسد: «...پس خداوند متعال به من منت گذارد به ملازمت شیخنا الاجل الاعظم ثقه الاسلام النوری الطبرسی انار الله برهانه. مستدرک الوسائل را برای او استنساخ می کردم که بفرستد برای طبع به [[ایران]] و در خدمت او بودم تا سنه‌ ۱۳۱۸ ق».<ref> علمای معاصرین، ص ۸۲-۱۸۱، ریحانه الادب، مدرس تبریزی.</ref> وی چهار سال در محضر [[محدث نوری]] بود.
  
−
==خصوصیات اخلاقی و روحی==
+
برخی از دیگر اساتید او در شهر نجف عبارتند از:
  
−
محدث قمی در زمان خود یکی از مربیان بزرگ و معلمان [[اخلاق]] اسلامی در میان مردم و حوزه‎های علمیه شناخته می‎شد و از شهرت ویژه‎ای برخوردار بود و خصوصیات اخلاقی فراوانی داشت که در این فصل به پاره‎ای از آن‌ها اشاره می‎کنیم:
+
*[[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمد کاظم طباطبائی یزدی]] صاحب کتاب فقهی [[العروة الوثقی (کتاب)|العروة الوثقی]]
 +
*[[میرزا محمد تقی شیرازی|میرزا محمدتقی شیرازی]] مشهور به میرزای دوم
 +
*[[سید حسن صدر|سید حسن صدر کاظمی]]
  
−
'''<I>الف) انس با کتاب:</I>'''
+
شیخ عباس در سال ۱۳۲۲ ق به [[قم]] بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال ۱۳۲۹ ق در این شهر مذهبی اقامت داشت. وی در سال ۱۳۳۲ ق به [[مشهد]] مقدس مهاجرت کرد و در آن جا سکونت گزید.<ref> تاریخ قم، ۲۷۴؛ مقدمه فواید الرضویه، ص ۲. نقباء البشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۳، ص ۹۹۹.</ref>
  
−
یکی از ویژگی‌های محدث قمی علاقه فراوان به نوشتن و مطالعه‌کتاب بود به بطوری که می‎توان گفت او در کتاب و قلم خلاصه شده بود. محدث یا در کتابخانه بود یا با کتاب. کمتر دیده می‎شد که او مشغول مطالعه و بررسی کتابی نباشد. عشق محدث به کتاب آن هم کتب حدیثی نورانیت خاصی به او بخشیده بود. فرزند بزرگ ایشان در این باره می‎گوید: «در اول کودکی با مرحوم پدرم هر وقت از شهر بیرون می‎رفتم او از اول صبح تا به شام مرتب به نوشتن و مطالعه مشغول بود».<ref> خاتمه ترجمه نفس المهموم.</ref>
+
==شاگردان==
 +
برخی از شاگردان و راویان محدث قمی عبارتند از:
  
−
زمانی که برای [[زیارت]] به کشورهای دور مسافرت می‎کرد اوقات فراغت خود را با کتاب سپری می‎کرد. «او با عده‎ای از تجار به [[سوریه]] مسافرت کرد. آنان می‎گفتند هر وقت ما به سیاحت می‎رفتیم ایشان می‎نشست و مشغول مطالعه و تألیف می‎شد و هر چه اصرار می‎کردیم که با ما بیرون بیاید امتناع می‎ورزید و شب‌ها هم که ما به خواب می‎رفتیم او مشغول مطالعه و تألیف می‎شد».<ref> پندهایی از رفتار علمای اسلام، ص ۱۷.</ref>
+
#[[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقا بزرگ طهرانی]] ([[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] روایت)
 +
#[[سردار کابلی|حیدر قلی خان سردار کابلی]]
 +
#[[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]
 +
#[[عبدالحسین فقیهی رشتی]]
 +
#[[سید علی نقی فیض الاسلام|سید علی‌نقی فیض‌الاسلام]]
 +
#[[سید محمدهادی میلانی]]
 +
#[[سید مصطفی صفایی خوانساری]].
  
−
عشق و علاقه محدث قمی به کتاب به اندازه‎ای بود که وقتی کمترین پولی بدست می‎آورد آن را در خرید کتاب صرف می‎کرد و گاه پیاده از [[قم]] به [[تهران]] به استقبال آن می‎رفت. او خود می‎گوید: «زمانی که در قم تحصیل می‎کردم، خیلی تنگدست بودم تا جایی که یک قِران و دو قِران جمع می‎کردم تا این که مثلاً سه تومان می‎شد. آن را برداشته، از قم تا تهران پیاده می‎رفتم و با آن کتاب خریده، به قم برمی‎گشتم و به تحصیل ادامه می‎دادم».<ref> شیخ عباس قمی مرد تقوی و فضیلت، ص ۱۸.</ref>
 
−
 
−
'''<I>ب) تواضع و اخلاص:</I>'''
 
−
 
−
از دیگر ویژگی‌های ایشان [[تواضع]] بسیار و همه جانبه‎ای بود که از خود نشان می‎داد. در خانه، مدرسه و خیابان هر کسی را که می‎دید - چه کوچک و چه بزرگ - احترام می‎کرد. در نزد علما و از بین آنان به ویژه در حضور کسانی که با [[حدیث]] و اخبار [[اهل بیت]] علیهم السلام سروکار داشتند، اوج فروتنی و تواضع را به نمایش می‎گذارد.
 
−
 
−
هیچگاه در مجالسی که وارد می‎شد در صدر نمی‎شست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمی‎داشت. وی از خودستایی و خودپسندی به شدت احتراز می‎کرد و به هیچ وجه غرور نداشت. محدث قمی حدیث [[اخلاص]] بود و آیه [[زهد]]. مسیری که می‎رفت اگر کوچکترین شبهه‎ای در دلش رخنه می‎کرد که قدمش برای [[خدا]] نیست یا وسوسه‎ای قلبش را می‎لرزاند بدون هیچ تأمل، از آن جا بازمی‎گشت. نقل است «در یکی از سال‌ها مرد نیکوکاری از محدث قمی خواهش می‎کند که قبول کند بانی مجلس محدث شود و تعهد می‎کند که مبلغ پنجاه دینار عراقی به ایشان تقدیم کند. در آن موقع هزینه محدث در هر ماه سه دینار بوده است. محدث قمی می‎گوید: «من برای [[امام حسین]] علیه السلام منبر می‎روم نه برای دیگری و بدین گونه آن وجه را نپذیرفت».
 
−
 
−
[[امر به معروف و نهی از منکر]] دیگر ویژگی حدیث اخلاص بود. او خود هرگز گرد گناه نمی‎گشت و در ذهنش هم فکر گناه را جای نمی‎داد. از منکرات ناراحت می‎شد و دیگران را از ارتکاب آن بازمی‎داشت. کسی جرأت [[غیبت (گناه)|غیبت]] در محضر او نداشت و از [[دروغ]] گفتن ناراحت می‎شد.<ref> محدث قمی حدیث اخلاص، ص ۴۱-۴۶، خلیل عبدالله‌زاده به نقل از حاج شیخ عباس قمی مرد تقوی و فضیلت.</ref>
 
−
 
−
در یک کلام محدث قمی آن چه می‎گفت با آن چه عمل می‎کرد و آنچه مردم از رفتار و کردارش درک می‎کردند یکی بود. از این رو سخنش در دل شنوندگان اثر شگرف داشت. آنانی که در درس [[اخلاق]] و نصایح او شرکت می‎جستند و گوش و جان به این سروش اخلاص فرامی‎دادند نقل می‎کنند که سخنان نافذ او چنان بود که آدمی را از گناهان و پندارهای بد دور می‎ساخت و متوجه خدا و [[عبادت]] می‎کرد.
 
−
 
−
'''<I>ج) زهد:</I>'''
 
−
 
−
زندگی محدث قمی بسیار ساده بود به طوری که از حد زندگی یک طلبه عادی هم پایین‌تر بود. لباسش عبارت بود از یک قبای کرباسی بسیار نظیف و معطر و تمیز. چند سال زمستان و تابستان را با آن قبای کرباسی می‎گذرانید. هیچ گاه در فکر لباس و تجمل نبود. فرش خانه‎اش گلیم بود. از سهم امام استفاده نمی‎کرد و می‎گفت: من اهلیت ندارم از آن استفاده کنم! روزی در [[نجف]] اشرف دو زن محترم که در بمبئی سکونت داشتند و از بستگان آقا کوچک (از محترمین نجف) بودند حضور ایشان می‎رسند و تقاضا می‎کنند هر ماه مبلغ ۷۵ روپیه به ایشان تقدیم کنند که از لحاظ زندگی در رفاه باشد. در آن ایام مخارج ماهانه‌ خانواده وی از ماهی ۵۰ روپیه تجاوز نمی‎کرد. حاج شیخ عباس از پذیرفتن آن خودداری می‎کند. میرزا محسن محدث زاده فرزند کوچک آن مرحوم اصرار می‎کند تا قبول نماید ولی قبول نمی‎کند تا این که زنان محترم ناامید می‎شوند و می‎روند.
 
−
 
−
پس از رفتن آن ها فرزند به پدر می‎گوید: من هم دیگر از کسبه بازار برای مخارج روزانه قرض نمی‎کنم! حاج شیخ عباس می‎گوید: ساکت باش! من همین مقدار هم الان خرج می‎کنم، نمی‎دانم فردای [[قیامت]] چگونه جواب خدا و [[امام زمان]] عجل اله تعالی فرجه شریف را بدهم. در جواب این مقدار معطل هستم، چگونه بارم را سنگین‎تر کنم؟!<ref> حاج شیخ عباس قمی مرد تقوا و فضیلت، ص ۴۲-۴۵، به نقل از سیمای فرزانگان، رضا مختاری، ج ۳.</ref>
 
−
 
−
نظر آنان که نکردند بدین مشتی خاک * الحق انصاف توان داد که صاحب نظرند
 
−
[[پرونده:علی0.jpg|بندانگشتی|مدفن علمای حرم حضرت امیرالمومنین امام علی علیه السلام]]
 
 
==آثار و تألیفات==
 
==آثار و تألیفات==
  
−
آثار محدث قمی در علوم مختلف، [[تاریخ]]، [[علم رجال|رجال]]، تراجم، [[علوم قرآن]]، [[اخلاق]]، [[عقاید]] و علم [[حدیث]] نشان از روح تلاشگر و عظمت علمی این عالم ژرف‎نگر دارد. در این جا تنها با بیان نام آثارش از دامنه گسترده معلومات ایشان در علوم مختلف یاد می‎کنیم:
+
آثار محدث قمی در علوم مختلف مانند [[تاریخ]]، [[علم رجال|رجال]]، تراجم، [[علوم قرآن]]، [[اخلاق]]، [[علم کلام|عقاید]] و علم [[حدیث]] نشان از روح تلاشگر و عظمت علمی این عالم ژرف‎نگر دارد. از جمله مهمترین آثار ایشان عبارتند از:
  
 
#کلمات لطیفه (در علم اخلاق)
 
#کلمات لطیفه (در علم اخلاق)
 
#الدر النظیم فی لغات القرآن العظیم
 
#الدر النظیم فی لغات القرآن العظیم
−
#کحل البصر فی سیره سید البشر
+
#کُحل البصر فی سیرة سید البشر
−
#کتاب نقد الوسائل [[شیخ حر عاملی]]
+
#کتاب نقد «[[وسائل الشیعه (کتاب)|الوسائل]]» [[شیخ حر عاملی]]
−
#تقسیم بدایه الهدایه شیخ حر عاملی
+
#تقسیم بدایة الهدایة شیخ حر عاملی
−
#شرح الوجیزه [[شیخ بهائی]]
+
#شرح «[[الوجیزة فی علم الدرایة (کتاب)|الوجیزه]]» [[شیخ بهائی]]
 
#فیض القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر
 
#فیض القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر
−
#علم الیقین (خلاصه [[حق اليقين (کتاب)|حق الیقین]] [[علامه مجلسی]])
+
#علم الیقین (خلاصه «[[حق الیقین (کتاب)|حق الیقین]]» [[علامه مجلسی]])
 
#مقالید الفلاح فی عمل الیوم واللیله
 
#مقالید الفلاح فی عمل الیوم واللیله
 
#مقلاد النجاح (خلاصه کتاب یاد شده)
 
#مقلاد النجاح (خلاصه کتاب یاد شده)
−
#خلاصه جلد یازده [[بحارالانوار]] علامه مجلسی
+
#[[سفینة البحار (کتاب)|سفینةالبحار و مدینة الحکم والآثار]] (تدوین موضوعی «[[بحارالانوار]]» علامه مجلسی و تلخیص آن که در مدت بیست سال انجام یافته است).
−
#شرح کلمات قصار حضرت [[امام علی]] علیه السلام که در آخر [[نهج البلاغه]] آمده است.
+
#خلاصه جلد یازده بحارالانوار علامه مجلسی
−
#هدیه الانام الی وقایع الایام (خلاصه کتاب فیض العلوم)
+
#شرح کلمات قصار [[امام علی]] علیه السلام که در آخر [[نهج البلاغه]] آمده است.
 +
#هدیة الانام الی وقایع الایام (خلاصه کتاب فیض العلوم)
 
#فیض العلام فی وقایع الشهور و الایام (درباره وقایع ماهها و روزها)
 
#فیض العلام فی وقایع الشهور و الایام (درباره وقایع ماهها و روزها)
−
#[[سفینة البحار (کتاب)|سفینه البحار و مدینه الحکم والآثار]] (تدوین موضوعی بحارالانوار علامه مجلسی و تلخیص آن که در مدت بیست سال انجام یافته است).
+
#تحفة الاحباب فی تراجم الاصحاب: (درباره [[صحابه|اصحاب]] [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام به زبان فارسی)
−
#تحفه الاحباب فی تراجم الاصحاب: (درباره [[صحابه|اصحاب]] [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام به زبان فارسی)
 
 
#فوائد الترجبیه: (وقایع روزها و آداب مستحبی و اعمال ماه‌های عربی)
 
#فوائد الترجبیه: (وقایع روزها و آداب مستحبی و اعمال ماه‌های عربی)
−
#الدره الیتیمه فی تتمات الدره الثمینه: (شرح فارسی [[نصاب‌ الصبیان (کتاب)|نصاب الصبیان]] و تتمیم شرح نصاب فاضل یزدی)
+
#الدرة الیتیمه فی تتمات الدرة الثمینه: (شرح فارسی [[نصاب‌ الصبیان (کتاب)|نصاب الصبیان]] و تتمیم شرح نصاب فاضل یزدی)
−
#هدیه الزائرین و بهجه الناصرین: (درباره [[زیارت]] قبور ائمه اطهار علیهم السلام و ثواب آن و تعیین قبور علما و مؤمنان مشهور و مدفون در کنار مشاهد مشرف امامان)
+
#هدیة الزائرین و بهجة الناصرین: (درباره [[زیارت]] قبور ائمه اطهار علیهم السلام و ثواب آن و تعیین قبور علما و مؤمنان مشهور و مدفون در کنار مشاهد مشرف امامان)
 
#اللئالی المنثوره: (در مورد [[دعا]] و سایر [[مستحب|مستحبات]])
 
#اللئالی المنثوره: (در مورد [[دعا]] و سایر [[مستحب|مستحبات]])
−
#الفصول العلیه فی المناقب المرتضویه: (شامل مناقب و مکارم اخلاقی حضرت [[امام علی]] علیه السلام)
+
#الفصول العلیه فی المناقب المرتضویه: (شامل مناقب و مکارم اخلاقی [[امام علی]] علیه السلام)
 
#سبیل الرشاد
 
#سبیل الرشاد
−
#حکمة بالغه و مأة کلمة جامعه: (سخنان کوتاه حضرت علی علیه السلام در عقاید و [[اصول دین]])
+
#حکمة بالغه و مأة کلمة جامعه: (سخنان کوتاه علی علیه السلام در عقاید و [[اصول دین]])
−
#ذخیره الابرار فی منتخب انیس التجار: (خلاصه انیس التجار [[ملا محمد مهدی نراقی|ملا مهدی نراقی]]، در مورد معاملات)
+
#ذخیرة الابرار فی منتخب انیس التجار: (خلاصه انیس التجار [[ملا محمد مهدی نراقی|ملا مهدی نراقی]]، در مورد معاملات)[[پرونده:Navazer.jpg|بندانگشتی|نزهة النواظر در ترجمه معدن الجواهر - یکی از آثار محدث قمی]]
−
#غایه القصوی فی ترجمه العروه الوثقی: (ترجمه فارسی [[عروة الوثقى (کتاب)|العروه الوثقی]] آیت الله [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدی]])
+
#غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی: (ترجمه فارسی [[عروة الوثقى (کتاب)|العروه الوثقی]] آیت الله [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدی]])
−
#[[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان و الباقیات الصالحات]]: (کتاب مشهوری که در اکثر مشاهد مشرف و خانه‎های [[شیعه|شیعیان]] مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم نظیر است. زیرا بسیاری از دعاها و نوافل و مستحباب و زیارات ائمه اطهار علیهم السلام را در یک جا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است).
+
#[[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان و الباقیات الصالحات]]: (کتاب مشهوری که در اکثر مشاهد مشرف و خانه های [[شیعه|شیعیان]] مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم نظیر است. زیرا بسیاری از دعاها و نوافل و مستحباب و [[زیارت|زیارات]] ائمه اطهار علیهم السلام را در یک جا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است).
−
#التحفه الطوسیه والنفغه القدسیه: (درباره زیارت حضرت [[امام رضا]] علیه السلام و بعضی فواید مربوط به آستان مقدسش)
+
#التحفة الطوسیه والنفغة القدسیه: (درباره زیارت [[امام رضا]] علیه السلام و بعضی فواید مربوط به آستان مقدسش)
 
#رساله دستورالعمل حضرت [[سیدالشهداء]] علیه السلام
 
#رساله دستورالعمل حضرت [[سیدالشهداء]] علیه السلام
 
#[[نفس المهموم]] (در [[مقتل]] حضرت سیدالشهداء علیه السلام)
 
#[[نفس المهموم]] (در [[مقتل]] حضرت سیدالشهداء علیه السلام)
−
#نفثه المصدور: (در تکمیل نفس المهموم اخیراً به ضمیمه نفس المهموم منتشر شده است.)
+
#نفثة المصدور: (در تکمیل نفس المهموم اخیراً به ضمیمه نفس المهموم منتشر شده است.)
−
#الانوار البهیه فی تاریخ الحجج الالهیه: (در مورد ولادت و وفات چهارده معصوم علیهم السلام)
+
#الانوار البهیه فی تاریخ الحجج الالهیه: (در مورد ولادت و وفات [[چهارده معصوم]] علیهم السلام)
−
#رساله‎ای در [[گناهان کبیره|گناهان کبیره]] و صغیره
+
#رساله ای در [[گناهان کبیره|گناهان کبیره]] و صغیره
 
#منازل الآخره: (بررسی مراحل دشوار سفر [[آخرت]] بر اساس روایات)
 
#منازل الآخره: (بررسی مراحل دشوار سفر [[آخرت]] بر اساس روایات)
−
#ترجمه [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]] مرحوم [[شیخ طوسی]]
+
#ترجمه «[[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]]» مرحوم [[شیخ طوسی]]
−
#نزهه‌النواظر: (ترجمه [[معدن الجواهر (کتاب)|معدن الجواهر]] دانشور بزرگوار [[محمد بن علی کراجکی|محمد بن علی کراجکی]])
+
#نزهةالنواظر: (ترجمه «[[معدن الجواهر (کتاب)|معدن الجواهر]]» اثر [[محمد بن علی کراجکی|محمد بن علی کراجکی]])
−
#مقامات علیه: (خلاصه [[معراج السعاده (کتاب)|معراج السعاده]] مرحوم [[ملا احمد نراقی]])
+
#مقامات علیه: (خلاصه «[[معراج السعاده (کتاب)|معراج السعاده]]» مرحوم [[ملا احمد نراقی]])
−
#ترجمه [[جمال الأسبوع (کتاب)|جمال الاسبوع]] [[سید بن طاووس]]
+
#ترجمه «[[جمال الأسبوع (کتاب)|جمال الاسبوع]]» [[سید بن طاووس]]
 
#الباقیات الصالحات (در حاشیه مفاتیح الجنان چاپ شده است.)
 
#الباقیات الصالحات (در حاشیه مفاتیح الجنان چاپ شده است.)
−
#[[منتهی الآمال|منتهی الآمال فی تاریخ النبی و الآل]]: (در مورد زندگانی حضرات [[ائمه اطهار]] و [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله و دختر گرامیش [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] علیهماالسلام و تاریخ ولادت و وفات و وقایع دوران آنها)
+
#[[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال فی تاریخ النبی و الآل]]: (در مورد زندگانی حضرات [[ائمه اطهار]] و [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله و دختر گرامیش [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] علیهاالسلام و تاریخ ولادت و وفات و وقایع دوران آنها)
−
#[[تتمه المنتهی|تتمه المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء]]
+
#[[تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء (کتاب)|تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء]]
−
#ترجمه مسلک دوم [[اللهوف (کتاب)|لهوف]] سید بن طاووس (به خط خود مؤلف در حاشیه یکی از چاپ‌های لهوف چاپ شده است.)
+
#ترجمه مسلک دوم «[[اللهوف (کتاب)|لهوف]]» [[سید بن طاووس]] (به خط خود مؤلف در حاشیه یکی از چاپ‌های لهوف چاپ شده است.)
−
#تتمیم تحیه الزائر [[محدث نوری]] (این کتاب با رحلت علامه نوری ناتمام مانده بود و شیخ عباس بعد از فوت استادش آن را به اتمام رساند.)
+
#تتمیم تحیة الزائر [[محدث نوری]] (این کتاب با رحلت علامه نوری ناتمام مانده بود و شیخ عباس بعد از فوت استادش آن را به اتمام رساند.)
 
#چهل حدیث
 
#چهل حدیث
−
#الکنی والالقاب: (درباره زندگانی علما و شعرا و غیر ایشان)
+
#الکنی و الالقاب: (درباره زندگانی علما و شعرا و غیر ایشان)
−
#هدیه الاجباب فی المعروفین بالکنی والالقاب: (خلاصه کتاب الکنی والالقاب)
+
#هدیة الاحباب فی المعروفین بالکنی والالقاب: (خلاصه کتاب الکنی و الالقاب)
 
#فواید الرضویه فی احوال علماء المذهب الجعفریه
 
#فواید الرضویه فی احوال علماء المذهب الجعفریه
−
#[[ بیت الاحزان| بیت الاحزان فی مصائب سیده النسوان]]
+
#بیت الاحزان فی مصائب سیدة النسوان
−
#[[ شرح حکم نهج البلاغه]] و ...
+
#[[شرح حکم نهج البلاغه (کتاب)|شرح حکم نهج البلاغه]].
 +
 
 +
'''دغدغه محدث از راهیابی تحریف در آثارش:'''
 +
 
 +
محدث قمی، از راهیابی و رخنه تحریف و [[خرافات|خرافه]] بر کتابهای خویش اندیشناک بود و دغدغه آن را داشت که همان بلایی که بر سر مفتاح الجنان آمده بر سر کتاب [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] نیز بیاید؛ از این رو، در آغاز ملحقات مفاتیح الجنان هشدار می دهد: «این گنهکار روسیاه عباس قمی، عفی اللّه عنه، بعد از آن که به عون اللّه تعالی کتاب مفاتیح الجنان را تألیف نمودم و در اقطار منتشر گشت، به خاطرم رسید که در طبع دوم آن، بر آن زیاد کنم دعای وداعی برای [[ماه رمضان]] و خطبه روز [[عید فطر]] و زیارت جامعه ائمة المؤمنین و دعای اللهم اِنّی زُرتُ هذا الامام که در عقب زیارات خوانده می شود و زیارت وداعی که هریک از [[ائمه اطهار|ائمه]](ع) را به آن وداع کنند و رقعه ای که برای حاجت می نویسند و دعایی که در [[غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)|غیبت]] [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام عصر]]، عجل اللّه فرجه، باید خوانده شود و آداب [[زیارت|زیارت]] به نیابت، به واسطه کثرت حاجت به اینها؛ ولکن دیدم هرگاه این کار را کنم، فتح بابی شود برای تصرف در کتاب مفاتیح و بسا شود بعضی از فضولان بعد از این، در آن کتاب بعضی از ادعیه دیگر بیفزایند، یا از آن کم کنند و به اسم مفاتیح الجنان در میان مردم رواج دهند؛ چنانکه در مفتاح الجنان مشاهده می شود؛ لاجرم کتاب را به همان حال خود گذاشتم و این هشت مطلب را بعد از تمام شدن مفاتیح، ملحق به آن نمودم و به [[لعن|لعنت]] خداوند قهار و نفرین [[پیامبر اسلام|رسول خدا]](ص) و [[ائمه اطهار]](ع) واگذار و حواله نمودم کسی را که در مفاتیح تصرف کند.
 +
 
 +
==خصوصیات اخلاقی و روحی==
 +
 
 +
محدث قمی در زمان خود یکی از مربیان بزرگ و معلمان [[اخلاق]] اسلامی در میان مردم و [[حوزه علمیه|حوزه های علمیه]] شناخته می شد و از شهرت ویژه ای برخوردار بود. در این بخش به پاره ‎ای از خصوصیات اخلاقی ایشان اشاره می کنیم:
 +
 
 +
'''<I>الف) انس با کتاب:</I>'''
 +
 
 +
یکی از ویژگی‌های محدث قمی علاقه فراوان به نوشتن و مطالعه‌ کتاب بود به طوری که می ‎توان گفت او در کتاب و قلم خلاصه شده بود. محدث نوری یا در کتابخانه بود یا با کتاب. کمتر دیده می شد که او مشغول مطالعه و بررسی کتابی نباشد. زمانی که برای [[زیارت]] به کشورهای دور مسافرت می کرد اوقات فراغت خود را با کتاب سپری می نمود. «او با عده ای از تجار به [[سوریه]] مسافرت کرد. آنان می گفتند هر وقت ما به سیاحت می رفتیم ایشان می نشست و مشغول مطالعه و تألیف می شد و هر چه اصرار می کردیم که با ما بیرون بیاید امتناع می ورزید و شب‌ها هم که ما به خواب می رفتیم او مشغول مطالعه و تألیف می شد».<ref> پندهایی از رفتار علمای اسلام، ص ۱۷.</ref>
  
−
===دغدغه محدث از راهیابی خرافات در آثارش===
+
'''<I>ب) تواضع:</I>'''
  
−
محدث قمی، از راهیابی و رخنه تحریف و [[خرافات|خرافه]] بر کتابهای خویش اندیشناک بود و دغدغه آن را داشت که همان بلایی که بر سر مفتاح الجنان آمده بر سر کتاب مفاتیح الجنان نیز بیاید؛ از این رو، در آغاز ملحقات مفاتیح الجنان هشدار می دهد:
+
از دیگر ویژگی‌های محدث قمی [[تواضع]] بسیار ایشان بود. در خانه، مدرسه و خیابان هر کسی را که می دید - چه کوچک و چه بزرگ - احترام می کرد. در نزد علما و از بین آنان به ویژه در حضور کسانی که با [[حدیث]] و اخبار [[اهل بیت]] علیهم السلام سروکار داشتند، اوج فروتنی و تواضع را به نمایش می گذارد. هیچگاه در مجالسی که وارد می شد در صدر نمی شست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمی داشت. وی از [[خودستایی]] و خودپسندی به شدت احتراز می کرد و به هیچ وجه [[غرور]] نداشت.
  
−
"این گنهکار روسیاه عباس قمی، عفی اللّه عنه، بعد از آن که به عون اللّه تعالی کتاب مفاتیح الجنان را تألیف نمودم و در اقطار منتشر گشت، به خاطرم رسید که در طبع دوم آن، بر آن زیاد کنم دعای وداعی برای [[ماه رمضان]] و خطبه روز [[عید فطر]] و زیارت جامعه ائمة المؤمنین و دعای اللهم اِنّی زُرتُ هذا الامام که در عقب زیارات خوانده می شود و زیارت وداعی که هریک از [[ائمه اطهار|ائمه]](ع) را به آن وداع کنند و رقعه ای که برای حاجت می نویسند و دعایی که در [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام عصر]]، عجل اللّه فرجه، باید خوانده شود و آداب [[زیارت|زیارت]] به نیابت، به واسطه کثرت حاجت به اینها؛ ولکن دیدم هرگاه این کار را کنم، فتح بابی شود برای تصرف در کتاب مفاتیح و بسا شود بعضی از فضولان بعد از این، در آن کتاب بعضی از ادعیه دیگر بیفزایند، یا از آن کم کنند و به اسم مفاتیح الجنان در میان مردم رواج دهند؛ چنانکه در مفتاح الجنان مشاهده می شود؛ لاجرم کتاب را به همان حال خود گذاشتم و این هشت مطلب را بعد از تمام شدن مفاتیح، ملحق به آن نمودم و به لعنت خداوند قهار و نفرین [[پیامبر اسلام|رسول خدا]](ص) و [[ائمه اطهار]](ع) واگذار و حواله نمودم کسی را که در مفاتیح تصرف کند.
+
'''<I>ج)</I> امر به معروف و نهی از منکر:'''
 +
[[پرونده:علی0.jpg|بندانگشتی|مدفن علمای حرم امیرالمومنین علیه السلام]]
 +
 
 +
او خود هرگز گرد [[گناه]] نمی گشت و در ذهنش هم فکر گناه را جای نمی داد. از منکرات ناراحت می شد و دیگران را از ارتکاب آن بازمی داشت. کسی جرأت [[غیبت (گناه)|غیبت]] در محضر او نداشت و از [[دروغ]] گفتن ناراحت می شد.<ref> محدث قمی حدیث اخلاص، ص ۴۱-۴۶، خلیل عبدالله‌زاده به نقل از حاج شیخ عباس قمی مرد تقوی و فضیلت.</ref> در یک کلام محدث قمی آن چه می گفت با آن چه عمل می کرد و آنچه مردم از رفتار و کردارش درک می کردند یکی بود. از این رو سخنش در دل شنوندگان اثر شگرف داشت. آنانی که در درس [[اخلاق]] و نصایح او شرکت می جستند و گوش و جان به این سروش اخلاص فرامی دادند نقل می کنند که سخنان نافذ او چنان بود که آدمی را از گناهان و پندارهای بد دور می ساخت و متوجه خدا و [[عبادت]] می کرد.
 +
 
 +
'''<I>د) زهد:</I>'''
 +
 
 +
زندگی محدث قمی بسیار ساده بود به طوری که از حد زندگی یک طلبه عادی هم پایین‌تر بود. لباسش عبارت بود از یک قبای کرباسی بسیار نظیف و معطر و تمیز. چند سال زمستان و تابستان را با آن قبای کرباسی می گذرانید. هیچ گاه در فکر لباس و تجمل نبود. فرش خانه اش گلیم بود. از سهم امام استفاده نمی کرد و می گفت: من اهلیت ندارم از آن استفاده کنم!
  
 
==وفات==
 
==وفات==
  
−
محدث قمی پس از عمری تلاش و خدمت به [[اسلام]] و مسلمین و تحمل سختی ها و مرارات زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئه‎های دشمنان [[اسلام]] و دین زدایی رضاخانی بود، در شب سه‎شنبه بیست و دوم [[ذی الحجه]] سال ۱۳۵۹ ق. بدرود حیات گفت و پس از [[تشییع]] در صحن مطهر [[امام علی]] علیه السلام در جوار استادش مرحوم [[محدث نوری|حاجی نوری]] به خاک سپرده شد.
+
مرحوم محدث قمی پس از عمری تلاش و خدمت به [[اسلام]] و مسلمین و تحمل سختی ها و مرارات زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئه های دشمنان [[اسلام]] و دین زدایی رضاخانی بود، در شب ۲۲ [[ذی الحجه]] سال ۱۳۵۹ ق. بدرود حیات گفت و در صحن مطهر [[امام علی]] علیه السلام در جوار استادش مرحوم [[محدث نوری|حاجی نوری]] به خاک سپرده شد.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۳۰: سطر ۱۲۹:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
−
*مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "محدث قمی" از سعيد عباس‌زاده.
+
*مجموعه [[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، جلد ۲، زندگی نامه "محدث قمی" از سعید عباس‌زاده.
−
 
+
*غلام فدکی، دغدغه های محدث قمی از گسترش خرافه و تحریف، مجله حوزه، پاییز و زمستان ۱۳۸۸، شماره ۱۵۳ و ۱۵۴، [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4518/7308/91091 پایگاه اطلاع رسانی حوزه]، بازیابی: ۲۳ بهمن ۱۳۹۲.
−
*غلام فدکی،دغدغه های محدث قمی از گسترش خرافه و تحریف،مجله حوزه، پاییز و زمستان 1388، شماره 153 و 154، [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4518/7308/91091 پایگاه اطلاع رسانی حوزه]، بازیابی: 23 بهمن 1392.
 
  
 
==آرشیو عکس و تصویر==
 
==آرشیو عکس و تصویر==
  
 
<gallery mode="packed" heights="170">
 
<gallery mode="packed" heights="170">
−
پرونده:علی (3).jpg|قبور [[محدث نوری |حسین نوری]] و [[محدث قمی |عباس قمی]]، از علمای مدفون در [[حرم امیرالمؤمنین علیه السلام|حرم امیرالمومنین امام علی علیه السلام]]
+
پرونده:محدث (1).jpg|گذرنامه عباس قمی
 +
پرونده:محدث (4).jpg|تعدادی از آثار عباس قمی
 +
پرونده:محدث (2).jpg|تمبر یادبود عباس قمی
 +
پرونده:محدث (3).jpg|بزرگداشت هفتادمین درگذشت عباس قمی
 +
پرونده:علی (3).jpg|قبور [[محدث نوری|حسین نوری]] و [[محدث قمی|عباس قمی]]، از علمای مدفون در [[حرم امیرالمؤمنین علیه السلام|حرم امیرالمومنین امام علی علیه السلام]]
 
</gallery>
 
</gallery>
  
−
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]
+
[[رده:علمای قرن چهاردهم|قمی،عباس]]
 
[[رده:محدثان]]
 
[[رده:محدثان]]
 +
[[رده:مدفونین در حرم امام علی علیه السلام]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۸

Confirm3.jpg

محدث قمی (۱۲۹۴ - ۱۳۵۹ ق)، عالم و محدث بزرگ شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان میرزا حسین نوری بود. حاج شیخ عباس قمی در زمان خود، از مربیان و معلمان اخلاق اسلامی در میان مردم و حوزه‌های علمیه شناخته می شد. مفاتیح الجنان، سفینة البحار و منتهی الآمال از مشهورترین تألیفات اوست.

۲۰۰px
نام کامل شیخ عباس قمی
زادروز ۱۲۹۴ قمری
زادگاه قم
وفات ۱۳۵۹ قمری
مدفن نجف، حرم امام علی علیه السلام

Line.png

اساتید

میرزا محمد ارباب قمی، میرزا حسین نوری، سید محمد کاظم یزدی، میرزا محمدتقی شیرازی،...

شاگردان

سید علی‌نقی فیض‌الاسلام، حیدرقلی خان سردار کابلی، سید محمدهادی میلانی، سید مصطفی صفایی خوانساری،...

آثار

مفاتیح الجنان، سفینة البحار، منتهی الآمال، نفس المهموم، تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء،...

ولادت

شیخ عباس قمی در سال ۱۲۹۴ قمری در شهر قم متولد شد. پدرش حاج محمدرضا قمی مردی کاسب بود که مردم او را نیک مردی باتقوا و آشنا به مسائل دینی می شناختند و برای یادگیری احکام دین به نزد وی می رفتند.

تحصیلات و استادان

شیخ عباس قمی دروس مقدماتی را در زادگاهش شهر قم نزد استادانی بزرگ فراگرفت و بیشترین بهره را از محضر عالم آگاه آیت الله حاج میرزا محمد ارباب قمی (متوفی ۱۳۴۱ ق) برد. عالم فرزانه و پرهیزگاری که در هیچ حال امر به معروف و نهی از منکر را ترک نمی کرد و در هر محفل و مجلسی این دو فریضه را متذکر می شد.

شیخ عباس در سال ۱۳۱۶ ق. به دنبال فراگیری بیشتر دانش عازم نجف اشرف گردید.[۱] از آن جا که او اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت راویان و محدثان راستگو و نقل اخبار اهل بیت علیهم ‎السلام داشت، استادی را برگزید که از کوثر حدیث سیرابش سازد. از این رو از همان ابتدای ورود به نجف اشرف شیفته عالم آگاه، محدث و محقق بزرگ، حاج میرزا حسین نوری (متوفای ۱۳۲۰ ق) گشت و در درس او شرکت جست.[۲] شیخ عباس قمی بر آن بود تا آن چه را از استاد فرار می گیرد بی کم و کاست بنویسد و همانند استاد بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد خود دست یافت. تا آن جا که در همان ایام، استنساخ کتاب باارزش استادش مستدرک الوسائل را در اختیار گرفت و به خوبی از عهده این کار بزرگ برآمد. همچنین وی در تألیفات دیگر استاد از کمک شایسته به وی دریغ نداشت. محدث قمی درک محضر این استاد بزرگ را منت خداوند می داند و می نویسد: «...پس خداوند متعال به من منت گذارد به ملازمت شیخنا الاجل الاعظم ثقه الاسلام النوری الطبرسی انار الله برهانه. مستدرک الوسائل را برای او استنساخ می کردم که بفرستد برای طبع به ایران و در خدمت او بودم تا سنه‌ ۱۳۱۸ ق».[۳] وی چهار سال در محضر محدث نوری بود.

برخی از دیگر اساتید او در شهر نجف عبارتند از:

شیخ عباس در سال ۱۳۲۲ ق به قم بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال ۱۳۲۹ ق در این شهر مذهبی اقامت داشت. وی در سال ۱۳۳۲ ق به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در آن جا سکونت گزید.[۴]

شاگردان

برخی از شاگردان و راویان محدث قمی عبارتند از:

  1. آقا بزرگ طهرانی (اجازه روایت)
  2. حیدر قلی خان سردار کابلی
  3. سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی
  4. عبدالحسین فقیهی رشتی
  5. سید علی‌نقی فیض‌الاسلام
  6. سید محمدهادی میلانی
  7. سید مصطفی صفایی خوانساری.

آثار و تألیفات

آثار محدث قمی در علوم مختلف مانند تاریخ، رجال، تراجم، علوم قرآن، اخلاق، عقاید و علم حدیث نشان از روح تلاشگر و عظمت علمی این عالم ژرف‎نگر دارد. از جمله مهمترین آثار ایشان عبارتند از:

  1. کلمات لطیفه (در علم اخلاق)
  2. الدر النظیم فی لغات القرآن العظیم
  3. کُحل البصر فی سیرة سید البشر
  4. کتاب نقد «الوسائل» شیخ حر عاملی
  5. تقسیم بدایة الهدایة شیخ حر عاملی
  6. شرح «الوجیزه» شیخ بهائی
  7. فیض القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر
  8. علم الیقین (خلاصه «حق الیقین» علامه مجلسی)
  9. مقالید الفلاح فی عمل الیوم واللیله
  10. مقلاد النجاح (خلاصه کتاب یاد شده)
  11. سفینةالبحار و مدینة الحکم والآثار (تدوین موضوعی «بحارالانوار» علامه مجلسی و تلخیص آن که در مدت بیست سال انجام یافته است).
  12. خلاصه جلد یازده بحارالانوار علامه مجلسی
  13. شرح کلمات قصار امام علی علیه السلام که در آخر نهج البلاغه آمده است.
  14. هدیة الانام الی وقایع الایام (خلاصه کتاب فیض العلوم)
  15. فیض العلام فی وقایع الشهور و الایام (درباره وقایع ماهها و روزها)
  16. تحفة الاحباب فی تراجم الاصحاب: (درباره اصحاب حضرت محمد صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام به زبان فارسی)
  17. فوائد الترجبیه: (وقایع روزها و آداب مستحبی و اعمال ماه‌های عربی)
  18. الدرة الیتیمه فی تتمات الدرة الثمینه: (شرح فارسی نصاب الصبیان و تتمیم شرح نصاب فاضل یزدی)
  19. هدیة الزائرین و بهجة الناصرین: (درباره زیارت قبور ائمه اطهار علیهم السلام و ثواب آن و تعیین قبور علما و مؤمنان مشهور و مدفون در کنار مشاهد مشرف امامان)
  20. اللئالی المنثوره: (در مورد دعا و سایر مستحبات)
  21. الفصول العلیه فی المناقب المرتضویه: (شامل مناقب و مکارم اخلاقی امام علی علیه السلام)
  22. سبیل الرشاد
  23. حکمة بالغه و مأة کلمة جامعه: (سخنان کوتاه علی علیه السلام در عقاید و اصول دین)
  24. ذخیرة الابرار فی منتخب انیس التجار: (خلاصه انیس التجار ملا مهدی نراقی، در مورد معاملات)
    نزهة النواظر در ترجمه معدن الجواهر - یکی از آثار محدث قمی
  25. غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی: (ترجمه فارسی العروه الوثقی آیت الله سید محمدکاظم یزدی)
  26. مفاتیح الجنان و الباقیات الصالحات: (کتاب مشهوری که در اکثر مشاهد مشرف و خانه های شیعیان مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم نظیر است. زیرا بسیاری از دعاها و نوافل و مستحباب و زیارات ائمه اطهار علیهم السلام را در یک جا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است).
  27. التحفة الطوسیه والنفغة القدسیه: (درباره زیارت امام رضا علیه السلام و بعضی فواید مربوط به آستان مقدسش)
  28. رساله دستورالعمل حضرت سیدالشهداء علیه السلام
  29. نفس المهموم (در مقتل حضرت سیدالشهداء علیه السلام)
  30. نفثة المصدور: (در تکمیل نفس المهموم اخیراً به ضمیمه نفس المهموم منتشر شده است.)
  31. الانوار البهیه فی تاریخ الحجج الالهیه: (در مورد ولادت و وفات چهارده معصوم علیهم السلام)
  32. رساله ای در گناهان کبیره و صغیره
  33. منازل الآخره: (بررسی مراحل دشوار سفر آخرت بر اساس روایات)
  34. ترجمه «مصباح المتهجد» مرحوم شیخ طوسی
  35. نزهةالنواظر: (ترجمه «معدن الجواهر» اثر محمد بن علی کراجکی)
  36. مقامات علیه: (خلاصه «معراج السعاده» مرحوم ملا احمد نراقی)
  37. ترجمه «جمال الاسبوع» سید بن طاووس
  38. الباقیات الصالحات (در حاشیه مفاتیح الجنان چاپ شده است.)
  39. منتهی الآمال فی تاریخ النبی و الآل: (در مورد زندگانی حضرات ائمه اطهار و رسول اکرم صلی الله علیه و آله و دختر گرامیش حضرت زهرا علیهاالسلام و تاریخ ولادت و وفات و وقایع دوران آنها)
  40. تتمة المنتهی فی وقایع ایام الخلفاء
  41. ترجمه مسلک دوم «لهوف» سید بن طاووس (به خط خود مؤلف در حاشیه یکی از چاپ‌های لهوف چاپ شده است.)
  42. تتمیم تحیة الزائر محدث نوری (این کتاب با رحلت علامه نوری ناتمام مانده بود و شیخ عباس بعد از فوت استادش آن را به اتمام رساند.)
  43. چهل حدیث
  44. الکنی و الالقاب: (درباره زندگانی علما و شعرا و غیر ایشان)
  45. هدیة الاحباب فی المعروفین بالکنی والالقاب: (خلاصه کتاب الکنی و الالقاب)
  46. فواید الرضویه فی احوال علماء المذهب الجعفریه
  47. بیت الاحزان فی مصائب سیدة النسوان
  48. شرح حکم نهج البلاغه.

دغدغه محدث از راهیابی تحریف در آثارش:

محدث قمی، از راهیابی و رخنه تحریف و خرافه بر کتابهای خویش اندیشناک بود و دغدغه آن را داشت که همان بلایی که بر سر مفتاح الجنان آمده بر سر کتاب مفاتیح الجنان نیز بیاید؛ از این رو، در آغاز ملحقات مفاتیح الجنان هشدار می دهد: «این گنهکار روسیاه عباس قمی، عفی اللّه عنه، بعد از آن که به عون اللّه تعالی کتاب مفاتیح الجنان را تألیف نمودم و در اقطار منتشر گشت، به خاطرم رسید که در طبع دوم آن، بر آن زیاد کنم دعای وداعی برای ماه رمضان و خطبه روز عید فطر و زیارت جامعه ائمة المؤمنین و دعای اللهم اِنّی زُرتُ هذا الامام که در عقب زیارات خوانده می شود و زیارت وداعی که هریک از ائمه(ع) را به آن وداع کنند و رقعه ای که برای حاجت می نویسند و دعایی که در غیبت امام عصر، عجل اللّه فرجه، باید خوانده شود و آداب زیارت به نیابت، به واسطه کثرت حاجت به اینها؛ ولکن دیدم هرگاه این کار را کنم، فتح بابی شود برای تصرف در کتاب مفاتیح و بسا شود بعضی از فضولان بعد از این، در آن کتاب بعضی از ادعیه دیگر بیفزایند، یا از آن کم کنند و به اسم مفاتیح الجنان در میان مردم رواج دهند؛ چنانکه در مفتاح الجنان مشاهده می شود؛ لاجرم کتاب را به همان حال خود گذاشتم و این هشت مطلب را بعد از تمام شدن مفاتیح، ملحق به آن نمودم و به لعنت خداوند قهار و نفرین رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) واگذار و حواله نمودم کسی را که در مفاتیح تصرف کند.

خصوصیات اخلاقی و روحی

محدث قمی در زمان خود یکی از مربیان بزرگ و معلمان اخلاق اسلامی در میان مردم و حوزه های علمیه شناخته می شد و از شهرت ویژه ای برخوردار بود. در این بخش به پاره ‎ای از خصوصیات اخلاقی ایشان اشاره می کنیم:

الف) انس با کتاب:

یکی از ویژگی‌های محدث قمی علاقه فراوان به نوشتن و مطالعه‌ کتاب بود به طوری که می ‎توان گفت او در کتاب و قلم خلاصه شده بود. محدث نوری یا در کتابخانه بود یا با کتاب. کمتر دیده می شد که او مشغول مطالعه و بررسی کتابی نباشد. زمانی که برای زیارت به کشورهای دور مسافرت می کرد اوقات فراغت خود را با کتاب سپری می نمود. «او با عده ای از تجار به سوریه مسافرت کرد. آنان می گفتند هر وقت ما به سیاحت می رفتیم ایشان می نشست و مشغول مطالعه و تألیف می شد و هر چه اصرار می کردیم که با ما بیرون بیاید امتناع می ورزید و شب‌ها هم که ما به خواب می رفتیم او مشغول مطالعه و تألیف می شد».[۵]

ب) تواضع:

از دیگر ویژگی‌های محدث قمی تواضع بسیار ایشان بود. در خانه، مدرسه و خیابان هر کسی را که می دید - چه کوچک و چه بزرگ - احترام می کرد. در نزد علما و از بین آنان به ویژه در حضور کسانی که با حدیث و اخبار اهل بیت علیهم السلام سروکار داشتند، اوج فروتنی و تواضع را به نمایش می گذارد. هیچگاه در مجالسی که وارد می شد در صدر نمی شست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمی داشت. وی از خودستایی و خودپسندی به شدت احتراز می کرد و به هیچ وجه غرور نداشت.

ج) امر به معروف و نهی از منکر:

مدفن علمای حرم امیرالمومنین علیه السلام

او خود هرگز گرد گناه نمی گشت و در ذهنش هم فکر گناه را جای نمی داد. از منکرات ناراحت می شد و دیگران را از ارتکاب آن بازمی داشت. کسی جرأت غیبت در محضر او نداشت و از دروغ گفتن ناراحت می شد.[۶] در یک کلام محدث قمی آن چه می گفت با آن چه عمل می کرد و آنچه مردم از رفتار و کردارش درک می کردند یکی بود. از این رو سخنش در دل شنوندگان اثر شگرف داشت. آنانی که در درس اخلاق و نصایح او شرکت می جستند و گوش و جان به این سروش اخلاص فرامی دادند نقل می کنند که سخنان نافذ او چنان بود که آدمی را از گناهان و پندارهای بد دور می ساخت و متوجه خدا و عبادت می کرد.

د) زهد:

زندگی محدث قمی بسیار ساده بود به طوری که از حد زندگی یک طلبه عادی هم پایین‌تر بود. لباسش عبارت بود از یک قبای کرباسی بسیار نظیف و معطر و تمیز. چند سال زمستان و تابستان را با آن قبای کرباسی می گذرانید. هیچ گاه در فکر لباس و تجمل نبود. فرش خانه اش گلیم بود. از سهم امام استفاده نمی کرد و می گفت: من اهلیت ندارم از آن استفاده کنم!

وفات

مرحوم محدث قمی پس از عمری تلاش و خدمت به اسلام و مسلمین و تحمل سختی ها و مرارات زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئه های دشمنان اسلام و دین زدایی رضاخانی بود، در شب ۲۲ ذی الحجه سال ۱۳۵۹ ق. بدرود حیات گفت و در صحن مطهر امام علی علیه السلام در جوار استادش مرحوم حاجی نوری به خاک سپرده شد.

پانویس

  1. ↑ علمای معاصرین، ص ۱۸۱، تاریخ قم، ص ۲۷۴، خاتمه نفس المهموم، شکرانی.
  2. ↑ علمای معاصرین، ص ۱۸۱.
  3. ↑ علمای معاصرین، ص ۸۲-۱۸۱، ریحانه الادب، مدرس تبریزی.
  4. ↑ تاریخ قم، ۲۷۴؛ مقدمه فواید الرضویه، ص ۲. نقباء البشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۳، ص ۹۹۹.
  5. ↑ پندهایی از رفتار علمای اسلام، ص ۱۷.
  6. ↑ محدث قمی حدیث اخلاص، ص ۴۱-۴۶، خلیل عبدالله‌زاده به نقل از حاج شیخ عباس قمی مرد تقوی و فضیلت.

منابع

  • مجموعه گلشن ابرار، جلد ۲، زندگی نامه "محدث قمی" از سعید عباس‌زاده.
  • غلام فدکی، دغدغه های محدث قمی از گسترش خرافه و تحریف، مجله حوزه، پاییز و زمستان ۱۳۸۸، شماره ۱۵۳ و ۱۵۴، پایگاه اطلاع رسانی حوزه، بازیابی: ۲۳ بهمن ۱۳۹۲.

آرشیو عکس و تصویر


برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=حاج_شیخ_عباس_قمی&oldid=144331»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا