کهیعص
از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مريم. طبق برخى تفاسير، اين حروف رمزى اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلى دارد كه اهل بيت به علم آن آگاهند.
از جمله تفسيرها و تاويل هاى اين حروف، انطباق آن با حادثه كربلاست. در روايات است: حضرت زكريا نام پنج تن آل عبا را از جبرئيل فراگرفت و چون به نام امام حسين علیه السلام مى‌رسيد، اندوهگين مى‌شد و اشك در چشمش مى‌آمد، اما با نام هاى ديگر، اندوهش مى‌رفت.
راز آن را از خداوند پرسيد. خداوند با «كهيعص» قصه آن را خبر داد. «كاف»، نام كربلاست، «ها»، كشته شدن عترت طاهره است، «ياء» يزيد ستمگر، قاتل حسين علیه السلام است، «عين» عطش حسين علیه السلام و «صاد» صبر و مقاومت اوست.
زكريا سه روز در مصيبت حسين علیه السلام گريست و از خدا خواست كه فرزندى به او عطا كند و با محبت او، آزمايشش كند و آن گونه كه محمد صلی الله علیه و آله را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار كند.
خداوند، يحيى را به او عطا كرد. يحيى هم همچون حسين علیه السلام شش ماهه به دنيا آمد.[۱] ميان يحيى بن زكريا و حسين بن على شباهت هاى ديگر نيز وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بريده شده و سر هر دو در طشت و طبقى پيش طاغوت زمانشان نهاده شد.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
