آیه نسخ
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
آیه 106 سوره بقره، «آیه نَسخ» نام گرفته است. خداوند در این آیه اعلام مىدارد: هر حكمى را كه «نَسخ» كنیم یا به فراموشى بسپاریم، بهتر از آن یا مانندش را مىآوریم:[۱]
در شأن نزول این آیه گفتهاند: چون خداوند برخى از احكام و دستورها را نسخ مىكرد، یهودیان طعنه مىزدند و مىگفتند: محمد، داراى رأیى متین و محكم نیست؛ زیرا وقتى دستور و حكمى را بیان مىكند پس از مدتى حكم و دستور دیگرى برخلاف آن مىآورد. پس خداوند این آیه را بر رد آنان نازل كرد.[۲]
به نقلى دیگر، یهودیان مىگفتند: محمد، اصحاب خود را به امرى مأمور کرده، سپس آنان را از آن نهى مىكند. اگر سخنان او وحى مىبود، تناقضى در آنها وجود نمىداشت؛ سپس این آیه نازل شد.[۳] در معناى نسخ و نسیان در این آیه، مفسران به طور گسترده سخن گفتهاند.[۴]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص404.