آیه ۱۲ ممتحنه
متن آیه
ترجمه
ای پیامبر، اگر زنان مؤمن نزد تو آمدند تا بیعت کنند بدین شرط که هیچ کس را با خدا شریک نکنند و دزدی نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و فرزندی را که از آن شوهرشان نیست به دروغ به او نسبت ندهند و در کارهای نیک نافرمانی تو نکنند، با آنها بیعت کن و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خدا آمرزنده و مهربان است.
نزول
محمد بن یعقوب کلینى بعد از سه واسطه از ابان بن تغلب و او از امام صادق علیه‌السلام نقل نماید وقتى که رسول خدا صلى الله علیه و آله مکه را فتح نمود. مردان با او بیعت کردند وقتى که زنان خواستند با او بیعت نمایند این آیه نازل گردید.[۱]
زبیر بن عوام گوید: وقتى که این آیه نازل گردید، پیامبر زنان را براى بیعت کردن خواند و نخستین زنى که با او بیعت نمود؛ فاطمه بنت اسد مادر امیرالمومنین على علیه‌السلام بوده است.[۲]
امام صادق علیه‌السلام فرماید: فاطمه بنت اسد نخستین زنى بود که با رسول خدا صلی الله علیه و آله از مکه به سوى مدینه مهاجرت نمود و در جنگ بدر نیز حاضر بود و بعد از بعثت یازدهمین زنى بود که مسلمان شده بود و در روحا مدفون گردید.[۳]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 804.
پیوندها
