آیه ۱۸ مجادله
متن آیه
ترجمه
روزی که خدا همه آنها را زنده می کند، همچنان که برای شما قسم می خوردند برای او هم قسم خواهند خورد و می پندارند که سودی خواهند برد، آگاه باشید که دروغگویانند.
نزول
ابن عباس گوید: روزى پیامبر در یکى از حجره هاى خویش نشسته بود و جمعى مسلمانان با او نشسته بودند. پیامبر فرمود: در همین ساعت کسى خواهد آمد که داراى دلى ناپاک بوده و شوخ چشم و در عین حال زاغ چشم و یک چشم مى باشد که با دیده شیطان به شما مى نگرد و وقتى که وارد گردید هیچ یک از شما با او سخن نگوئید.
چیزى نگذشت که مردى بدین صفات وارد شد. گویند: اسم او عبدالله بن نبتل بوده است و نیز گویند: هنگام ورود از آمدن او مانع شده بودند لذا از بام خانه آمد. پیامبر به او فرمود« تو همان نیستى که با عده اى به من دشنام داده و بدگوئى مینمائید. در جواب گفت: یا رسول اللّه اجازه بده کسانى را که اسم برده اى که با آنها به تو بد مى گویم به حضور بیاورم. پیامبر اجازه داد، آن مرد رفت و آنان را نزد پیامبر آورد. همه آنها قسم یاد کردند که نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله بدگوئى نکرده اند سپس این آیه نازل شد.[۱]
پانویس
- ↑ مسند احمد و تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 788.