سرمد کاشانی
سرمد کاشانی، محمد سعید
قرن: ۱۱ (وفات ۱۰۷۰ ق)
شاعر، متخلص به «سرمد»، مشهور به سعیدا. وى از ارامنه و یا یهودیان کاشان بود که عاقبت به شرف اسلام مشرف شد و به تصوف مایل گشت و به درجه ى بالایى در عرفان نایل آمد.
محمدسعید چندگاهى محضر میر ابوالقاسم فندرسکى و ملاصدراى شیرازى را درک کرد، در خدمت مشایخ به تصفیه‌ى باطن پرداخت، آخرالامر مجذوب شده و به هندوستان رفت. از آن پس برهنه مى گشت. چنان بود که هرچه داشت به یغمائیان داد تا آن که از ستر عورت هم باز ماند. سرمد پس از چندى اقامت در تته به لاهور رفت و سپس به حیدرآباد دکن و از آنجا به دهلى عزیمت کرد و در آن شهر با پسر شاه جهان آشنایى یافت.
لیکن عالمان شرع با او به دشمنى برخاستند و سرمد به فتواى یکى از عالمان به نام ملا عبدالقوى و موافقت فقیهان دیگر به قتل رسید. قبرش نزدیک مسجد شاه جهان آباد و مزار اهل دل است.
از جمله آثارش: «دیوان» شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۲۱۹.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
