فوائد الاصول (آخوند خراسانى) (کتاب)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مؤلف
میرزا محمد حسین غروی نائینی.(م 1355 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها
میرزا محمدحسین فقیهى امامى، اصولى، حكیم، ادیب، متولد در نائین، متوفی در نجف بود. او در اصفهان نزد محمدباقر نجفى و ابوالمعالى كرباسى كسب علم نمود، سپس به عتبات رفت و در سامرا نزد میرزاى شیرازى و سید محمد فشاركى و سپس در كربلا نزد صدر و در نجف نزد آخوند خراسانى سال‌ها تحصیل نمود.
میرزاى نائینى در دوران مشروطه‌خواهى از طرفداران این نهضت بود. او پس از وفات حاج میرزا محمدتقى شیرازى و آقاى شریعت، مرجعیت تام یافت و ریاست شیعه به او منتهى شد. وى در سال 1341 ق در اعتراض به دولت عراق این كشور را ترك كرد و به ایران آمد.
تألیفات
حاشیه بر كتاب عروه الوثقى، وسیلة النجاة، تنبیه الامة و تنزیه الملة، فوائد الاصول.[۱]
معرفى اجمالى كتاب
این كتاب در اصول فقه شیعه امامیه و در واقع تقریرات درس مرحوم میرزا محمدحسین غروى نائینى است كه به وسیله شاگرد وى شیخ محمدعلى كاظمى خراسانى نوشته و تدوین شده است. این كتاب مهم و معتبر، مورد توجه علماى متأخر در حوزه هاى علمیه شیعه بوده است.
موضوعات كلى مورد بحث در این كتاب عبارت اند از: تعریف علم اصول و مسائل مربوط به آن، ماهیت وضع، صحیح و اعم، مشتق، اوامر، نواهى، مفاهیم عام و خاص، مطلق و مقید، قطع، ظن، شك و...
وضعیت نشر
این كتاب به همت انتشارات مؤسسه نشر اسلامى در قم چاپ و منتشر شده است.
منابع
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
پانویس
- ↑ اعیان الشیعة، ج6، ص54.
