آیه ارث: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 11 [[سوره نساء]]/ 4 كه سهم الارث هر یك از پسر، دختر، پدر و مادر را در فرض هاى گوناگون مشخص مى كند، «آیه ارث»<ref> المیزان، ج 2، ص 434؛ الغدیر، ج 4، ص 241؛ كتاب البیع، ج 3، ص 24.</ref>، میراث<ref> [[بحارالانوار]]، ج 47، ص 411.</ref>، مواریث<ref> عیّاشى، ج 1، ص 77؛ الناسخ والمنسوخ، ابن حزم، ص 31؛ الاتقان، ج 2، ص 36.</ref> یا «فرایض»<ref> ناسخ القرآن و منسوخه، ابن جوزى، ص 191؛ وسائل، ج 26، ص 71.</ref> نام دارد: | آیه 11 [[سوره نساء]]/ 4 كه سهم الارث هر یك از پسر، دختر، پدر و مادر را در فرض هاى گوناگون مشخص مى كند، «آیه ارث»<ref> المیزان، ج 2، ص 434؛ الغدیر، ج 4، ص 241؛ كتاب البیع، ج 3، ص 24.</ref>، میراث<ref> [[بحارالانوار]]، ج 47، ص 411.</ref>، مواریث<ref> عیّاشى، ج 1، ص 77؛ الناسخ والمنسوخ، ابن حزم، ص 31؛ الاتقان، ج 2، ص 36.</ref> یا «فرایض»<ref> ناسخ القرآن و منسوخه، ابن جوزى، ص 191؛ وسائل، ج 26، ص 71.</ref> نام دارد: | ||
| − | {{قرآن در قاب|«يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَ إِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ آبَآؤُكُمْ وَ أَبناؤُكُمْ لاَتَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمً»|سوره=4|آیه=11}} | + | {{قرآن در قاب|«يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَ إِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ آبَآؤُكُمْ وَ أَبناؤُكُمْ لاَتَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمً»|ترجمه=حکم خدا در حق فرزندان شما این است که پسر دو برابر دختر ارث برد، پس اگر همه دختر و بیش از دو تن باشند فرض همه دو ثلث [فرض‌ها یعنی سهمیه‌های معیّن ارث، شش نوع است: نصف، رُبع (یک چهارم)، ثُمن (یک هشتم)، سُدس (یک ششم)، ثلث (یک سوم)، ثُلُثان (دو سوم).] ترکه است، و اگر یک دختر باشد نصف، و فرض هر یک از پدر و مادر یک سُدس تَرَکه است در صورتی که میّت را فرزند باشد و اگر فرزند نباشد و وارث منحصر به پدر و مادر بود، در این صورت مادر یک ثلث می‌برد (باقی را پدر)، و اگر میّت را برادرانی باشد در این فرض مادر یک سُدس خواهد برد، پس از آنکه حقّ وصیّت و بدهی که به مال میّت تعلق گرفته جدا شود. شما این را که پدران و فرزندان کدام یک به خیر و صلاح (و به ارث بردن) به شما نزدیکترند نمی‌دانید. (این احکام) فریضه‌ای است که خدا معیّن فرموده، که خدا به هر چیز دانا و آگاه است|سوره=4|آیه=11}} |
به نقلى این آیه درباره عبدالرحمن، برادر حسان بن ثابت شاعر نازل شد. هنگامى كه عبدالرحمن از دنیا رفت، یك زن و پنج برادر از وى ماندند كه برادرانش ما تَرَك وى را بردند و به همسرش چیزى ندادند. همسر عبدالرحمن به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله شكایت كرد و این آیه نازل شد.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 24؛ نمونه بینات، ص 298؛ نهج الحق، ص 209.</ref> | به نقلى این آیه درباره عبدالرحمن، برادر حسان بن ثابت شاعر نازل شد. هنگامى كه عبدالرحمن از دنیا رفت، یك زن و پنج برادر از وى ماندند كه برادرانش ما تَرَك وى را بردند و به همسرش چیزى ندادند. همسر عبدالرحمن به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله شكایت كرد و این آیه نازل شد.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 24؛ نمونه بینات، ص 298؛ نهج الحق، ص 209.</ref> | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص368-369. | * علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص368-369. | ||
| + | |||
| + | ==پیوند== | ||
| + | *[[آیه 11 سوره نساء|مشاهده ترجمه و تفسیر آیه]] | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۲
آیه 11 سوره نساء/ 4 كه سهم الارث هر یك از پسر، دختر، پدر و مادر را در فرض هاى گوناگون مشخص مى كند، «آیه ارث»[۱]، میراث[۲]، مواریث[۳] یا «فرایض»[۴] نام دارد:
به نقلى این آیه درباره عبدالرحمن، برادر حسان بن ثابت شاعر نازل شد. هنگامى كه عبدالرحمن از دنیا رفت، یك زن و پنج برادر از وى ماندند كه برادرانش ما تَرَك وى را بردند و به همسرش چیزى ندادند. همسر عبدالرحمن به رسول خدا صلى الله علیه و آله شكایت كرد و این آیه نازل شد.[۵]
در روض الجنان آمده است: سبب نزول آیه آن بود كه در جاهلیت، میراث را به مردان مى دادند و به زنان و كودكان نمى دادند. شأن نزول هاى دیگرى نیز براى این آیه گفته اند.[۶]
پانویس
- ↑ المیزان، ج 2، ص 434؛ الغدیر، ج 4، ص 241؛ كتاب البیع، ج 3، ص 24.
- ↑ بحارالانوار، ج 47، ص 411.
- ↑ عیّاشى، ج 1، ص 77؛ الناسخ والمنسوخ، ابن حزم، ص 31؛ الاتقان، ج 2، ص 36.
- ↑ ناسخ القرآن و منسوخه، ابن جوزى، ص 191؛ وسائل، ج 26، ص 71.
- ↑ مجمع البیان، ج 3، ص 24؛ نمونه بینات، ص 298؛ نهج الحق، ص 209.
- ↑ روض الجنان، ج 5، ص 268.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص368-369.
پیوند
