آیه ۴ محمد: تفاوت بین نسخهها
(←متن آیه) |
(←پیوندها) |
||
سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
* [[سوره محمد]] | * [[سوره محمد]] | ||
* [[سوره محمد/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره محمد/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیات سوره محمد]] | [[رده:آیات سوره محمد]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۳۳
متن آیه
ترجمه
چون با کافران روبرو شدید، گردنشان را بزنید و چون آنها را سخت فرو گرفتید، اسیرشان کنید و سخت ببندید. آنگاه یا به منت آزاد کنید یا به فدیه تا آنگاه که جنگ به پایان آید و این است حکم خدا و اگر خدا می خواست، از آنان انتقام می گرفت ولی خواست تا شما را به یکدیگر بیازماید و آنان که در راه خدا کشته شده اند. اعمالشان را باطل نمی کند.
نزول
قتادة گوید: این آیه در جنگ احد نازل گردیده در حالتى که پیامبر در شعب قرار گرفته بود[۱] و وقتى که قتل و جراحات در لشکر اسلام وارد شده بود. مشرکین فریاد میزدند و بت هاى خود را به اعل هبل یاد میکردند و مسلمین در جواب آنها به جملات اعلى و اجل یاد نموده و فریاد میزدند و مشرکین به صداى بلند مى گفتند: ما بت عزّى داریم و شما عزّى ندارید.
پیامبر در جواب آنها مى فرمود که خداى یکتا مولاى ما است و شما مشرکین چنین مولائى ندارید.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 717.