خبال: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
(افزودن الگوی قرآن) |
||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]]. | *سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]]. | ||
| − | + | {{قرآن}} | |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۶
«خَبال» به معنای فساد و تباهى است. واژه خبال دو بار در قرآن کریم آمده است؛ در آیه ۱۱۸ سوره آل عمران می فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِکمْ لَا یأْلُونَکمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ...»؛ اى مسلمانان از غیر همدینانتان دوست هم راز و صمیمى مگیرید، که آنان در تبهکارى نسبت به شما ذره اى کوتاهى نکنند، شکست شما آرزوى آنهاست، دشمنیشان در باره شما به زبانهاشان آشکار گردید ... .
همچنین در آیه ۴۷ سوره توبه چنین آمده است: «لَوْ خَرَجُوا فیکُمْ ما زادُوکُمْ إِلاَّ خَبالاً»؛ اگر آنها همراه شما (به سوى میدان جهاد) خارج می‌شدند، جز اضطراب و تردید (و یا سستی)، چیزى بر شما نمی‌افزودند.
از امام باقر (علیه السلام) روایت است که فرمود: «ما و پیروانمان از طینت علّیین آفریده شدیم و دشمنان ما از گل «خبال» (فاسدى از گل و لاى) آفریده شدند».[۱]
پانویس
- پرش به بالا ↑ بحارالانوار، ج۸ ص۲۵.
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
