تفسیر قرآن به قرآن: تفاوت بین نسخهها
(رده اولویت مقاله) |
|||
سطر ۸: | سطر ۸: | ||
==پیشینه این روش== | ==پیشینه این روش== | ||
− | + | تفسير قرآن به قرآن يكى از كهنترين روشهاى تفسير قرآن است و سابقهى آن به صدر اسلام و زمان حيات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بازمىگردد. سپس اين روش توسط اهل بيت عليهم السّلام ادامه يافت و برخى از صحابه و تابعين نيز از اين روش استفاده كردهاند. | |
+ | |||
+ | به عنوان نمونه وقتی از پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله در مورد مقصود از «ظلم» در آيه {{متن قرآن|«...لَمْ يَلْبِسُوا إِيمٰانَهُمْ بِظُلْمٍ...»}} <ref>سوره انعام آیه 82</ref>پرسش شد، و حضرت با استناد به آيه {{متن قرآن|«...إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ»}} <ref>سوره لقمان آیه 13</ref>پاسخ دادند كه مقصود از ظلم در آيه اول همان شرك است كه در آيه دوم بيان شده است. استفاده از این روش در روایات اهل بیت علیهم السلام و آنچه از صحابه و تابعین نقل شده فراوان وجود دارد.<ref>رک درسنامه روشها و گرایش های تفسیری قرآن، ص 58</ref> | ||
==مباني تفسير قرآن به قرآن== | ==مباني تفسير قرآن به قرآن== | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۶: | ||
براي دستيابي به روش صحيح تفسير قرآن به قرآن، توجه به مباني آن، امري ضروري است؛ زيرا تبيين اين مباني در نحوه استفاده از آيات ديگر در تفسير قرآن به قرآن، تأثير بسزايي دارد؛ چون مباني، اصل تفسير قرآن به قرآن و يا روش تفسير يادشده را پشتيباني و تأييد ميكند. در ذیل به برخی از این مبانی اشاره می شود: | براي دستيابي به روش صحيح تفسير قرآن به قرآن، توجه به مباني آن، امري ضروري است؛ زيرا تبيين اين مباني در نحوه استفاده از آيات ديگر در تفسير قرآن به قرآن، تأثير بسزايي دارد؛ چون مباني، اصل تفسير قرآن به قرآن و يا روش تفسير يادشده را پشتيباني و تأييد ميكند. در ذیل به برخی از این مبانی اشاره می شود: | ||
− | # هماهنگي آيات با يكديگر | + | #هماهنگي آيات با يكديگر |
− | # ساختار كلي قرآن بر اساس اصول محاوره عقلايي | + | #ساختار كلي قرآن بر اساس اصول محاوره عقلايي |
− | # دلالت استقلالي [[قرآن]] در بيان مقاصد | + | #دلالت استقلالي [[قرآن]] در بيان مقاصد |
− | # ساختار قرآن بر اساس محكم و متشابه | + | #ساختار قرآن بر اساس محكم و متشابه |
− | # پيوند معنايي آيات هر سوره | + | #پيوند معنايي آيات هر سوره |
==محدودیت های این روش== | ==محدودیت های این روش== | ||
سطر ۲۹: | سطر ۳۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86_%D8%A8%D9%87_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 تفسیر قرآن به قرآن، ویکی علوم اسلامی] بازیابی: 15 تیر 1392. | + | |
− | * مباني قرآني تفسير قرآن به قرآن، علی فتحی، نشریه معرفت، شماره 136، فروردین 1388. در دسترس در [http://marifat.nashriyat.ir/node/638 سامانه نشریات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی]، بازیابی: 15 تیر 1392. | + | *درسنامه روشها و گرایش های تفسیری قرآن موضوع: روش ها و گرایش های تفسیری پدیدآور اصلی: نويسنده: رضایی اصفهانی، محمدعلی قرن: 15 ناشر: مرکز جهانی علوم اسلامی محل نشر: قم - ایران سال نشر: 1382 ه.ش. تعدادجلد: ۱ زبان: فارسی |
+ | *[http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86_%D8%A8%D9%87_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 تفسیر قرآن به قرآن، ویکی علوم اسلامی] بازیابی: 15 تیر 1392. | ||
+ | *مباني قرآني تفسير قرآن به قرآن، علی فتحی، نشریه معرفت، شماره 136، فروردین 1388. در دسترس در [http://marifat.nashriyat.ir/node/638 سامانه نشریات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی]، بازیابی: 15 تیر 1392. | ||
==پیوندهای مفید== | ==پیوندهای مفید== | ||
− | * تأملاتی در میزان کارایی روش تفسیر قرآن به قرآن، کامران ایزدی مبارکه، مقالات و بررسی ها، شماره 84، تابستان 1386، در دسترس در [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/486472 پایگاه مجلات تخصصی نور]، بازیابی: 15 تیر 1392. | + | *تأملاتی در میزان کارایی روش تفسیر قرآن به قرآن، کامران ایزدی مبارکه، مقالات و بررسی ها، شماره 84، تابستان 1386، در دسترس در [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/486472 پایگاه مجلات تخصصی نور]، بازیابی: 15 تیر 1392. |
[[رده:تفسیر قرآن]] | [[رده:تفسیر قرآن]] | ||
[[رده:مقاله های مهم]] | [[رده:مقاله های مهم]] | ||
{{تفسیر قرآن}} | {{تفسیر قرآن}} |
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۴
تفسير قرآن به قرآن به معناي استفاده حداكثري از آيات در فهم معنا و مراد آيات قرآن است.
روش تفسیری قرآن با قرآن از جمله روشهایی است که در متون علوم قرآنی از آن فراوان یاد شده است. در این شیوه، معانی آیات قرآن به کمک آیات مشابه که موضوع و محتوای آنها یکسان یا حداقل نزدیک به هم است، استخراج میشود.
اساس این روش تفسیری، این اعتقاد است که قرآن مبین خویش است (القرآن یفَسِّر بعضُه بعضاً)، و اگر ابهام و اجمالی در برخی آیات قرآن دیده میشود، معلول عدم توجه و تدبر در دیگر آیات قرآنی است و با مراجعه به آیات دیگر برطرف میشود.
پیشینه این روش
تفسير قرآن به قرآن يكى از كهنترين روشهاى تفسير قرآن است و سابقهى آن به صدر اسلام و زمان حيات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بازمىگردد. سپس اين روش توسط اهل بيت عليهم السّلام ادامه يافت و برخى از صحابه و تابعين نيز از اين روش استفاده كردهاند.
به عنوان نمونه وقتی از پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله در مورد مقصود از «ظلم» در آيه «...لَمْ يَلْبِسُوا إِيمٰانَهُمْ بِظُلْمٍ...» [۱]پرسش شد، و حضرت با استناد به آيه «...إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» [۲]پاسخ دادند كه مقصود از ظلم در آيه اول همان شرك است كه در آيه دوم بيان شده است. استفاده از این روش در روایات اهل بیت علیهم السلام و آنچه از صحابه و تابعین نقل شده فراوان وجود دارد.[۳]
مباني تفسير قرآن به قرآن
براي دستيابي به روش صحيح تفسير قرآن به قرآن، توجه به مباني آن، امري ضروري است؛ زيرا تبيين اين مباني در نحوه استفاده از آيات ديگر در تفسير قرآن به قرآن، تأثير بسزايي دارد؛ چون مباني، اصل تفسير قرآن به قرآن و يا روش تفسير يادشده را پشتيباني و تأييد ميكند. در ذیل به برخی از این مبانی اشاره می شود:
- هماهنگي آيات با يكديگر
- ساختار كلي قرآن بر اساس اصول محاوره عقلايي
- دلالت استقلالي قرآن در بيان مقاصد
- ساختار قرآن بر اساس محكم و متشابه
- پيوند معنايي آيات هر سوره
محدودیت های این روش
با این همه، تفسیر قرآن به قرآن محدودیتهایی دارد که در دو زمینه اصلی قابل طرح است:
1. محدودیتهای ناشی از کاربرد این روش در آیات. این روش در صورتی موفق خواهد بود که میان آیات نگاه متقابل و تفسیرگرایانه ملاحظه شده باشد که این نگاه دستکم در برخی آیات، روشن نیست.
2. محدودیتهای مربوط به توان علمی مفسر در احاطه بر جوانب آیات و درک تمام پیوندهای ممکن میان آیات.
منابع
- درسنامه روشها و گرایش های تفسیری قرآن موضوع: روش ها و گرایش های تفسیری پدیدآور اصلی: نويسنده: رضایی اصفهانی، محمدعلی قرن: 15 ناشر: مرکز جهانی علوم اسلامی محل نشر: قم - ایران سال نشر: 1382 ه.ش. تعدادجلد: ۱ زبان: فارسی
- تفسیر قرآن به قرآن، ویکی علوم اسلامی بازیابی: 15 تیر 1392.
- مباني قرآني تفسير قرآن به قرآن، علی فتحی، نشریه معرفت، شماره 136، فروردین 1388. در دسترس در سامانه نشریات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، بازیابی: 15 تیر 1392.
پیوندهای مفید
- تأملاتی در میزان کارایی روش تفسیر قرآن به قرآن، کامران ایزدی مبارکه، مقالات و بررسی ها، شماره 84، تابستان 1386، در دسترس در پایگاه مجلات تخصصی نور، بازیابی: 15 تیر 1392.
تفسیر قرآن | |
درباره تفسیر قرآن: | تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن |
---|---|
اصطلاحات: | اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات |
شاخه های تفسیر قرآن: |
تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی) |
روشهای تفسیری قرآن: |
|
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: |
|