سید مرتضی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | '''سید مرتضی علم الهدی''' ( | + | '''سید مرتضی علم الهدی''' (۴۳۶-۳۵۵ ق)، [[فقیه]]، متکلم، ادیب برجسته [[شیعه]] در قرن پنجم هجری و از شاگردان [[شیخ مفید]] است. وی نقیب شیعیان در زمان خود بود و از نظر منزلت علمی و اجتماعی در مرتبت والایی قرار داشت. از جمله آثار ارزشمند سید مرتضی می توان به کتاب «[[الانتصار (کتاب)|الانتصار]]» در [[فقه]] و کتاب «[[الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب)|الذریعه]]» در [[اصول فقه|اصول]] اشاره کرد. [[شیخ طوسی]] از شاگردان اوست. |
{{شناسنامه عالم | {{شناسنامه عالم | ||
||نام کامل = سید مرتضی علم الهدی | ||نام کامل = سید مرتضی علم الهدی | ||
||تصویر=[[پرونده: Sayyid-Murtaza-Alam-Al-Hoda.jpg]] | ||تصویر=[[پرونده: Sayyid-Murtaza-Alam-Al-Hoda.jpg]] | ||
| − | ||زادروز = | + | ||زادروز = ۳۵۵ قمری |
|زادگاه = [[بغداد]] | |زادگاه = [[بغداد]] | ||
| − | |وفات = | + | |وفات = ۴۳۶ قمری |
| − | |مدفن = [[ | + | |مدفن = [[کاظمین]] |
| − | |اساتید = [[شیخ مفید]]، ابن | + | |اساتید = [[شیخ مفید]]، ابن نباته سعدی، سهل بن احمد دیباجی، ابن جندی بغدادی،... |
| − | |شاگردان = [[شیخ طوسی]]، قاضی ابن | + | |شاگردان = [[شیخ طوسی]]، [[ابن براج|قاضی ابن البراج]]، [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]]، [[سلار دیلمی|سلار بن عبدالعزیز دیلمی]]،... |
| − | |آثار = [[الانتصار]]، [[الذریعه | + | |آثار = [[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه الأنبیاء]]، [[الانتصار]]، [[الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب)|الذریعه الی اصول الشریعه]]، [[الأمالى سید مرتضى (کتاب)|الأمالی]]،... |
}} | }} | ||
==ولادت و نسب== | ==ولادت و نسب== | ||
| − | ابوالقاسم علی بن الحسین بن موسی، مشهور به سید مرتضی علم الهدی، در سال | + | ابوالقاسم علی بن الحسین بن موسی، مشهور به سید مرتضی علم الهدی، در سال ۳۵۵ هجری، در یکی از خانواده های محترم [[سادات]] [[بغداد]] به دنیا آمد. نسب شریفش با پنج واسطه به [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی بن جعفر]] علیه السلام می رسد. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==تحصیل و استادان== | ==تحصیل و استادان== | ||
| − | + | [[شیخ مفید]] شبی در عالم رؤیا دید که [[حضرت فاطمه]] سلام الله علیها، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهماالسلام را پیش او آورده است و می فرماید: «یا شیخ علّمهُما الفقه؛ به این دو فرزند [[فقه]] بیاموز». شیخ پس از بیداری به حیرت و تفکر فرو می رود، تا آن که صبح، فاطمه مادر '''سید مرتضی''' و [[سید رضی]]، دو پسر خود را که در آن موقع از نظر سن خردسال بوده اند، پیش شیخ آورده، و همان عبارت مذکور در رؤیا (یا شیخ علّمهما الفقه) را به زبان آورد و گفت: ای شیخ این دو پسران من هستند، اینها را پیش تو آورده ام که به آنان فقه تعلیم دهی. | |
| − | پس شیخ مفید به تعلیم و تربیت آن دو برادر والا گوهر اهتمام تمام | + | پس شیخ مفید به تعلیم و تربیت آن دو برادر والا گوهر اهتمام تمام بکار برد تا هر دو از ذخیره های ارزشمند اسلام و از نوادر و نوابغ روزگار گردیدند.<ref> ریحانة الادب، ج ۴، ص ۱۸۵.</ref> |
سید مرتضی همچنین از محضر عالمانی مانند: ابن نباته، حسین بن علی بن بابویه (برادر [[شیخ صدوق]])، سهل بن احمد دیباجی، ابن جندی بغدادی و أحمد بن محمد بن عمران کاتب بهره مند شد. | سید مرتضی همچنین از محضر عالمانی مانند: ابن نباته، حسین بن علی بن بابویه (برادر [[شیخ صدوق]])، سهل بن احمد دیباجی، ابن جندی بغدادی و أحمد بن محمد بن عمران کاتب بهره مند شد. | ||
| سطر ۳۰: | سطر ۲۴: | ||
==تدریس و شاگردان== | ==تدریس و شاگردان== | ||
| − | سید مرتضی حوزه درسی بسیار غنی داشته و در علوم متنوعه تدریس می کرده است و هر | + | سید مرتضی حوزه درسی بسیار غنی داشته و در علوم متنوعه تدریس می کرده است و هر یک از شاگردان او شهریه معینی داشته اند، چنانچه [[شیخ طوسی]] را ماهی دوازده دینار اشرفی (طلای هیجده نخود) و [[ابن براج|قاضی ابن البراج]] را ماهی هشت دینار و هر یک از تلامذه دیگر را به فراخور حال خود شهریه می داده است. وقتی قحطی شدید پیش آمد، مرد یهودی برای تحصیل روزی، چاره اندیشید که در نزد سید به تحصیل [[علم نجوم]] بپردازد؛ بعد از استیذان از سید حاضر در درس او شد و حسب الامر سید به او روزانه تعیین گردید که روز به روز می گرفت و صرف ضروریات زندگی خود می کرد تا پس از اندکی از مشاهده این شیوه و رفتار نیک، آخر به دین [[اسلام]] گروید. |
برخی از شاگردان نامدار او عبارتند از: | برخی از شاگردان نامدار او عبارتند از: | ||
| − | * [[شیخ طوسی]]، | + | *[[شیخ طوسی]]، |
| − | * [[ابن براج|قاضی ابن البراج]]، | + | *[[ابن براج|قاضی ابن البراج]]، |
| − | * [[شیخ ابوالصلاح حلبی|ابوالصلاح حلبی]]، | + | *[[شیخ ابوالصلاح حلبی|ابوالصلاح حلبی]]، |
| − | * [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح | + | *[[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]]، |
| − | * [[سلار دیلمی|سالار بن عبدالعزیز دیلمی]]. | + | *[[سلار دیلمی|سالار بن عبدالعزیز دیلمی]]. |
==آثار و تألیفات== | ==آثار و تألیفات== | ||
| − | سید مرتضی علم الهدی دارای تألیفات متعددی است | + | سید مرتضی علم الهدی دارای تألیفات متعددی است که هر کدام نشانگر وسعت [[علم]] و فضیلت او بوده است. [[محمدعلی مدرس تبریزی|محمدعلی مدرس]]، صاحب «[[ریحانه الادب]]» بیش از ۷۲ جلد از آنها را با اسم و رسم نام می برد، ولی برخی از آنچه که راجع به [[فقه]] و [[اصول فقه]] می باشد، به این ترتیب است: |
#[[الانتصار (کتاب)|الانتصار]]، در [[فقه]]. | #[[الانتصار (کتاب)|الانتصار]]، در [[فقه]]. | ||
| − | #[[ | + | #[[الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب)|الذریعه الی اصول الشریعه]]، در [[اصول فقه|اصول فقه]]. |
| − | |||
#[[الأمالى سید مرتضى (کتاب)|الأمالی]] (غرر الفوائد و درر القلائد). | #[[الأمالى سید مرتضى (کتاب)|الأمالی]] (غرر الفوائد و درر القلائد). | ||
| − | #[[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه | + | #[[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه الأنبیاء]]. |
| + | #[[جمل العلم و العمل (کتاب)|جمل العلم و العمل]] در فقه. | ||
#الفصول المختاره. | #الفصول المختاره. | ||
#الموضح عن جهة اعجاز القرآن. | #الموضح عن جهة اعجاز القرآن. | ||
| − | # | + | #المحکم و المتشابه. |
#المختصر. | #المختصر. | ||
#ما تفرّدت به الامامیه من المسائل الفقهیه. | #ما تفرّدت به الامامیه من المسائل الفقهیه. | ||
| سطر ۵۸: | سطر ۵۲: | ||
#جواب الملاحده فی قدم العالم. | #جواب الملاحده فی قدم العالم. | ||
| − | == | + | ==جایگاه علمی و اجتماعی== |
| + | سید مرتضی علم الهدی یکی از بزرگان فقهای [[امامیه]] و جامع علوم معقول و منقول در عصر خویش بوده و در [[ادبیات عرب|ادبیات]] و فنون [[کلام]] و [[تفسیر|تفسیر قرآن]] سرآمد اقران بوده است و آن چنان در [[علوم اسلامی]] تبحر داشته است که او را مجدد مذهب در قرن چهارم هجری نامیده اند. | ||
| − | + | سید مرتضی، نقیب طالبیان، از نظر منزلت علمی و اعتبار فقهی در مرتبت بسیار والایی قرار دارد که کمتر کسی در آن عصر به پایه آن نایل آمده است. او پیشوای فقهی، متکلم و مرجع [[امامیه]] در عصر خویش، پس از درگذشت استاد عالی قدرش [[شیخ مفید]] (م، ۴۱۳ ق) بوده است. | |
| − | |||
| − | + | علم الهدی همچنین مدت سی سال [[امیر الحاج|امیر حاج]] و حرمین و نقیب الاشراف و قاضی القضات و مرجع تظلّمات و شکایات مردم بوده است. | |
| − | + | وی به القابی چون علم الهدی و ذوالمجدین ملقب می باشد. در مورد لقب «علم الهدی»، بیشتر مورخین نگاشته اند که: ابوسعید محمد بن حسین وزیر [[قادر(خلیفه عباسی)|القادر بالله]] (خلافت ۴۲۲-۳۸۱ ق) در سال ۴۲۰ قمری بیمار شد. شبی در خواب دید که [[امیرالمومنین]] علیه السلام به او می فرماید: به علم الهدی بگو برای تو [[دعا]] کند تا از بیماری بهبود یابی. وزیر گفت: یا امیرالمؤمنین، علم الهدی کیست؟ فرمود: علی بن الحسین الموسوی است. چون از خواب برخاست، نامه ای به سید مرتضی نوشت که برای او دعا کند و در آن نامه او را علم الهدی خواند. سید مرتضی برآشفت و از وزیر خواست که او را با این لقب بزرگ نخواند. وزیر گفت: به خدا قسم امیرالمؤمنین علیه السلام امر فرموده که شما را به این لقب بخوانم. بعد از آن که وزیر از دعای سید مرتضی شفا یافت، جریان خواب خود و امتناع سید مرتضی را از قبول این لقب برای خلیفه بیان کرد. خلیفه پیام فرستاد که شایسته است لقبی را که از سوی جد شما داده شده است بپذیری و ابا نکنی. سپس حکم شد که منشیان در نامه های رسمی و عموم مردم او را با این لقب بخوانند و بدین گونه ملقب به «علم الهدی» گردید.<ref> روضات الجنات، ص ۵۷۵.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | گفته شده در کتابخانه سید مرتضی، هشتاد هزار جلد کتاب بوده است که اغلب آن ها از کتاب های مورد مطالعه یا تألیف او بوده است. یکی از معاصرین او گوید: کتاب های سید را شماره کردم، به هشتاد هزار جلد رسید که اغلب آن ها از محفوظات یا مصنفات او بوده است. ثعالبی، مورخ نامی نیز در تایید این گفتار اضافه می نماید: در [[بغداد]] پس از وفات سید مرتضی با اینکه قسمت عمده کتاب های او را به امرا و وزرا اهداء کرده بودند، باز باقیمانده آن ها را به سی هزار دینار قیمت کردند.<ref> مجله مکتب اسلام، سال اول، شماره ۴، مقاله نامبرده.</ref> | |
| − | + | ==از منظر عالمان== | |
| − | + | *[[علامه حلی]] در کتاب [[خلاصة الاقوال (کتاب)|خلاصه]] درباره سید مرتضی گوید: علم الهدی رکن [[امامیه]] و معلم ایشان بوده و مصنفات او تا زمان حاضر که ۶۹۳ هجرت می باشد، محل استفاده آن فرقه حقه می باشد.<ref> ریحانه الادب، ج ۴، ص ۱۸۳ تا ۱۹۰، چاپ دوم، کتابفروشی خیام، تبریز، چاپ شفق.</ref> | |
| − | [[پرونده:شریف مرتضی.jpg|بندانگشتی|ضریح منسوب به شریف مرتضی در جوار حرم | + | *شیخ عزالدین احمد بن مقبل گوید: اگر کسی [[سوگند]] یاد کند که علم الهدی در علوم عربیه داناتر از خود عرب بوده، [[دروغ]] نگفته و گناهی نکرده است.<ref> مجله مکتب اسلام، سال اول، شماره ۴.</ref> |
| + | |||
| + | شخصیت علم الهدی از دیدگاه دانشمندان [[اهل سنت]] هم پوشیده نمانده است، بلکه در اثر کثرت تألیفات و آثار، مورد توجه آنان نیز گردیده است. | ||
| + | |||
| + | *[[ابن خلکان|ابن خلکان]]، یکی از مورخین اهل سنت گوید: فضائل وی بسیار و تالیفات او در [[دین]] و [[احکام]] مسلمین شاهد صادق هستند بر این که شاخه آن شجره بوده و از اهل آن خانواده جلیل می باشد. | ||
| + | *[[عزالدین ابن اثیر|ابن اثیر]] در [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|کامل التواریخ]]، یافعی در مرآة الجنان، [[سیوطی]] در طبقات، [[خطیب بغدادی]] در [[تاریخ بغداد (کتاب)|تاریخ بغداد]] و ابن کثیر شامی و دیگران، همگی از سید مرتضی با بهترین عبارات یاد کرده اند و علم و فضیلت و دانش او را ستوده اند. | ||
| + | *یکی از اساتید [[ادبیات عرب]] در [[مصر]] گوید: من از کتاب «[[الأمالى سید مرتضى (کتاب)|غرر و درر]]» سید مرتضی، مسائلی را استفاده کردم که در هیچ یک از کتاب های دیگر نحویان بدست نیاوردم.<ref> ریحانه الادب، ج ۴، ص ۱۸۴.</ref>[[پرونده:شریف مرتضی.jpg|200px|بندانگشتی|ضریح منسوب به شریف مرتضی در جوار حرم [[امام کاظم]] و [[امام جواد]] علیهماالسلام]] | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| − | [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] در [[رجال نجاشی (کتاب)|رجال]] خود می نویسد: «... سید مرتضی در سال | + | [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] در [[رجال نجاشی (کتاب)|رجال]] خود می نویسد: «... سید مرتضی در سال ۴۳۶ قمری در [[بغداد]] وفات نمود. من و ابویعلی جعفری (داماد [[شیخ مفید]]) و [[سلار دیلمی|سلار بن عبدالعزیز]] او را [[غسل]] دادیم. فرزندش بر او [[نماز]] گزارد و در خانه اش در محله کرخ بغداد ([[کاظمین]]) دفن شد».<ref> ریحانه الادب، ج ۴۴، ص ۱۹۰ ـ رجال نجاشی، ص ۲۶۱، کد معرفی ۶۴۸.</ref> |
در برخی از منابع اخیر آمده است که پیکر سید مرتضی و برادرش [[سید رضی]] مدتی پس از دفن در کرخ بغداد، به [[کربلا]] منتقل گردید و در جوار مطهر [[امام حسین]] علیه السلام به خاک سپرده شد.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸۹.</ref> | در برخی از منابع اخیر آمده است که پیکر سید مرتضی و برادرش [[سید رضی]] مدتی پس از دفن در کرخ بغداد، به [[کربلا]] منتقل گردید و در جوار مطهر [[امام حسین]] علیه السلام به خاک سپرده شد.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸۹.</ref> | ||
| سطر ۸۴: | سطر ۸۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | *عقیقی بخشایشی، "سید مرتضی"، تلخیص از کتاب فقهای نامدار شیعه، صفحه ۶۱. | |
| − | * | ||
| − | |||
==پیوندها== | ==پیوندها== | ||
| − | + | *'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=64266&scope=95YYli2geUHcbavh411zOG2z9nEASK8K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B9%D9%84%D9%85%20%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true زندگینامه (عربی)]''' | |
| − | *'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=64266&scope=95YYli2geUHcbavh411zOG2z9nEASK8K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B9%D9%84%D9%85%20%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true زندگینامه]''' | ||
*'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=35732&scope=95YYli2geUFOlN0ZEMvKSNNqBU3hT89K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B9%D9%84%D9%85%20%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true زندگینامه (فارسی)]''' | *'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=35732&scope=95YYli2geUFOlN0ZEMvKSNNqBU3hT89K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B9%D9%84%D9%85%20%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true زندگینامه (فارسی)]''' | ||
| سطر ۹۷: | سطر ۹۱: | ||
*'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=74896&scope=95YYli2geUE0WAsC6BFudW2z9nEASK8K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B3%D9%8A%D8%AF%20%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب تنزيه الأنبياء عليهم السلام]''' | *'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=74896&scope=95YYli2geUE0WAsC6BFudW2z9nEASK8K&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B3%D9%8A%D8%AF%20%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%D9%8A&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب تنزيه الأنبياء عليهم السلام]''' | ||
| − | *'''[http://www.hadith.net/n340-e1627.html پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه(مقاله ای با عنوان : شخصيت سيد | + | *'''[http://www.hadith.net/n340-e1627.html پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه (مقاله ای با عنوان: شخصيت سيد مرتضی، كتاب امالی و احاديث آن)]''' |
[[رده:علمای قرن پنجم]] | [[رده:علمای قرن پنجم]] | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۳
سید مرتضی علم الهدی (۴۳۶-۳۵۵ ق)، فقیه، متکلم، ادیب برجسته شیعه در قرن پنجم هجری و از شاگردان شیخ مفید است. وی نقیب شیعیان در زمان خود بود و از نظر منزلت علمی و اجتماعی در مرتبت والایی قرار داشت. از جمله آثار ارزشمند سید مرتضی می توان به کتاب «الانتصار» در فقه و کتاب «الذریعه» در اصول اشاره کرد. شیخ طوسی از شاگردان اوست.
| |
| نام کامل | سید مرتضی علم الهدی |
| زادروز | ۳۵۵ قمری |
| زادگاه | بغداد |
| وفات | ۴۳۶ قمری |
| مدفن | کاظمین |
|
| |
| اساتید |
شیخ مفید، ابن نباته سعدی، سهل بن احمد دیباجی، ابن جندی بغدادی،... |
| شاگردان |
شیخ طوسی، قاضی ابن البراج، ابوالفتح کراجکی، سلار بن عبدالعزیز دیلمی،... |
| آثار |
تنزیه الأنبیاء، الانتصار، الذریعه الی اصول الشریعه، الأمالی،... |
محتویات
ولادت و نسب
ابوالقاسم علی بن الحسین بن موسی، مشهور به سید مرتضی علم الهدی، در سال ۳۵۵ هجری، در یکی از خانواده های محترم سادات بغداد به دنیا آمد. نسب شریفش با پنج واسطه به امام موسی بن جعفر علیه السلام می رسد.
تحصیل و استادان
شیخ مفید شبی در عالم رؤیا دید که حضرت فاطمه سلام الله علیها، امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را پیش او آورده است و می فرماید: «یا شیخ علّمهُما الفقه؛ به این دو فرزند فقه بیاموز». شیخ پس از بیداری به حیرت و تفکر فرو می رود، تا آن که صبح، فاطمه مادر سید مرتضی و سید رضی، دو پسر خود را که در آن موقع از نظر سن خردسال بوده اند، پیش شیخ آورده، و همان عبارت مذکور در رؤیا (یا شیخ علّمهما الفقه) را به زبان آورد و گفت: ای شیخ این دو پسران من هستند، اینها را پیش تو آورده ام که به آنان فقه تعلیم دهی.
پس شیخ مفید به تعلیم و تربیت آن دو برادر والا گوهر اهتمام تمام بکار برد تا هر دو از ذخیره های ارزشمند اسلام و از نوادر و نوابغ روزگار گردیدند.[۱]
سید مرتضی همچنین از محضر عالمانی مانند: ابن نباته، حسین بن علی بن بابویه (برادر شیخ صدوق)، سهل بن احمد دیباجی، ابن جندی بغدادی و أحمد بن محمد بن عمران کاتب بهره مند شد.
تدریس و شاگردان
سید مرتضی حوزه درسی بسیار غنی داشته و در علوم متنوعه تدریس می کرده است و هر یک از شاگردان او شهریه معینی داشته اند، چنانچه شیخ طوسی را ماهی دوازده دینار اشرفی (طلای هیجده نخود) و قاضی ابن البراج را ماهی هشت دینار و هر یک از تلامذه دیگر را به فراخور حال خود شهریه می داده است. وقتی قحطی شدید پیش آمد، مرد یهودی برای تحصیل روزی، چاره اندیشید که در نزد سید به تحصیل علم نجوم بپردازد؛ بعد از استیذان از سید حاضر در درس او شد و حسب الامر سید به او روزانه تعیین گردید که روز به روز می گرفت و صرف ضروریات زندگی خود می کرد تا پس از اندکی از مشاهده این شیوه و رفتار نیک، آخر به دین اسلام گروید.
برخی از شاگردان نامدار او عبارتند از:
آثار و تألیفات
سید مرتضی علم الهدی دارای تألیفات متعددی است که هر کدام نشانگر وسعت علم و فضیلت او بوده است. محمدعلی مدرس، صاحب «ریحانه الادب» بیش از ۷۲ جلد از آنها را با اسم و رسم نام می برد، ولی برخی از آنچه که راجع به فقه و اصول فقه می باشد، به این ترتیب است:
- الانتصار، در فقه.
- الذریعه الی اصول الشریعه، در اصول فقه.
- الأمالی (غرر الفوائد و درر القلائد).
- تنزیه الأنبیاء.
- جمل العلم و العمل در فقه.
- الفصول المختاره.
- الموضح عن جهة اعجاز القرآن.
- المحکم و المتشابه.
- المختصر.
- ما تفرّدت به الامامیه من المسائل الفقهیه.
- المصباح.
- الناصریات.
- جواب الملاحده فی قدم العالم.
جایگاه علمی و اجتماعی
سید مرتضی علم الهدی یکی از بزرگان فقهای امامیه و جامع علوم معقول و منقول در عصر خویش بوده و در ادبیات و فنون کلام و تفسیر قرآن سرآمد اقران بوده است و آن چنان در علوم اسلامی تبحر داشته است که او را مجدد مذهب در قرن چهارم هجری نامیده اند.
سید مرتضی، نقیب طالبیان، از نظر منزلت علمی و اعتبار فقهی در مرتبت بسیار والایی قرار دارد که کمتر کسی در آن عصر به پایه آن نایل آمده است. او پیشوای فقهی، متکلم و مرجع امامیه در عصر خویش، پس از درگذشت استاد عالی قدرش شیخ مفید (م، ۴۱۳ ق) بوده است.
علم الهدی همچنین مدت سی سال امیر حاج و حرمین و نقیب الاشراف و قاضی القضات و مرجع تظلّمات و شکایات مردم بوده است.
وی به القابی چون علم الهدی و ذوالمجدین ملقب می باشد. در مورد لقب «علم الهدی»، بیشتر مورخین نگاشته اند که: ابوسعید محمد بن حسین وزیر القادر بالله (خلافت ۴۲۲-۳۸۱ ق) در سال ۴۲۰ قمری بیمار شد. شبی در خواب دید که امیرالمومنین علیه السلام به او می فرماید: به علم الهدی بگو برای تو دعا کند تا از بیماری بهبود یابی. وزیر گفت: یا امیرالمؤمنین، علم الهدی کیست؟ فرمود: علی بن الحسین الموسوی است. چون از خواب برخاست، نامه ای به سید مرتضی نوشت که برای او دعا کند و در آن نامه او را علم الهدی خواند. سید مرتضی برآشفت و از وزیر خواست که او را با این لقب بزرگ نخواند. وزیر گفت: به خدا قسم امیرالمؤمنین علیه السلام امر فرموده که شما را به این لقب بخوانم. بعد از آن که وزیر از دعای سید مرتضی شفا یافت، جریان خواب خود و امتناع سید مرتضی را از قبول این لقب برای خلیفه بیان کرد. خلیفه پیام فرستاد که شایسته است لقبی را که از سوی جد شما داده شده است بپذیری و ابا نکنی. سپس حکم شد که منشیان در نامه های رسمی و عموم مردم او را با این لقب بخوانند و بدین گونه ملقب به «علم الهدی» گردید.[۲]
گفته شده در کتابخانه سید مرتضی، هشتاد هزار جلد کتاب بوده است که اغلب آن ها از کتاب های مورد مطالعه یا تألیف او بوده است. یکی از معاصرین او گوید: کتاب های سید را شماره کردم، به هشتاد هزار جلد رسید که اغلب آن ها از محفوظات یا مصنفات او بوده است. ثعالبی، مورخ نامی نیز در تایید این گفتار اضافه می نماید: در بغداد پس از وفات سید مرتضی با اینکه قسمت عمده کتاب های او را به امرا و وزرا اهداء کرده بودند، باز باقیمانده آن ها را به سی هزار دینار قیمت کردند.[۳]
از منظر عالمان
- علامه حلی در کتاب خلاصه درباره سید مرتضی گوید: علم الهدی رکن امامیه و معلم ایشان بوده و مصنفات او تا زمان حاضر که ۶۹۳ هجرت می باشد، محل استفاده آن فرقه حقه می باشد.[۴]
- شیخ عزالدین احمد بن مقبل گوید: اگر کسی سوگند یاد کند که علم الهدی در علوم عربیه داناتر از خود عرب بوده، دروغ نگفته و گناهی نکرده است.[۵]
شخصیت علم الهدی از دیدگاه دانشمندان اهل سنت هم پوشیده نمانده است، بلکه در اثر کثرت تألیفات و آثار، مورد توجه آنان نیز گردیده است.
- ابن خلکان، یکی از مورخین اهل سنت گوید: فضائل وی بسیار و تالیفات او در دین و احکام مسلمین شاهد صادق هستند بر این که شاخه آن شجره بوده و از اهل آن خانواده جلیل می باشد.
- ابن اثیر در کامل التواریخ، یافعی در مرآة الجنان، سیوطی در طبقات، خطیب بغدادی در تاریخ بغداد و ابن کثیر شامی و دیگران، همگی از سید مرتضی با بهترین عبارات یاد کرده اند و علم و فضیلت و دانش او را ستوده اند.
- یکی از اساتید ادبیات عرب در مصر گوید: من از کتاب «غرر و درر» سید مرتضی، مسائلی را استفاده کردم که در هیچ یک از کتاب های دیگر نحویان بدست نیاوردم.[۶]
وفات
نجاشی در رجال خود می نویسد: «... سید مرتضی در سال ۴۳۶ قمری در بغداد وفات نمود. من و ابویعلی جعفری (داماد شیخ مفید) و سلار بن عبدالعزیز او را غسل دادیم. فرزندش بر او نماز گزارد و در خانه اش در محله کرخ بغداد (کاظمین) دفن شد».[۷]
در برخی از منابع اخیر آمده است که پیکر سید مرتضی و برادرش سید رضی مدتی پس از دفن در کرخ بغداد، به کربلا منتقل گردید و در جوار مطهر امام حسین علیه السلام به خاک سپرده شد.[۸]
پانویس
- ↑ ریحانة الادب، ج ۴، ص ۱۸۵.
- ↑ روضات الجنات، ص ۵۷۵.
- ↑ مجله مکتب اسلام، سال اول، شماره ۴، مقاله نامبرده.
- ↑ ریحانه الادب، ج ۴، ص ۱۸۳ تا ۱۹۰، چاپ دوم، کتابفروشی خیام، تبریز، چاپ شفق.
- ↑ مجله مکتب اسلام، سال اول، شماره ۴.
- ↑ ریحانه الادب، ج ۴، ص ۱۸۴.
- ↑ ریحانه الادب، ج ۴۴، ص ۱۹۰ ـ رجال نجاشی، ص ۲۶۱، کد معرفی ۶۴۸.
- ↑ ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸۹.
منابع
- عقیقی بخشایشی، "سید مرتضی"، تلخیص از کتاب فقهای نامدار شیعه، صفحه ۶۱.
پیوندها
