آیه رضاع: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۱
آیه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.[۱]
بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلافهایشان به نوزاد ضرر برسانند.
پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص384.