قاموس قرآن: أَثْل: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «<keywords content='کلیدواژه:اثل'/> اثل بمعني درخت گز است ==أَثْل== {{متن قرآن|«ذَوٰاتَي...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «أثل» بمعنی درخت گز است. این کلمه یک بار در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است: «فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَیهِمْ سَیلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَیهِمْ جَنَّتَینِ ذَواتَی أُکلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَی‌ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلیلٍ». ([[سوره سبا|سباء]]، ۱۶) | |
| − | ==أَثْل== | + | ==أَثْل در لغت== |
| − | + | در «برهان قاطع» ذیل اثل می نویسد: نوعی از درخت گز را گویند و در ذیل گز گوید: گز درختی است که بیشتر در کناره‌های آب و رودخانه روید و آنرا بعربی طرفاء گویند. | |
| − | + | در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعی از آن است. در [[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]] هست: «انّ منبر النبی کانَ من أَثلِ الغابة»؛ منبر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلّی اللّٰه علیه و آله و سلّم از درخت گز بیشه بود. در [[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)|نهایه]] گفته: آن غیضه‌ای بود در ۹ میلی [[مدینه|مدینه]]. غیضه محلی است که آبش فرو رفته و در آن درخت روئیده باشد (بیشه). معنی [[آیه|آیه]] در ذیل واژه «خمط» ([[سوره سبا|سباء]]، ۱۶) دیده شود. | |
| − | |||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | + | *[[قاموس قرآن قرشی (کتاب)|قاموس قرآن]]، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷. | |
| − | *قاموس | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۳
«أثل» بمعنی درخت گز است. این کلمه یک بار در قرآن کریم آمده است: «فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَیهِمْ سَیلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَیهِمْ جَنَّتَینِ ذَواتَی أُکلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَی‌ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلیلٍ». (سباء، ۱۶)
أَثْل در لغت
در «برهان قاطع» ذیل اثل می نویسد: نوعی از درخت گز را گویند و در ذیل گز گوید: گز درختی است که بیشتر در کناره‌های آب و رودخانه روید و آنرا بعربی طرفاء گویند.
در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعی از آن است. در مجمع البحرین هست: «انّ منبر النبی کانَ من أَثلِ الغابة»؛ منبر رسول خدا صلّی اللّٰه علیه و آله و سلّم از درخت گز بیشه بود. در نهایه گفته: آن غیضه‌ای بود در ۹ میلی مدینه. غیضه محلی است که آبش فرو رفته و در آن درخت روئیده باشد (بیشه). معنی آیه در ذیل واژه «خمط» (سباء، ۱۶) دیده شود.
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
