آیه جزای فحشا: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | آیه جزای فحشا آیه 15 سوره نساء است. | |
{{قرآن در قاب|«والّتِى يأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَليهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُيوتِ حَتّى يتوفّهُنَّ المَوتُ أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»|سوره=4|آیه=15}} | {{قرآن در قاب|«والّتِى يأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَليهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُيوتِ حَتّى يتوفّهُنَّ المَوتُ أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»|سوره=4|آیه=15}} | ||
| + | |||
| + | 'و از زنان شما کسانی که مرتکب زنا می‌شوند چهار تن از میان خود (مسلمانان) بر آنان گواه گیرید پس اگر شهادت دادند آنان ( زنان) را در خانه‌ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد'. | ||
| + | |||
| + | در این آیه به كیفر زنان شوهر داری پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا [[مرگ]] آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته<ref> التمهید، ج 2، ص 307.</ref> و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه حبس» نامیده‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج 90، ص 6.</ref> | ||
| + | |||
| + | این قانون (حبس ابد) با قانون رجم (سنگسار) نسخ شد، و یا به تعبیر برخی از دانشمندان، قانون 'حبس ابد' به قرینه «أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا» قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، آیه جلد و قانون رجم ناسخ آیه جزای فحشا نیست؛ بلکه مبین آن است. برخی مانند ابومسلم اصفهانی، 'فاحشه' در این آیه را به 'مساحقه' تطبیق کرده‌اند؛ ولی این قول، مخالف اجماع مفسّران است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۸: | سطر ۱۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص379. | * علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص379. | ||
| + | |||
| + | *[http://wiki.islamicdoc.org/wiki/index.php/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C_%D9%81%D8%AD%D8%B4%D8%A7 سایت اصطلاحات و مدارک اسلامی]، بازیابی: 5 تیر 1392 | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۴۴
آیه جزای فحشا آیه 15 سوره نساء است.
'و از زنان شما کسانی که مرتکب زنا می‌شوند چهار تن از میان خود (مسلمانان) بر آنان گواه گیرید پس اگر شهادت دادند آنان ( زنان) را در خانه‌ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد'.
در این آیه به كیفر زنان شوهر داری پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا مرگ آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته[۱] و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه حبس» نامیده‌اند:[۲]
این قانون (حبس ابد) با قانون رجم (سنگسار) نسخ شد، و یا به تعبیر برخی از دانشمندان، قانون 'حبس ابد' به قرینه «أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا» قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، آیه جلد و قانون رجم ناسخ آیه جزای فحشا نیست؛ بلکه مبین آن است. برخی مانند ابومسلم اصفهانی، 'فاحشه' در این آیه را به 'مساحقه' تطبیق کرده‌اند؛ ولی این قول، مخالف اجماع مفسّران است.
پانویس
- ↑ التمهید، ج 2، ص 307.
- ↑ بحارالانوار، ج 90، ص 6.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص379.
- سایت اصطلاحات و مدارک اسلامی، بازیابی: 5 تیر 1392
