کاربر:سید مهدی خدایی/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منظور از «کلمات» در روایات و تفاسیر شیعه) |
(←منظور از «کلمات» در روایات و تفاسیر شیعه) |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
==منظور از «کلمات» در روایات و تفاسیر شیعه== | ==منظور از «کلمات» در روایات و تفاسیر شیعه== | ||
| − | [[امام صادق علیه السلام]] در پاسخ به سوال [[مفضل بن عمر]] پیرامون معنی «کلمات» در این آیه ی شریفه با اشاره به [[آیه 37 سوره بقره]]: «{{متن قرآن| فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}» می فرمایند :«همان كلماتى است كه آدم آن را از پروردگارش دريافت كرد و بر زبان جارى نمود و خداوند توبه اش را پذيرفت. سپس در توضیح چیستی این کلمات می فرمایند: | + | [[امام صادق علیه السلام]] در پاسخ به سوال [[مفضل بن عمر]] پیرامون معنی «کلمات» در این آیه ی شریفه با اشاره به [[آیه 37 سوره بقره]]: «{{متن قرآن| فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}» می فرمایند :«همان كلماتى است كه آدم آن را از پروردگارش دريافت كرد و بر زبان جارى نمود و خداوند توبه اش را پذيرفت. سپس در توضیح چیستی این کلمات می فرمایند: و آن اين كلمات است كه گفت: «{{متن حدیث|أسألك بحقّ محمّد و عليّ و فاطمة و الحسن و الحسين إلّا تبت عليّ}}» |
در تفسیر قمی آمده است : «آزمون [[حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم علیه السلام]] به واسطه خوابی بود که در آن دید فرزندش [[حضرت اسماعیل علیه السلام|اسماعیل علیه السلام]] را ذبح می کند. | در تفسیر قمی آمده است : «آزمون [[حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم علیه السلام]] به واسطه خوابی بود که در آن دید فرزندش [[حضرت اسماعیل علیه السلام|اسماعیل علیه السلام]] را ذبح می کند. | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸
آیه 124 سوره بقره است که چون بحث امامت حضرت ابراهیم علیه السلام را مطرح نموده است و از آن نظر قرآن در مسائل مربوط به بحث امامت استخراج می شود به آیه امامت شهرت پیدا کرده است.
ترجمه آیه
و (به ياد آر) هنگامى كه خدا ابراهيم را به امورى امتحان فرمود و او همه را به جاى آورد، خدا به او گفت: من تو را به پيشوايى خلق برگزينم، ابراهيم عرض كرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: (اگر شايسته باشند مى دهم، زيرا) عهد من به مردم ستمكار نخواهد رسيد.
اهمیت آیه
ارتباط این آیه شریفه با مباحث زیربنایی اعتقادی مانند «عصمت امام» و «مقام امامت» موجب پیدایش مباحث گسترده میان متکلمان مسلمان شده است. شیعیان در کنار آیه تطهیر و آیه ولایت و... با استناد به این آیه عصمت را شرط امامت و پیشوایی جامعه وامامت را یک مقام و منسب الهی و بالاتر از مقام نبوت دانسته اند.
منظور از «کلمات» در روایات و تفاسیر شیعه
امام صادق علیه السلام در پاسخ به سوال مفضل بن عمر پیرامون معنی «کلمات» در این آیه ی شریفه با اشاره به آیه 37 سوره بقره: « فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» می فرمایند :«همان كلماتى است كه آدم آن را از پروردگارش دريافت كرد و بر زبان جارى نمود و خداوند توبه اش را پذيرفت. سپس در توضیح چیستی این کلمات می فرمایند: و آن اين كلمات است كه گفت: «أسألك بحقّ محمّد و عليّ و فاطمة و الحسن و الحسين إلّا تبت عليّ»
در تفسیر قمی آمده است : «آزمون ابراهیم علیه السلام به واسطه خوابی بود که در آن دید فرزندش اسماعیل علیه السلام را ذبح می کند.
پانویس
