کاربر:سید مهدی خدایی/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{قرآن در قاب|«وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لايَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ»|سوره=2|آیه=124}} | {{قرآن در قاب|«وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لايَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ»|سوره=2|آیه=124}} | ||
| − | == ترجمه آیه == | + | ==ترجمه آیه== |
و (به ياد آر) هنگامى كه خدا ابراهيم را به امورى امتحان فرمود و او همه را به جاى آورد، خدا به او گفت: من تو را به پيشوايى خلق برگزينم، ابراهيم عرض كرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: (اگر شايسته باشند مى دهم، زيرا) عهد من به مردم ستمكار نخواهد رسيد. | و (به ياد آر) هنگامى كه خدا ابراهيم را به امورى امتحان فرمود و او همه را به جاى آورد، خدا به او گفت: من تو را به پيشوايى خلق برگزينم، ابراهيم عرض كرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: (اگر شايسته باشند مى دهم، زيرا) عهد من به مردم ستمكار نخواهد رسيد. | ||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
ارتباط این آیه شریفه با مباحث زیربنایی اعتقادی مانند «عصمت امام» و «مقام امامت» موجب پیدایش مباحث گسترده میان متکلمان مسلمان شده است. شیعیان در کنار [[آیه تطهیر]] و [[آیه ولایت]] و... با استناد به این آیه عصمت را شرط امامت و پیشوایی جامعه و[[امامت]] را یک مقام و منسب الهی و بالاتر از مقام [[نبوت]] دانسته اند. | ارتباط این آیه شریفه با مباحث زیربنایی اعتقادی مانند «عصمت امام» و «مقام امامت» موجب پیدایش مباحث گسترده میان متکلمان مسلمان شده است. شیعیان در کنار [[آیه تطهیر]] و [[آیه ولایت]] و... با استناد به این آیه عصمت را شرط امامت و پیشوایی جامعه و[[امامت]] را یک مقام و منسب الهی و بالاتر از مقام [[نبوت]] دانسته اند. | ||
| + | == منظور از «کلمات» در روایات شیعه == | ||
| + | در روایتی از [[امام صادق علیه السلام]] آمده است که آزمون [[حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم علیه السلام]] به واسطه خوابی بود که در آن دید فرزندش [[حضرت اسماعیل علیه السلام|اسماعیل علیه السلام]] را ذبح می کند. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶
آیه 124 سوره بقره است که چون بحث امامت حضرت ابراهیم علیه السلام را مطرح نموده است و از آن نظر قرآن در مسائل مربوط به بحث امامت استخراج می شود به آیه امامت شهرت پیدا کرده است.
ترجمه آیه
و (به ياد آر) هنگامى كه خدا ابراهيم را به امورى امتحان فرمود و او همه را به جاى آورد، خدا به او گفت: من تو را به پيشوايى خلق برگزينم، ابراهيم عرض كرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: (اگر شايسته باشند مى دهم، زيرا) عهد من به مردم ستمكار نخواهد رسيد.
اهمیت آیه
ارتباط این آیه شریفه با مباحث زیربنایی اعتقادی مانند «عصمت امام» و «مقام امامت» موجب پیدایش مباحث گسترده میان متکلمان مسلمان شده است. شیعیان در کنار آیه تطهیر و آیه ولایت و... با استناد به این آیه عصمت را شرط امامت و پیشوایی جامعه وامامت را یک مقام و منسب الهی و بالاتر از مقام نبوت دانسته اند.
منظور از «کلمات» در روایات شیعه
در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که آزمون ابراهیم علیه السلام به واسطه خوابی بود که در آن دید فرزندش اسماعیل علیه السلام را ذبح می کند.
پانویس
