اسرای اهل بیت علیهم السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | بازماندگان | + | بازماندگان کاروان [[شهادت در راه خدا|شهادت]] را پس از [[عاشورا]] به اسارت گرفته و به [[کوفه|کوفه]] و سپس به [[شام]] بردند. اسیران، تعدادى از دودمان [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله بودند، برخى هم همسران یا فرزندان شهداى دیگر [[کربلا]]. زنان [[بنى هاشم]] به شام برده شدند و از آنجا به [[مدینه]] بازگشتند. برخى از زنان غیر بنى هاشم به خاطر وساطت بستگان خود از اسارت رها شده، در کوفه ماندگار شدند و به قبیله خود پیوستند.<ref>ابصارالعین، ص ۱۳۳.</ref> |
| − | + | در منابع تاریخى و تعبیرات روایى و اشعار، از آنان به نام «سبایا» و «اسارى» یاد شده است. به اسیرى گرفتن افرادى از [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام هم برخلاف مقررات جنگ هاى اسلامى بود، هم جسارت و توهین به [[پیامبر اسلام|رسول الله]] صلی الله علیه و آله به شمار مى‌آمد. اما [[بنی امیه|امویان]] بر اساس [[کینه|کینه]] اى که از [[عترت]] پیامبر خدا داشتند، چنان کردند. این گستاخى در حق عترت پیامبر خدا ریشه در همان [[واقعه سقیفه بنی ساعده|سقیفه]] و زیر پا گذاشتن سخن آن حضرت داشت. به قول [[نیر تبریزی|نیر تبریزى]]: | |
| − | + | دانى چه روز دختر زهرا اسیر شد؟ *** روزى که طرح بیعت «مِنّا أمیر» شد<ref>آتشکده، نیر تبریزى، (چاپ ۱۳۷۲ ق)، ص ۱۱۶.</ref> | |
| − | + | [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] و [[امام سجاد علیه السلام|حضرت سجاد]] علیهماالسلام دو چهره بارز آن جمع بودند و با نطق ها و [[خطابه]] هاى خویش، [[امویان]] را رسوا و [[شهدای کربلا|شهداى کربلا]] را معرفى کردند. | |
| − | + | اسامى اسراى کربلا از اهل بیت و دیگران (طبق آنچه در منتخب التواریخ آمده است) چنین است:<ref>منتخب التواریخ، محمدهاشم خراسانى، ص ۲۹۷ (همراه با تفصیل و ذکر ماخذ هر سخن).</ref> | |
| − | + | * [[امام زین العابدین]] علیه السلام، | |
| + | * [[امام محمدباقر]] علیه السلام (چهار ساله)، | ||
| + | * محمد بن حسین بن على، | ||
| + | * عمر بن حسین، | ||
| + | * حسن بن حسین، | ||
| + | * [[زید بن الحسن|زید بن الحسن المجتبى]]، | ||
| + | * عمر بن الحسن المجتبى (مجروح شد و به کوفه بردند)، | ||
| + | * محمد بن عمر بن الحسن المجتبى. | ||
| − | اما از بانوان: [[ | + | اما از بانوان: |
| + | |||
| + | * [[حضرت زینب]] علیها السلام، | ||
| + | * [[ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب|ام کلثوم]] علیها السلام، | ||
| + | * فاطمه، رقیه، | ||
| + | * صفیه، | ||
| + | * [[ام هانى]] (۶ نفر مزبور از دختران [[امام علی علیه السلام|امام على]] علیه السلام بودند)، | ||
| + | * [[فاطمه دختر امام حسین علیه السلام|فاطمه]] و [[سکینه]] دختران [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام، | ||
| + | * دخترى از امام حسین علیه السلام که مى گویند در [[خرابه شام]] جان داد، | ||
| + | * [[رباب]] همسر امام حسین علیه السلام، | ||
| + | * شاه زنان همسر [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] علیه السلام، | ||
| + | * مادر محسن فرزند [[سیدالشهداء|سیدالشهدا]] علیه السلام (این فرزند در راه [[شام]] سقط شد)، | ||
| + | * دختر [[مسلم بن عقیل]]، | ||
| + | * [[فضه]] کنیز [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]]<nowiki/> سلام الله علیها، | ||
| + | * یکى از کنیزان امام حسین علیه السلام، | ||
| + | * مادر [[وهب بن عبدالله]]. | ||
| + | |||
| + | نسبت به برخى از این ۲۵ نفر، نقل هاى دیگر هم وجود دارد و همه مورد اتفاق نیست. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. |
| − | |||
{{واقعه عاشورا}} | {{واقعه عاشورا}} | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۹
بازماندگان کاروان شهادت را پس از عاشورا به اسارت گرفته و به کوفه و سپس به شام بردند. اسیران، تعدادى از دودمان پیامبر صلی الله علیه و آله بودند، برخى هم همسران یا فرزندان شهداى دیگر کربلا. زنان بنى هاشم به شام برده شدند و از آنجا به مدینه بازگشتند. برخى از زنان غیر بنى هاشم به خاطر وساطت بستگان خود از اسارت رها شده، در کوفه ماندگار شدند و به قبیله خود پیوستند.[۱]
در منابع تاریخى و تعبیرات روایى و اشعار، از آنان به نام «سبایا» و «اسارى» یاد شده است. به اسیرى گرفتن افرادى از اهل بیت علیهم السلام هم برخلاف مقررات جنگ هاى اسلامى بود، هم جسارت و توهین به رسول الله صلی الله علیه و آله به شمار مى‌آمد. اما امویان بر اساس کینه اى که از عترت پیامبر خدا داشتند، چنان کردند. این گستاخى در حق عترت پیامبر خدا ریشه در همان سقیفه و زیر پا گذاشتن سخن آن حضرت داشت. به قول نیر تبریزى:
دانى چه روز دختر زهرا اسیر شد؟ *** روزى که طرح بیعت «مِنّا أمیر» شد[۲]
حضرت زینب و حضرت سجاد علیهماالسلام دو چهره بارز آن جمع بودند و با نطق ها و خطابه هاى خویش، امویان را رسوا و شهداى کربلا را معرفى کردند.
اسامى اسراى کربلا از اهل بیت و دیگران (طبق آنچه در منتخب التواریخ آمده است) چنین است:[۳]
- امام زین العابدین علیه السلام،
- امام محمدباقر علیه السلام (چهار ساله)،
- محمد بن حسین بن على،
- عمر بن حسین،
- حسن بن حسین،
- زید بن الحسن المجتبى،
- عمر بن الحسن المجتبى (مجروح شد و به کوفه بردند)،
- محمد بن عمر بن الحسن المجتبى.
اما از بانوان:
- حضرت زینب علیها السلام،
- ام کلثوم علیها السلام،
- فاطمه، رقیه،
- صفیه،
- ام هانى (۶ نفر مزبور از دختران امام على علیه السلام بودند)،
- فاطمه و سکینه دختران امام حسین علیه السلام،
- دخترى از امام حسین علیه السلام که مى گویند در خرابه شام جان داد،
- رباب همسر امام حسین علیه السلام،
- شاه زنان همسر امام سجاد علیه السلام،
- مادر محسن فرزند سیدالشهدا علیه السلام (این فرزند در راه شام سقط شد)،
- دختر مسلم بن عقیل،
- فضه کنیز حضرت فاطمه سلام الله علیها،
- یکى از کنیزان امام حسین علیه السلام،
- مادر وهب بن عبدالله.
نسبت به برخى از این ۲۵ نفر، نقل هاى دیگر هم وجود دارد و همه مورد اتفاق نیست.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
