فرج المهموم (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۷: سطر ۷:
 
|نویسنده= سید بن طاووس
 
|نویسنده= سید بن طاووس
  
|موضوع= نجوم
+
|موضوع= علم نجوم
  
 
|زبان= عربی
 
|زبان= عربی
  
|تعداد جلد= 1
+
|تعداد جلد=۱
  
 
|عنوان افزوده1=
 
|عنوان افزوده1=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
  
 
}}
 
}}
این کتاب با نام کامل «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» اثر [[سید بن طاووس]] (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهه مجاز نبودن تعلیم علم [[نجوم]] می پردازد. سید ابن طاووس این کتاب را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه [[امام حسین علیه السلام|سید الشهداء]] علیه السلام به اتمام رسانده است.
+
کتاب '''«فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم»''' یا '''«فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم»''' تألیف [[سید بن طاووس]] (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهۀ مجاز نبودن تعلیم [[علم هیئت|علم نجوم]] می‌پردازد.  
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
سید رضی الدین علی بن موسی (۵۸۹-۶۶۴ ق)، معروف به [[سید بن طاووس]] از بزرگترین علمای ربانی [[شیعه]] در قرن هفتم بود. او از نوادگان [[امام حسن علیه السلام|امام حسن مجتبى]] و [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] (ع) است که در شهر [[حله]] ولادت نمود. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از [[سادات]] بزرگوار [[مدینه|مدینه]] محسوب مى‌شد.  
+
سید رضی‌الدین علی بن موسی معروف به [[سید بن طاووس]] (۵۸۹-۶۶۴ ق)، فقیه، محدث، متکلم و عارف بزرگ [[شیعه]] در قرن هفتم هجری است. جد اعلای او داود بن [[حسن مثنی]]، نوه پسری [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] (علیه‌السلام) و نوه دختری [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] (علیه‌السلام) است.  
  
سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر [[بغداد]] بود و وی را به سبب [[تقوا]]، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] است. کتاب [[مقتل]] سید الشهداء او با نام [[اللهوف (کتاب)|لهوف]] نیز معروف است. [[علامه حلی]] و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.
+
سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر [[بغداد]] بود و وی را به سبب [[تقوا]]، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. علمای بزرگی چون [[علامه حلی|علامه حلى]] و [[ابن داوود حلی]] از شاگردان او هستند.
  
==موضوع کتاب==
+
سید بن طاووس آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] است. از جمله تألیفات مهم او عبارتند از: [[اقبال الاعمال (کتاب)|إقبال الأعمال]]، [[مصباح الزائر (کتاب)|مصباح الزائر]]، [[اللهوف]]، [[فرج المهموم فی معرفه نهج الحلال من علم النجوم|فرج المهموم]]، [[مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب)|مهج الدعوات]]، [[سعد السعود]]، [[الیقین باختصاص علی بامره المومنین|الیقین باختصاص علی بامرة المومنین]]، [[الدروع الواقیة]].
آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن است این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه [[پیامبران|انبیاء]] و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست چرا که چه بسا [[اراده الهی]] به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.
 
  
او همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از [[اسلام]] را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند که گویا هدف او از این کار رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.
+
==معرفی کتاب==
 +
[[سید بن طاووس]] کتاب «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه [[امام حسین علیه السلام|سید الشهداء]] علیه السلام به اتمام رسانده است.  
  
==اعتبار کتاب==
+
آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن بوده این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند، یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه [[پیامبران|انبیاء]] و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با [[اختیار]] دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست، چرا که چه بسا [[اراده الهی]] به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.
  
این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان [[امامیه|امامیه]] و مورد اعتمادترین علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون [[علامه مجلسى]] در «[[بحارالأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]»، حاج مولى باقر بهبهانی در «[[الدمعة الساکبه فی احوال النبی و العترة الطاهره (کتاب)|الدمعة الساکبه]]» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.
+
مؤلف همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجّمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از [[اسلام]] را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند، که گویا هدف او از این کار، رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.
 +
 
 +
این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان و معتمدان [[امامیه|امامیه]] است، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون [[علامه مجلسى]] در «[[بحارالأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]»، حاج مولى باقر بهبهانی در «[[الدمعة الساکبه فی احوال النبی و العترة الطاهره (کتاب)|الدمعة الساکبه]]» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.
  
 
==محتوای کتاب==  
 
==محتوای کتاب==  
سطر ۴۶: سطر ۴۸:
 
*مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
 
*مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
 
*باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و [[معجزه|معجزات]] صاحب رسالت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه وآله است.
 
*باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و [[معجزه|معجزات]] صاحب رسالت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه وآله است.
*باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
+
*باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند، یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
 
*باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است ([[معصوم|معصومین]] علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
 
*باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است ([[معصوم|معصومین]] علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
*باب چهارم: روایتى از [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام هفتم]] علیه السلام در موضوع دفع [[مرگ]] از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
+
*باب چهارم: روایتى از [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم]] علیه السلام در موضوع دفع [[مرگ]] از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
 
*باب پنجم: اسامى علماى [[شیعه|شیعه]] که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
 
*باب پنجم: اسامى علماى [[شیعه|شیعه]] که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
*باب ششم: علماى دیگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم.
+
*باب ششم: علماى دیگر [[فرقه‌های اسلامی]] در علم نجوم.
 
*باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از [[اسلام]] احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
 
*باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از [[اسلام]] احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
 
*باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
 
*باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
 
*باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
 
*باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
*باب دهم: در آنچه از برخی روایات ذکر می کنیم در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند بخاطر اینکه پیامبر و ائمه ای که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).
+
*باب دهم: روایاتی در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند، بخاطر اینکه پیامبر و [[ائمه]] که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*مقدمه کتاب فرج المهموم.
+
*مقدمه کتاب فرج المهموم، سید بن طاووس.
*نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی.
+
*[[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الاحادیث]]، بخش کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 
 
==متن کتاب ==
 
 
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39497/ '''فرج المهموم''']
 
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:آثار سید بن طاووس]]
 
 
{{حدیث}}
 
{{حدیث}}
 +
[[رده:منابع حدیثی]][[رده:منابع تاریخ علوم]][[رده:آثار سید بن طاووس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۱

فرج المهموم.jpg
نویسنده سید بن طاووس
موضوع علم نجوم
زبان عربی
تعداد جلد ۱

فرج المهموم

کتاب «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» تألیف سید بن طاووس (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهۀ مجاز نبودن تعلیم علم نجوم می‌پردازد.

مؤلف

سید رضی‌الدین علی بن موسی معروف به سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ ق)، فقیه، محدث، متکلم و عارف بزرگ شیعه در قرن هفتم هجری است. جد اعلای او داود بن حسن مثنی، نوه پسری امام حسن (علیه‌السلام) و نوه دختری امام سجاد (علیه‌السلام) است.

سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. علمای بزرگی چون علامه حلى و ابن داوود حلی از شاگردان او هستند.

سید بن طاووس آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. از جمله تألیفات مهم او عبارتند از: إقبال الأعمال، مصباح الزائر، اللهوف، فرج المهموم، مهج الدعوات، سعد السعود، الیقین باختصاص علی بامرة المومنین، الدروع الواقیة.

معرفی کتاب

سید بن طاووس کتاب «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه سید الشهداء علیه السلام به اتمام رسانده است.

آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن بوده این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند، یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه انبیاء و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست، چرا که چه بسا اراده الهی به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.

مؤلف همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجّمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از اسلام را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند، که گویا هدف او از این کار، رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.

این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان و معتمدان امامیه است، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون علامه مجلسى در «بحار الأنوار»، حاج مولى باقر بهبهانی در «الدمعة الساکبه» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.

محتوای کتاب

سید ابن طاووس کتاب خویش را به یک مقدمه و ۱۰ باب تقسیم کرده است:

  • مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
  • باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و معجزات صاحب رسالت پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله است.
  • باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند، یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
  • باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است (معصومین علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
  • باب چهارم: روایتى از امام کاظم علیه السلام در موضوع دفع مرگ از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
  • باب پنجم: اسامى علماى شیعه که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
  • باب ششم: علماى دیگر فرقه‌های اسلامی در علم نجوم.
  • باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از اسلام احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
  • باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
  • باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
  • باب دهم: روایاتی در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند، بخاطر اینکه پیامبر و ائمه که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).

منابع

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه