آیه شهادت: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 18 [[سوره آل عمران]]/ | + | <div style="text-align: center; display: inline-block; padding: 0.5em 0.5em 0.5em 0.5em; border: 1px solid |
| + | #ec1209; width:100%; border-radius: 0.5em;"> | ||
| + | این صفحه مربوط به آیه شهادت یا شهد الله (آیه 18 سوره آل عمران) است. در صورتی که به دنبال آیه ('''قتل فی سبیل الله''') به این صفحه آمده اید [[آیه 169 سوره آل عمران|اینجا]] را کلیک کنید. | ||
| + | </div> | ||
| + | آیه 18 [[سوره آل عمران]] به «آیه شهادت» شهرت یافته است<ref>الذریعه الی اصول الشریعه، ج4، ص327.</ref> و چون با كلمه «شَهِدَاللّه» آغاز شده، به آن «آیه شهداللّه» نیز مى‌گویند:<ref>بحارالانوار، ج84، ص179.</ref> | ||
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»|سوره=3|آیه=18|ترجمه=خدا در حالی که برپا دارنده عدل است [با منطق وحی، با نظام مُتقن آفرینش و با زبان همه موجودات] گواهی می دهد که هیچ معبودی جز او نیست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش نیز گواهی می دهند که هیچ معبودی جز او نیست؛ معبودی که توانای شکست ناپذیر و حکیم است.}} |
| − | + | از كلبى نقل شده كه دو نفر از [[احبار]] [[شام]] به [[مدینه]] آمدند و به [[مسجد]] رفته و [[رسول خدا]] صلى الله عليه وآله را ملاقات نمودند و وى را به همان صفتى يافتند كه در [[انجيل]] خوانده بودند و دانستند كه اين پيامبر همان پيامبر [[آخرالزمان]] است، لذا به رسول خدا گفتند: آيا تو محمدى؟ پيامبر فرمود: بلى، سپس گفتند: آيا تو [[احمد|احمدى]]؟ فرمود: آرى، سپس گفتند: تو را از شهادتى مى پرسيم اگر به ما جواب دادى به تو [[ایمان]] خواهيم آورد. فرمود: بپرسيد. گفتند: به ما خبر بده از بزرگترين شهادتى كه در كتاب خدا است. سپس [[جبرئيل]] فرود آمد و اين [[آيه]] را كه دالّ بر شهادت ذات خداوند به يكتائى است نازل نمود.<ref>تفسير كشف الاسرار؛ تفسیر روض الجنان.</ref> | |
| − | + | در فضیلت قرائت این آیه، روایات متعددى وارد شده است؛ این آیه از آیاتی است که همواره مورد توجه [[رسول خدا]] صلّی اللّه علیه وآله بوده و کرارا در مواقع مختلف آن را [[تلاوت قرآن|تلاوت]] می‌فرمود. [[زبیر بن عوام|زبیر بن عوام]] مى‌گوید: در شب [[عرفه|عرفه‌اى]] از پیامبر جدا نشدم تا آن‌چه را مى‌گوید، بشنوم. در آن شب پیوسته مى‌فرمود: «شَهِدَ اللّهُ أَنّهُ لاَإِلهَ إِلاّ هُو...» تا صبح شد.<ref> مجمع البیان، ج 2، ص 717.</ref> | |
| + | |||
| + | [[انس بن مالک]] از رسول اکرم صلى الله علیه وآله روایت مى‌كند كه هر كس این آیه را هنگام خواب بخواند و در پایانش بگوید: «و اَنا عَلى ذلِكَ مِنَ الشّاهدین»، خداى تعالى به عدد هر حرفى فرشته‌اى را مى‌آفریند تا براى او تا روز [[قیامت]] آمرزش طلبند.<ref> روض الجنان، ج 4، ص 220.</ref> | ||
| + | |||
| + | و نیز بر اساس روایتى از رسول خدا صلى الله علیه وآله، هر كه این آیه را بخواند، خداى تعالى هشت درِ [[بهشت]] را بر روى او مى‌گشاید و هفت درِ [[دوزخ]] را به رویش مى‌بندد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | |
| + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص389. | ||
| + | *[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق، ص110. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۴
این صفحه مربوط به آیه شهادت یا شهد الله (آیه 18 سوره آل عمران) است. در صورتی که به دنبال آیه (قتل فی سبیل الله) به این صفحه آمده اید اینجا را کلیک کنید.
آیه 18 سوره آل عمران به «آیه شهادت» شهرت یافته است[۱] و چون با كلمه «شَهِدَاللّه» آغاز شده، به آن «آیه شهداللّه» نیز مى‌گویند:[۲]
از كلبى نقل شده كه دو نفر از احبار شام به مدینه آمدند و به مسجد رفته و رسول خدا صلى الله عليه وآله را ملاقات نمودند و وى را به همان صفتى يافتند كه در انجيل خوانده بودند و دانستند كه اين پيامبر همان پيامبر آخرالزمان است، لذا به رسول خدا گفتند: آيا تو محمدى؟ پيامبر فرمود: بلى، سپس گفتند: آيا تو احمدى؟ فرمود: آرى، سپس گفتند: تو را از شهادتى مى پرسيم اگر به ما جواب دادى به تو ایمان خواهيم آورد. فرمود: بپرسيد. گفتند: به ما خبر بده از بزرگترين شهادتى كه در كتاب خدا است. سپس جبرئيل فرود آمد و اين آيه را كه دالّ بر شهادت ذات خداوند به يكتائى است نازل نمود.[۳]
در فضیلت قرائت این آیه، روایات متعددى وارد شده است؛ این آیه از آیاتی است که همواره مورد توجه رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله بوده و کرارا در مواقع مختلف آن را تلاوت می‌فرمود. زبیر بن عوام مى‌گوید: در شب عرفه‌اى از پیامبر جدا نشدم تا آن‌چه را مى‌گوید، بشنوم. در آن شب پیوسته مى‌فرمود: «شَهِدَ اللّهُ أَنّهُ لاَإِلهَ إِلاّ هُو...» تا صبح شد.[۴]
انس بن مالک از رسول اکرم صلى الله علیه وآله روایت مى‌كند كه هر كس این آیه را هنگام خواب بخواند و در پایانش بگوید: «و اَنا عَلى ذلِكَ مِنَ الشّاهدین»، خداى تعالى به عدد هر حرفى فرشته‌اى را مى‌آفریند تا براى او تا روز قیامت آمرزش طلبند.[۵]
و نیز بر اساس روایتى از رسول خدا صلى الله علیه وآله، هر كه این آیه را بخواند، خداى تعالى هشت درِ بهشت را بر روى او مى‌گشاید و هفت درِ دوزخ را به رویش مى‌بندد.
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص389.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص110.
