آیه اعتصام: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه اعتصام را به آیه اعتصام منتقل کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | + | آیه 103 [[سوره آل عمران]] را «آیه اعتصام» نامیده‌اند. «اعتصام» در معنای منع کردن، دوری کردن، پناه بردن به چیزی و چنگ زدن به کار می‌رود.<ref>فراهیدی، العین، ۱/ ۳۱۳؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۲/ ۴۰۴ـ۴۰۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ۶/ ۱۱۶</ref> | |
| − | {{قرآن در قاب |ترجمه= | + | |
| − | + | {{قرآن در قاب |ترجمه=و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانه های [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن می سازد تا هدایت شوید.|سوره=3|آیه=103}} | |
| − | + | در [[شأن نزول]] [[آیه]] فوق گفته اند: اين آيه درباره دو طايفه [[اوس و خزرج]] نازل شده كه صد سال در ميان آنها نزاع و كشمكش بوده و نسل بعد نسل در اوقات شب و روز ميان آنها جدال و نزاع برقرار بود تا اين كه خداوند [[پيامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله را به ظهور رسانيد و آنان، به دين [[اسلام]] گرويدند و از بركت آن، [[کینه]] و دشمنى از ميان آنان رخت بربست و با هم برادر شدند.<ref>تفسير قمی؛ تفسیر برهان.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | </ref> | ||
==مصادیق حبل الله== | ==مصادیق حبل الله== | ||
| − | با توجه به روایاتی که در منابع مختلف شیعه و اهل سنت | + | با توجه به روایاتی که در منابع مختلف [[شیعه]] و [[اهل سنت]] وجود دارد، منظور از «حبل الله» در این آیه شریفه، [[قرآن]] و [[اهل بیت]] علیهم السلام می باشد: |
| − | + | *[[پيامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله می فرمایند: {{متن حدیث|«إنَّ هذَا القُرآنَ حَبلُ اللّهِ، والنّورُ المُبينُ، والشِّفاءُ النّافِعُ»}}<ref>المستدرك على الصحيحين: 1 / 741 / 2040؛ مجمع البيان: 1 / 85؛ جامع الأخبار: 114 / 200 .</ref> پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: اين قرآن ريسمان خدا و نور روشن گر و درمانى سودبخش است. | |
| − | + | *[[امام علی]] علیه السلام می فرماید: {{متن حدیث|«فَإِنَّهُ حَبْلُ اللهِ الْمَتِینُ و سَبَبُهُ الْأَمِین»}}. <ref>نهج البلاغة: الخطبة 176.</ref> | |
| − | + | *پیامبر (ص) در وصف امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: {{متن حدیث|«هُوَ حَبلُ اللّهِ المَتينُ ...»}}.<ref>الأمالي للصدوق: ص 264 ح 282 عن حذيفة بن اُسيد الغفاري</ref> | |
| − | + | *[[امام باقر]] علیه السلام می فرماید: {{متن حدیث|«آل محمد هم حبل الله الذی اُمرنا بالاعتصام به»}}.<ref>تفسيرالعيّاشي: ج 1 ص 194 ح 123 و ص 102 ح 298، بحارالأنوار: ج 24 ص 85 ح 9؛</ref> منظور از حبل الله که خدا امر کرده به چنگ زدن به آن آل محمد هستند. | |
| − | + | *[[امام صادق]] علیه السلام در [[تفسیر]] این آیه می فرمایند: {{متن حدیث|«نحنُ الحَبل»}}. <ref>أمالي الطوسيّ: 272 / 510 عن عمر بن راشد، وراجع مجمع البيان: 2 / 805، ينابيع المودّة: 1 / 356 / 10</ref> | |
| − | روشن است که بین این دو دسته روایت هیچ تعارضی وجود | + | روشن است که بین این دو دسته روایت هیچ تعارضی وجود ندارد، زیرا با توجه به [[حدیث ثقلین]]، حقیقت قرآن و اهل بیت یک حقیقت جدایی ناپذیر هستند. پیامبر (ص) در این حدیث معروف می فرمایند: {{متن حدیث|«:إنّي تارِكٌ فيكُمُ الثِّقلَينِ، كِتابَ اللّهِ وأهلَ بَيتي، وإنَّهُما لَن يَتَفَرَّقا حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ »}}.<ref>المستدرك على الصحيحين: ج 3 ص 161 ح 4711 عن زيد بن أرقم.</ref> |
| − | من در ميان شما دو چيز | + | من در ميان شما دو چيز گرانبها بر جاى مى گذارم: كتاب خدا و اهل بيتم. اين دو هرگز از هم جدا نمى شوند تا آن كه در كنار حوض [كوثر] بر من وارد شوند. |
| − | == | + | ==پانویس== |
<references/> | <references/> | ||
| − | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | + | ==پیوندها== |
| + | *[[آیه 103 سوره آل عمران|مشاهده ترجمه و تفسیر آیه]] | ||
| + | {{قرآن}}[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره آل عمران]] | [[رده:آیات سوره آل عمران]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶
آیه 103 سوره آل عمران را «آیه اعتصام» نامیده‌اند. «اعتصام» در معنای منع کردن، دوری کردن، پناه بردن به چیزی و چنگ زدن به کار می‌رود.[۱]
در شأن نزول آیه فوق گفته اند: اين آيه درباره دو طايفه اوس و خزرج نازل شده كه صد سال در ميان آنها نزاع و كشمكش بوده و نسل بعد نسل در اوقات شب و روز ميان آنها جدال و نزاع برقرار بود تا اين كه خداوند پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله را به ظهور رسانيد و آنان، به دين اسلام گرويدند و از بركت آن، کینه و دشمنى از ميان آنان رخت بربست و با هم برادر شدند.[۲]
مصادیق حبل الله
با توجه به روایاتی که در منابع مختلف شیعه و اهل سنت وجود دارد، منظور از «حبل الله» در این آیه شریفه، قرآن و اهل بیت علیهم السلام می باشد:
- پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرمایند: «إنَّ هذَا القُرآنَ حَبلُ اللّهِ، والنّورُ المُبينُ، والشِّفاءُ النّافِعُ»[۳] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: اين قرآن ريسمان خدا و نور روشن گر و درمانى سودبخش است.
- امام علی علیه السلام می فرماید: «فَإِنَّهُ حَبْلُ اللهِ الْمَتِینُ و سَبَبُهُ الْأَمِین». [۴]
- پیامبر (ص) در وصف امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: «هُوَ حَبلُ اللّهِ المَتينُ ...».[۵]
- امام باقر علیه السلام می فرماید: «آل محمد هم حبل الله الذی اُمرنا بالاعتصام به».[۶] منظور از حبل الله که خدا امر کرده به چنگ زدن به آن آل محمد هستند.
- امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه می فرمایند: «نحنُ الحَبل». [۷]
روشن است که بین این دو دسته روایت هیچ تعارضی وجود ندارد، زیرا با توجه به حدیث ثقلین، حقیقت قرآن و اهل بیت یک حقیقت جدایی ناپذیر هستند. پیامبر (ص) در این حدیث معروف می فرمایند: «:إنّي تارِكٌ فيكُمُ الثِّقلَينِ، كِتابَ اللّهِ وأهلَ بَيتي، وإنَّهُما لَن يَتَفَرَّقا حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ ».[۸] من در ميان شما دو چيز گرانبها بر جاى مى گذارم: كتاب خدا و اهل بيتم. اين دو هرگز از هم جدا نمى شوند تا آن كه در كنار حوض [كوثر] بر من وارد شوند.
پانویس
- ↑ فراهیدی، العین، ۱/ ۳۱۳؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۲/ ۴۰۴ـ۴۰۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ۶/ ۱۱۶
- ↑ تفسير قمی؛ تفسیر برهان.
- ↑ المستدرك على الصحيحين: 1 / 741 / 2040؛ مجمع البيان: 1 / 85؛ جامع الأخبار: 114 / 200 .
- ↑ نهج البلاغة: الخطبة 176.
- ↑ الأمالي للصدوق: ص 264 ح 282 عن حذيفة بن اُسيد الغفاري
- ↑ تفسيرالعيّاشي: ج 1 ص 194 ح 123 و ص 102 ح 298، بحارالأنوار: ج 24 ص 85 ح 9؛
- ↑ أمالي الطوسيّ: 272 / 510 عن عمر بن راشد، وراجع مجمع البيان: 2 / 805، ينابيع المودّة: 1 / 356 / 10
- ↑ المستدرك على الصحيحين: ج 3 ص 161 ح 4711 عن زيد بن أرقم.
پیوندها
