مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

سید علی حسینی خامنه ای: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(آرشیو عکس و تصویر)
 
(۵۱ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
+
{{خوب}}
'''منبع:''' [http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=bio پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری]
+
'''آیت الله العظمی سید علی حسینی خامنه‌ای،''' (۱۳۱۸ -  ش) رهبر معظم انقلاب اسلامی [[ایران]]، و از مراجع بزرگ تقلید [[شیعه]] است. ایشان از روحانیون مبارز و مجاهد علیه رژیم پهلوی بود و نقش مؤثری در پیروزی انقلاب اسلامی داشت. آیت الله العظمی خامنه‌اى پس از انقلاب نیز مسؤلیت‌های مهمی چون ریاست جمهوری، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و [[امام جمعه|امامت جمعه]] تهران را برعهده داشته است. آثاری چون: «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»، «روح توحید، نفی عبودیت غیر خدا» و دو ترجمه «صلح امام حسن» و «آینده در قلمرو اسلام» از تألیفات ارزنده ایشان می‌باشد.
 +
 
 +
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = سید على حسینی خامنه‌ای
 +
||تصویر= [[پرونده:Khameneh.jpg|۲۲۰px]]
 +
||زادروز =  ۱۳۱۸ شمسی
 +
|زادگاه = [[مشهد]]
 +
|وفات = 
 +
|مدفن =
 +
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی]]، [[امام خمینى]]، [[سید محمدهادی میلانی|آیت الله میلانى]]، [[علامه طباطبائى]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار = طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، روح توحید: نفی عبودیت غیر خدا، پیشوای صادق، از ژرفای نماز، [[چهار کتاب اصلی علم رجال]]، غناء، انسان ۲۵۰ ساله،...
 +
}}
  
 
==دوران کودکی==
 
==دوران کودکی==
 +
سید علی حسینی خامنه‌ای فرزند مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین [[سید جواد حسینی خامنه ای|سید جواد حسینی خامنه‌ای]]، در فروردین‌ماه سال ۱۳۱۸ شمسی چشم به جهان گشود. زندگى خانواده او در کودکی اش با [[قناعت]] و سختی همراه بود. ایشان در ضمن بیان نخستین خاطره‌هاى زندگى خود از وضع و حال زندگى خانواده شان چنین مى‌گویند: «پدرم روحانى معروفى بود، اما خیلى پارسا و گوشه‌گیر... زندگى ما به سختى مى‌گذشت. من یادم هست شب‌هایى اتفاق مى‌افتاد که در منزل ما شام نبود!...».
  
رهبر عالي‌قدر حضرت آيت الله سيد على خامنه‌اى فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمين حاج سيد جواد حسينى خامنه‌اى، در روز 24 تيرماه 1318 برابر با 28 [[صفر]] 1358 قمرى در [[مشهد]] مقدس چشم به دنيا گشود. ايشان دومين پسر خانواده هستند. زندگى سيد جواد خامنه‌اى مانند بيشتر روحانيون و مدرسان علوم دينى، بسيار ساده بود. همسر و فرزندانش نيز معناى عميق قناعت و ساده‌زيستى را از او ياد گرفته بودند و با آن خو داشتند.
+
==تحصیلات و استادان==
 +
سید علی خامنه‌ای از چهار سالگى به همراه برادر بزرگش سید محمد، به مکتب سپرده شد تا الفبا و [[قرآن]] را یاد بگیرند. سپس، دو برادر در مدرسه تازه تأسیس اسلامى «دارالتعلیم دیانتى» دوران تحصیل ابتدایى را گذراندند.
  
رهبر بزرگوار در ضمن بيان نخستين خاطره‌هاى زندگى خود از وضع و حال زندگى خانواده شان چنين مى‌گويند: «پدرم روحانى معروفى بود، اما خيلى پارسا و گوشه‌گير... زندگى ما به سختى مى‌گذشت. من يادم هست شب‌هايى اتفاق مى‌افتاد که در منزل ما شام نبود! مادرم با زحمت براى ما شام تهيه مى‌کرد و... آن شام هم نان و کشمش بود».
+
وی هم‌زمان با تحصیل در کلاس پنجم دبستان، تحصیلات مقدماتی حوزوی را نیز آغاز کرد. شوق وافر او به تحصیلات حوزوی و تشویق والدین سبب شد که پس از اتمام دوره‌ی دبستان، وارد دنیای طلبگی شود.
  
اما خانه‌اى را که خانواده سيد جواد در آن زندگى مى‌کردند، رهبر انقلاب چنين توصيف مى‌کنند: «منزل پدرى من که در آن متولد شده‌ام، تا چهار-پنج سالگى من، يک خانه 60-70 مترى در محله فقيرنشين مشهد بود که فقط يک اتاق داشت و يک زيرزمين تاريک و خفه‌اى! هنگامى که براى پدرم ميهمان مى‌آمد (و معمولاً پدر بنابراين که روحانى و محل مراجعه مردم بود، ميهمان داشت) همه ما بايد به زيرزمين مى‌رفتيم تا مهمان برود. بعد عده‌اى که به پدر ارادتى داشتند، زمين کوچکى را کنار اين منزل خريده به آن اضافه کردند و ما داراى سه اتاق شديم».
+
او کتب ادبى از قبیل «[[جامع المقدمات (کتاب)|جامع المقدمات]]»، «سیوطى»، «مغنى» را نزد مدرسان مدرسه «سلیمان خان» و «نواب» خواند و پدرش نیز بر درس فرزندانش نظارت مى‌کرد. کتاب «[[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم]]» را نیز در همان دوره خواند.
  
رهبر انقلاب از دوران کودکى در خانواده‌اى فقير اما روحانى و روحانى‌پرور و پاک و صميمي، اين گونه پرورش يافت و از چهار سالگى به همراه برادر بزرگش سيد محمد به مکتب سپرده شد تا الفبا و [[قرآن]] را ياد بگيرند. سپس، دو برادر را در مدرسه تازه تأسيس اسلامى «دارالتعليم ديانتى» ثبت نام کردند و اين دو دوران تحصيل ابتدايى را در آن مدرسه گذراندند.
+
سپس «[[شرایع الاسلام|شرایع الاسلام]]» و «[[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة|شرح لمعه]]» را در محضر پدرش و مقدارى را نزد مرحوم «آقا میرزا مدرس یزدى» و «[[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]» و «[[مکاسب]]» را در حضور مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و بقیه دروس سطح [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را نزد پدرش خواند و دوره مقدمات و سطح را به طور کم‌سابقه و شگفت‌انگیزى در پنچ سال و نیم به اتمام رساند.  
  
==تحصیلات==
+
'''حوزه علمیه نجف اشرف:'''
===دروس مقدماتی===
 
  
ايشان از دوره دبيرستان، خواندن «جامع المقدمات» و صرف و نحو را آغاز کرده بود. سپس از مدرسه جديد وارد [[حوزه علميه]] شد و نزد پدر و ديگر اساتيد وقت ادبيات و مقدمات را خواند. درباره انگيزه ورود به حوزه علميه و انتخاب راه روحانيت مى‌گويند: «عامل و موجب اصلى در انتخاب اين راه نورانى روحانيت پدرم بودند و مادرم نيز علاقه‌مند و مشوق بودند».
+
آیت الله خامنه‌اى که از هیجده سالگى در [[مشهد]] درس خارج فقه و اصول را نزد مرجع بزرگ مرحوم [[سید محمدهادی میلانی|آیت الله العظمى میلانى]] شروع کرده بود، در سال ۱۳۳۶ به قصد زیارت [[عتبات عالیات|عتبات عالیات]]، به همراه خانواده عازم [[نجف]] اشرف شد و در مدت اقامت خود در آنجا درس‌هاى خارج مجتهدان بزرگ حوزه نجف از جمله مرحوم [[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم]]، [[آیت الله سید محمود شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]، میرزا باقر زنجانى، [[سید یحیی مدرسی‌زاده یزدی|سید یحیى مدرسی یزدى]]، و میرزا حسن بجنوردى حاضر شد، ولی به دلیل عدم تمایل پدر برای اقامت در آن شهر، به مشهد بازگشت و به مدت یک سال دیگر در درس آیت‌الله میلانی حاضر شد. سپس در سال ۱۳۳۷ شمسی برای ادامه تحصیل عازم [[حوزه علمیه قم|حوزه‌ی علمیه‌ی قم]] شد.
  
ايشان کتب ادبى از قبيل «جامع المقدمات»، «[[سيوطى]]»، «مغنى» را نزد مدرسان مدرسه «سليمان خان» و «نواب» خواند و پدرش نيز بر درس فرزندانش نظارت مى‌کرد. کتاب «معالم» را نيز در همان دوره خواند. سپس «شرايع الاسلام» و «شرح لمعه» را در محضر پدرش و مقدارى را نزد مرحوم «آقا ميرزا مدرس يزدى» و رسائل و مکاسب را در حضور مرحوم حاج شيخ هاشم قزوينى و بقيه دروس سطح [[فقه]] و [[اصول]] را نزد پدرش خواند و دوره مقدمات و سطح را به طور کم‌سابقه و شگفت‌انگيزى در پنچ سال و نيم به اتمام رساند. پدرش مرحوم سيد جواد در تمام اين مراحل نقش مهمى در پيشرفت اين فرزند برومند داشت. رهبر بزرگوار انقلاب، در زمينه [[منطق]] و [[فلسفه]]، کتاب منظومه سبزوار را ابتدا از «مرحوم آيت الله ميرزا جواد آقا تهرانى» و بعدها نزد مرحوم «شيخ رضا ايسى» خواندند.
+
'''حوزه علمیه قم:'''
  
===در حوزه علميه نجف اشرف===
+
آیت الله خامنه‌اى از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ در حوزه علمیه قم به تحصیلات عالى در فقه و اصول و [[فلسفه]]، مشغول شدند و از محضر اساتیدی چون [[آیت الله بروجردی|آیت الله العظمى بروجردى]]، [[امام خمینى]]، [[شیخ مرتضى حائرى یزدی|شیخ مرتضى حائرى یزدى]] و [[علامه طباطبائى]] استفاده کرد. در سال ۱۳۴۳، از مکاتباتى که با پدرش داشت، متوجه شد که یک چشم پدر نابینا شده است،  در پی این خبر او برای مواظبت از پدر و مادر به مشهد بازگشت که خود در این مورد مى‌گوید: «به مشهد رفتم و خداى متعال توفیقات زیادى به ما داد. به هر حال به دنبال کار و وظیفه خود رفتم. اگر بنده در زندگى توفیقى داشتم، اعتقادم این است که ناشى از همان برّى است که به پدر، بلکه به پدر و مادر انجام داده‌ام».
  
آيت الله خامنه‌اى که از هيجده سالگى در [[مشهد]] درس خارج [[فقه]] و [[اصول]] را نزد مرجع بزرگ مرحوم آيت الله العظمى ميلانى شروع کرده بودند. در سال 1336 به قصد [[زيارت]] عتبات عاليات، عازم [[نجف]] اشرف شدند و با مشاهده و شرکت در درس‌هاى خارج مجتهدان بزرگ حوزه نجف از جمله مرحوم سيد محسن حکيم، سيد محمود شاهرودى، ميرزا باقر زنجانى، سيد يحيى يزدى، و ميرزا حسن بجنوردى، اوضاع درس و تدريس و تحقيق آن حوزه علميه را پسنديدند و ايشان را از قصد خود آگاه ساختند. ولى پدر موافقت نکرد. پس از مدتى ايشان به مشهد بازگشتند.
+
سید علی خامنه‌ای در مشهد بار دیگر در جلسات درس آیت‌الله میلانی حضور یافت که تا سال ۱۳۴۹ ادامه داشت. او از ابتدای حضور در مشهد، به تدریس سطوح عالی فقه و اصول (رسائل، مکاسب و [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]]) و برگزاری جلسات [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برای عموم همت گماشت. در این جلسات جمعیت کثیری از قشر جوان به ویژه دانشجویان حضور پیدا می‌کردند.
  
===در حوزه علميه قم===
+
==آثار و تألیفات==
 +
آیت الله خامنه‌ای تحقیق و تألیف را از دوران طلبگی آغاز کرده و تقریرات دروس استادان خود را می‌نوشتند. اندیشه‌‌های ایشان در قالب مجموعه‌ای مفصل به نام «حدیث ولایت» جمع‌آوری شده است. کتاب‌های متعددی نیز به صورت موضوعی از سخنان و پیام‌های مکتوب وی گردآوری و منتشر شده است. «فلسطین از منظر آیت الله خامنه‌ای»، کتابی است به زبان فارسی، نوشته سعید صلح‌میرزائی‌ که حاوی نظرات و بیانات آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران درباره مسأله [[فلسطین]] است. آثار تألیفی آیت الله سید علی خامنه‌ای عبارتند از:
 +
[[پرونده:Kham (1).jpg|thumb|left|آثار مقام معظم رهبری]]
  
آيت الله خامنه‌اى از سال 1337 تا 1343 در [[حوزه علميه]] [[قم]] به تحصيلات عالى در فقه و اصول و [[فلسفه]]، مشغول شدند و از محضر بزرگان چون مرحوم آيت الله العظمى بروجردى، [[امام خمينى]]، شيخ مرتضى حائرى يزدى و [[علامه طباطبائى]] استفاده کردند. در سال 1343، از مکاتباتى که رهبر انقلاب با پدرشان داشتند، متوجه شدند که يک چشم پدر به علت «آب مرواريد» نابينا شده است، بسيار غمگين شدند و بين ماندن در [[قم]] و ادامه تحصيل در حوزه عظيم آن و رفتن به [[مشهد]] و مواظبت از پدر در ترديد ماندند.  
+
#[[چهار کتاب اصلی علم رجال]]
 +
#پیشوای صادق
 +
#از ژرفای نماز
 +
#صبر
 +
#روح توحید: نفی عبودیت غیر خدا
 +
#گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد
 +
#طرح کلی اندیشه اسلامی در [[قرآن]]: مجموعه سخنان آیت الله خامنه‌ای است که در ماه رمضان سال ۱۳۵۳ش در مسجد امام حسن (ع) مشهد ایراد شده است. این کتاب در اواسط دهه ۱۳۵۰ش با نام سید علی حسینی منتشر شد و در اسناد ساواک به تألیف آن توسط آیت الله خامنه‌ای اشاره شده است.
 +
#غناء: این کتاب شامل ۷۶ جلسه درس خارج آیت‌الله خامنه‌ای درباره غِناء است که در سال‌های ۱۳۷۸-۱۳۸۸ش ارائه شده است.
 +
#انسان ۲۵۰ ساله، کتابی حاوی بخش‌هایی از سخنان پراکنده و برخی از نوشته‌های آیت‌الله خامنه‌ای درباره زندگی سیاسی [[ائمه|امامان شیعه]].
 +
#شعاعی از نیّر اعظم با عنوان فرعی «رهیافتی به منظومه فکری رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه‌ای درباره [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله و سلم». این کتاب مجموعه‌ای از سخنان آیت‌الله خامنه‌ای درباره پیامبر اسلام(ص) است که در موقعیت‌های مختلف بیان کرده است.
 +
#آفتاب در مصاف، مجموعه سخنان آيت‌الله خامنه‌ای درباره [[امام حسین]] (علیه السلام) و حوادث قبل و بعد از قیام [[کربلا]] است. این سخنان از بین بیانات سالهای ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۹۰ش او جمع‌آوری شده است.
  
آيت الله خامنه‌اى به اين نتيجه رسيدند که به خاطر خدا از قم به مشهد هجرت کنند و از پدرشان مواظبت نمايند. ايشان در اين مورد مى‌گويند: «به مشهد رفتم و خداى متعال توفيقات زيادى به ما داد. به هر حال به دنبال کار و وظيفه خود رفتم. اگر بنده در زندگى توفيقى داشتم، اعتقادم اين است که ناشى از همان برى «نيکى» است که به پدر، بلکه به پدر و مادر انجام داده‌ام».
+
کتاب‌هایی که توسط ایشان ترجمه شده‌اند، عبارتند از:
  
آيت الله خامنه‌اى بر سر اين دو راهى، راه درست را انتخاب کردند. بعضى از اساتيد و آشنايان افسوس مى‌خوردند که چرا ايشان به اين زودى [[حوزه علميه]] قم را ترک کردند، اگر مى‌ماندند در آينده چنين و چنان مى‌شدند!... اما آينده نشان داد که انتخاب ايشان درست بوده و دست تقدير الهى براى ايشان سرنوشتى ديگر و بهتر و والاتر از محاسبات آنان، رقم زده بود.  
+
#آینده در قلمرو اسلام، نوشته [[سید قطب]].
 +
#صلح [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] (علیه السلام): پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ، نوشته شیخ راضی آل یاسین.
 +
#جلد اول [[فى ظلال القرآن (کتاب)|تفسیر فی ظلال القرآن]]، نوشته سید قطب.
 +
#مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان، نوشته عبدالمنعم النمر.
 +
#ادعانامه علیه تمدن غرب، نوشته سید قطب.
  
آيا کسى تصور مى‌کرد که در آن روز جوان عالم پراستعداد 25 ساله، که براى رضاى خداوند و خدمت به پدر و مادرش از قم به مشهد مى رفت، 25 سال بعد، به مقام والاى ولايت امر مسلمين خواهد رسيد؟! ايشان در [[مشهد]] از ادامه درس دست برنداشتند و جز ايام تعطيل يا مبازره و زندان و مسافرت، به طور رسمى تحصيلات فقهى و اصول خود را تا سال 1347 در محضر اساتيد بزرگ حوزه مشهد به ويژه آيت الله ميلانى ادامه دادند. همچنين از سال 1343 که در مشهد ماندگار شدند در کنار تحصيل و مراقبت از پدر پير و بيمار، به تدريس کتب [[فقه]] و [[اصول]] و معارف دينى به طلاب جوان و دانشجويان نيز مى‌پرداختند.
+
==مبارزات سیاسى==
  
===مبارزات سياسى===
+
به گفته آیت الله خامنه‌اى نخستین جرقه‌هاى سیاسى و مبارزاتى و دشمنى با [[طاغوت]] را «[[شهید نواب صفوی|سید مجتبى نواب صفوى]]» در ذهن ایشان زده است. هنگامی‌ که شهید نواب صفوى با عده‌اى از «فدائیان اسلام» در سال ۱۳۳۱ به [[مشهد]] رفته و در مدرسه سلیمان خان، سخنرانى پرهیجان و بیدارکننده‌اى در موضوع احیاى [[اسلام]] و حاکمیت [[احکام شرعی|احکام]] الهى، و فریب و نیرنگ شاه و انگلیس و دروغگویى آنان به ملت [[ایران]]، ایراد کردند، آیت الله خامنه‌اى که آن روز از طلاب جوان مدرسه سلیمان خان بود، به شدت تحت تأثیر سخنان آتشین نواب واقع شد.
  
آيت الله خامنه‌اى به گفته خويش «از شاگردان فقهى، اصولى، سياسى و انقلابى [[امام خمينى]] هستند» اما نخستين جرقه‌هاى سياسى و مبارزاتى و دشمنى با طاغوت را مجاهد بزرگ و شهيد راه [[اسلام]] شهيد «سيد مجتبى نواب صفوى» در ذهن ايشان زده است، هنگامي‌ که [[نواب صفوى]] با عده‌اى از فدائيان [[اسلام]] در سال 31 به [[مشهد]] رفته در مدرسه سليمان خان، سخنرانى پرهيجان و بيدارکننده‌اى در موضوع احياى اسلام و حاکميت احکام الهى، و فريب و نيرنگ شاه و انگليسى و دروغگويى آنان به ملت ايران، ايراد کردند.
+
'''اولین بازداشت:'''
  
آيت الله خامنه‌اى آن روز از طلاب جوان مدرسه سليمان خان بودند، به شدت تحت تأثير سخنان آتشين نواب واقع شدند. ايشان مى‌گويند: «همان وقت جرقه‌هاى انگيزش انقلاب اسلامى به وسيله نواب صفوى در من به وجود آمده و هيچ شکى ندارم که اولين آتش را مرحوم نواب در دل ما روشن کرد».
+
آیت الله خامنه‌اى از سال ۱۳۴۱ که در [[قم]] حضور داشت و حرکت انقلابى و اعتراض‌آمیز [[امام خمینى]] (قدس سره) علیه سیاست‌هاى ضداسلامى و آمریکا پسند محمدرضا شاه پهلوى، آغاز شد، وارد میدان مبارزات سیاسى شد و در [[ماه محرم|محرم]] سال ۱۳۴۲ش از سوى امام خمینى مأموریت یافت که پیام ایشان را به [[سید محمدهادی میلانی|آیت الله میلانى]] و علماى [[خراسان]] در خصوص چگونگى برنامه‌هاى تبلیغاتى روحانیون در ماه محرم و افشاگرى علیه سیاست‌هاى آمریکایى شاه و اوضاع ایران و حوادث قم، برساند. او این مأموریت را انجام داد و خود نیز براى تبلیغ، عازم شهر بیرجند شد و در راستاى پیام امام خمینى، به تبلیغ و افشاگرى علیه رژیم پهلوى و آمریکا پرداخت. بدین خاطر در ۹ محرم «۱۲ خرداد ۱۳۴۲» دستگیر و یک شب بازداشت شد و فرداى آن به شرط این که منبر نرود و تحت نظر باشند آزاد شد. با پیش آمدن حادثه خونین ۱۵ خرداد، باز هم ایشان را از بیرجند به مشهد آورده، تحویل بازداشتگاه نظامى دادند و ده روز در آنجا با سخت‌ترین شرایط و شکنجه و آزارها زندانى شد.
  
==همراهی با نهضت امام خمينى قدس سره==
+
'''دومین بازداشت:'''
 +
[[پرونده:Kham (2).jpg|thumb|left|مقام معظم رهبری در زندان ساواک]]
  
آيت الله خامنه‌اى از سال 1341 که در [[قم]] حضور داشتند و حرکت انقلابى و اعتراض‌آميز [[امام خمينى]] عليه سياست‌هاى ضداسلامى و آمريکا پسند محمدرضا شاه پهلوى، آغاز شد، وارد ميدان مبارزات سياسى شدند و شانزده سال تمام با وجود فراز و نشيب‌هاى فراوان و شکنجه‌ها و تعبيدها و زندان‌ها مبارزه کردند و در اين مسير از هيچ خطرى نترسيدند.  
+
در بهمن ۱۳۴۲ ([[رمضان]] ۱۳۸۳) آیت الله خامنه‌اى با عده‌اى از دوستانشان بر اساس برنامه حساب شده‌اى به مقصد کرمان حرکت کردند. پس از دو-سه روز توقف در کرمان و سخنرانى و منبر و دیدار با علما و طلاب آن شهر، عازم زاهدان شدند. سخنرانى‌ها و افشاگرى هاى پرشور ایشان به ویژه در ایام ششم بهمن - سالگرد انتخابات و رفراندوم قلابى شاه - مورد استقبال مردم قرار گرفت. اوج سخنرانی افشاگرانه ایشان در روز پانزدهم ماه [[ماه رمضان|رمضان]] مصادف با میلاد [[امام حسن]] علیه السلام بود که پس از آن [[ساواک]] شبانه ایشان را دستگیر و با هواپیما روانه [[تهران]] کرد. او اینبار حدود دو ماه ـ به صورت انفرادى ـ در زندان قزل قلعه زندانى شدند و انواع اهانت‌ها و شکنجه‌ها را تحمل کرد.  
  
===ماموریت امام به آیت الله خامنهای و بازداشت ایشان===
+
'''سومین و چهارمین بازداشت:'''
نخستين بار در [[محرم]] سال 1383 از سوى امام خمينى قدس سره مأموريت يافتند که پيام ايشان را به آيت الله ميلانى و علماى خراسان در خصوص چگونگى برنامه‌هاى تبليغاتى روحانيون در ماه محرم و افشاگرى عليه سياست‌هاى آمريکايى شاه و اوضاع ايران و حوادث قم، برسانند. ايشان اين مأموريت را انجام دادند و خود نيز براى تبليغ، عازم شهر بيرجند شدند و در راستاى پيام امام خمينى، به تبليغ و افشاگرى عليه رژيم پهلوى و آمريکا پرداختند. بدين خاطر در 9 محرم «12 خرداد 1342» دستگير و يک شب بازداشت شدند و فرداى آن به شرط اين که منبر نروند و تحت نظر باشند آزاد شدند. با پيش آمدن حادثه خونين 15 خرداد، باز هم ايشان را از بيرجند به [[مشهد]] آورده، تحويل بازداشتگاه نظامى دادند و ده روز در آنجا با سخت‌ترين شرايط و شکنجه و آزارها زندانى شدند.
 
  
===دومين بازداشت===
+
آیت الله خامنه‌ای در زمره‌ی روحانیونی بود که اندکی پس از تبعید امام خمینی به [[ترکیه]] با نگارش نامه‌ای به دولت وقت ـ دولت امیرعباس هویدا ـ در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ به اوضاع نابسامان کشور و تبعید امام خمینی اعتراض کردند. سیدعلی خامنه‌ای به همراه عبدالرحیم ربانی شیرازی، علی فیض مشکینی، [[ابراهیم امینی]]، مهدی حائری تهرانی، [[حسینعلی منتظری نجف آبادی|حسینعلی منتظری]]، احمد آذری قمی، [[آیت الله علی قدوسی|علی قدوسی]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، سید محمد خامنه‌ای و [[محمدتقی مصباح یزدی]] اعضای گروه یازده نفر بودند که با هدف تقویت و اصلاح [[حوزه علمیه قم|حوزه‌ی علمیه‌ی قم]] برای مبارزه با رژیم پهلوی شکل گرفت. از این گروه به‌عنوان اولین تشکیلات سری حوزه‌ی علمیه‌ی قم یاد می‌شود، فعالیت این گروه در اواخر سال ۱۳۴۵ش توسط ساواک کشف و به دنبال آن برخی از اعضا دستگیر و برخی دیگر، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای تحت تعقیب قرار گرفتند.
  
در بهمن 1342 ([[رمضان]] 1383) آيت الله خامنه‌اى با عده‌اى از دوستانشان بر اساس برنامه حساب شده‌اى به مقصد کرمان حرکت کردند. پس از دو-سه روز توقف در کرمان و سخنرانى و منبر و ديدار با علما و طلاب آن شهر، عازم زاهدان شدند. سخنرانى‌ها و افشاگرى هاى پرشور ايشان به ويژه در ايام ششم بهمن - سالگرد انتخابات و رفراندوم قلابى شاه - مورد استقبال مردم قرار گرفت.  
+
در پی دستگیری و تبعید آیت‌الله سید حسن قمی در فروردین ۱۳۴۶ که به دنبال سخنرانی ضد رژیم او در [[مسجد گوهرشاد]] صورت گرفت، آیت‌الله خامنه‌ای از آیت‌الله میلانی خواست به این اقدام اعتراض کند. این اقدام وی سبب شد مأموران ساواک از حضور او در مشهد اطلاع یافته و در ۱۴ فروردین همان سال، در مراسم [[تشییع جنازه]] آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی، وی را دستگیر کنند و او را تا ۲۶ تیر همان سال در زندانی کنند.
  
در روز پانزدهم رمضان که مصادف با ميلاد [[امام حسن]] علیه السلام بود، صراحت و شجاعت و شور انقلابى ايشان در افشاگرى سياست‌هاى شيطانى و آمريکايى رژيم پهلوى، به اوج رسيد و ساواک شبانه ايشان را دستگير و با هواپيما روانه تهران کرد. رهبر بزرگوار، حدود دو ماه ـ به صورت انفرادى ـ در زندان قزل قلعه زندانى شدند و انواع اهانت‌ها و شکنجه‌ها را تحمل کردند.
+
'''پنجمین بازداشت:'''
  
===سومين و چهارمين بازداشت===
+
آیت الله خامنه‌اى درباره پنجمین بازداشت خویش توسط ساواک مى‌نویسد: «از سال ۴۸ زمینه حرکت مسلحانه در ایران محسوس بود. حساسیت و شدت عمل دستگاه‌هاى جارى رژیم پیشین نیز نسبت به من، که به قرائن دریافته بودند چنین جریانى نمى‌تواند با افرادى از قبیل من در ارتباط نباشد، افزایش یافت. سال ۵۰ مجدداً و براى پنجمین بار به زندان افتادم. برخوردهاى خشونت آمیز ساواک در زندان آشکارا نشان مى‌داد که دستگاه از پیوستن جریان‌هاى مبارزه مسلحانه به کانون‌هاى تفکر اسلامى به شدت بیمناک است و نمى‌تواند بپذیرد که فعالیت‌هاى فکرى و تبلیغاتى من در مشهد و تهران از آن جریان‌ها بیگانه و به کنار است. پس از آزادى، دایره درس‌هاى عمومى [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و کلاس‌هاى مخفى ایدئولوژى و... گسترش بیشترى پیدا کرد».
  
کلاس‌هاى تفسير و [[حديث]] و انديشه اسلامى ايشان در [[مشهد]] و تهران با استقبال کم‌نظير جوانان پرشور و انقلابى مواجه شد. همين فعاليت‌ها سبب عصبانيت ساواک شد و ايشان را مورد تعقيب قرار دادند. بدين خاطر در سال 1345 در تهران مخفيانه زندگى مى‌کردند و يک سال بعد - 1346 - دستگير و محبوس شدند. همين فعاليت‌هاى علمى و برگزارى جلسات و تدريس و روشنگرى عالمانه و مصلحانه بود که موجب شد آن بزرگوار بار ديگر توسط ساواک جهنمى پهلوى در سال 1349 نيز دستگير و زندانى گردند.
+
'''بازداشت ششم:'''
  
===پنجمين بازداشت===
+
در بین سال‌هاى ۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ درس‌هاى تفسیر و ایدئولوژى آیت الله خامنه‌اى در سه [[مسجد]] «کرامت»، «امام حسن علیه السلام» و «میرزا جعفر» مشهد مقدس تشکیل مى‌شد و هزاران نفر از مردم مشتاق به ویژه جوانان آگاه و روشن‌فکر و طلاب انقلابى و معتقد را به این سه مرکز مى‌کشاند و با تفکرات اصیل اسلامى آشنا مى‌ساخت. درس [[نهج البلاغه]] ایشان از شور و حال دیگرى برخوردار بود و در جزوه‌هاى پلى کپى شده تحت عنوان: «پرتوى از نهج البلاغه» تکثیر و دست به دست مى‌گشت.
  
حضرت آيت الله خامنه‌اى مدظله درباره پنجمين بازداشت خويش توسط ساواک مى‌نويسد: «از سال 48 زمينه حرکت مسلحانه در ايران محسوس بود. حساسيت و شدت عمل دستگاه‌هاى جارى رژيم پيشين نيز نسبت به من، که به قرائن دريافته بودند چنين جريانى نمى‌تواند با افرادى از قبيل من در ارتباط نباشد، افزايش يافت. سال 50 مجدداً و براى پنجمين بار به زندان افتادم. برخوردهاى خشونت آميز ساواک در زندان آشکارا نشان مى‌داد که دستگاه از پيوستن جريان‌هاى مبارزه مسلحانه به کانون‌هاى تفکر اسلامى به شدت بيمناک است و نمى‌تواند بپذيرد که فعاليت‌هاى فکرى و تبليغاتى من در [[مشهد]] و تهران از آن جريان‌ها بيگانه و به کنار است. پس از آزادى، دايره درس‌هاى عمومى تفسير و کلاس‌هاى مخفى ايدئولوژى و... گسترش بيشترى پيدا کرد».
+
این فعالیت‌ها موجب شد که در دى ماه ۱۳۵۳ ساواک بى‌رحمانه به خانه آیت الله خامنه‌اى در مشهد هجوم برده، ایشان را دستگیر و بسیارى از یادداشت‌ها و نوشته‌هایشان را ضبط کنند. این ششمین و سخت‌ترین بازداشت ایشان بود و تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان کمیته مشترک شهربانى زندان بودند. در این مدت در سلولى با سخت‌ترین شرایط نگه داشته شدند. سختى‌هایى که ایشان در این بازداشت تحمل کردند، به تعبیر خودشان «فقط براى آنان که آن شرایط را دیده‌اند، قابل فهم است». پس از آزادى از زندان، به مشهد مقدس برگشتند و باز هم همان برنامه و تلاش‌هاى علمى و تحقیقى و انقلابى ادامه داشت. البته دیگر امکان تشکیل کلاس‌هاى سابق را به ایشان ندادند.
  
===بازداشت ششم===
+
'''در تبعید:'''
 +
[[پرونده:Kham (3).jpg|thumb|left|مقام معظم رهبری در ایرانشهر]]
  
در بين سال‌هاى 1350ـ1353 درس‌هاى تفسير و ايدئولوژى آيت الله خامنه‌اى در سه مسجد «کرامت»، «[[امام حسن]] علیه السلام» و «ميرزا جعفر» مشهد مقدس تشکيل مى‌شد و هزاران نفر از مردم مشتاق به ويژه جوانان آگاه و روشن‌فکر و طلاب انقلابى و معتقد را به اين سه مرکز مى‌کشاند و با تفکرات اصيل اسلامى آشنا مى‌ساخت. درس [[نهج البلاغه]] ايشان از شور و حال ديگرى برخوردار بود و در جزوه‌هاى پلى کپى شده تحت عنوان: «پرتوى از نهج البلاغه» تکثير و دست به دست مى‌گشت.
+
به دنبال درگذشت آیت‌الله [[سید مصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶ در [[نجف]] اشرف، و تحولاتی که در پی آن پدید آمد، نهضت اسلامی وارد مرحله‌ی نهایی خود شد و حرکتهای جدی برای پیروزی انقلاب آغاز گردید. رژیم پهلوی هم در واکنش به این فعالیتها، با سرکوب و خفقان فعالیتهای مبارزان را محدودتر کرد. به دنبال اجرای این سیاست، برخی از مبارزان سرشناس به تبعید محکوم شدند که آیت‌الله خامنه‌ای هم در زمره‌ی آنان بود. او توسط رژیم پهلوى به سه سال تبعید در ایرانشهر محکوم گردید. در اواسط سال ۱۳۵۷ با اوج‌گیرى مبارزات عموم مردم مسلمان و انقلابى ایران، ایشان از تبعیدگاه آزاد شده به مشهد مقدس بازگشتند و در صفوف مقدم مبارزات مردمى علیه رژیم پهلوى قرار گرفت.  
  
طلاب جوان و انقلابى که درس حقيقت و مبارزه را از محضر ايشان مى‌آموختند، با عزيمت به شهرهاى دور و نزديک ايران، افکار مردم را با آن حقايق نورانى آشنا و زمينه را براى انقلاب بزرگ اسلامى آماده مى‌ساختند. اين فعاليت‌ها موجب شد که در دى ماه 1353 ساواک بى‌رحمانه به خانه آيت الله خامنه‌اى در [[مشهد]] هجوم برده، ايشان را دستگير و بسيارى از يادداشت‌ها و نوشته‌هايشان را ضبط کنند. اين ششمين و سخت‌ترين بازداشت ايشان بود و تا پاييز 1354 در زندان کميته مشترک شهربانى زندان بودند. در اين مدت در سلولى با سخت‌ترين شرايط نگه داشته شدند. سختى‌هايى که ايشان در اين بازداشت تحمل کردند، به تعبير خودشان «فقط براى آنان که آن شرايط را ديده‌اند، قابل فهم است». پس از آزادى از زندان، به [[مشهد]] مقدس برگشتند و باز هم همان برنامه و تلاش‌هاى علمى و تحقيقى و انقلابى ادامه داشت. البته ديگر امکان تشکيل کلاس‌هاى سابق را به ايشان ندادند.
+
'''در آستانه پیروزى انقلاب:'''
  
===در تبعيد===
+
با شتاب گرفتن روند فروپاشی حکومت پهلوی و نمایان شدن نشانه‌های پیروزی نهایی نهضت اسلامی، [[امام خمینی]] در ۲۲ دی ۱۳۵۷ فرمان تشکیل [[شورای انقلاب اسلامی]] را صادر کرد. آیت‌الله خامنه‌ای که از سوی امام به عضویت آن شورا انتخاب شده بودند، با نقش محوری که در تحولات انقلاب اسلامی در مشهد داشت، این شهر را ترک و در اواخر دی ۱۳۵۷ به [[تهران]] آمد و در مدرسه‌ی رفاه مستقر شد و همگام با دیگر مبارزان، به‌ویژه [[شهید بهشتی]]، [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] و [[شهید مفتح]] برای تدارک مرحله‌ی نهایی پیروزی انقلاب اسلامی و برنامه‌ریزی برای آینده، نقش فعالی برعهده گرفت. پس از تشکیل کمیته‌ی استقبال از امام خمینی توسط شورای انقلاب اسلامی مسئولیت کمیته‌ی تبلیغات آن را عهده‌دار شد.
  
رژيم جنايتکار پهلوى در اواخر سال 1356، آيت الله خامنه‌اى را دستگير و براى مدت سه سال به ايرانشهر تبعيد کرد. در اواسط سال 1357 با اوج‌گيرى مبارزات عموم مردم مسلمان و انقلابى ايران، ايشان از تبعيدگاه آزاد شده به مشهد مقدس بازگشتند و در صفوف مقدم مبارزات مردمى عليه رژيم سفاک پهلوى قرار گرفتند و پس از پانزده سال مبارزه مردانه و مجاهدت و مقاومت در راه خدا و تحمل آن همه سختى و تلخى، ثمره شيرين قيام و مقاومت و مبارزه؛ يعنى پيروزى انقلاب کبير اسلامى ايران و سقوط خفت بار حکومتِ سراسر ننگ و ظالمانه پهلوى، و برقرارى حاکميت اسلام در اين سرزمين را ديدند.
+
به دنبال بسته شدن فرودگاههای کشور به دستور بختیار و ممانعت از بازگشت امام خمینی به ایران، آیت‌الله خامنه‌ای به همراه آیت‌الله بهشتی و چند تن از روحانیون مبارز سرشناس در اعتراض به این اقدام دولت، در مسجد دانشگاه تهران تحصن عظیمی را سامان‌دهی کردند که با پیوستن سایر علما، دانشگاهیان و مردم ابعاد وسیعی به خود گرفت.
  
===در آستانه پيروزى===
+
شب قبل از آغاز تحصن، آیت‌الله بهشتی در بهشت‌زهرا سخنرانی کرد و آیت‌الله خامنه‌ای قطعنامه‌ای را که خود تهیه کرده بود برای مردم قرائت نمود و با این برنامه، تحصن روز بعد در مسجد دانشگاه تهران قطعیت یافت. آیت‌الله خامنه‌ای در طول تحصن با تشکیل ستادی و با مشارکت برخی از مبارزین متحصن به اقداماتی دست زدند که عمده‌ترین آنها انجام سخنرانی، انتشار اعلامیه و انتشار نشریه‌ای به نام «تحصن» بود. متحصنان در روز هشتم بهمن با صدور اعلامیه‌ای تأکید کردند تا باز شدن فرودگاهها به روی امام خمینی به تحصن خود ادامه خواهند داد. این تحصن که تا صبح روز ۱۲ بهمن ادامه یافت، مسجد دانشگاه تهران را به کانونی تأثیرگذار در روند مبارزه تبدیل کرد.
  
در آستانه پيروزى انقلاب اسلامى، پيش از بازگشت [[امام خمينى]] از پاريس به تهران، «شوراى انقلاب اسلامى» با شرکت افراد و شخصیت هاى مبارزى همچون [[شهيد مطهرى]]، شهيد بهشتى، هاشمى رفسنجانى و... از سوى امام خمينى در ايران تشکيل گرديد، آيت الله خامنه‌اى نيز به فرمان امام بزرگوار به عضويت اين شورا درآمد. پيام امام توسط شهيد مطهرى به ايشان ابلاغ گرديد و با دريافت پيام رهبر کبير انقلاب، از مشهد به تهران آمدند.
+
در لحظه‌ی تاریخی ورود امام خمینی به میهن در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، آیت‌الله خامنه‌ای به همراه علما، روحانیون و مبارزان اسلامی برای استقبال از امام خمینی در فرودگاه مهرآباد حضور یافت. در طول دهه‌ی فجر انقلاب اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای همواره در کنار امام خمینی بود و در بسیاری از امور به ایشان مشورت می‌داد و همچنین مسئولیت کمیته‌ی تبلیغات دفتر امام را با هدف مقابله با توطئه‌های خبری و تبلیغاتی مخالفان داخلی و خارجی حکومت اسلامی، مقابله با فرصت‌طلبی‌های احزاب و گروههای گوناگون سیاسی، تنظیم و انتشار اخبار و انتشار نشریه‌ای به نام «امام» بر عهده داشت. خود نیز چند مقاله نوشت و در آن نشریه منتشر کرد.
  
==آیت الله خامنهای پس از پيروزى انقلاب==
+
==فعالیت‌های پس از انقلاب==
  
آيت الله خامنه‌اى پس از پيروزى انقلاب اسلامى نيز همچنان پرشور و پرتلاش به فعاليت‌هاى ارزشمند اسلامى و در جهت نزديکتر شدن به اهداف انقلاب اسلامى پرداختند که همه در نوع خود و در زمان خود بى‌نظير و بسيار مهم بودند که در اين مختصر فقط به ذکر رئوس آن‌ها مى‌پردازيم:
+
آیت الله خامنه‌اى پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همچنان پرشور و پرتلاش به فعالیت‌هاى ارزشمند اسلامى و در جهت نزدیکتر شدن به اهداف انقلاب اسلامى پرداختند که همه در نوع خود و در زمان خود کم‌نظیر و بسیار مهم بودند که در این مختصر فقط به ذکر رئوس آن‌ها مى‌پردازیم:
  
* پايه‌گذارى «حزب جمهورى اسلامى» با همکارى و همفکرى علماى مبارز و هم‌رزم خود: [[شهيد بهشتى]]، شهيد باهنر، هاشمى رفسنجانى و... در اسفند 1357؛
+
*پایه‌گذارى «حزب جمهورى اسلامى» با همکارى و همفکرى علماى مبارز و هم‌رزم خود از جمله: [[شهید بهشتی|شهید بهشتى]]، [[محمدجواد باهنر|شهید باهنر]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمى رفسنجانى]] و... در اسفند ۱۳۵۷؛
* معاونت وزارت دفاع در سال 1358؛
+
*معاونت وزارت دفاع در سال ۱۳۵۸؛
* سرپرستى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، 1358؛
+
*سرپرستى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، ۱۳۵۸؛
* امام جمعه تهران، 1358؛
+
*[[امام جمعه]] تهران، ۱۳۵۸؛
* نماينده [[امام خمينی]] قدس سره در شوراى عالى دفاع، 1359؛
 
* نماينده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى، 1358؛
 
* حضور فعال و مخلصانه در لباس رزم در جبهه‌هاى دفاع مقدس، در سال 1359 با شروع جنگ تحميلى [[عراق]] عليه ايران و تجاوز ارتش متجاوز صدام به مرزهاى ايران؛ با تجهيزات و تحريکات قدرت‌هاى شيطانى و بزرگ از جمله آمريکا و شوروى سابق؛
 
* ترور نافرجام ايشان توسط منافقين در ششم تيرماه 1360 در مسجد ابوذر تهران؛
 
* رياست جمهورى؛ به دنبال شهادت محمدعلى رجايى دومين رئيس جمهور ايران، آيت الله خامنه‌اى در مهرماه 1360 با کسب بيش از شانزده ميليون رأى مردمى و حکم تنفيذ امام خمينى قدس سره به مقام رياست جمهورى ايران اسلامى برگزيده شدند. همچنين از سال 1364 تا 1368 براى دومين بار به اين مقام و مسئوليت انتخاب شدند.
 
* رياست شوراى انقلاب فرهنگ، 1360؛
 
* رياست مجمع تشخيص مصلحت نظام، 1366؛
 
* رياست شوراى بازنگرى قانون اساسى، 1368؛
 
* رهبرى و ولايت امت، که از سال 1368، روز چهاردهم خرداد پس از رحلت رهبر کبير انقلاب امام خمينى قدس سره توسط مجلس خبرگان رهبرى به اين مقام والا و مسئوليت عظيم انتخاب شدند، و چه انتخاب مبارک و درستى بود که پس از رحلت امام راحل، با شايستگى تمام توانستند امت مسلمان ايران، بلکه مسلمانان جهان را رهبرى نمايند.
 
  
==منبع==
+
[[پرونده:Kham (4).jpg|thumb|left|مقام معظم رهبری در نماز جمعه]]
[http://farsi.khamenei.ir/ پايگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله العظمی سيد علی خامنه ای]
+
 
 +
*نماینده امام خمینی قدس سره در شوراى عالى دفاع، ۱۳۵۹؛
 +
*نماینده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى، ۱۳۵۸؛
 +
*حضور فعال و مخلصانه در لباس رزم در جبهه‌هاى دفاع مقدس؛
 +
*ترور نافرجام ایشان توسط [[نفاق|منافقین]] در ششم تیرماه ۱۳۶۰ در مسجد ابوذر تهران؛
 +
*ریاست جمهورى؛ به دنبال شهادت [[محمد علی رجایی|محمدعلى رجایى]] دومین رئیس جمهور ایران، آیت الله خامنه‌اى در مهرماه ۱۳۶۰ با کسب بیش از شانزده میلیون رأى مردمى و حکم تنفیذ امام خمینى به مقام ریاست جمهورى ایران اسلامى برگزیده شدند. همچنین از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ براى دومین بار به این مقام و مسئولیت انتخاب شدند.
 +
*ریاست شوراى انقلاب فرهنگی، ۱۳۶۰؛
 +
*ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، ۱۳۶۶؛
 +
*ریاست [[شورای بازنگری در قانون اساسی|شوراى بازنگرى قانون اساسى]]، ۱۳۶۸؛
 +
*رهبرى و [[ولایت]] امت، که از سال ۱۳۶۸، روز چهاردهم خرداد پس از رحلت رهبر کبیر انقلاب [[امام خمینی|امام خمینى]] (قدس سره) توسط مجلس خبرگان رهبرى به این مقام والا و مسئولیت عظیم انتخاب شدند.
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
*[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/16337 ولایتی، علی اکبر، مدخل "خامنه ای، آیت الله سیدعلی" در دائره المعارف بزرگ اسلامی]، بازیابی: ‏۵ مرداد ۱۳۹۸
 +
*[http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=bio پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری]، بازیابی: ‏۲۶ تیر ۱۳۹۱
 +
*[[ویکی شیعه]]
  
 
==پيوندها==
 
==پيوندها==
  
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=62960&scope=nBIWgj8Xfbpne2Kmnz2tlArfedRY0uyL&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true اجوبة الاستفتائات (آیت الله خامنه‌اي)]'''
+
*'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=62960&scope=nBIWgj8Xfbpne2Kmnz2tlArfedRY0uyL&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true اجوبة الاستفتائات (رساله عملی آیت الله خامنه‌ای)]'''
 +
 
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:خامنه (1).jpg|alt=رهبری در اوایل تحصیل|سید علی حسینی خامنه ای در نوجوانی
 +
پرونده:خامنه (22).jpg|سید علی حسینی خامنه ای در نوجوانی
 +
پرونده:خامنه (3).jpg|از راست: سید علی حسینی خامنه ای، عباس غله زاری و ناشناس
 +
پرونده:خامنه (4).jpg|از راست: عباس واعظ طبسی، سید علی حسینی خامنه ای و [[شهید سید عبدالکریم هاشمی‌نژاد|شهید عبدالکریم هاشمی نزاد]]
 +
پرونده:خامنه (5).jpg|سید محمدجواد فضل الله و سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:خامنه (13).jpg|1. [[امام خمینی|سید روح الله موسوی مصطفوی خمینی]]، 2. سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:خامنه (6).jpg|سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:خامنه (7).jpg|از راست: سید فخرالدین رحیمی، سید علی حسینی خامنه ای و ناشناس در دوران تبعید
 +
پرونده:اردبیلی (6).jpg|از راست: [[عبدالله جوادی آملی]]، [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|میرکریم موسوی کریمی]] (عبدالکریم موسوى اردبيلى)، [[محمدمهدی ربانی املشی|محمدمهدی ربانی رانکوهی]] (ربانی املشی)، سید علی حسینی خامنه ای و مرتضی مقتدایی
 +
پرونده:خامنه (8).jpg|1. سید علی حسینی خامنه ای، 2. [[آیت الله سید عبدالله شیرازی|سیدعبدالله موسوی شیرازی]] در راهپیمایی
 +
پرونده:محمدجواد باهنر (5).jpg|از راست: [[مرتضی مطهری]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی|اکبر هاشمی بهرمانی]] (رفسنجانی)، ناشناس، سید علی حسینی خامنه ای و [[محمدجواد باهنر]]
 +
پرونده:خامنه (18).jpg|alt=رهبری و شهید دستغیب|سید علی حسینی خامنه ای و شهید [[سید عبدالحسین دستغیب]]
 +
پرونده:احمد جنتی (22).jpg|1. سید علی حسینی خامنه ای، 2. عبدالرحیم ربانی شیرازی، 3. [[احمد جنتی]] و 4. میرکریم موسوی کریمی (عبدالکریم موسوی اردبیلی)
 +
پرونده:خامنه (9).jpg|alt=رهبری در کنار پدر عزیزشان|[[سید جواد خامنه ای|سید جواد حسینی خامنه ای]] و سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:اسدالله مدنی (111).jpg|1. [[سید محمود طالقانی]]، 2. [[شهید سید اسدالله مدنی]]، 3. سید علی حسینی خامنه ای، 4. [[محمدرضا مهدوی کنی]]، 5. میرکریم موسوی کریمی (عبدالکریم موسوی اردبیلی) و 6. علی اکبر فیض آلنی (مشکینی)
 +
پرونده:خامنه ای0.jpg|سید علی حسینی خامنه ای در لباس احرام و در سرزمین وحی (حج سال 58 شمسی)
 +
پرونده:خامنه (10).jpg|از راست: ناشناس، سید علی حسینی خامنه ای و شهید [[شهید مصطفی چمران|مصطفی چمران]] (لحظاتی بعد از ترور)
 +
پرونده:خامنه (11).jpg|alt=رهبری با لباس شخصی|سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:138912151214370829 11595-جهان-آرا.jpg|alt=رهبری در دفاع مقدس|از راست: ناشناس، سید علی حسینی خامنه ای و شهید محمد جهان آرا
 +
پرونده:احمد جنتی (3).jpg|از راست: سید علی حسینی خامنه ای، صادق خلخالی، عبدالرحیم ربانی شیرازی، احمد جنتی، [[سید احمد خمینی|سید احمد موسوی مصطفوی خمینی]] و [[شهید بهشتی|شهید سید محمد حسینی بهشتی]]
 +
پرونده:ابوالقاسم خزعلی (15).jpg|از راست: سید مهدی یثربی، [[یوسف صانعی]]، [[حسین نوری همدانی]]، [[مسلم ملکوتی]]، سید روح الله خاتمی، میرکریم موسوی کریمی (عبدالکریم موسوی اردبیلی)، علی اکبر فیض آلنی (مشکینی)، اکبر هاشمی بهرمانی (رفسنجانی)، سید علی حسینی خامنه ای، احمد جنتی و [[ابوالقاسم خزعلی]]
 +
پرونده:مسلم ملکوتی (5).jpg|از راست: علی اکبر فیض آلنی (مشکینی)، سید علی قاضی عسکر، سید روح الله خاتمی، سید علی حسینی خامنه ای و مسلم ملکوتی
 +
پرونده:حسن علی مروارید (12).jpg|alt=آیت الله مروارید و رهبری|از راست: مهدی غفاری، [[سید محمود هاشمی شاهرودی]]، [[حسن‌علی مروارید|حسن علی مروارید]]، علی مروارید، سید علی حسینی خامنه ای، علی‌اكبر الهی خراسانی در خانه پدری آیت‌الله خامنه‌ای - [[مشهد]]
 +
پرونده:مرعشی (26).jpg|alt=آیت الله مرعشی نجفی و رهبری|از راست: ناشناس، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی]]، محمد محمدی گلیایگانی و سید علی خامنه ای
 +
پرونده:احمد جنتی (05).png|از راست: سید عبدالمجید ایروانی، محمدرضا مهدوی کنی، سید علی حسینی خامنه ای، [[آیت الله محی الدین انوری|محمدباقر محی الدین انواری]]، احمد جنتی، محسن مجتهد شبستری و محمدآقا امامی (امامی کاشانی)
 +
پرونده:خامنه (14).jpg|alt=آیت الله بهاءالدینی و رهبری|سید علی حسینی خامنه ای و [[سید رضا بهاءالدینی]]
 +
پرونده:ابراهيم اميني (5).jpg|از راست: اکبر هاشمی بهرمانی (رفسنجانی)، سید علی حسینی خامنه ای، مسلم ملکوتی، ناشناس، محمد دانش زاده قمی و [[ابراهیم امینی]]
 +
پرونده:خامنه (15).jpg|alt=آیت الله بهجت و رهبری|سید علی حسینی خامنه ای و [[محمدتقی بهجت فومنی|محمدتقی بهجت]]
 +
پرونده:خامنه (16).jpg|alt=عیادت رهبری از علامه حسن زاده|[[علامه حسن زاده آملی|حسن حسن زاده آملی]] و سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:خامنه (19).jpg|مجتبی شهیدی کلهری (مجتبی تهرانی) و سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:خامنه (20).jpg|alt=رهبری و آیت الله خوشوقت|سید علی حسینی خامنه ای و عزیزالله خوشوقت
 +
پرونده:خامنه (17).jpg|از راست: جعفر ناصری، [[آیت الله ناصری|محمدعلی ناصری دولت آبادی]] و سید علی حسینی خامنه ای
 +
پرونده:جعفر سبحانی (144).jpg|از راست: [[جعفر سبحانی]] و سید علی حسینی خامنه ای درون ضریح [[امام رضا علیه السلام]]
 +
پرونده:امینی نجف آبادی (6).jpg|از راست: سید علی حسینی خامنه ای، سید محسن خرازی و ابراهیم امینی
 +
پرونده:خامنه (12).jpg|alt=شناسنامه رهبری|شناسنامه سید علی حسینی خامنه ای
 +
</gallery>
  
[[رده: علمای معاصر]]
+
[[رده:علمای معاصر|خامنه ای،سيد علی]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]
سطر ۱۰۶: سطر ۱۹۴:
 
[[رده:دولتمردان]]
 
[[رده:دولتمردان]]
 
[[رده:شخصیت ها]]
 
[[رده:شخصیت ها]]
 +
[[رده:مقاله های ضروری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸

آیت الله العظمی سید علی حسینی خامنه‌ای، (۱۳۱۸ - ش) رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، و از مراجع بزرگ تقلید شیعه است. ایشان از روحانیون مبارز و مجاهد علیه رژیم پهلوی بود و نقش مؤثری در پیروزی انقلاب اسلامی داشت. آیت الله العظمی خامنه‌اى پس از انقلاب نیز مسؤلیت‌های مهمی چون ریاست جمهوری، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و امامت جمعه تهران را برعهده داشته است. آثاری چون: «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»، «روح توحید، نفی عبودیت غیر خدا» و دو ترجمه «صلح امام حسن» و «آینده در قلمرو اسلام» از تألیفات ارزنده ایشان می‌باشد.

۲۲۰px
نام کامل سید على حسینی خامنه‌ای
زادروز ۱۳۱۸ شمسی
زادگاه مشهد

Line.png

اساتید

آیت الله بروجردی، امام خمینى، آیت الله میلانى، علامه طباطبائى،...


آثار

طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، روح توحید: نفی عبودیت غیر خدا، پیشوای صادق، از ژرفای نماز، چهار کتاب اصلی علم رجال، غناء، انسان ۲۵۰ ساله،...


دوران کودکی

سید علی حسینی خامنه‌ای فرزند مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید جواد حسینی خامنه‌ای، در فروردین‌ماه سال ۱۳۱۸ شمسی چشم به جهان گشود. زندگى خانواده او در کودکی اش با قناعت و سختی همراه بود. ایشان در ضمن بیان نخستین خاطره‌هاى زندگى خود از وضع و حال زندگى خانواده شان چنین مى‌گویند: «پدرم روحانى معروفى بود، اما خیلى پارسا و گوشه‌گیر... زندگى ما به سختى مى‌گذشت. من یادم هست شب‌هایى اتفاق مى‌افتاد که در منزل ما شام نبود!...».

تحصیلات و استادان

سید علی خامنه‌ای از چهار سالگى به همراه برادر بزرگش سید محمد، به مکتب سپرده شد تا الفبا و قرآن را یاد بگیرند. سپس، دو برادر در مدرسه تازه تأسیس اسلامى «دارالتعلیم دیانتى» دوران تحصیل ابتدایى را گذراندند.

وی هم‌زمان با تحصیل در کلاس پنجم دبستان، تحصیلات مقدماتی حوزوی را نیز آغاز کرد. شوق وافر او به تحصیلات حوزوی و تشویق والدین سبب شد که پس از اتمام دوره‌ی دبستان، وارد دنیای طلبگی شود.

او کتب ادبى از قبیل «جامع المقدمات»، «سیوطى»، «مغنى» را نزد مدرسان مدرسه «سلیمان خان» و «نواب» خواند و پدرش نیز بر درس فرزندانش نظارت مى‌کرد. کتاب «معالم» را نیز در همان دوره خواند.

سپس «شرایع الاسلام» و «شرح لمعه» را در محضر پدرش و مقدارى را نزد مرحوم «آقا میرزا مدرس یزدى» و «رسائل» و «مکاسب» را در حضور مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و بقیه دروس سطح فقه و اصول را نزد پدرش خواند و دوره مقدمات و سطح را به طور کم‌سابقه و شگفت‌انگیزى در پنچ سال و نیم به اتمام رساند.

حوزه علمیه نجف اشرف:

آیت الله خامنه‌اى که از هیجده سالگى در مشهد درس خارج فقه و اصول را نزد مرجع بزرگ مرحوم آیت الله العظمى میلانى شروع کرده بود، در سال ۱۳۳۶ به قصد زیارت عتبات عالیات، به همراه خانواده عازم نجف اشرف شد و در مدت اقامت خود در آنجا درس‌هاى خارج مجتهدان بزرگ حوزه نجف از جمله مرحوم سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودى، میرزا باقر زنجانى، سید یحیى مدرسی یزدى، و میرزا حسن بجنوردى حاضر شد، ولی به دلیل عدم تمایل پدر برای اقامت در آن شهر، به مشهد بازگشت و به مدت یک سال دیگر در درس آیت‌الله میلانی حاضر شد. سپس در سال ۱۳۳۷ شمسی برای ادامه تحصیل عازم حوزه‌ی علمیه‌ی قم شد.

حوزه علمیه قم:

آیت الله خامنه‌اى از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ در حوزه علمیه قم به تحصیلات عالى در فقه و اصول و فلسفه، مشغول شدند و از محضر اساتیدی چون آیت الله العظمى بروجردى، امام خمینى، شیخ مرتضى حائرى یزدى و علامه طباطبائى استفاده کرد. در سال ۱۳۴۳، از مکاتباتى که با پدرش داشت، متوجه شد که یک چشم پدر نابینا شده است، در پی این خبر او برای مواظبت از پدر و مادر به مشهد بازگشت که خود در این مورد مى‌گوید: «به مشهد رفتم و خداى متعال توفیقات زیادى به ما داد. به هر حال به دنبال کار و وظیفه خود رفتم. اگر بنده در زندگى توفیقى داشتم، اعتقادم این است که ناشى از همان برّى است که به پدر، بلکه به پدر و مادر انجام داده‌ام».

سید علی خامنه‌ای در مشهد بار دیگر در جلسات درس آیت‌الله میلانی حضور یافت که تا سال ۱۳۴۹ ادامه داشت. او از ابتدای حضور در مشهد، به تدریس سطوح عالی فقه و اصول (رسائل، مکاسب و کفایه) و برگزاری جلسات تفسیر برای عموم همت گماشت. در این جلسات جمعیت کثیری از قشر جوان به ویژه دانشجویان حضور پیدا می‌کردند.

آثار و تألیفات

آیت الله خامنه‌ای تحقیق و تألیف را از دوران طلبگی آغاز کرده و تقریرات دروس استادان خود را می‌نوشتند. اندیشه‌‌های ایشان در قالب مجموعه‌ای مفصل به نام «حدیث ولایت» جمع‌آوری شده است. کتاب‌های متعددی نیز به صورت موضوعی از سخنان و پیام‌های مکتوب وی گردآوری و منتشر شده است. «فلسطین از منظر آیت الله خامنه‌ای»، کتابی است به زبان فارسی، نوشته سعید صلح‌میرزائی‌ که حاوی نظرات و بیانات آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران درباره مسأله فلسطین است. آثار تألیفی آیت الله سید علی خامنه‌ای عبارتند از:

آثار مقام معظم رهبری
  1. چهار کتاب اصلی علم رجال
  2. پیشوای صادق
  3. از ژرفای نماز
  4. صبر
  5. روح توحید: نفی عبودیت غیر خدا
  6. گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد
  7. طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن: مجموعه سخنان آیت الله خامنه‌ای است که در ماه رمضان سال ۱۳۵۳ش در مسجد امام حسن (ع) مشهد ایراد شده است. این کتاب در اواسط دهه ۱۳۵۰ش با نام سید علی حسینی منتشر شد و در اسناد ساواک به تألیف آن توسط آیت الله خامنه‌ای اشاره شده است.
  8. غناء: این کتاب شامل ۷۶ جلسه درس خارج آیت‌الله خامنه‌ای درباره غِناء است که در سال‌های ۱۳۷۸-۱۳۸۸ش ارائه شده است.
  9. انسان ۲۵۰ ساله، کتابی حاوی بخش‌هایی از سخنان پراکنده و برخی از نوشته‌های آیت‌الله خامنه‌ای درباره زندگی سیاسی امامان شیعه.
  10. شعاعی از نیّر اعظم با عنوان فرعی «رهیافتی به منظومه فکری رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه‌ای درباره حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم». این کتاب مجموعه‌ای از سخنان آیت‌الله خامنه‌ای درباره پیامبر اسلام(ص) است که در موقعیت‌های مختلف بیان کرده است.
  11. آفتاب در مصاف، مجموعه سخنان آيت‌الله خامنه‌ای درباره امام حسین (علیه السلام) و حوادث قبل و بعد از قیام کربلا است. این سخنان از بین بیانات سالهای ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۹۰ش او جمع‌آوری شده است.

کتاب‌هایی که توسط ایشان ترجمه شده‌اند، عبارتند از:

  1. آینده در قلمرو اسلام، نوشته سید قطب.
  2. صلح امام حسن (علیه السلام): پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ، نوشته شیخ راضی آل یاسین.
  3. جلد اول تفسیر فی ظلال القرآن، نوشته سید قطب.
  4. مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان، نوشته عبدالمنعم النمر.
  5. ادعانامه علیه تمدن غرب، نوشته سید قطب.

مبارزات سیاسى

به گفته آیت الله خامنه‌اى نخستین جرقه‌هاى سیاسى و مبارزاتى و دشمنى با طاغوت را «سید مجتبى نواب صفوى» در ذهن ایشان زده است. هنگامی‌ که شهید نواب صفوى با عده‌اى از «فدائیان اسلام» در سال ۱۳۳۱ به مشهد رفته و در مدرسه سلیمان خان، سخنرانى پرهیجان و بیدارکننده‌اى در موضوع احیاى اسلام و حاکمیت احکام الهى، و فریب و نیرنگ شاه و انگلیس و دروغگویى آنان به ملت ایران، ایراد کردند، آیت الله خامنه‌اى که آن روز از طلاب جوان مدرسه سلیمان خان بود، به شدت تحت تأثیر سخنان آتشین نواب واقع شد.

اولین بازداشت:

آیت الله خامنه‌اى از سال ۱۳۴۱ که در قم حضور داشت و حرکت انقلابى و اعتراض‌آمیز امام خمینى (قدس سره) علیه سیاست‌هاى ضداسلامى و آمریکا پسند محمدرضا شاه پهلوى، آغاز شد، وارد میدان مبارزات سیاسى شد و در محرم سال ۱۳۴۲ش از سوى امام خمینى مأموریت یافت که پیام ایشان را به آیت الله میلانى و علماى خراسان در خصوص چگونگى برنامه‌هاى تبلیغاتى روحانیون در ماه محرم و افشاگرى علیه سیاست‌هاى آمریکایى شاه و اوضاع ایران و حوادث قم، برساند. او این مأموریت را انجام داد و خود نیز براى تبلیغ، عازم شهر بیرجند شد و در راستاى پیام امام خمینى، به تبلیغ و افشاگرى علیه رژیم پهلوى و آمریکا پرداخت. بدین خاطر در ۹ محرم «۱۲ خرداد ۱۳۴۲» دستگیر و یک شب بازداشت شد و فرداى آن به شرط این که منبر نرود و تحت نظر باشند آزاد شد. با پیش آمدن حادثه خونین ۱۵ خرداد، باز هم ایشان را از بیرجند به مشهد آورده، تحویل بازداشتگاه نظامى دادند و ده روز در آنجا با سخت‌ترین شرایط و شکنجه و آزارها زندانى شد.

دومین بازداشت:

مقام معظم رهبری در زندان ساواک

در بهمن ۱۳۴۲ (رمضان ۱۳۸۳) آیت الله خامنه‌اى با عده‌اى از دوستانشان بر اساس برنامه حساب شده‌اى به مقصد کرمان حرکت کردند. پس از دو-سه روز توقف در کرمان و سخنرانى و منبر و دیدار با علما و طلاب آن شهر، عازم زاهدان شدند. سخنرانى‌ها و افشاگرى هاى پرشور ایشان به ویژه در ایام ششم بهمن - سالگرد انتخابات و رفراندوم قلابى شاه - مورد استقبال مردم قرار گرفت. اوج سخنرانی افشاگرانه ایشان در روز پانزدهم ماه رمضان مصادف با میلاد امام حسن علیه السلام بود که پس از آن ساواک شبانه ایشان را دستگیر و با هواپیما روانه تهران کرد. او اینبار حدود دو ماه ـ به صورت انفرادى ـ در زندان قزل قلعه زندانى شدند و انواع اهانت‌ها و شکنجه‌ها را تحمل کرد.

سومین و چهارمین بازداشت:

آیت الله خامنه‌ای در زمره‌ی روحانیونی بود که اندکی پس از تبعید امام خمینی به ترکیه با نگارش نامه‌ای به دولت وقت ـ دولت امیرعباس هویدا ـ در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ به اوضاع نابسامان کشور و تبعید امام خمینی اعتراض کردند. سیدعلی خامنه‌ای به همراه عبدالرحیم ربانی شیرازی، علی فیض مشکینی، ابراهیم امینی، مهدی حائری تهرانی، حسینعلی منتظری، احمد آذری قمی، علی قدوسی، اکبر هاشمی رفسنجانی، سید محمد خامنه‌ای و محمدتقی مصباح یزدی اعضای گروه یازده نفر بودند که با هدف تقویت و اصلاح حوزه‌ی علمیه‌ی قم برای مبارزه با رژیم پهلوی شکل گرفت. از این گروه به‌عنوان اولین تشکیلات سری حوزه‌ی علمیه‌ی قم یاد می‌شود، فعالیت این گروه در اواخر سال ۱۳۴۵ش توسط ساواک کشف و به دنبال آن برخی از اعضا دستگیر و برخی دیگر، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای تحت تعقیب قرار گرفتند.

در پی دستگیری و تبعید آیت‌الله سید حسن قمی در فروردین ۱۳۴۶ که به دنبال سخنرانی ضد رژیم او در مسجد گوهرشاد صورت گرفت، آیت‌الله خامنه‌ای از آیت‌الله میلانی خواست به این اقدام اعتراض کند. این اقدام وی سبب شد مأموران ساواک از حضور او در مشهد اطلاع یافته و در ۱۴ فروردین همان سال، در مراسم تشییع جنازه آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی، وی را دستگیر کنند و او را تا ۲۶ تیر همان سال در زندانی کنند.

پنجمین بازداشت:

آیت الله خامنه‌اى درباره پنجمین بازداشت خویش توسط ساواک مى‌نویسد: «از سال ۴۸ زمینه حرکت مسلحانه در ایران محسوس بود. حساسیت و شدت عمل دستگاه‌هاى جارى رژیم پیشین نیز نسبت به من، که به قرائن دریافته بودند چنین جریانى نمى‌تواند با افرادى از قبیل من در ارتباط نباشد، افزایش یافت. سال ۵۰ مجدداً و براى پنجمین بار به زندان افتادم. برخوردهاى خشونت آمیز ساواک در زندان آشکارا نشان مى‌داد که دستگاه از پیوستن جریان‌هاى مبارزه مسلحانه به کانون‌هاى تفکر اسلامى به شدت بیمناک است و نمى‌تواند بپذیرد که فعالیت‌هاى فکرى و تبلیغاتى من در مشهد و تهران از آن جریان‌ها بیگانه و به کنار است. پس از آزادى، دایره درس‌هاى عمومى تفسیر و کلاس‌هاى مخفى ایدئولوژى و... گسترش بیشترى پیدا کرد».

بازداشت ششم:

در بین سال‌هاى ۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ درس‌هاى تفسیر و ایدئولوژى آیت الله خامنه‌اى در سه مسجد «کرامت»، «امام حسن علیه السلام» و «میرزا جعفر» مشهد مقدس تشکیل مى‌شد و هزاران نفر از مردم مشتاق به ویژه جوانان آگاه و روشن‌فکر و طلاب انقلابى و معتقد را به این سه مرکز مى‌کشاند و با تفکرات اصیل اسلامى آشنا مى‌ساخت. درس نهج البلاغه ایشان از شور و حال دیگرى برخوردار بود و در جزوه‌هاى پلى کپى شده تحت عنوان: «پرتوى از نهج البلاغه» تکثیر و دست به دست مى‌گشت.

این فعالیت‌ها موجب شد که در دى ماه ۱۳۵۳ ساواک بى‌رحمانه به خانه آیت الله خامنه‌اى در مشهد هجوم برده، ایشان را دستگیر و بسیارى از یادداشت‌ها و نوشته‌هایشان را ضبط کنند. این ششمین و سخت‌ترین بازداشت ایشان بود و تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان کمیته مشترک شهربانى زندان بودند. در این مدت در سلولى با سخت‌ترین شرایط نگه داشته شدند. سختى‌هایى که ایشان در این بازداشت تحمل کردند، به تعبیر خودشان «فقط براى آنان که آن شرایط را دیده‌اند، قابل فهم است». پس از آزادى از زندان، به مشهد مقدس برگشتند و باز هم همان برنامه و تلاش‌هاى علمى و تحقیقى و انقلابى ادامه داشت. البته دیگر امکان تشکیل کلاس‌هاى سابق را به ایشان ندادند.

در تبعید:

مقام معظم رهبری در ایرانشهر

به دنبال درگذشت آیت‌الله سید مصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف، و تحولاتی که در پی آن پدید آمد، نهضت اسلامی وارد مرحله‌ی نهایی خود شد و حرکتهای جدی برای پیروزی انقلاب آغاز گردید. رژیم پهلوی هم در واکنش به این فعالیتها، با سرکوب و خفقان فعالیتهای مبارزان را محدودتر کرد. به دنبال اجرای این سیاست، برخی از مبارزان سرشناس به تبعید محکوم شدند که آیت‌الله خامنه‌ای هم در زمره‌ی آنان بود. او توسط رژیم پهلوى به سه سال تبعید در ایرانشهر محکوم گردید. در اواسط سال ۱۳۵۷ با اوج‌گیرى مبارزات عموم مردم مسلمان و انقلابى ایران، ایشان از تبعیدگاه آزاد شده به مشهد مقدس بازگشتند و در صفوف مقدم مبارزات مردمى علیه رژیم پهلوى قرار گرفت.

در آستانه پیروزى انقلاب:

با شتاب گرفتن روند فروپاشی حکومت پهلوی و نمایان شدن نشانه‌های پیروزی نهایی نهضت اسلامی، امام خمینی در ۲۲ دی ۱۳۵۷ فرمان تشکیل شورای انقلاب اسلامی را صادر کرد. آیت‌الله خامنه‌ای که از سوی امام به عضویت آن شورا انتخاب شده بودند، با نقش محوری که در تحولات انقلاب اسلامی در مشهد داشت، این شهر را ترک و در اواخر دی ۱۳۵۷ به تهران آمد و در مدرسه‌ی رفاه مستقر شد و همگام با دیگر مبارزان، به‌ویژه شهید بهشتی، شهید مطهری و شهید مفتح برای تدارک مرحله‌ی نهایی پیروزی انقلاب اسلامی و برنامه‌ریزی برای آینده، نقش فعالی برعهده گرفت. پس از تشکیل کمیته‌ی استقبال از امام خمینی توسط شورای انقلاب اسلامی مسئولیت کمیته‌ی تبلیغات آن را عهده‌دار شد.

به دنبال بسته شدن فرودگاههای کشور به دستور بختیار و ممانعت از بازگشت امام خمینی به ایران، آیت‌الله خامنه‌ای به همراه آیت‌الله بهشتی و چند تن از روحانیون مبارز سرشناس در اعتراض به این اقدام دولت، در مسجد دانشگاه تهران تحصن عظیمی را سامان‌دهی کردند که با پیوستن سایر علما، دانشگاهیان و مردم ابعاد وسیعی به خود گرفت.

شب قبل از آغاز تحصن، آیت‌الله بهشتی در بهشت‌زهرا سخنرانی کرد و آیت‌الله خامنه‌ای قطعنامه‌ای را که خود تهیه کرده بود برای مردم قرائت نمود و با این برنامه، تحصن روز بعد در مسجد دانشگاه تهران قطعیت یافت. آیت‌الله خامنه‌ای در طول تحصن با تشکیل ستادی و با مشارکت برخی از مبارزین متحصن به اقداماتی دست زدند که عمده‌ترین آنها انجام سخنرانی، انتشار اعلامیه و انتشار نشریه‌ای به نام «تحصن» بود. متحصنان در روز هشتم بهمن با صدور اعلامیه‌ای تأکید کردند تا باز شدن فرودگاهها به روی امام خمینی به تحصن خود ادامه خواهند داد. این تحصن که تا صبح روز ۱۲ بهمن ادامه یافت، مسجد دانشگاه تهران را به کانونی تأثیرگذار در روند مبارزه تبدیل کرد.

در لحظه‌ی تاریخی ورود امام خمینی به میهن در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، آیت‌الله خامنه‌ای به همراه علما، روحانیون و مبارزان اسلامی برای استقبال از امام خمینی در فرودگاه مهرآباد حضور یافت. در طول دهه‌ی فجر انقلاب اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای همواره در کنار امام خمینی بود و در بسیاری از امور به ایشان مشورت می‌داد و همچنین مسئولیت کمیته‌ی تبلیغات دفتر امام را با هدف مقابله با توطئه‌های خبری و تبلیغاتی مخالفان داخلی و خارجی حکومت اسلامی، مقابله با فرصت‌طلبی‌های احزاب و گروههای گوناگون سیاسی، تنظیم و انتشار اخبار و انتشار نشریه‌ای به نام «امام» بر عهده داشت. خود نیز چند مقاله نوشت و در آن نشریه منتشر کرد.

فعالیت‌های پس از انقلاب

آیت الله خامنه‌اى پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همچنان پرشور و پرتلاش به فعالیت‌هاى ارزشمند اسلامى و در جهت نزدیکتر شدن به اهداف انقلاب اسلامى پرداختند که همه در نوع خود و در زمان خود کم‌نظیر و بسیار مهم بودند که در این مختصر فقط به ذکر رئوس آن‌ها مى‌پردازیم:

  • پایه‌گذارى «حزب جمهورى اسلامى» با همکارى و همفکرى علماى مبارز و هم‌رزم خود از جمله: شهید بهشتى، شهید باهنر، هاشمى رفسنجانى و... در اسفند ۱۳۵۷؛
  • معاونت وزارت دفاع در سال ۱۳۵۸؛
  • سرپرستى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، ۱۳۵۸؛
  • امام جمعه تهران، ۱۳۵۸؛
مقام معظم رهبری در نماز جمعه
  • نماینده امام خمینی قدس سره در شوراى عالى دفاع، ۱۳۵۹؛
  • نماینده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى، ۱۳۵۸؛
  • حضور فعال و مخلصانه در لباس رزم در جبهه‌هاى دفاع مقدس؛
  • ترور نافرجام ایشان توسط منافقین در ششم تیرماه ۱۳۶۰ در مسجد ابوذر تهران؛
  • ریاست جمهورى؛ به دنبال شهادت محمدعلى رجایى دومین رئیس جمهور ایران، آیت الله خامنه‌اى در مهرماه ۱۳۶۰ با کسب بیش از شانزده میلیون رأى مردمى و حکم تنفیذ امام خمینى به مقام ریاست جمهورى ایران اسلامى برگزیده شدند. همچنین از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ براى دومین بار به این مقام و مسئولیت انتخاب شدند.
  • ریاست شوراى انقلاب فرهنگی، ۱۳۶۰؛
  • ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، ۱۳۶۶؛
  • ریاست شوراى بازنگرى قانون اساسى، ۱۳۶۸؛
  • رهبرى و ولایت امت، که از سال ۱۳۶۸، روز چهاردهم خرداد پس از رحلت رهبر کبیر انقلاب امام خمینى (قدس سره) توسط مجلس خبرگان رهبرى به این مقام والا و مسئولیت عظیم انتخاب شدند.

منابع

پيوندها


آرشیو عکس و تصویر