فرائد السمطین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|فرائد السمطین '''فرائد السمطين''' نوشته حموی جوین...» ایجاد کرد)
 
 
(۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab352.jpg|بندانگشتی|فرائد السمطین]]
+
کتاب '''«فرائد السِمطَین فى فضائل المرتضى و البتول و السبطین و الائمة من ذرّیتهم علیهم‌السلام»''' تألیف [[ابراهیم بن محمد حموی|ابراهیم بن محمد حموى جوینی]] (۶۴۴-۷۳۰ ق) عالم [[شافعی]] مذهب، درباره فضائل [[امام علی علیه السلام|امام على]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]]، [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]]، [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] و سایر [[ائمه اطهار]] (علیهم‌السلام) است. 
 +
{{مشخصات کتاب
  
'''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و در باره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهم‌السلام)، و ائمه ديگر شيعيان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است.
+
|عنوان=
  
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امير المومنين(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها در باره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و در باره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.
+
|تصویر= [[پرونده:Ketab352.jpg|240px|وسط]]
  
نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شيعيان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شيعيان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.
+
|نویسنده= ابراهیم بن محمد حموی
  
==محتواى كتاب==
+
|موضوع= فضایل اهل بیت
محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شيعيان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهل بيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهم‌السلام) است مى‌پردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از كتابها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است.
 
  
مؤلف در عين حال روايتى در باره عدم اسلام ابوطالب آورده و در باره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.
+
|زبان= عربی
  
مجموع روايت هاى نقل شده در اين كتاب 594 مورد است. نويسنده تنها احاديث را نقل مى‌كند اما هيچ نقدى بر آنها وارد نمى‌كند. شيوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بيان جزئيات ريز روايات است، حتى زمان و مكان استماع و يا قرائت حديث را نيز باز گفته است.
+
|تعداد جلد= ۱
  
در ميان مشايخ و اسانيد اين كتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شيعى وجود دارد. از اين جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئيل قمى]]» (م. 660) عالم شيعه است كه نام او حدود 60 مورد تكرار شده و نام [[شيخ صدوق]] (م.381) در 33 مورد به چشم مى‌خورد.
+
|عنوان افزوده1= محقق
  
==اهميت كتاب==
+
|افزوده1= محمدباقر محمودی
كتاب فرائد السمطين در دسترس دانشمندان شيعه كمتر وجود داشته و از آرزوهاى [[علامه امينى]] دستيابى به نسخه اى از اين كتاب بوده است. [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى]] به طور محدود از آن نقل مى‌كند. و بحرانى به اين كتاب عنايت داشته است. از دانشمندان اهل سنت زرندى حنفى از آن براى تألیف كتاب «نظم درر السمطين» بهره برده است.
 
  
فرائد السمطين فى فضائل المرتضى و البتول و السبطين و الائمة من ذريتهم عليهم‌السلام، ابراهيم بن محمد بن المويد الحموينى (644-730)، تحقيق محمدباقرالمحمودى، بيروت، موسسه المحمودى، 1398ق.
+
|عنوان افزوده2=
  
 +
|افزوده2=
  
== منبع ==
+
|لینک=
ویکی نور
+
}}
 +
 
 +
== معرفی کتاب ==
 +
نویسنده کتاب «فرائد السِمطَین» عالمی [[اهل سنت|سنّى]] مذهب است، اما بیشتر [[حدیث|احادیثى]] که نقل کرده با عقاید [[شیعه]] سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقاید ایشان در مورد [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم‌السلام ندارد؛ چنانکه در مقدمه کتاب از [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) با واژه‌هایى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» یاد مى‌کند و ختم [[ولایت]] را با نواده صالح آن حضرت، [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حجت قائم]] مى‌داند. «سِمط» در این عنوان، به معناى رشته مروارید و فرائد السمطین به معناى دو رشته مروارید بى‌مانند است.
 +
 
 +
در میان [[مشایخ]] و [[سند حدیث|اسانید]] این کتاب، هم عالمان سنى و هم عالمان شیعى وجود دارد. از این جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئیل قمى]]» (م، ۶۶۰) عالم شیعه است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام [[شیخ صدوق]] (م، ۳۸۱) نیز در ۳۳ مورد به چشم مى‌خورد. 
 +
 
 +
کتاب «فرائد السمطین» در دسترس دانشمندان شیعه کمتر وجود داشته و از آرزوهاى [[علامه امینى]] دستیابى به نسخه اى از این کتاب بوده است. [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|علامه مجلسى]] از آن نقل کرده و [[سید هاشم بحرانی|بحرانى]] به این کتاب عنایت داشته است. از دانشمندان [[اهل سنت]] محمد بن يوسف زرندى حنفى (م، 750 ق) از آن براى تألیف کتاب «[[نظم درر السمطین فی فضائل المصطفی و المرتضی و البتول و السبطین (کتاب)|نظم دُرر السمطین]]» خود بهره برده است.
 +
 
 +
==محتواى کتاب==
 +
در سِمط اول این کتاب، به فضائل [[امام على]](ع) و در سمط دوم به فضائل [[عترت]] پیامبر(ص) پرداخته شده که علاوه بر [[امام علی علیه السلام|امیرالمومنین]](ع)، شامل [[فاطمه زهرا]](س)، [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]](ع) و [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]](ع) و [[ائمه]] دیگر تا [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت مهدى]](ع) است.
 +
 
 +
البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره [[امام رضا علیه السلام|امام رضا]] و [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]] مطالبى دارد و درباره دیگر ائمه، به ذکر احادیثى کلى بسنده کرده است. مجموع روایت هاى نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است.
 +
 
 +
محتواى کتاب، بیشتر احادیثى است که در کتب شیعیان نیز یافت مى شود. جلد اول اختصاص به بیان فضائل [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) در زبان [[پیامبر اسلام|رسول خدا]](ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل [[آیه|آیاتى]] که در شأن [[اهل البیت|اهل بیت]] نازل شده به احادیثى که راجع به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]] و حسنین(ع) است مى‌پردازد. روایات نقل شده در سمط دوم بیشتر سمت و سوى [[شیعه|شیعى]] دارد و از کتابها و دانشمندان شیعى در نقل این [[حدیث|احادیث]] بهره برده است.
 +
 
 +
با این وجود، مؤلف، روایتى درباره عدم [[اسلام]] [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]] آورده، و نیز درباره عده اى از [[صحابه]]، احادیثى نقل کرده که از آن جمله تمجید رسول خدا(ص) از [[خلفای نخستین|سه خلیفه اول]] است.
 +
 
 +
نویسنده تنها احادیث را نقل مى‌کند، اما هیچ نقدى بر آنها وارد نمى‌کند. شیوه مؤلف [[مسند|مُسند]] گونه و نقل با سلسله [[سند حدیث|اسناد]] و بیان جزئیات روایات است؛ حتى زمان و مکان استماع و یا قرائت حدیث را نیز باز گفته است.
 +
==منابع==
 +
*[[نرم افزار سیره معصومان (علیهم السلام)|نرم افزار سیره معصومان علیهم‌السلام]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 +
[[رده:منابع با موضوع اهل البیت علیهم السلام]][[رده:کتابهای با موضوع اهل البیت علیهم السلام]]
 +
[[رده:کتاب‌های فضایل اهل البیت (ع)]][[رده:کتابهای شخصیت شناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸

کتاب «فرائد السِمطَین فى فضائل المرتضى و البتول و السبطین و الائمة من ذرّیتهم علیهم‌السلام» تألیف ابراهیم بن محمد حموى جوینی (۶۴۴-۷۳۰ ق) عالم شافعی مذهب، درباره فضائل امام على، حضرت فاطمه، امام حسن، امام حسین و سایر ائمه اطهار (علیهم‌السلام) است.

Ketab352.jpg
نویسنده ابراهیم بن محمد حموی
موضوع فضایل اهل بیت
زبان عربی
تعداد جلد ۱
محقق محمدباقر محمودی

معرفی کتاب

نویسنده کتاب «فرائد السِمطَین» عالمی سنّى مذهب است، اما بیشتر احادیثى که نقل کرده با عقاید شیعه سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقاید ایشان در مورد امامان علیهم‌السلام ندارد؛ چنانکه در مقدمه کتاب از امام على(ع) با واژه‌هایى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» یاد مى‌کند و ختم ولایت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند. «سِمط» در این عنوان، به معناى رشته مروارید و فرائد السمطین به معناى دو رشته مروارید بى‌مانند است.

در میان مشایخ و اسانید این کتاب، هم عالمان سنى و هم عالمان شیعى وجود دارد. از این جمله «شاذان بن جبرئیل قمى» (م، ۶۶۰) عالم شیعه است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام شیخ صدوق (م، ۳۸۱) نیز در ۳۳ مورد به چشم مى‌خورد.

کتاب «فرائد السمطین» در دسترس دانشمندان شیعه کمتر وجود داشته و از آرزوهاى علامه امینى دستیابى به نسخه اى از این کتاب بوده است. علامه مجلسى از آن نقل کرده و بحرانى به این کتاب عنایت داشته است. از دانشمندان اهل سنت محمد بن يوسف زرندى حنفى (م، 750 ق) از آن براى تألیف کتاب «نظم دُرر السمطین» خود بهره برده است.

محتواى کتاب

در سِمط اول این کتاب، به فضائل امام على(ع) و در سمط دوم به فضائل عترت پیامبر(ص) پرداخته شده که علاوه بر امیرالمومنین(ع)، شامل فاطمه زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و ائمه دیگر تا حضرت مهدى(ع) است.

البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره دیگر ائمه، به ذکر احادیثى کلى بسنده کرده است. مجموع روایت هاى نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است.

محتواى کتاب، بیشتر احادیثى است که در کتب شیعیان نیز یافت مى شود. جلد اول اختصاص به بیان فضائل امام على(ع) در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آیاتى که در شأن اهل بیت نازل شده به احادیثى که راجع به فاطمه زهرا و حسنین(ع) است مى‌پردازد. روایات نقل شده در سمط دوم بیشتر سمت و سوى شیعى دارد و از کتابها و دانشمندان شیعى در نقل این احادیث بهره برده است.

با این وجود، مؤلف، روایتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده، و نیز درباره عده اى از صحابه، احادیثى نقل کرده که از آن جمله تمجید رسول خدا(ص) از سه خلیفه اول است.

نویسنده تنها احادیث را نقل مى‌کند، اما هیچ نقدى بر آنها وارد نمى‌کند. شیوه مؤلف مُسند گونه و نقل با سلسله اسناد و بیان جزئیات روایات است؛ حتى زمان و مکان استماع و یا قرائت حدیث را نیز باز گفته است.

منابع

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه