فرائد السمطین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|فرائد السمطین '''فرائد السمطين''' نوشته حموی جوین...» ایجاد کرد)
 
جز (مهدی موسوی صفحهٔ فرائد السمطين (کتاب) را به فرائد السمطین (کتاب) منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab352.jpg|بندانگشتی|فرائد السمطین]]
+
[[پرونده:Ketab352.jpg|240px|بندانگشتی|فرائد السمطین]]
  
'''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و در باره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهم‌السلام)، و ائمه ديگر شيعيان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است.  
+
کتاب '''«فرائد السمطین فى فضائل المرتضى و البتول و السبطین و الائمة من ذریتهم علیهم‌السلام»''' نوشته [[ابراهیم بن محمد حموینی|ابراهیم بن محمد حموینى]] (۶۴۴-۷۳۰ ق)، در باره فضائل [[امام علی علیه السلام|امام على]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]]، [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] (علیهم‌السلام) و [[ائمه اطهار|ائمه]] دیگر [[شیعه|شیعیان]] است. «سِمط» به معناى رشته مروارید و فرائد السمطین به معناى دو رشته مروارید بى مانند است.  
  
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امير المومنين(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها در باره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و در باره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.
+
== اهمیت کتاب ==
 +
نویسنده کتاب [[اهل سنت|سنى]] است اما بیشتر احادیثى که نقل کرده با [[عقاید]] شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقاید شیعیان در زمینه [[ائمه اطهار|امامان]] ندارد چنانکه در مقدمه کتاب از [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) با واژه‌هایى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» یاد مى‌کند و ختم [[ولایت]] را با نواده صالح آن حضرت، [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حجت قائم]] مى‌داند.
  
نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شيعيان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شيعيان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.  
+
در میان مشایخ و اسانید این کتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شیعى وجود دارد. از این جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئیل قمى]]» (م. ۶۶۰) عالم [[شیعه|شیعه]] است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام [[شیخ صدوق]] (م.۳۸۱) در ۳۳ مورد به چشم مى‌خورد.
  
==محتواى كتاب==
+
کتاب فرائد السمطین در دسترس دانشمندان شیعه کمتر وجود داشته و از آرزوهاى [[علامه امینى]] دستیابى به نسخه اى از این کتاب بوده است. [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|علامه مجلسى]] به طور محدود از آن نقل مى‌کند. و [[سید هاشم بحرانی|بحرانى]] به این کتاب عنایت داشته است. از دانشمندان [[اهل سنت]] زرندى حنفى از آن براى تألیف کتاب «نظم درر السمطین» بهره برده است.  
محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شيعيان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهل بيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهم‌السلام) است مى‌پردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از كتابها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است.  
 
  
مؤلف در عين حال روايتى در باره عدم اسلام ابوطالب آورده و در باره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.
+
== ساختار کتاب ==
 +
در سمط اول این کتاب، به فضائل امام على(ع) و در سمط دوم به فضائل [[عترت]] پیامبر(ص) پرداخته شده که علاوه بر [[امام علی علیه السلام|امیرالمومنین]](ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنین(علیهماالسلام) و ائمه دیگر تا [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت مهدى]](ع) است.  
  
مجموع روايت هاى نقل شده در اين كتاب 594 مورد است. نويسنده تنها احاديث را نقل مى‌كند اما هيچ نقدى بر آنها وارد نمى‌كند. شيوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بيان جزئيات ريز روايات است، حتى زمان و مكان استماع و يا قرائت حديث را نيز باز گفته است.
+
البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها در باره [[امام رضا علیه السلام|امام رضا]] و [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]] مطالبى دارد و در باره دیگر ائمه به ذکر احادیثى کلى، بسنده کرده است. مجموع روایت هاى نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است.  
  
در ميان مشايخ و اسانيد اين كتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شيعى وجود دارد. از اين جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئيل قمى]]» (م. 660) عالم شيعه است كه نام او حدود 60 مورد تكرار شده و نام [[شيخ صدوق]] (م.381) در 33 مورد به چشم مى‌خورد.  
+
==محتواى کتاب==
 +
محتواى کتاب بیشتر احادیثى است که در کتب شیعیان نیز یافت مى شود. جلد اول اختصاص به بیان فضائل [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) در زبان [[پیامبر اسلام|رسول خدا]](ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل [[آیه|آیاتى]] که در شأن [[اهل البیت|اهل بیت]] نازل شده به احادیثى که راجع به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]] و حسنین(علیهم‌السلام) است مى‌پردازد. روایات نقل شده در سمط دوم بیشتر سمت و سوى [[شیعه|شیعى]] دارد و از کتابها و دانشمندان شیعى در نقل این [[حدیث|احادیث]] بهره برده است.  
  
==اهميت كتاب==
+
مؤلف در عین حال روایتى در باره عدم اسلام [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]] آورده و در باره خلفا احادیثى نقل کرده که از آن جمله تمجید رسول خدا(ص) از عده اى از [[صحابه]] بزرگ بخصوص سه خلیفه اول است.
كتاب فرائد السمطين در دسترس دانشمندان شيعه كمتر وجود داشته و از آرزوهاى [[علامه امينى]] دستيابى به نسخه اى از اين كتاب بوده است. [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى]] به طور محدود از آن نقل مى‌كند. و بحرانى به اين كتاب عنايت داشته است. از دانشمندان اهل سنت زرندى حنفى از آن براى تألیف كتاب «نظم درر السمطين» بهره برده است.  
 
  
فرائد السمطين فى فضائل المرتضى و البتول و السبطين و الائمة من ذريتهم عليهم‌السلام، ابراهيم بن محمد بن المويد الحموينى (644-730)، تحقيق محمدباقرالمحمودى، بيروت، موسسه المحمودى، 1398ق.
+
نویسنده تنها احادیث را نقل مى‌کند اما هیچ نقدى بر آنها وارد نمى‌کند. شیوه مؤلف مسندگونه و نقل با سلسله اسناد و بیان جزئیات ریز روایات است، حتى زمان و مکان استماع و یا قرائت حدیث را نیز باز گفته است.
 
+
==منابع==
 
+
* ویکی نور
== منبع ==
 
ویکی نور
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶

فرائد السمطین

کتاب «فرائد السمطین فى فضائل المرتضى و البتول و السبطین و الائمة من ذریتهم علیهم‌السلام» نوشته ابراهیم بن محمد حموینى (۶۴۴-۷۳۰ ق)، در باره فضائل امام على، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) و ائمه دیگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مروارید و فرائد السمطین به معناى دو رشته مروارید بى مانند است.

اهمیت کتاب

نویسنده کتاب سنى است اما بیشتر احادیثى که نقل کرده با عقاید شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقاید شیعیان در زمینه امامان ندارد چنانکه در مقدمه کتاب از امام على(ع) با واژه‌هایى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» یاد مى‌کند و ختم ولایت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.

در میان مشایخ و اسانید این کتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شیعى وجود دارد. از این جمله «شاذان بن جبرئیل قمى» (م. ۶۶۰) عالم شیعه است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام شیخ صدوق (م.۳۸۱) در ۳۳ مورد به چشم مى‌خورد.

کتاب فرائد السمطین در دسترس دانشمندان شیعه کمتر وجود داشته و از آرزوهاى علامه امینى دستیابى به نسخه اى از این کتاب بوده است. علامه مجلسى به طور محدود از آن نقل مى‌کند. و بحرانى به این کتاب عنایت داشته است. از دانشمندان اهل سنت زرندى حنفى از آن براى تألیف کتاب «نظم درر السمطین» بهره برده است.

ساختار کتاب

در سمط اول این کتاب، به فضائل امام على(ع) و در سمط دوم به فضائل عترت پیامبر(ص) پرداخته شده که علاوه بر امیرالمومنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنین(علیهماالسلام) و ائمه دیگر تا حضرت مهدى(ع) است.

البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها در باره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و در باره دیگر ائمه به ذکر احادیثى کلى، بسنده کرده است. مجموع روایت هاى نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است.

محتواى کتاب

محتواى کتاب بیشتر احادیثى است که در کتب شیعیان نیز یافت مى شود. جلد اول اختصاص به بیان فضائل امام على(ع) در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آیاتى که در شأن اهل بیت نازل شده به احادیثى که راجع به فاطمه زهرا و حسنین(علیهم‌السلام) است مى‌پردازد. روایات نقل شده در سمط دوم بیشتر سمت و سوى شیعى دارد و از کتابها و دانشمندان شیعى در نقل این احادیث بهره برده است.

مؤلف در عین حال روایتى در باره عدم اسلام ابوطالب آورده و در باره خلفا احادیثى نقل کرده که از آن جمله تمجید رسول خدا(ص) از عده اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خلیفه اول است.

نویسنده تنها احادیث را نقل مى‌کند اما هیچ نقدى بر آنها وارد نمى‌کند. شیوه مؤلف مسندگونه و نقل با سلسله اسناد و بیان جزئیات ریز روایات است، حتى زمان و مکان استماع و یا قرائت حدیث را نیز باز گفته است.

منابع

  • ویکی نور