دعائم الاسلام (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن رده)
(ویرایش)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مقاله از یک نشریه}}
+
{{مشخصات کتاب
'''منبع:''' فصلنامه كلام اسلامى، شماره 19
 
  
نام کامل آن دعائم الاسلام في ذكر الحلال والحرام والقضايا والاحكام  است. نوشته [[نعمان بن محمد تميمى]]. اين كتاب محكمترين و قوى ترين منبع قانونگذارى دولت [[فاطميون]] [[مصر]] بشمار مى رفت.
+
|عنوان=
  
كتاب مشتمل بر دو جزء است جزء اول آن كه نزد [[اسماعيليان]] به «دعائم الاسلام السبع » معروف است  شامل هفت كتاب زير مى باشد:
+
|تصویر= [[پرونده:دعائم الاسلام.jpg|240px|وسط]]
  
* 1. كتاب الولاية؛
+
|نویسنده=  قاضی نعمان مغربی
  
* 2. كتاب الطهارة؛
+
|موضوع= فقه اسماعيليه
  
* 3. كتاب الصلاة؛
+
|زبان= عربی
  
* 4. كتاب الزكاة؛
+
|تعداد جلد= ۲
  
* 5. كتاب الصوم والاعتكاف؛
+
|عنوان افزوده1=
  
* 6. كتاب الحج؛
+
|افزوده1=
  
* 7. كتاب الجهاد.
+
|عنوان افزوده2=
  
و جزء دوم آن شامل 26 كتاب به شرح زیر است:
+
|افزوده2=
  
* 1. كتاب [[البيوع والاحكام فيها]]؛
+
|لینک=
  
* 2. كتاب الايمان والنذور؛
+
}}
  
* 3. كتاب الاطعمة؛
+
کتاب '''«دعائم الاسلام فی ذکر الحلال والحرام والقضایا والاحکام»''' نوشته [[قاضی نعمان مغربی|نعمان بن محمد تمیمى]] (م، ۳۶۳ ق)، از فقهاى بزرگ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] مى‌باشد. این کتاب از مهم‌ترین و قدیمى‌ترین منابع [[فقه|فقهى]] و عقیدتى نزد فرقه اسماعیلیه و دولت فاطمیون [[مصر]] بشمار مى رفت.  
  
* 4. كتاب الاشربة؛
+
== انگیزه نگارش ==
 +
مؤلف این کتاب خود از بنیان‌گذاران فرقه [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] به شمار مى‌آید و از نزدیک ان خلفاى فاطمیه در مصر است. از این جهت مؤلف در صدد نگارش کتابى برآمد که مبانى عقیدتى و فقهى اسماعیلیه را بیان نماید تا مورد استفاده و اطلاع عموم قرار گیرد. به همین جهت این کتاب از معتبرترین منابع قوانین اسماعیلیه به شمار مى‌آید.
  
* 5. كتاب الطب؛
+
== محتوای کتاب ==
 +
بخش اول کتاب با مباحث عقیدتى آغاز مى‌گردد و به بیان [[ایمان|ایمان]] و تعریف آن و فرق میان [[اسلام]] و ایمان و لزوم اعتقاد به [[امامت]] و پیروى از آن در اعتقادات و اجراى دستورات مى‌پردازد و نظریه [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] درباره [[ولایت]] و این که ولایت فقط دوست داشتن [[اهل البیت|اهل‌بیت]] نیست، بلکه اطاعت کامل در برابر دستورات آنان نیز لازم است را مطرح مى‌نماید. در بخش‌هاى دیگر کتاب، [[فقه]] اسماعیلیه مطرح شده و مانند دیگر کتاب‌هاى فقهى [[شیعه|شیعه]] به بررسى [[احکام شرعی|احکام شرعى]] مى‌پردازد.
  
* 6. كتاب اللباس والطيب؛
+
کتاب مشتمل بر دو جزء است جزء اول آن که نزد اسماعیلیان به «دعائم الاسلام السبع» معروف است شامل هفت کتاب زیر مى باشد:
  
* 7. كتاب الصيد؛
+
#کتاب الولایة؛
 +
#کتاب الطهارة؛
 +
#کتاب الصلاة؛
 +
#کتاب الزکاة؛
 +
#کتاب الصوم والاعتکاف؛
 +
#کتاب الحج؛
 +
#کتاب الجهاد.
  
* 8. كتاب الذبائح؛
+
و جزء دوم آن شامل ۲۶ کتاب به شرح زیر است:
  
* 9. كتاب الضحايا والعقائق؛
+
#کتاب البیوع والاحکام فیها؛
 +
#کتاب الایمان والنذور؛
 +
#کتاب الاطعمة؛
 +
#کتاب الاشربة؛
 +
#کتاب الطب؛
 +
#کتاب اللباس والطیب؛
 +
#کتاب الصید؛
 +
#کتاب الذبائح؛
 +
#کتاب الضحایا والعقائق؛
 +
#کتاب النکاح؛
 +
#کتاب الطلاق؛
 +
#کتاب العتق؛
 +
#کتاب العطایا؛
 +
#کتاب الوصایا؛
 +
#کتاب الفرائض؛
 +
#کتاب الدیات؛
 +
#کتاب الحدود؛
 +
#کتاب السراق والمحاربین؛
 +
#کتاب الردة والبدعة؛
 +
#کتاب الغصب والتعدی؛
 +
#کتاب العاریة والودیعة؛
 +
#کتاب اللقطة واللقیطة والابق؛
 +
#کتاب القسمة والبنیان؛
 +
#کتاب الشهادات؛
 +
#کتاب الدعوى والبینات؛
 +
#کتاب آداب القضاء.
  
* 10. كتاب النكاح؛
+
== انتساب و اعتبار کتاب ==
 +
کتاب دعائم الاسلام اکنون نیز بین طایفه بهره از اسماعیلیه معتبر و متداول مى باشد. محتواى این کتاب به قدرى به [[احکام]] و تعالیم شیعه [[امامیه]] نزدیک است که حتى بعضی ها توهم کرده اند که کتاب «دعائم الاسلام» از تالیفات مرحوم [[شیخ صدوق]] است.
  
* 11. كتاب الطلاق؛
+
ولى جمعى از محققان [[شیعه|شیعه]] کتاب «دعائم الاسلام» را از تألیفات قاضى نعمان مى دانند که در عصر فاطمیین، قاضى القضات مصر بوده است. گویند قاضى نعمان در اول سن [[مالکی]] بوده و سپس هدایت یافته و شیعه امامى گردیده است و کتاب «دعائم الاسلام» را در همان زمان نوشته ولذا اکثر اخبار این کتاب موافق با کتاب هاى مشهور امامیه مى باشد و تنها فرقى که این کتاب با کتاب هاى امامیه دارد این است که او به خاطر [[تقیه]] و ترس از خلفاى فاطمى [[مصر]]، از امامان بعد از [[امام صادق]] علیه السلام روایت نکرده است.
  
* 12. كتاب العتق؛
+
و به همین جهت اکثر علماى امامیه، قاضى نعمان را شیعه امامى دانسته و در کتاب هاى خود به روایات او استناد کرده اند و گفته اند وى غیر از کتاب «دعائم الاسلام» کتاب دیگرى نیز درباره فضائل و مناقب [[ائمه اطهار]] تالیف کرده و آن را «[[شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار (کتاب)|شرح الاخبار فی فضائل الائمة الابرار]]» نامیده است.
  
* 13. كتاب العطايا؛
+
برخى از علما و فقهاى [[شیعه|شیعه]] مانند: [[علامه مجلسى]]، [[شیخ حر عاملی|شیخ حر عاملى]]، [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سید بحر العلوم]]، [[محدث نوری|محدث نورى]]، [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانى]] و [[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمى]] این کتاب را معتبر دانسته و مؤلف آن را نیز شیعه دوازده امامى مى‌دانند که در دوران خود [[تقیه|تقیه]] مى‌کرده و عقاید حقه را مخفیانه در بخش‌هاى مختلف کتاب خود آورده. روایات این کتاب را نیز موافق با روایات دیگر روات شیعه مى‌دانند.
  
* 14. كتاب الوصايا؛
+
علامه مجلسى درباره این کتاب مى‌فرماید: «بیشتر روایات این کتاب موافق با روایاتى است که در کتاب‌هاى روایتى مشهور شیعه وجود دارد ولى مؤلف این کتاب از [[ائمه اطهار|ائمه]] بعد از [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق]] علیه‌السلام روایتى نقل نمى‌کند و دلیل آن هم ترس از خلفاى [[اسماعیلیه|اسماعیلى]] بوده ولى در پوشش تقیه حرف حق را فرموده است و این را با دقت و تعمق در کتاب مى‌توان فهمید.»
  
* 15. كتاب الفرائض؛
+
[[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمى]] درباره این کتاب مى‌فرماید: «کتاب دعائم الاسلام معروف است و در آن کتاب ردهایى بر [[ابوحنیفه|ابوحنیفه]]، [[مالک بن انس|مالک]] و [[شافعی|شافعى]] و غیر ایشان از علماى [[عامه]] نوشته. کتاب دعائم کتاب نیکویى است مگر این که مؤلف آن از ترس خلفاى اسماعیلیه در تقیه حرکت مى‌کرد.»
  
* 16. كتاب الديات؛
+
بعضى دیگر مانند: [[ابن شهر آشوب]] و [[محمد بن علی اردبیلی]] صاحب [[جامع الرواة (کتاب)|جامع الروات]]، مؤلف آن را شیعه نمى‌دانند ولى کتاب وى را کتاب خوبى مى‌دانند. و گروهی مانند [[شیخ محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، نه کتاب را معتبر مى‌دانند و نه مؤلف آن را.
  
* 17. كتاب الحدود؛
+
== منابع ==
  
* 18. كتاب السراق والمحاربين؛
+
* فصلنامه کلام اسلامى، شماره ۱۹.
 +
* ویکی نور.
  
* 19. كتاب الردة والبدعة؛
 
 
* 20. كتاب الغصب والتعدي؛
 
 
* 21. كتاب العارية والوديعة؛
 
 
* 22. كتاب اللقطة واللقيطة والابق؛
 
 
* 23. كتاب القسمة والبنيان؛
 
 
* 24. كتاب الشهادات؛
 
 
* 25. كتاب الدعوى والبينات؛
 
 
* 26. كتاب آداب القضاء.
 
 
كتاب دعائم الاسلام اكنون نيز بين طايفه بهره از اسماعيليه معتبر و متداول مى باشد. محتواى اين كتاب به قدرى به [[احكام]] و تعاليم [[شيعه اماميه]] نزديك است كه حتى بعضي ها توهم كرده اند كه كتاب «دعائم الاسلام» از تاليفات مرحوم [[شيخ صدوق]] است.
 
 
ولى جمعى از محققان شيعه اماميه كتاب «دعائم الاسلام » را از تاليفات قاضى نعمان مى دانند كه در عصر فاطميين، قاضى القضات مصر بوده است. گويند قاضى نعمان در اول سن مالكى بوده و سپس هدايت  يافته و شيعه امامى گرديده است و كتاب «دعائم الاسلام » را در همان زمان نوشته ولذا اكثر اخبار اين كتاب موافق با كتاب هاى مشهور اماميه مى باشد و تنها فرقى كه اين كتاب با كتاب هاى اماميه دارد اين است كه او به خاطر [[تقيه]] و ترس از خلفاى فاطمى [[مصر]]، از امامان بعد از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نكرده است.
 
 
و به همين جهت اكثر علماى اماميه، [[قاضى نعمان]] را شيعه امامى دانسته و در كتاب هاى خود به روايات او استناد كرده اند و گفته اند وى غير از كتاب «دعائم الاسلام » كتاب ديگرى نيز درباره فضائل و مناقب [[ائمه اطهار]] تاليف كرده و آن را «[[شرح الاخبار في فضائل الائمة الابرار]]» ناميده است.
 
 
[[محدث نورى]] درباره كتاب «دعائم الاسلام » تحقيقات عالمانه اى نموده كه ديدن تحقيقات وى انسان را با وضع كتاب «دعائم الاسلام » بيشتر آشنا مى سازد. نورى اين كتاب را از تاليفات قاضى نعمان دانسته و با شواهد و قراين فراوان اثبات كرده است كه قاضى نعمان شيعه اماميه بوده و به خاطر تقيه و ترس از خلفاى فاطمى، مذهب خود را كتمان نموده و خود را شيعه اسماعيلى وانمود كرده است و در عين حال مهارت به خرج داده و برخلاف مذهب خود سخن نگفته است.
 
 
'''پيوندها'''
 
 
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=34209&scope=95YYli2geUEldToGGqocZIjyLpBenykM&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%AF%D8%B9%D8%A7%D8%A6%D9%85%20%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب دعائم الاسلام]'''
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 +
{{حدیث}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۱

دعائم الاسلام.jpg
نویسنده قاضی نعمان مغربی
موضوع فقه اسماعيليه
زبان عربی
تعداد جلد ۲

کتاب «دعائم الاسلام فی ذکر الحلال والحرام والقضایا والاحکام» نوشته نعمان بن محمد تمیمى (م، ۳۶۳ ق)، از فقهاى بزرگ اسماعیلیه مى‌باشد. این کتاب از مهم‌ترین و قدیمى‌ترین منابع فقهى و عقیدتى نزد فرقه اسماعیلیه و دولت فاطمیون مصر بشمار مى رفت.

انگیزه نگارش

مؤلف این کتاب خود از بنیان‌گذاران فرقه اسماعیلیه به شمار مى‌آید و از نزدیک ان خلفاى فاطمیه در مصر است. از این جهت مؤلف در صدد نگارش کتابى برآمد که مبانى عقیدتى و فقهى اسماعیلیه را بیان نماید تا مورد استفاده و اطلاع عموم قرار گیرد. به همین جهت این کتاب از معتبرترین منابع قوانین اسماعیلیه به شمار مى‌آید.

محتوای کتاب

بخش اول کتاب با مباحث عقیدتى آغاز مى‌گردد و به بیان ایمان و تعریف آن و فرق میان اسلام و ایمان و لزوم اعتقاد به امامت و پیروى از آن در اعتقادات و اجراى دستورات مى‌پردازد و نظریه اسماعیلیه درباره ولایت و این که ولایت فقط دوست داشتن اهل‌بیت نیست، بلکه اطاعت کامل در برابر دستورات آنان نیز لازم است را مطرح مى‌نماید. در بخش‌هاى دیگر کتاب، فقه اسماعیلیه مطرح شده و مانند دیگر کتاب‌هاى فقهى شیعه به بررسى احکام شرعى مى‌پردازد.

کتاب مشتمل بر دو جزء است جزء اول آن که نزد اسماعیلیان به «دعائم الاسلام السبع» معروف است شامل هفت کتاب زیر مى باشد:

  1. کتاب الولایة؛
  2. کتاب الطهارة؛
  3. کتاب الصلاة؛
  4. کتاب الزکاة؛
  5. کتاب الصوم والاعتکاف؛
  6. کتاب الحج؛
  7. کتاب الجهاد.

و جزء دوم آن شامل ۲۶ کتاب به شرح زیر است:

  1. کتاب البیوع والاحکام فیها؛
  2. کتاب الایمان والنذور؛
  3. کتاب الاطعمة؛
  4. کتاب الاشربة؛
  5. کتاب الطب؛
  6. کتاب اللباس والطیب؛
  7. کتاب الصید؛
  8. کتاب الذبائح؛
  9. کتاب الضحایا والعقائق؛
  10. کتاب النکاح؛
  11. کتاب الطلاق؛
  12. کتاب العتق؛
  13. کتاب العطایا؛
  14. کتاب الوصایا؛
  15. کتاب الفرائض؛
  16. کتاب الدیات؛
  17. کتاب الحدود؛
  18. کتاب السراق والمحاربین؛
  19. کتاب الردة والبدعة؛
  20. کتاب الغصب والتعدی؛
  21. کتاب العاریة والودیعة؛
  22. کتاب اللقطة واللقیطة والابق؛
  23. کتاب القسمة والبنیان؛
  24. کتاب الشهادات؛
  25. کتاب الدعوى والبینات؛
  26. کتاب آداب القضاء.

انتساب و اعتبار کتاب

کتاب دعائم الاسلام اکنون نیز بین طایفه بهره از اسماعیلیه معتبر و متداول مى باشد. محتواى این کتاب به قدرى به احکام و تعالیم شیعه امامیه نزدیک است که حتى بعضی ها توهم کرده اند که کتاب «دعائم الاسلام» از تالیفات مرحوم شیخ صدوق است.

ولى جمعى از محققان شیعه کتاب «دعائم الاسلام» را از تألیفات قاضى نعمان مى دانند که در عصر فاطمیین، قاضى القضات مصر بوده است. گویند قاضى نعمان در اول سن مالکی بوده و سپس هدایت یافته و شیعه امامى گردیده است و کتاب «دعائم الاسلام» را در همان زمان نوشته ولذا اکثر اخبار این کتاب موافق با کتاب هاى مشهور امامیه مى باشد و تنها فرقى که این کتاب با کتاب هاى امامیه دارد این است که او به خاطر تقیه و ترس از خلفاى فاطمى مصر، از امامان بعد از امام صادق علیه السلام روایت نکرده است.

و به همین جهت اکثر علماى امامیه، قاضى نعمان را شیعه امامى دانسته و در کتاب هاى خود به روایات او استناد کرده اند و گفته اند وى غیر از کتاب «دعائم الاسلام» کتاب دیگرى نیز درباره فضائل و مناقب ائمه اطهار تالیف کرده و آن را «شرح الاخبار فی فضائل الائمة الابرار» نامیده است.

برخى از علما و فقهاى شیعه مانند: علامه مجلسى، شیخ حر عاملى، سید بحر العلوم، محدث نورى، آقا بزرگ تهرانى و شیخ عباس قمى این کتاب را معتبر دانسته و مؤلف آن را نیز شیعه دوازده امامى مى‌دانند که در دوران خود تقیه مى‌کرده و عقاید حقه را مخفیانه در بخش‌هاى مختلف کتاب خود آورده. روایات این کتاب را نیز موافق با روایات دیگر روات شیعه مى‌دانند.

علامه مجلسى درباره این کتاب مى‌فرماید: «بیشتر روایات این کتاب موافق با روایاتى است که در کتاب‌هاى روایتى مشهور شیعه وجود دارد ولى مؤلف این کتاب از ائمه بعد از امام جعفر صادق علیه‌السلام روایتى نقل نمى‌کند و دلیل آن هم ترس از خلفاى اسماعیلى بوده ولى در پوشش تقیه حرف حق را فرموده است و این را با دقت و تعمق در کتاب مى‌توان فهمید.»

شیخ عباس قمى درباره این کتاب مى‌فرماید: «کتاب دعائم الاسلام معروف است و در آن کتاب ردهایى بر ابوحنیفه، مالک و شافعى و غیر ایشان از علماى عامه نوشته. کتاب دعائم کتاب نیکویى است مگر این که مؤلف آن از ترس خلفاى اسماعیلیه در تقیه حرکت مى‌کرد.»

بعضى دیگر مانند: ابن شهر آشوب و محمد بن علی اردبیلی صاحب جامع الروات، مؤلف آن را شیعه نمى‌دانند ولى کتاب وى را کتاب خوبى مى‌دانند. و گروهی مانند صاحب جواهر، نه کتاب را معتبر مى‌دانند و نه مؤلف آن را.

منابع

  • فصلنامه کلام اسلامى، شماره ۱۹.
  • ویکی نور.