آیه هجرت: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | آیه 97 [[سوره نساء]] را «آیه هجرت» نامیده‌اند.<ref>الدرالمنثور، ج6، ص449؛ البرهان، زركشى، ج1، ص248.</ref> در این [[آیه]]، از كسانى سخن گفته كه بدون [[ایمان]] از دنیا رفته‌اند و هنگامى كه [[ملائكه]] از آنان مى‌پرسند در چه حال بودید؟ مى‌گویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مى‌كنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه [[هجرت]] و ایمان خود را حفظ كنید: | |
| − | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا»|سوره=4|آیه=97|ترجمه=قطعاً کسانی که [با ترک هجرت از دیار کفر، و ماندن زیر سلطه کافران و مشرکان] بر خویش ستم کردند [هنگامی که] فرشتگانْ آنان را قبض روح می کنند، به آنان می گویند: [از نظر دین داری و زندگی] در چه حالی بودید؟ می گویند: ما در زمین، مستضعف بودیم. فرشتگان می گویند: آیا زمین خدا وسیع و پهناور نبود تا در آن [از محیط شرک به دیار ایمان] مهاجرت کنید؟! پس جایگاهشان دوزخ است و آن بد بازگشت گاهی است.}} | |
| − | + | [[شیخ طوسی]] گوید: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه در [[مكه]]، [[اسلام]] خود را بر [[رسول خدا]] صلى الله عليه وآله ظاهر كردند و مسلمان شدند، وقتى كه پيامبر به [[مدينه]] مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، [[فتنه]] نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در [[جنگ بدر]] همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه، على بن اميّة بن خلف. [[ابوالجارود]] نيز اين موضوع را از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام روايت كرده است. | |
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | علی خراسانی، | + | ==منابع== |
| + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص407. | ||
| + | *[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق، ص 235. | ||
| + | {{قرآن}} | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹
آیه 97 سوره نساء را «آیه هجرت» نامیده‌اند.[۱] در این آیه، از كسانى سخن گفته كه بدون ایمان از دنیا رفته‌اند و هنگامى كه ملائكه از آنان مى‌پرسند در چه حال بودید؟ مى‌گویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مى‌كنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه هجرت و ایمان خود را حفظ كنید:
شیخ طوسی گوید: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه در مكه، اسلام خود را بر رسول خدا صلى الله عليه وآله ظاهر كردند و مسلمان شدند، وقتى كه پيامبر به مدينه مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، فتنه نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در جنگ بدر همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه، على بن اميّة بن خلف. ابوالجارود نيز اين موضوع را از امام محمدباقر عليه‌السلام روايت كرده است.
پانویس
- ↑ الدرالمنثور، ج6، ص449؛ البرهان، زركشى، ج1، ص248.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص407.
- نمونه بینات در شأن نزول آیات، محمدباقر محقق، ص 235.
