آیه هجرت
آیه 97 سوره نساء را «آیه هجرت» نامیدهاند.[۱] در این آیه، از كسانى سخن گفته كه بدون ایمان از دنیا رفتهاند و هنگامى كه ملائكه از آنان مىپرسند در چه حال بودید؟ مىگویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مىكنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه هجرت و ایمان خود را حفظ كنید:
شیخ طوسی گوید: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه در مكه، اسلام خود را بر رسول خدا صلى الله عليه وآله ظاهر كردند و مسلمان شدند، وقتى كه پيامبر به مدينه مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، فتنه نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در جنگ بدر همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه، على بن اميّة بن خلف. ابوالجارود نيز اين موضوع را از امام محمدباقر عليهالسلام روايت كرده است.
پانویس
- ↑ الدرالمنثور، ج6، ص449؛ البرهان، زركشى، ج1، ص248.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص407.
- نمونه بینات در شأن نزول آیات، محمدباقر محقق، ص 235.