آیه شرح صدر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- هر كس را خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را براى پذيرش اسلام مى‌گشايد. اين مو...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه شرح صدر را به آیه شرح صدر منتقل کرد) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | هر كس را خدا بخواهد هدایت كند، سینه‌اش را براى پذیرش [[اسلام]] مى‌گشاید ([[شرح صدر]]). این موضوع در آیه 125 [[سوره انعام]] آمده است؛ از همین رو آن را «آیه شرح صدر» نام داده‌اند:<ref> الذریعه، سید مرتضی، ج 4، ص 327.</ref> | |
| − | + | {{قرآن در قاب|«فمن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَيُؤْمِنُونَ»|سوره=6|آیه=125|ترجمه=پس کسی را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه اش را برای [پذیرفتن] اسلام می گشاید؛ و کسی را که [به خاطر لجاجت و عنادش] بخواهد گمراه نماید، سینه اش را چنان تنگ می کند که گویی به زحمت در آسمان بالا می رود؛ خدا این گونه پلیدی را بر کسانی که ایمان نمی آورند، قرار می دهد.}} | |
| + | منظور از «صدر» در اين [[آيه]]، دل و [[روح]] است؛ و مراد از «[[شرح صدر]]»، گسترش افق عقل و فكر و بلندى روح، براى پذيرش حقّ و هدايت است و اين نيازمند گذشتن از هوسها و تمنيّات دل می باشد. نتيجه‌ى شرح‌صدر، بصيرت و نورانيّت همراه با قلب رقيق و حقّ‌پذير است. | ||
| − | + | [[امام رضا]] عليه السلام فرمود: نشانه‌ى سعه‌صدر، تسليم خدا بودن، اطمينان به او داشتن و دلگرم شدن به وعده‌هاى الهى است و نشانه‌ى ضيق‌صدر، ترديد و اضطراب است.<ref>تفسير كنزالدقائق.</ref> | |
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص388. | |
| − | + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج2، ص550. | |
| + | {{قرآن}} | ||
| − | + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | |
| + | [[رده:آیات سوره انعام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸
هر كس را خدا بخواهد هدایت كند، سینه‌اش را براى پذیرش اسلام مى‌گشاید (شرح صدر). این موضوع در آیه 125 سوره انعام آمده است؛ از همین رو آن را «آیه شرح صدر» نام داده‌اند:[۱]
منظور از «صدر» در اين آيه، دل و روح است؛ و مراد از «شرح صدر»، گسترش افق عقل و فكر و بلندى روح، براى پذيرش حقّ و هدايت است و اين نيازمند گذشتن از هوسها و تمنيّات دل می باشد. نتيجه‌ى شرح‌صدر، بصيرت و نورانيّت همراه با قلب رقيق و حقّ‌پذير است.
امام رضا عليه السلام فرمود: نشانه‌ى سعه‌صدر، تسليم خدا بودن، اطمينان به او داشتن و دلگرم شدن به وعده‌هاى الهى است و نشانه‌ى ضيق‌صدر، ترديد و اضطراب است.[۲]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص388.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج2، ص550.
