آیه حج: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '- طبق نود و هفتمين آيه سوره آل عمران/ 3 زيارت خانه خدا بر كسانى كه توانايى ر...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | طبق آیه 97 [[سوره آل عمران]]، زیارت [[خانه خدا]] بر كسانى كه توانایى رفتن به سوى آن را داشته باشند، لازم دانسته شده است؛ از همین رو به آن «آیه حج» گفتهاند:<ref> جامعالبیان، مج 3، ج 4، ص 29؛ تفسیر المیزان، ج 1، ص 249.</ref> | |
− | + | {{قرآن در قاب|سوره=3|آیه=97|ترجمه=در آن نشانه هایی روشن [از ربوبیّت، لطف، رحمت خدا و از جمله] مقام ابراهیم است؛ و هر که وارد آن شود در امان است؛ و خدا را حقّی ثابت و لازم بر عهده مردم است که [برای ادای مناسک حج] آهنگ آن خانه کنند، [البته] کسانی که [از جهت سلامت جسمی و توانمندی مالی و باز بودن مسیر] بتوانند به سوی آن راه یابند، و هر که ناسپاسی ورزد [و از رفتن به آنجا خودداری کند، به خود زیان زده]؛ زیرا خدا از جهانیان بی نیاز است.}} | |
− | + | [[شیخ طوسى]] گوید: وقتى كه آيه 85 این سوره {{متن قرآن|«وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ دِيناً...»}} نازل گرديد، [[یهود|يهوديان]] گفتند: ما مسلمانيم؛ سپس با نزول اين آيه، مأمور به [[حج]] گرديدند، ولى از اجراى آن امتناع كردند. | |
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | علی خراسانی، | + | ==منابع== |
+ | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص380. | ||
+ | *[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق، ص135. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
+ | |||
+ | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره آل عمران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲
طبق آیه 97 سوره آل عمران، زیارت خانه خدا بر كسانى كه توانایى رفتن به سوى آن را داشته باشند، لازم دانسته شده است؛ از همین رو به آن «آیه حج» گفتهاند:[۱]
شیخ طوسى گوید: وقتى كه آيه 85 این سوره «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ دِيناً...» نازل گرديد، يهوديان گفتند: ما مسلمانيم؛ سپس با نزول اين آيه، مأمور به حج گرديدند، ولى از اجراى آن امتناع كردند.
پانویس
- ↑ جامعالبیان، مج 3، ج 4، ص 29؛ تفسیر المیزان، ج 1، ص 249.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص380.
- نمونه بینات در شأن نزول آیات، محمدباقر محقق، ص135.