لبن: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی ' {{نیازمند ویرایش فنی}} لبن در زبان عربی به معنای شير است، وآن اسم جنس است . ج : الب...' ایجاد کرد) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | لبن در زبان عربی به معنای شير است، و آن اسم جنس است. جمع: البان. | |
| − | لبن در | + | ==لبن در قرآن== |
| − | + | * {{متن قرآن|«وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ»}}.<ref> نحل: 66. </ref> | |
| − | + | ==لبن در روایات== | |
| − | + | * عن [[امام صادق علیه السلام|جعفر]] (ع) عن ابيه: «ان عليّاً كان يستحبّ ان يفطر على اللبن».<ref> وسائل:10/158 </ref> [[امام علی]] (ع) مستحب می دانست که با شیر [[افطار]] کند. | |
| + | * [[پیامبر اسلام|رسول الله]] (ص): «توقّوا على اولادكم من لبن البغىّ من النساء والمجنونة، فان اللبن يُعدى».<ref> وسائل:20/15 </ref> فرزندان خود را از شیر زنان گناهکار و دیوانه بازدارید، زیرا شیر تأثیر خود را می گذارد. | ||
| + | * علىّ (ع): «اذا ضعف المسلم فليأكل اللحم واللبن ... حسو اللبن شفاء من كلّ داء».<ref> وسائل:25/30 </ref> هنگام غلبه ضعف بر بدن، شیر و گوشت بخورید ... کم کم خوردن شیر شفاء هر بیماری است. | ||
| + | * [[امام صادق علیه السلام|ابوعبدالله]] (ع): «كان النبىّ (ص) اذا شرب اللبن قال: اللهم بارك لنا فيه و زدنا منه».<ref> وسائل:25/109 </ref> پیامبر موقع خوردن شیر می‌فرمود خداوندا در شیر به ما برکت بده و برای ما آن را زیاد کن. | ||
| + | * عنه (ع): «اللبن طعام المرسلين».<ref> وسائل:25/109 </ref> شیر غذای [[پيامبران|پیامبران]] است. | ||
| + | * عن [[امام صادق علیه السلام|ابى عبدالله]] (ع): «نهى النبى (ص) ان يشاب اللبن بالماء للبيع».<ref> وسائل:17/280 </ref> [[پیامبر اسلام|پیامبر]] از مخلوط کردن شیر با آب برای فروش نهی کرد. | ||
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | ==منبع== | |
| − | |||
| − | == | ||
| − | |||
| − | |||
*سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | *سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۱
لبن در زبان عربی به معنای شير است، و آن اسم جنس است. جمع: البان.
محتویات
لبن در قرآن
- «وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ».[۱]
لبن در روایات
- عن جعفر (ع) عن ابيه: «ان عليّاً كان يستحبّ ان يفطر على اللبن».[۲] امام علی (ع) مستحب می دانست که با شیر افطار کند.
- رسول الله (ص): «توقّوا على اولادكم من لبن البغىّ من النساء والمجنونة، فان اللبن يُعدى».[۳] فرزندان خود را از شیر زنان گناهکار و دیوانه بازدارید، زیرا شیر تأثیر خود را می گذارد.
- علىّ (ع): «اذا ضعف المسلم فليأكل اللحم واللبن ... حسو اللبن شفاء من كلّ داء».[۴] هنگام غلبه ضعف بر بدن، شیر و گوشت بخورید ... کم کم خوردن شیر شفاء هر بیماری است.
- ابوعبدالله (ع): «كان النبىّ (ص) اذا شرب اللبن قال: اللهم بارك لنا فيه و زدنا منه».[۵] پیامبر موقع خوردن شیر می‌فرمود خداوندا در شیر به ما برکت بده و برای ما آن را زیاد کن.
- عنه (ع): «اللبن طعام المرسلين».[۶] شیر غذای پیامبران است.
- عن ابى عبدالله (ع): «نهى النبى (ص) ان يشاب اللبن بالماء للبيع».[۷] پیامبر از مخلوط کردن شیر با آب برای فروش نهی کرد.
پانویس
منبع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
