میرزا بابا راز شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''راز شیرازی ذهبی، ابوالقاسم''' قرن: 13 (1286-120...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
'''راز شیرازی ذهبی، ابوالقاسم''' | '''راز شیرازی ذهبی، ابوالقاسم''' | ||
| − | قرن: | + | قرن: ۱۳ (۱۲۸۶-۱۲۰۲ ق) |
| − | + | [[فقیه]]، [[عارف]] و شاعر [[تخلص|متخلص]] به راز و مشهور به میرزا بابا. وى در [[شیراز]] متولد شد و به اقتضاى حال خانوادگى و محیط زندگى به تحصیل علوم زمان خود همت گماشت و در امور مذهبى به درجه‌ى [[اجتهاد]] رسید. | |
| − | + | او از مریدان پدر خود که قطب سلسله ى ذهبیه بود، شد و پس از مرگ او به ارشاد آن سلسله پرداخت و تولیت آستانه ى [[شاهچراغ|شاه چراغ]] شیراز بدو محول گردید. وى به قصد [[زیارت]] مشهدالرضا به [[مشهد]] رفت و در مراجعت سه سال در [[تهران]] ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت. | |
| − | + | وى داراى تألیفات و تصانیف بسیار است از آن جمله: «آیات الولایه»؛ «اسرار التوحید والنبوه والولایه والمعاد»؛ «اسرار الولایه»؛ «انوار الشموس الطالعه» در عقاید ذهبیه؛ «اقطاب سلسله ى ذهبیه»؛ «براهین الامامه»؛ «تنبیه المرید»؛ «تباشیر الحکمه» و «مجموعه ى اشعار». | |
| − | در سال | + | میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه خورت [[اصفهان]] وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند. |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۷۱. | ||
| + | |||
| + | {{شعر فارسی}} | ||
| + | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
| + | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۳
راز شیرازی ذهبی، ابوالقاسم
قرن: ۱۳ (۱۲۸۶-۱۲۰۲ ق)
فقیه، عارف و شاعر متخلص به راز و مشهور به میرزا بابا. وى در شیراز متولد شد و به اقتضاى حال خانوادگى و محیط زندگى به تحصیل علوم زمان خود همت گماشت و در امور مذهبى به درجه‌ى اجتهاد رسید.
او از مریدان پدر خود که قطب سلسله ى ذهبیه بود، شد و پس از مرگ او به ارشاد آن سلسله پرداخت و تولیت آستانه ى شاه چراغ شیراز بدو محول گردید. وى به قصد زیارت مشهدالرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت.
وى داراى تألیفات و تصانیف بسیار است از آن جمله: «آیات الولایه»؛ «اسرار التوحید والنبوه والولایه والمعاد»؛ «اسرار الولایه»؛ «انوار الشموس الطالعه» در عقاید ذهبیه؛ «اقطاب سلسله ى ذهبیه»؛ «براهین الامامه»؛ «تنبیه المرید»؛ «تباشیر الحکمه» و «مجموعه ى اشعار».
میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۷۱.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
